Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Composites Theory and Practice

2 2019

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

The influence of surface physicochemistry of solid fillers on dispersion in polyurea systems

Dobrosielska Marta, Pakuła Daria, Sztorch Bogna, Popiół Maciej, Klonowski Bartosz, Brząkalski Dariusz, Marciniec Bogdan, Przekop Robert E.

Composites Theory and Practice

2019

R. 19, nr 2

83--90

Polyurea coatings are obtained by hydrodynamic spraying by means of high-pressure, spray-coatingequipment. A chemical reaction between the isocyanate and amine components occurs in the time of approximately 6 seconds, which enables use of the coated object almost immediately after coating application. Polyurea coating modification results in changes in their properties and a cost reduction. In this work modifiers such as expanded graphite, talc and chalk, which are inexpensive, easily commercially obtainable fillers were employed. The curing degree was measured by FT-IR spectroscopy, thermal stability by thermogravimetric analysis (TG) and phase transition temperatures by differential scanning calorimetry (DSC). For the systems stored under different conditions, the tensile strength and Shore hardness in the D scale were also measured. SEM/EDS analysis was performed to assess the dispersion of the modifiers in the polyurea coatings. To determine the hydrophobic-hydrophilic character, contact angle analyses were performed. The addition of the fillers improves some of the parameters, e.g. the thermal stability and mechanical properties.

Powłoki polimocznikowe otrzymywane są na drodze natrysku hydrodynamicznego za pomocą wysokociśnieniowych aparatów do powlekania natryskowego. Reakcja chemiczna pomiędzy składnikiem izocyjanianowym a aminowym następuje w czasie około 6 sekund, dzięki czemu możliwe jest użytkowanie powleczonego elementu niemal natychmiast po aplikacji. Modyfikacja powłok polimocznikowych powoduje zmianę ich właściwości oraz obniżenie kosztów produkcji. W pracy wykorzystano takie modyfikatory, jak grafit ekspandowany, talk oraz kredę, które są tanimi, łatwo dostępnymi komercyjnie napełniaczami. Stopień dosieciowania powłok badano za pomocą analizy spektroskopowej FT-IR, stabilność termiczną określono przy użyciu analizy termograwimetrycznej (TG), a temperatury przejść fazowych za pomocą skaningowej kalorymetrii różnicowej (DSC). Dla układów przechowywanych w różnych warunkach wykonano również badania odporności powłok na rozciąganie oraz zbadano twardość w skali Shore’a D. W celu określenia charakteru hydrofobowo-hydrofilowego przeprowadzono badania kąta zwilżania. Zbadano również dyspersję napełniaczy stałych w polimerze za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) oraz określono skład chemiczny układów techniką EDS. Dodatek napełniaczy powoduje polepszenie niektórych parametrów, m.in. stabilności termicznej czy właściwości mechanicznych.

Microsilica filler for polyurea systems

Pakuła Daria, Dobrosielska Marta, Sztorch Bogna, Popiół Maciej, Klonowski Bartosz, Brząkalski Dariusz, Marciniec Bogdan, Przekop Robert E.

Composites Theory and Practice

2019

R. 19, nr 2

76--82

Microsilica is widely used as a reinforcing filler due to its high commercial availability and low price, which plays a significant role in reducing production costs. It fills the empty volumes of the material and decreases the porosity, which in turn improves the mechanical properties of composites. Polyurea coatings modified with microsilica and aerosil were prepared using a spray-coating machine. The materials were characterised in terms of thermal stability (thermogravimetric analysis - TGA, differential scanning calorimetry - DSC), mechanical properties (tensile strength, Shore D scale hardness), and hydrophilic-hydrophobic properties. To confirm the structure of the obtained materials, FT-IR spectroscopy was used. SEM analysis was performed to assess the dispersion of the modifiers in the polyurea coatings. The physicochemical properties of the obtained compositions were measured after ageing the samples under different conditions, including storing at room temperature, curing for 5 and 14 days at 80°C and weathering for 500 h with UV irradiation in a weathering station. The collected results show that the addition of microsilica improves not only the mechanical properties, but also the thermal stability of the obtained composites.

Mikrokrzemionka stosowana jest powszechnie jako napełniacz wzmacniający ze względu na dobrą komercyjną dostępność materiału oraz niską cenę, co w znacznym stopniu przyczynia się do obniżenia kosztów produkcji. Wypełnia wolne przestrzenie w materiale oraz zmniejsza porowatość, dzięki czemu wpływa na poprawę właściwości mechanicznych kompozytów. Powłoki polimocznikowe modyfikowane microsilicą oraz aerosilem otrzymano przy użyciu urządzenia do powlekania natryskowego. Materiały scharakteryzowano pod kątem stabilności termicznej (analiza termograwimetryczna TGA, różnicowa kalorymetria skaningowa DSC), właściwości mechanicznych (wytrzymałość na rozciąganie, pomiar twardości w skali Shore’a D), właściwości hydrofilowo-hydrofobowych. Do potwierdzenia struktury otrzymanych materiałów wykorzystano analizę spektroskopową FT-IR. Wykonano analizę SEM w celu określenia dyspersji modyfikatorów w powłokach polimocznikowych. Badania właściwości fizykochemicznych oraz mechanicznych przeprowadzono po kondycjonowaniu próbek w różnych warunkach, tj. temperatura pokojowa, wygrzewanie w temperaturze 80˚C przez 5 dni oraz 14 dni, proces starzenia przez 500 godzin w komorze UV. Z przeprowadzonych badań wynika, że dodatek mikrokrzemionki do osnowy polimerowej poprawia nie tylko właściwości mechaniczne, ale i stabilność termiczną uzyskanych kompozytów.