Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Powiadomienia systemowe
  • Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Strategia wykorzystywania energii geotermalnej na Litwie skupia się na eksploatacji zbiorników sedymentacyjnych. Alternatywnie przewidywane jest wykorzystywanie kratonicznych „gorących” granitów w technologii gorących suchych skał (ang. hot dry rock, HDR) lub wspomaganych systemów geotermalnych (ang. Enhanced Geothermal System EGS). Za najbardziej perspektywiczną w tym względzie uważa się największą (30x45 km), środkowoproterozoiczną intruzję granitoidów kratonicznych Zemaiciu Naumiestis (ZNI). Znajduje się ona w obrębie granulitów paleoproterozoicznych podłoża krystalicznego i przykryta jest osadami platformowymi o miąższości 2 km. Granitoidy kratoniczne charakteryzują się anomalną produkcją ciepła, rzędu od 4 do 19 &muW/m3, której towarzyszy wysoka gęstość strumienia cieplnego 80-100 mW/m2, co stanowi największą zmierzoną wartość na obszarze kratonu wschodnioeuropejskiego. Modelowanie pól potencjałów oraz obliczenia geotermiczne wskazują, że miąższość intruzji wynosi około 4 km (głębokość spągu 6 km). Temperatura w stropie ZNI wynosi około 95oC, co nie jest wystarczające dla wykorzystania w systemie HDR. Izoterma 150oC przewidywana jest na głębokości 3,5-4 km. Granitoidy ZNI wykazują w pewnych miejscach korzystne cechy zbiornikowe, takie jak intensywne spękania o niewielkich kątach i umiarkowanej foliacji, stąd strefy te mogą być wykorzystywane jako wspomagany zbiornik naporowy.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.