Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Detection of delamination defect in glass fiber reinforced plastics (GFRP) by using ultrasonic testing has been a challenging task in industry. The properties of the constituent materials, fiber orientation and the stacking sequence of laminated composite materials could cause high attenuation of ultrasound signals. Ultrasonic testing is based on the interpretation of the reflected ultrasound signals when a transducer imposes ultrasound waves (pulse) to a material. It is difficult to differentiate if the reflected signal is induced from the defects, fiber content or the intermediate layers of GFRP composites. Most of the time, the drastic attenuation of signals could enshroud the modest changes in the reflected signals from defects. The purpose of this paper is to investigate the influence of fiber orientation, thickness and delamination of GFRP composites on the rise time, pulse duration and attenuation ratio of the reflected ultrasound signal. The rise time, pulse duration and attenuation ratio of A-scan data was observed with respect to different positions of damage (delamination), thickness and stacking sequence of the lamina. It is essential to identify the significant factors that contribute to the abnormal characteristics of the reflected signals in which the defect is identified. Moreover, this paper presents the application of Taguchi method for maximizing the detection of defect in GFRP composites influenced by delamination. The optimum combination of the significant contributing factor for the signal's abnormal characteristics and its effect on damage detection was obtained by using the analysis of signal-to-noise ratio. The finding of this study revealed that delamination is the most influential factor on the attenuation ratio.
EN
A methodology for characterizing the phase composition of aggregates floating inside an industrial separation cell (based on the Luba Tube Sampling Technique, LTST) is presented. The LTST enables observation and recording of phenomena occurring inside a processing vessel by guiding a flux of floating aggregates into the tube, and monitoring them above the edge of the separation vessel. Aggregate sizes and positions are determined on sequences of video images. Rise velocities of aggregates are determined by measuring the displacements of their positions between the consecutive frames. Rising velocity of the empty bubbles and air-bitumen aggregates were determined in the separation cell. Contents of air and of solids in the floating aggregates are calculated from differences between their velocities and velocities of unloaded bubbles of the same size. As an example, the contents of bitumen-air aggregates obtained during processing of a selected oilsand were evaluated. It was found that the average aggregate had a diameter of 0.32š0.20 mm and contained approximately 2.2*10(-5) g of bitumen.
EN
Results of determination and analysis of the composition of bitumen-air aggregates floating layer during processing two types of the oil sands: an average grade (11.1% bitumen Estuarine ore) and a low grade (7.2% bitumen Marine ore) are presented. Flux of the bitumen-air aggregates floating to the froth layer inside the Syncrude Research EXP Primary Separation Vessel was monitored and recorded on videotapes using the Luba Tube sampling technique. Sequence of the frames grabbed from these video recordings were analysed to determine the aggregate dimensions, shapes and rise velocities. On a basis of the aggregates' dimensions and rise velocities the composition of the aggregates was evaluated. Three reference state models were presented. In addition to the two models described in an earlier study, a new theoretical approximation (called model C) describing velocity of contaminated bubbles within a range of Reynolds nos. 0.2
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań rozmiarów, kształu, szybkości oraz składu fazowego agregatów wypływających do warstwy piany w trakcie przeróbki piasków roponośnych o średniej (11.1% - ruda Estuarine) oraz niskiej (7.2% - ruda Marine) zawartości bituminu. Strumień agregatów bitumin-Bańka płynących wewnątrz komory flotacyjnej był monitorowany przy zastosowaniu metody próbkowania w aparacie Luba Tube [Małysa et. al., 1999a] i rejestrowany na taśmach vdeo. Pomiary wykonano w trakcie przeróbki piasków bitumicznych w instalacji pilotowej Syncrude Researcg Separation Vessel Komora flotacyjna (Primary Separation Vessel) miała średnicę 0.51m i przerabiano w niej 2 tony rudy na godzinę. Sekwencje zarejestrowanych na taśmach video obrazów wypływających agregatów zamieniono na obraz cyfrowy i analizowano przy pomocy odpowiedniego komputerowego programu analizy obrazu [Małysa et.al., 1999b]. W pomiarach tych wyznaczono rozmiar, kształt i szybkość wypływania agregatów do warstwy piany. Na podstawie wyznaczonych rozmiarów agregatów oraz ich szybkości wypływania obliczono skład fazowy agragatów bitumin-bańka, tj. zawartości gazu i fazy stałej. Dla wyznaczenia masy bituminu zawartej w agregatach bitumin-bańka niezbędna jest znajomość prędkości wypływania pustych baniek o identycznych rozmiarach. Przedstawiono trzy modele charakteryzujące ruch obciązonej bańki. Do opisanych wcześniej dwu modeli zachowania bańki w środowisku zanieczyszczonym substancjami powierzchniowo-aktywnymi i w czystej wodzie zaproponowano trzeci (tzw. model C), który prezentuje ruch bańki w szerokim zakresie liczb Reynoldsa 0.2,Re,20000 w obecności zanieczyszczeń substancjami powierzchniowo aktywnymi. Wykazano, że model C stanowi najodpowiedniejszy "stan odniesienia" konieczny do wyznaczenia składu agregatów. Wykazano, że średnia wielkość agregatów i ilość bituminu wynoszonego do warstwy piany zależały od jakości przerabianego piasku roponośnego. W przypadku piasku o średniej zawartości bituminu średnia wartość średnicy Fereta agregatów była rzędu 1 mm, a średni agregat zawierał około 8.6x10-4 g bituminu. W przypadku piasku uboższego w bitumin średnia wartość Fereta była mniejsza (0.6 mm) i średni agregat zawierał mniej bituminu (około 1.3x10-4 g).
