Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The article presents and describes the methodology of the conservation of stone structures that are architectural monuments discovered as part of the work carried out during archaeological excavations in Tanais. The authors’ experiences presented in the article result from many years of cooperation between the Faculty of Civil Engineering at Warsaw University of Technology and the Antiquity of Southeastern Europe Research Centre at the University of Warsaw. Examples of preserved masonry structures come from an excavation in Tanais near Rostov-on-Don. Works on stone structures located in the area of archaeological excavation are characterised by a unique specificity covering both formal issues, resulting from international standards and agreements regulating the conservation of historic buildings, as well as technical and environmental issues. The primary technical issues include ensuring the safety of further excavation works, protection of masonry structures against the destructive effects of atmospheric conditions and preparing the structure for possible exhibition in archaeological parks organized on the site of excavations. The article presents the procedures that should be used to conserve this type of structure and the specific sustainable technological and material solutions used in the shown objects.
PL
W artykule przedstawiono i opisano metodologię konserwacji zabytkowych murów kamiennych będących zabytkami architektury odkrytych w ramach prac prowadzonych podczas wykopalisk archeologicznych w Tanais. Doświadczenia autorów przedstawione w artykule są wynikiem wieloletniej współpracy Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej z Ośrodkiem Badań nad Starożytnością Europy Południowo-Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego. Przykłady zachowanych konstrukcji murowanych pochodzą z wykopalisk w Tanais koło Rostowa nad Donem. Prace przy obiektach kamiennych zlokalizowanych na terenie wykopalisk archeologicznych charakteryzują się wyjątkową specyfiką obejmującą zarówno kwestie formalne, wynikające z międzynarodowych norm i umów regulujących konserwację zabytków, jak również kwestie techniczne i środowiskowe. Do podstawowych zagadnień technicznych należy zapewnienie bezpieczeństwa dalszych prac wykopaliskowych, zabezpieczenie konstrukcji murowanych przed niszczącym działaniem warunków atmosferycznych oraz przygotowanie konstrukcji do ewentualnej ekspozycji w parkach archeologicznych organizowanych na terenie wykopalisk. W artykule przedstawiono procedury, jakie należy zastosować w celu konserwacji tego typu konstrukcji oraz rozwiązania technologiczne i materiałowe zastosowane w omawianych obiektach.
PL
Proces rekonstrukcji zabytkowych konstrukcji kamiennych jest zagadnieniem złożonym i wymagającym wielu badań i analiz. Jednym z niezwykle ważnych aspektów jest ryzyko zastosowania niewłaściwego rozwiązania naprawczego do istniejącej materii. Ryzyko to w znacznej mierze obejmuje zagadnienia dotyczące analizy fizykochemicznej, ale także kompatybilność środowiskową czy realizacyjną. Chodzi zarówno o parametry zastosowanego materiału, w odniesieniu do materiału kamiennego, takie jak skład chemiczny, mineralogiczny, porowatość, parametry wytrzymałościowe itd., ale także o panujące warunki środowiskowe wpływające na ryzyko przeprowadzenia działań naprawczych, dostępność materiałów i sprzętu czy też o stopień wyszkolenia zespołu lokalnych pracowników. Wszystkie aspekty zostaną przedstawione w odniesieniu do konserwacji zabytkowych murów kamiennych na zaprawie glinianej. Zostaną im przypisane wartości punktowe wraz z opisem oraz zaprezentowany zostanie schemat określania wskaźnika ryzyka zastosowania materiału naprawczego w przypadku zabytkowych konstrukcji kamiennych na stanowisku archeologicznym w Tanais.
EN
The process of conservation of historic stone structures is a complex issue that requires a lot of research and analysis. One of the extremely important aspects is the risk of applying a substitute material to an existing one. This risk largely covers issues in the field of physico-chemical analysis, but also environmental or implementation compatibility. Therefore, we are talking here both about the parameters of the substitute material in relation to the stone one, such as chemical composition, mineralogical composition, porosity, strength parameters, etc., but also about the environmental conditions affecting the risk of carrying out conservation actions, the availability of materials and equipment or the level of training of the team local workers. All aspects will be presented in relation to the conservation of historic stone walls on an earth-based mortar, point values will be assigned to them with a description, and a way of determining the risk indicator for the use of substitute material will be presented. The algorithm will be used to determine the risk index for historic stone structures at the Tanais archaeological site.
EN
Every conservation works related to an ancient masonry structures should be preceded by an appropriate diagnostic. This should be understood as geometrical survey and various tests, which results with a proper analysis of the structure, identification of materials, technologies and techniques used during construction. The effective tool which could be used in this field is 3-D laser scanning. The digital image obtained as a result of scanning could be a proper base for a preservation programme, as well as help for creation of a precise digital models for a structural analysis. The examples of 3-D laser scanning application presented in the article are diagnostic works carried by the Division of Fundamentals of Building, Warsaw University of Technology, with the cooperation of Warsaw University, at the archaeological sites in Alexandria, Egypt and in Tanais, Rostov, Russia. Based on this works some most important advantages of laser scanning in identification, diagnostics and preservation of ancient architectural monuments was stated.
