Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Szanse produktów lokalnych w dystrybucji globalnej

Zaborowska A., Skierkowski K.

Przemysł Spożywczy

|

2011

|

T. 65, nr 10

45-47

PL

Produkcja żywności z wykorzystaniem technologii regionalnych i tradycyjnych jest coraz bardziej popularna w krajach Unii Europejskiej. Postrzega się ją jako szansę dla rozwoju małych i średnich przedsiębiorstw, co z kolei przyczynia się do rozkwitu małych miast i wsi. Konsumenci przejawiają coraz większe zainteresowanie tego typu żywnością. Są gotowi zapłacić za nią wyższą cenę, w zamian oczekując, iż otrzymają produkty bezpieczne, dobrej jakości. Wzrost zainteresowania wśród konsumentów wpływa wprost proporcjonalnie na wzrost liczby przedsiębiorstw skłonnych do wejścia na rynek żywności tradycyjnej i regionalnej. Niestety, często zdarza się, że ci, którzy podejmują tego typu przedsięwzięcia nie są odpowiednio do nich przygotowani. Brak im wiedzy z zakresu właściwości produktów żywnościowych oraz zmian, jakie w nich zachodzą podczas przechowywania. Jednak znacznie częściej nie zdają sobie również sprawy, jak ważną rolę w potencjalnym sukcesie rynkowym odgrywają odpowiednio zastosowane narzędzia marketingowe.

EN

Food production with the application of regional and traditional technology is increasingly popular in the European Union countries. It is perceived as an opportunity for the development of small and medium-sized enterprises, what, in turn, contributes to the prosperity of small towns and villages. Consumers exhibit a growing interest in this type of food. They are willing to pay a higher price for it, expecting in return that they will receive the products, being safe and with good quality. Growing interest among the consumers increases the number of companies willing to enter the market of traditional and regional foods. Unfortunately, it often happens that those who engage in this type of project are not adequately prepared for that. Sometimes they lack the knowledge of the properties of food products and the changes that occur during their storage. But much more often, they do not realize how important role in a potential success is played by properly used marketing tools.

2

Azirydyna

Konieczko K., Zaborowska A., Czerczak S.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

|

2009

|

Nr 4 (62)

