Powszechnie stosowane metody diagnostyki korozji konstrukcji żelbetowych to metody niszczące wymagające odkrycia zbrojenia albo wycięcia próbek z obiektu do dalszej analizy laboratoryjnej. Znane są również rozwiązania komercyjne do oceny zagrożenia korozją obiektów żelbetowych stosujące wybrane metody nieniszczące. W tej pracy przedstawiono nową, nieniszczącą metodę diagnostyki obecności korozji konstrukcji żelbetowych bazującą na równoczesnej analizie trzech technik elektrochemicznych: potencjału stacjonarnego, impulsu galwanostatycznego oraz elektrochemicznej spektroskopii impedancyjnej (EIS) wykonywanych na obiektach rzeczywistych. Ostatnia z metod stosowana jest powszechnie w pomiarach laboratoryjnych, jednakże pomiary wykorzystujące EIS w terenie, należą do rzadkości. Pomiary, z wykorzystaniem opracowanego zestawu elektrod, realizowane są w miejscach newralgicznych konstrukcji żelbetowych oraz szczególnie narażonych na korozję. Kompleksowa analiza wyników z trzech technik pozwala na ocenę obecności korozji konstrukcji żelbetowej w sposób nieniszczący.
EN
Destructive methods of corrosion diagnosis of reinforced concrete structures are still very common. Visual inspection involves removing of outer concrete layer or cutting samples for analysis in laboratory. Some nondestructive methods of corrosion investigation are also commercially available. In this paper, a new nondestructive method of rebar corrosion diagnosis in concrete structures is presented. It is based on complementary analysis of results obtained from three electrochemical techniques: electrochemical impedance spectroscopy (EIS), open circuit potential and galvanostatic pulse method and performed on-site. EIS is commonly used in the laboratory measurements, but on-site measurements are still very rare. Based on worked out electrodes set measurements are performed for places critical for the construction or particularly exposed to depassivation factors like chlorides. Complex analysis based on three different electrochemical techniques enables determination of corrosion presence in reinforced structures in nondestructive way.
The stabilizer is a device mounted to the vehicle body in a rocking manner. The ends of stabilizer bar arms are connected to the chassis elements. The central section is connected to the body by means of two radial bearings. The free ends (arms) are connected to suspension arms or suspension struts with short, bi-articulated bars. Stabilizer may be mounted either on the front or rear axle, or on both axles. Classic stabilizer is a U-shaped tube or rod of circular cross-section, made of spring steel and is characterized by a constant stiffness. In stabilizer bars referred to as active it is possible to change the rigidity. This allows to adapt the characteristics of the stabilizer bar to other components of the vehicle suspension, depending on the motion parameters it’s possible to influence the vehicle’s safety and handling, as well as the comfort of the driver and passengers. The article presents selected solutions of mechanisms and systems, whose role is to change the stiffness or tension of the bar. It also outlines the concept of stabilizer bar tension changes developed at the Department of Vehicles and Fundamentals of Machine Design at Lodz University of Technology.
PL
Stabilizator jest to urządzenie mocowane w sposób wahliwy do nadwozia, którego końce ramion połączone są z elementami podwozia. Część środkowa połączona jest z nadwoziem za pomocą dwóch łożysk promieniowych. Swobodne końce (ramiona) łączy się z wahaczami lub kolumnami zawieszenia kół za pomocą krótkich, dwuprzegubowych drążków Stabilizator może być montowany zarówno na osi przedniej lub tylnej, jak i na obu osiach. Klasyczny stabilizator jest rurą lub prętem o przekroju okrągłym, wykonanym ze stali sprężynowej, uformowanym na kształt litery U. Cechuje go stała sztywność. W stabilizatorze nazywanym aktywnym istnieje możliwość zmieniania przebiegu sztywności. Dzięki temu przez odpowiednie dostosowanie charakterystyki stabilizatora do pozostałych elementów zawieszenia pojazdu, w zależności od parametrów ruchu można wpływać na bezpieczeństwo i kierowalność pojazdu oraz komfort kierowcy i pasażerów. W artykule przedstawione zostały wybrane rozwiązania mechanizmów i układów, których zadaniem jest zmiana sztywności lub zmiana napięcia drążka. Zamieszczono również koncepcję zmiany napięcia drążka opracowaną w Katedrze Pojazdów i Podstaw Budowy Maszyn Politechniki Łódzkiej.
Wpracy zaprezentowano właściwości cementu wieloskładnikowego CEM V/A 32,5R-LH oraz pokazano możliwość wykorzystania go w budowie obiektów masywnych. Przykładem realizacji było wykonanie fundamentu pod młyn cementu w Cementowni Górażdże.
EN
Hereby paper describes the properties of composite cement CEM V/A 32,5R-LH and demonstrates its application possibilities inmassive object constructions. The exemplary application was executed in the construction of the foundations of the cement mill of Górażdże Cement Plant.
5
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Omówiono krytycznie wymagania dotyczące nasiąkliwości betonów stosowanych w konstrukcjach drogowych i mostowych. Zwrócono uwagę na za wysokie wymagania dotyczące nasiąkliwości na poziomie 4%, która jest praktycznie nieosiągalna dla betonów klasy C30/40. Równocześnie niewielkie różnice w metodach badawczych lub przygotowaniu próbek do oznaczeń mogą powodować duże zmiany w uzyskiwanych wartościach. Normy omawiające betony do prac inżynieryjnych wymagają krytycznego rozpatrzenia.
EN
The require absorbability of concrete designed for bridge constructions and infrastructure works were discussed. The attention was paid for very high require absorbability on the level of 4% practically very difficult to obtain for concrete class C30/40. Small changes in measuring methods as well as in samples preparations can give big differences in obtained results. Standards defining the quality of concrete for engineering works need critical discussion.