In the recent surge of metal-free polymerization techniques, phosphazene bases have shown their remarkable potential as organic promoters/catalysts for the anionic polymerization of various types of monomers. By complexation with the counterion (e.g. proton or lithium cation), phosphazene base significantly improve the nucleophilicity of the initiator/chain-end resulting in rapid and usually controlled anionic/quasi-anionic polymerization. In this review, we will introduce the general mechanism, i.e. in situ activation (of initiating sites) and polymerization, and summarize the applications of such a mechanism on macromolecular engineering toward functionalized polymers, block copolymers and complex macromolecular architectures.
PL
Fosfazeny stosowane w technikach polimeryzacji przebiegającej bez udziału metalu, jako organiczne zasady wykazywały dużą zdolność do inicjowania reakcji polimeryzacji anionowej różnego typu monomerów. Dzięki kompleksowaniu przeciwjonu (kationu wodoru lub litu), zasady fosfazenowe znacznie zwiększały nukleofilowość końca łańcucha, co przyspieszało przebieg kontrolowanej polimeryzacji anionowej lub quasi anionowej. W niniejszym przeglądzie literaturowym omówiono ogólny mechanizm aktywacji in situ centrów aktywnych oraz przebiegu polimeryzacji z udziałem fosfagenów, zastosowanie takiego mechanizmu w inżynierii makrocząsteczek pozwalającej na wytworzenie polimerów funkcjonalnych, kopolimerów blokowych oraz polimerów o skomplikowanej złożonej architekturze, takich jak: polimery gwieździste, dendrytyczne itp.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Using a newly designed N-tert-butyl-1-diethylphosphono-2,2- dimethylpropyl nitroxide (DEPN), controlled radical polymerization of styrene and n-butyl acrylate, could be achieved. The rate constant of reversible deactivation of growing radicals by DEPN and the rate of dissociation of the alkoxyamine formed were determined. Miscellaneous macromolecular architectures, including block copolymers, stars and star block copolymers, were derived by this chemistry.
PL
Jako nowy związek regulujący przebieg kontrolowanej rodnikowej polimeryzacji styrenu (St) i akrylanu n-butylu (n-BuA) zastosowano nitroksyd N-tret-butylo-l-dietylofosfo-no-2,2-dimetylopropylowy (SG1) - źródło "uśpionych" alko-ksyamin. Określono wartości stałych szybkości dysocjacji (kd) i powstawania (krec) alkoksyamin w procesie odwracalnej dezaktywacji [równanie (2)] w polimeryzacji St i n-BuA wobec SG1. Scharakteryzowano wpływ rozcieńczenia na stałą szybkości samorzutnego zakańczania (, tabela 1) podczas polimeryzacji styrenu. Stwierdzono, że rozcieńczanie uprzy wilejo-wuje samorzutne zakańczanie, a więc zwiększa udział "martwych" łańcuchów. Badaną polimeryzację z udziałem alkoksy-aminowych pochodnych SG1 wykorzystano do syntezy dwublokowych kopolimerów poli(styren-b-n-BuA), trójbloko-wych kopolimerów poli(St-b-n-BuA-fc-St) oraz kopolimerów gwiaździstych [wzór (III)].
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.