5--25

PL

Azirydyna jest bezbarwną, lotną, wysoce łatwopalną cieczą o zapachu podobnym do amonia-ku. Jest stosowana do produkcji trietylenomelaminy i 2-azirydynyloetanolu oraz jako monomer do produkcji polimerów (głównie polietylenoiminy). Polimery te są powszechnie stosowane w przemyśle papierniczym, w rafinacji olejów napędowych i smarów, w przemyśle tekstylnym, do produkcji leków i kosmetyków, środków powierzchniowo czynnych oraz jako stabilizatory innych polimerów, a tzw. wielofunkcyjne azirydyny wytwarzane w reakcji azirydyny i akrylanów są stosowane m.in. jako utwardzacze do farb. Opisywane w piśmiennictwie objawy ostrego narażenia inhalacyjnego ludzi na azirydynę obejmują: wymioty, zawroty i bóle głowy, ból w okolicach skroni, podrażnienie błon śluzowych ust i górnych dróg oddechowych, wydzielinę z nosa, obrzęk twarzy, krtani, tchawicy, wysięk w płucach, wtórne odoskrzelowe zapalenie płuc, a także uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego, wątroby i nerek. Substancja działa żrąco na oczy i skórę. Powoduje oparzenia skóry i poważne uszkodzenia oczu. Na podstawie wyników badań na zwierzętach w warunkach narażenia ostrego oceniono, że substancja działa bardzo toksycznie przez drogi oddechowe, w kontakcie ze skórą i po połknięciu, a jej pary działają silnie drażniąco na błony śluzowe dróg oddechowych i oczu (duże trudności w oddychaniu zaobserwowano u szczurów narażonych na azirydynę o stężeniu 17,6 mg/m3). U szczurów narażanych inhalacyjnie na azirydynę o stężeniu około 10 mg/m3, 4 h/dzień przez 1,5 miesiąca zaobserwowano zahamowanie przyrostu masy ciała, osłabienie siły mięśniowej, we krwi leukopenię i retikulocytozę, nieżyt oskrzeli, przyćmienie miąższowe wątroby, zmiany w nerkach, zmniejszenie liczby komórek limfatycznych w węzłach chłonnych, a także zaburzenie procesu spermatogenezy, działanie gonadotropowe, zmiany degeneracyjne w jądrach oraz zmniejszenie ruchliwości plemników i zdolności reprodukcyjnej. Azirydyna działa rakotwórczo na zwierzęta. Podawana dożołądkowo dwóm szczepom myszy powodowała u obu płci wzrost liczby przypadków nowotworów wątroby i płuca. Pojedyncza dawka azirydyny podana podskórnie oseskom myszy spowodowała wzrost częstości występowania nowotworów (głównie płuca) u samców. U szczurów powtarzane podanie podskórne azirydyny powodowało wzrost częstości występowania nowotworów w miejscu wstrzyknięcia. Unia Europejska zaklasyfikowała azirydynę do substancji, które rozpatruje się jako rakotwórcze dla człowieka (Rakotw. kat. 2.), taka sama klasyfikacja obowiązuje obecnie w Polsce. Azirydy-na jest uznana za kancerogen także przez IARC (grupa 2B), ACGIH (grupa A3), NIOSH, NTP i w Niemczech (grupa 2.). W uzasadnieniach podkreśla się, że działanie rakotwórcze azirydyny występuje u zwierząt, nie ma w dostępnym piśmiennictwie informacji o badaniach epidemio-logicznych dotyczących skutków przewlekłego narażenia na azirynę i nie jest znane odniesienie wyników badań na zwierzętach do ludzi. Azirydyna jest bardzo reaktywnym, bezpośrednim czynnikiem alkilującym, wykazującym silne działanie mutagenne i genotoksyczne. Eksperci Unii Europejskiej zaklasyfikowali azirydynę jako substancję mutagenną kat. 2., czyli substancję, którą rozważa się jako mutagenną dla czło-wieka. Ta klasyfikacja obowiązuje również prawnie w Polsce. Uwzględniając działanie drażniące i układowe azirydyny obserwowane w badaniach na zwierzętach, zaproponowano ustalenie wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia azirydyny na poziomie 0,62 mg/m3. W dostępnym piśmiennictwie i bazach danych nie ma informacji pozwalających na zaproponowanie określenia wartości NDSCh i DSB azirydyny. Proponuje się dodatkowe oznakowanie związku: Rakotw. Kat. 2. – substancja rozpatrywana jako rakotwórcza dla ludzi; Muta. Kat. 2. – substancja rozpatrywana jako mutagenna dla ludzi; Sk – substancja wchłania się przez skórę; C – substancja o działaniu żrącym.

