Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The variation strain ratio in deformed nickel single crystals with nominally stable crystallographic orientation

Truszkowski W., Wierzbiński S., Kloch J.

Archives of Metallurgy

|

2002

|

Vol. 47, iss. 2

145-155

EN

The unstable behaviour of the nominally stable single crystal samples of f.c.c. metals and alloys subdued to uniaxial straining is due, first of all, to two factors: the deviation of the crystallographic orientation from the nominal [uvw] direction, and imperfection of the inner structure, being the source of 'texture in a single crystal'. It is evident that in deformed single crystals the only parameter, which has an essential effect on plastic anisotropy, is crystallographic orientation. Thus, it is possible to evaluate the variation of crystallographic orientation at the tensile test indirectly, basing on the change of the atrain ratio. This statement explains the significance of the strain ratio "r" v. strain "epsilon" function in the analysis of instability of crystallographic orientation in single crystals subdued to the tensile test. The present paper should be considered as an attempt to explain the different characteristics of instability in nominally stable [100], ]111] and [110] f.c.c. single crystals.

PL

Niestabilne zachowanie obserwowane w nominalnie stabilnych próbkach monokryształów metali o sieci Al, poddanych jednoosiowemu rozciąganiu ma za główną przyczynę dwa czynniki: odchylenie orientacji krystalograficznej od nominalnej [uvw], i niedoskonałości struktury wewnętrznej, będącej przyczyną "tekstury w monokrysztale". Jest wiadomym, że w odkształconych monokryształach metali jedynym czynnikiem mającym istotny wpływ na anizotropię plastyczną jest orientacja krystalograficzna. Dlatego możliwa jest ocena zmiany orientacji krystalograficznej z wydłużeniem "epsilon" na drodze pośredniej, opierając się na zmianie stosunku wydłużeń "r". To stwierdzenie wyjaśnia znaczenie funkcji "r(epsilon)" w analizie niestabilności orientacji krystalograficznej w monokryształach poddanych próbie rozciągania. Praca stanowi próbę wytłumaczenia zmiennego stopnia niestabilności nominalnie stabilnych monokryształów [100], [111] i [110] metali i stopów o sieci Al poddanych próbie rozciągania.

2

Effect of inhomogeneous tensile deformation on plastic anisotropy

Truszkowski W., Kloch J.

Archives of Metallurgy

|

2000

|

Vol. 45, iss. 1

3-15

EN

There are several methods leading to precise determination of plastic anisotropy of materials: all arc based on the strain ratio r versus strain c relationship. The present authors propose the description of the variation of plastic strain ratio during the macroinhomogeneous deformation by the sequence of processes of homogeneous strain in which stable, unchanging deformation mechanism is operating. Two groups of procedures should be displayed: the first consisting in the determination of strain ratio at several levels of deformation in the tensile test, and the second one when partial strains (due to the change of width and thickness of a sample) are related to the longitudinal strain. The effect of large experimental scatter around the r(ɛ) relationship may be minimized when calculating the fitting function based on maximal error procedure and describing the variation of r with ɛ by the hyperbolic relation. The method makes possible the determination of both, the r0 = r(0) value which describes the plastic anisotropy of material with a well defined physical meaning, and the r (strain ratio at a freely chosen strain, e.g. at the limit of uniform elongation: ra which is important for the plastic working technology.

PL

Wiele metod prowadzi do wyznaczenia wartości anizotropii plastycznej materiału, a wszystkie oparte są na zależności: stosunek wydłużeń r - wydłużenie ɛ. Autorzy proponują opis zmiany anizotropii plastycznej podczas makroniejednorodnego odkształcenia ciągiem procesów, w których działa niezmienny mechanizm deformacji. Dwie różne procedury należy rozgraniczyć: pierwsza polega na wyznaczaniu stosunku wydłużeń przy różnych stopniach odkształcenia w próbie rozciągania, w drugiej powstające na skutek zmiany szerokości i grubości próbki wydłużenia cząstkowe odnosimy do wydłużenia osiowego. Efekt znacznego rozrzutu doświadczalnego wokół funkcji r(ɛ) może być zminimalizowany na drodze obliczania funkcji aproksymującej wyniki eksperymentu metodą maksymalnego błędu i opisu zmiany r z ɛ funkcją hiperboliczną. Metoda umożliwia wyznaczenie zarówno wielkości r0 = r(0) mającej ściśle określony sens fizyczny, jak i wartości r dla dowolnego wydłużenia ɛ. np. na granicy wydłużenia równomiernego: r = ra, która to wartość posiada istotne znaczenie dla technologii przeróbki plastycznej.

3

On extreme states of plastic anisotropy in single crystals and poly crystalline F.C.C.metals

Truszkowski W.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences

|

1998

|

Vol. 46, nr 3

301-315

EN

Crystallographic texture is the only factor essentially influencing plastic anisotropy in annealed pure metals and single phase alloys. Therefore, the extreme states of anisotropy can be defined using the quantitatively evaluated texture. The macroisotropy condition in polycrystalline metals constitutes a limit which can be approached when diminishing the sharpness of texture. On the other hand perfect single crystal can be estimated as the opposite limit of plastic anisotropy. It has been shown that the deviation from the limiting state influences the mechanical behaviour of real single crystals and poly crystalline samples with a close-to-random orientation. This finding motivates the introduction of the notion of "texture" in real single crystals.

4

New aspects of plastic anisotropy in materials

Truszkowski W., Kloch J.

Bulletin of the Polish Academy of Sciences. Technical Sciences

|

1998

|

Vol. 46, nr 3

289-300

EN

Plastic anisotropy of materials can be calculated from the tensile test data following two ways: (1) by the analysis of the strain ratio [gamma] vs elongation [epsilon] relationship, or (2) by relating partial strains (epsilon w and epsilon t) due to width and thickness strains to the total elongation [epsilon]. It has been shown that when based on hyperbolic description of the funkcja(epsilon) relationship, the former method (1) makes possible the precise determination of the [gamma]0 value which constitutes the anisotropy coefficient with well defined physical meaning. The latter way (2) could be useful for determining the [gamma]0 value only in the case of the fully homogeneous deformation at the tensile test when both epsilon w(epsilon) and epsilon t(epsilon) are straightlinear functions in the whole zone of uniform elongation.