EN
The method of analysis of bubble-solids aggregates flow inside a flotation cell, beneath froth layer, is presented. Size, shape, rise velocity and number of the aggregates were determined using a device called the Luba tube. The experiments were carried out 25 degree C in 5.2 m diameter separation vesel used in a 100 tones per hour field pilot plant for oilsands processing. It was found that bitumen was transported to the froth layer in the form of irregular particles attached to aair bubbles. A wide range of the bitumen -air aggregate size (from 0.13 mm to 2.84 mm0 was observed with an average Feret diameter. I.e. an equivalent circular diameter of 0.68+-0.35 mm. Under steady state the average aggregate rise velocity was 6.8+-1.8 cm/s with velocities varying 3.0 to 12.6 cm/s. Mass of bitumen contained in a bitumen-air aggregate was determined on the basis of the experimental values of the aggregate size and rise velocity and the relationship describing velocity of anloaded contaminated (Model A) and clean (Model B) bubbles. It was found that mass of bitumen contained in a bubble-bitumen aggregate was of an order from 10 -6 to 10 -4 g depending on the aggregate dimension aannd the model used. The evaluated equivalent diameters of bitumen particle and air bubble making-up a bitumen-air aggregate were of a similar magnitude within ca. 0.2-1.2 mm range.
PL
Przedstawiano metodę pomiaru i analizy rozmiarów, kształtu oraz prędkości wznoszenia i składu agregatów flotacyjnych bańka-ziarna wypływających wewnątrz komory flotacyjnej do warstwy piany. Strumień agregatów bańka-ziarno płynących wewnątrz komory flotacyjnej buł monitorowany przy pomocy urządzenia nazwanego Luba tube. Zasada działania aparatu Luby polega na wyprowadzeniu powyżej piany strumienia agregatów płynących do warstwy piany. Kiedy cylinder napełniony wodą jest szczelnie przykryty, obrócony i zanurzony do szerszego pojemnika z wodą, wtedy także po usunięciu tego szczelnego przykrycia słup wody w cylindrze może być znacznie powyżej poziomu cieczy w szerokim pojemniku. Jeżeli pod ten otwarty koniec cylindra napłyną bańki lub agregaty flotacyjne to będą one wpływać do góry wewnątrz cylindra i ich przepływ może być obserwowany i rejestrowany powyżej brzegów szerokiego pojemnika (komory flotacyjnej) wypełnionego cieczą (pulpą). Wykonano badania agregatów bańka-bitumin wypływających do warstwy piany wewnątrz komory flotacyjne o średnicy 5.2 m używanej w pilotowej instalacji (100 ton/godz.) do opracowania niskoenergetycznego procesu przeróbki piasków roponośnych. Wyznaczono rozmiary, kształt oraz prędkość wzoszenia i zawartości części stałych w agregatach bańka-bitumin wypływających do warstwy piany oraz strumienie agregatów w różnych punktach komory flotacyjnej. Stwierdzono, że bitumin był transportowany do warstwy piany w postaci nieregularnych cząstek przyczepionych do baniek. Rozmiary agregatów bańka-bitumin były w zakresie od 0,13 do 2.84 mm, przy czym wartość średnia średnicy Fereta, tj. równoważnej średnicy kołowej, wynosiła 0.68 tolerancja + - 0.35 mm. W warunkach stanu stacjonarnego średnia prędkość wznoszenia agregatów bańka-bitumin wynosiła 6,8 tolerancja + - 1,8 cm, przy czym obserwowano prędkości agregatów od 3,0 do 12,6 cm/s. Obliczono masy bituminu zawartego w agregatach bańka-bitumin w oparciu wo wyznaczone rozmiary i prędkość ich wypływania oraz używając literaturowe zależności opisujące prędkość baniek w zanieczyszczonej surfaktantem (Model A) i czystej wodzie (Model B). Masa bitumu zawarta w badanych agregatach była rzędu od 10 -6 do 10 -4 g w zależnośći od rozmiarów agregatu. Wyznaczone równoważne średnice cząstek bituminu i baniek gazowych tworzących agregaty były podobnej wielkości w zakresie 0.2-1,2 mm. Strumień agregatów płynących do warstwy piany był różny w różnych punktach komory flotacyjnej. Najwięcej agregatów wypływało do warstwy piany był różny w różnych punktach komory flotacyjnej. Najwięcej agregatów wypływało do warstwy piany w pobliżu środka (lokalizacja 1-r =0,9 m), a najmniej w pobliżu ścian (lokalizacja 3-r =2,3 m) komory flotacyjnej. Stosunek liczby agregatów płynących do warstwy piany w lokalizacjach 1 i 3 wynosił 4,1 : 1. A zatem nie cała powierzchnia badanej komory flotacyjnej była wykorzystana równie efektywnie, co najprawdopodobniej było związane z nierównomiernym rozłożeniem nadawy w komorze.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.