EN

Aziridine is a clear, colorless, highly flammable liquid with an amine odour. It is used in the production of triethylenemelamine, 2-aziridinylethanol and as monomer for polymers (mainly polyethyleneimine). It is also used in its polymeric form in paper, textile and oil industries and in the production of pharmaceuti-cals, cosmetics, surfactants, stabilizers and hardeners for paints. Acute inhalation human exposure causes vomiting, headache, dizziness, mouth and upper respiratory tract irritation, nasal secretion, swelling of the face, throat and larynx, edema of the lungs and secondary bron-chial pneumonia, and also CNS, renal and liver damage. Aziridine is corrosive to the eyes and skin, causes skin burns and serious eye damage. Acute experiments on animals show the substance is very toxic by inhalation, skin contact and if swal-lowed. Its vapours cause strong irritation of hte respiratory tract and eyes (extreme respiratory difficulty after exposure at concentrations over 17.6 mg/m3 in rats). Daily inhalation of 10 mg/m3, 4 h/day for 1.5 months caused reduced weight gain, leucopenia, reticulocytosis, catarrhal bronchitis, a reduction of lym-phoid elements in the lymph glands, degenerative changes in the liver and testes of exposed rats and a reprotoxic effect. Aziridine is carcinogenic to animals. Oral exposure causes liver and lung cancer in mice. Local (in site of injection) neoplasms were observed in rats. In the European Union aziridine is classified as a substance which should be regarded as carcinogenic to human (Carc. Cat. 2), the same classification is obligatory in Poland. IARC concluded that aziridine is possibly carcinogenic to humans (group 2B). Aziridine is classified as a confirmed animal carcinogen with unknown relevance to humans (A3) by ACGIH, it is also considered a carcinogen by NIOSH, NTP and in Germany (category 2). Aziridine is carcinogenic to animals, however there are no data about carcinogenic effects to humans chronically exposed to it, and the relevance of animal data to humans is unknown. Aziridine is a highly reactive direct alkylating agent with strong mutagenic and genotoxic activity. In the European Union aziridine is classified as a substance which should be regarded as mutagenic to human (Muta. Cat. 2), the same classification is obligatory in Poland. On the basis of the irritating and systemic activity of aziridine, a maximum admissible concentration of 0.62 mg/m3 was proposed. Additional notations for aziridine is Carc. Cat. 2, a substance which should be regarded as carcinogenic to human; Muta. Cat. 2, a substance which should be regarded as mutagenic to human; Sk, a substance which can be absorbed through the skin; and C, a corrosive substance.

3

Występowanie i oznaczanie lotnych kwasów tłuszczowych w żywności

Światłowska J., Zaborowska A., Zygmunt B.

Analityka : nauka i praktyka

|

2006

|

nr 2

4-6

PL

W dzisiejszych czasach, gdy na rynek trafia olbrzymia ilość nowych produktów żywnościowych, coraz większą uwagę przywiązuje się do tego, by żywność charakteryzowała się jak najwyższymi walorami smakowymi i zapachowymi.

4

Występowanie i oznaczanie lotnych kwasów tłuszczowych w próbkach środowiskowych

Zaborowska A., Światłowska J., Zygmunt B.

Analityka : nauka i praktyka

|

2006

|

nr 4

4-8

5

Recyrkulacyjna elektrokoagulacja ścieków modelowych

Smoczyński L., Zaborowska A., Smoczyńska A.

Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Nr 11

220--221

6

Emisja siarkowodoru w oczyszczalni ścieków

Smoczyński L., Smoczyńska A., Dziejowski J., Zaborowska A.

Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Nr 13

174-175

7

Statical chronoamperometric electrocoagulation of model wastewater

Smoczyński L., Zaborowska A., Glińska M.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2005

|

Vol. 12, nr 11

1281-1288

EN

Model wastewater was electrocoagulated under laboratory conditions. Electrolysis was performed in a static system, using an electrolyser with iron electrodes. Chemical oxygen demand (COD), turbidity, suspended solids and total phosphorus concentration were measured after electrocoagulation and sludge sedimentation. It was found that electrocoagulation enabled almost complete elimination of phosphorus compounds, as wen as removal of the majority of suspended solids and turbidity from the liquid phase of wastewater. It was also demonstrated, for the first time, that chronoamperometric electrocoagulation (CHRA) at U = const provides worse results than equivalent chronopotentiometric electrocoagulation (CHRP) at I = const. The process of static electrocoagulation was found to be an effective method for model wastewater treatment.

PL

W warunkach laboratoryjnych ścieki poddawano elektrokoagulacji. Do badań użyto ścieków modelowych. Elektrolizę prowadzono w układzie statycznym z zastosowaniem elektrolizera z elektrodami żelaznymi. Po elektrokoagulacji i sedymentacji osadu w roztworze mierzono ChZT, mętność, zawiesiny oraz stężenie fosforu ogólnego. Stwierdzono, że za pomocą metody elektrokoagulacji prawie całkowicie usuwa się związki fosforu z fazy ciekłej badanych ścieków, a także większość zanieczyszczeń określanych w skali mętności i zawiesin. Po raz pierwszy ustalono, iż elektrokoagulacja chronoamperometryczna (CHRA) przy U = const daje gorsze wyniki, aniżeli równoważna chronopotencjometryczna (CHRP) przy I = const. Badany proces statycznej elektrokoagulacji okazał się skuteczną metodą oczyszczania ścieków modelowych.