PL
Wszelkie działania konserwatorskie dotyczące starożytnych konstrukcji murowych powinny być poprzedzone dokładną diagnostyką. Można tutaj wyróżnić działania pomiarowe i różnorodne badania, mające na celu dokładną inwentaryzację analizowanej struktury oraz identyfikację materiałów, technologii i technik użytych w procesie wykonania, które często są współcześnie zapomniane, niestosowane lub zupełnie nieznane. Właściwa interpretacja otrzymanych wyników może przyczynić się do opracowania skutecznego programu konserwatorskiego, mogącego zawierać nie tylko działania zabezpieczające i wzmacniające, ale również rekonstrukcje, zarówno rzeczywiste jak i wirtualne. Efektem tych działań może być również stworzenie wirtualnego obrazu zabytku, zawierającego wszystkie dane o nim. Może to przyczynić się do zachowania zagrożonych obiektów światowego dziedzictwa kulturowego w rzeczywistości wirtualnej. Skutecznym narzędziem do tego typu diagnostyki jest skaning laserowy. Obraz numeryczny uzyskany ze skaningu, z wielością danych, które zawiera, jest podstawa stworzenia skutecznego programu konserwatorskiego, a także daje możliwość wykonania dokładnych, numerycznych modeli badanych konstrukcji, wykorzystywanych w obliczeniach statyczno-wytrzymałościowych. Może być również podstawą dokładnych wizualizacji i rekonstrukcji wirtualnych obiektu. [1]. Przykładem zastosowania skaningu są działania diagnostyczne prowadzone przez Zespół Budownictwa Ogólnego i Zrównoważonego Rozwoju Politechniki Warszawskiej, we współpracy z Uniwersytetem Warszawskim, na wykopaliskach w Aleksandrii w Egipcie i w Tanais pod Rostowem w Rosji.
EN
In this review, authors discuss the pre-requisites to be fulfilled for the preservation of stone monuments, referring both to the selection of appropriate materials (compatibility principle) as well as to the repair process itself. Since ancient times, a wide range of natural and synthetic polymers has been employed for stone recovery purposes. The paper presents the examples of most commonly used polymeric materials along with recent trends in conservation of stone materials.
PL
W artykule o charakterze przeglądowym przedstawiono zasady obowiązujące przy konserwacji zabytków z kamienia, odnoszące się zarówno do doboru odpowiednich materiałów (zasada kompatybilności), jak również samego procesu naprawczego. Opisano szeroką gamę polimerów naturalnych i syntetycznych stosowanych w celach rekonstrukcyjnych oraz główne trendy w konserwacji zabytków kamiennych. zabytkowe konstrukcje kamienne, konserwacja, polimery naturalne, polimery syntetyczne.
EN
Biskupin is one of the most recognizable archaeological site in Poland and Central Europe. The origins of the excavations dates back to year 1934 and had lasted almost continuously until 1974. In the framework of the grant from the Ministry of Culture and National Heritage interdisciplinary team of scientists from Archaeological Museum in Biskupin and Warsaw University of Technology performed multi-dimensional analysis of the settlement. Based on the integrated vector documentation, resulting from the photographic documentation, numerical models of structural systems of main types of buildings and defensive rampart were prepared. The aim of the analysis was a verification of the earlier findings of archaeological and architectural researches. The analysis allowed to verify both the arrangement of individual parts of structure of buildings, their work and the interconnection, as well as the possible dimensions of the individual components.
PL
Jednym z najbardziej spektakularnych osiągnięć przedwojennej polskiej archeologii było odkrycie grodu z przełomu epoki brązu i wczesnej epoki żelaza w Biskupinie, stanowisko 4. Podstawowymi drewnianymi konstrukcjami kształtującymi zabudowę tego terenu były zewnętrzne ulice, falochrony, mury obronne, ulice wewnętrzne i budynki gospodarcze. Gród został zniszczony i odbudowany dwukrotnie podczas swojego istnienia. Badania dendrochronologiczne dowodzą, że większość materiału drewnianego użytego do budowy budynków ze starszej fazy osady została wycięta w latach 739-736 p.n.e. W ramach grantu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego interdyscyplinarny zespół naukowców z Muzeum Archeologicznego w Biskupinie i Politechniki Warszawskiej przeprowadził wielowymiarową analizę zabudowy. Na podstawie zintegrowanej dokumentacji wektorowej, powstałej w oparciu o dokumentację fotograficzną, opracowano modele numeryczne układów konstrukcyjnych głównych typów budynków zarówno z etapu starszego, jak i młodszego oraz wału obronnego. Celem badań była identyfikacja i weryfikacja układów i rozwiązań konstrukcyjnych, określenie parametrów geometrycznych elementów tworzących układ konstrukcyjny wykorzystywany w budynkach kultury łużyckiej w Biskupinie jak i konstrukcji wału obronnego. Kolejnym celem była ocena wpływu warunków gruntowych na pracę konstrukcji nośnej analizowanych budynków. Ponadto oceniano wpływ niektórych rozwiązań konstrukcyjnych, takich jak wpływ sumików na sztywność przestrzenną budynku, wpływ ciągłości zabudowy i wpływ półpiętra na nośność wyboczeniową słupa wewnętrznego. Analizy przeprowadzono na modelu budynku przedstawionym w literaturze(Rys. 2), a także zrekonstruowanym na podstawie zachowanej dokumentacji.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.