Miesiąc po zatruciu Odry przeprowadzono badania stanu ichtiofauny i makrobezkręgowców dennych (bentosu) na 18 stanowiskach - od Szczecina Podjuchy do jazu Lipki. Jest to odcinek ok. 400 km. Na podstawie tych bezpośrednich wyników połowów i zwartości prób oszacowano rozmiar zmian w ekosystemie. W dolnym biegu zginęły prawie wszystkie ryby, małże i ślimaki skrzelodyszne. W przestrzeniach międzyostrogowych z utrudnioną wymianą wody z rzeką przeżyły nielicznie, ale wszystkie gatunki ryb. Straty ryb oszacowano na 1,5-2,0 mln sztuk. Na podstawie tych obserwacji i wiedzy o biologii gatunków podano scenariusz powrotu rzeki do pierwotnego stanu i działania przyspieszające ten proces. Takie działania to zakaz połowów przez kilka lat na dolnym odcinku Odry i w miarę możliwości odblokowanie dopływów, aby ryby tam żyjące zasiedliły Odrę. Zaproponowano zakres automatycznego monitoringu rzeki i lokalizacje pozwalające na zawężenie lokalizacji ewentualnego źródła skażenia/zanieczyszczenia. Zwrócono uwagę, że wiedza wynikająca z monitoringu powinna służyć działaniom wszelkiego typu, poprawiającym stan rzeki, a nie być sztuką dla sztuki, jak dotychczas.
EN
One month after contamination of the Oder River, a research on the ichthyofauna and benthic macroinvertebrate community was carried out in 18 stations between Szczecin Podjucha and the Lipki weir. This section stretches over circa 400 km. These direct fishing and catch results were used to assess how seriously was the ecosystem affected. In the lower course of the river, almost the entire population of fish, bivalve mollusks and branchiate snails perished. In areas between groynes, where water exchange with the river is limited, few representatives of all fish species survived. It is estimated that 1.5 to 2 million fish were lost in the die-off. Based on these observations and the knowledge on the biology of species, a scenario of the river recovery is presented and including measures to accelerate this process. The proposed actions include a fishing ban in the lower course of the Oder and unlocking its tributaries, where possible, in order for the fish living there to populate Oder. The authors also propose automatic river monitoring allowing to narrow down the location of possible contamination/pollution source. The article points out that data from the monitoring should be used in actions of all types, aimed at improving the river status and not be an art for the art's sake, as it has been until now.
Operations conducted by petroleum industry generate an entire range of drilling waste. The chemical composition of drilling waste and its toxicity depend primarily on the geological and technological conditions of drilling, the type of drilled rock deposits and on the type and composition of the drilling mud used. In the course of drilling operations, drilling fluids are in constant contact with bacteria, fungi and other organisms infecting the mud. Pioneer species, capable of surviving and using the resources of this specific environment, are selected. For this reason, the effectiveness of microbiota survival on different types of spent drilling muds and in different dilutions with brown soil was measured. Spent drilling muds samples came from drilling operations in various regions of Poland, e.g. Subcarpathia, the Polish Lowland and Pomerania regions. Oxygen consumption after 96 h was around 20 μg·g‒1 dry mass in soil or soil/drilling water-based mud mixture. Soil mixes contained 10 wt% synthetic base, mud had a higher oxygen consumption – 38 μg · g‒1 dry mass. Oxygen consumption decreases sharply as the content of the spent synthetic base mud fraction increases. A higher concentration of spent SBM (35 wt%) reduced the aerobic metabolism by slightly more than 50%. A high concentration of reduced carbon decreased the respiratory quotient (RQ) value to 0.7. All the researched drilling waste shows microbiological activity. At the full concentration of drilling fluids and non-dilution options, the chemical composition (salinity, inhibitors, etc.) strongly inhibits microbiota development and consequently, respiration.
PL
Podczas prac wiertniczych generowane są znaczne ilości odpadów wiertniczych. Skład chemiczny odpadów wiertniczych oraz ich toksyczność zależy przede wszystkim od warunków geologiczno-technologicznych wiercenia, rodzaju przewiercanych utworów skalnych oraz od rodzaju i składu stosowanej płuczki wiertniczej. Rozkład polimerów organicznych przez mikroorganizmy chroniony jest w płuczce poprzez dodatek biocydów. Jednakże podczas prac wiertniczych, płuczki wiertnicze, są w stałym kontakcie z mikroorganizmami które je infekują i namnażają się tylko te gatunki mikroorganizmów, które są zdolne do przetrwania i korzystania z zasobów tego konkretnego środowiska. Z tego powodu w pracy zbadano możliwość przeżycia mikroflory w środowisku zużytych płuczek wiertniczych domieszkowanych różnymi stężeniami gleby brunatnej. Próbki płuczek pochodziły z wierceń wykonanych w różnych rejonach Polski, między innymi w rejonie Podkarpacia, Niżu Polskiego oraz rejonu Pomorza. Próbki zużytych płuczek pobrano z różnych otworów i głębokości. Zużycie tlenu po 96 godzinach oscylowało w granicach około 20 μg · g-1 masy suchej gleby lub mieszanki gleby z płuczkami na bazie wodnej. Mieszanki glebowe domieszkowane 10% wag. płuczkami na bazie oleju syntetycznego (SBM) charakteryzowały się wyższym zużyciem tlenu wynoszącym 38 μg · g-1 suchej masy. Zużycie tlenu gwałtownie spada wraz ze wzrostem zawartości SBM. Wyższe stężenie SBM (35% wag.) zmniejszyło metabolizm tlenowy o ponad 50%. Wysokie stężenie zredukowanego węgla (węglowodory alifatyczne) obniżyło wartość współczynnika oddychania (RQ) do 0,7. Wszystkie badane odpady wiertnicze wykazują aktywność mikrobiologiczną. Natomiast w próbkach odpadów nie domieszkowanych glebą brunatną skład chemiczny tych odpadów (zasolenie, inhibitory, biocydy itp.) silnie hamuje rozwój mikroflory, a w konsekwencji blokuje oddychanie tlenowe.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.