8

Electrochemical treatment of model wastewater

Smoczyński L., Kalinowski S., Zaborowska A.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 12

1345--1354

EN

The results of electrochemical treatment of model wastewater ate presented and compared. A sixelectrode (three cathodes and three anodes) electrolyzer with aluminum or iron electrodes, enabling optimum contact between the electrode surface and flowing wastewater, was applied in a recirculation system. The determinations of chemical oxygen demand (COD), suspended solids concentration, turbidity and color intensity show satisfactory treatability of model wastewater by electrocoagulation. It was found that iron electrodes are characterized by lower electric energy consumption than aluminum ones. A similar number of Al3+ and Fe3+ moles was needed to eliminate a similar pollutant load, which indicates that the mass of the optimum dose of an iron electrocoagulant is twice higher than the mass of the optimum dose of an aluminum electrocoagulant.

PL

W niniejszej pracy zestawiono i porównano wyniki elektrochemicznego oczyszczania ścieków modelowych. W układzie recyrkulacyjnym stosowano 6-elektrodowy (3 katody i 3 anody) elektrolizer z elektrodami aluminiowymi bądź żelaznymi, zapewniający bardzo dobry kontakt pomiędzy powierzchnią elektrod a przepływającymi ściekami. W rezultacie oznaczeń ChZT, mętności, zawiesin i barwy stwierdzono satysfakcjonującą podatność badanych ścieków modelowych na elektrokoagulację. Ustalono, że elektrody żelazne zapewniają mniejsze zużycie energii elektrycznej aniżeli aluminiowe. Zbliżone liczby moli Al3+ i Fe3+ usuwały podobne ilości zanieczyszczeń, umożliwiając stwierdzenie, że masa optymalnej dawki elektrokoagulantu żelazowego jest niemal dwukrotnie większa niż masa elektrokoagulantu glinowego.

9

Chronoamperometry in wastewater electrocoagulation

Smoczyński L., Zaborowska A., Kalinowski S., Smoczyńska A.

Chemia i Inżynieria Ekologiczna

|

2004

|

Vol. 11, nr 12

1355--1362

EN

Studies on electrocoagulation of model wastewater in a recirculation system were presented. A six-electrode (three cathodes and three anodes) electrolyzer ensured the maximum contact between the iron electrode surface and treated wastewater. Chronoamperometric tests were carried out at constant voltage, determined as a mean value during previous chronopotentiometric studies. Chemical oxygen demand (COD), suspended solids concentration, turbidity and color intensity were determined in treated effluents with adjusted pH. It was found that mean voltage providing constant current intensity during wastewater electrocoagulation does not ensure equivalent conditions of electrocoagulation carried out at mean current intensity providing constant voltage.

PL

Badano proces elektrokoagulacji ścieków modelowych w układzie recyrkulacyjnym. Elektrolizer wyposażony w trzy katody i trzy anody zapewniał maksimum kontaktu oczyszczanych ścieków z powierzchnią elektrod żelaznych. Badania chronoamperometryczne prowadzono przy stałym napięciu, stanowiącym średnią wartość wyznaczoną w poprzednio prowadzonych badaniach chronopotencjometrycznych. W oczyszczanych ściekach z regulacją pH każdorazowo oznaczano ChZT, mętność, zawartość zawiesiny i barwę. Stwierdzono, że średnie napięcie zapewniające stałe natężenie prądu podczas elektrokoagulacji ścieków nie zapewnia równoważności warunków dla elektrokoagulacji prowadzonej przy średnim natężeniu prądu zapewniającym stałe napięcie.