Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Biocybernetics and Biomedical Engineering

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Kinetic analysis of transport and hydrolysis of dipeptides, a new osmotic agent for peritoneal dialysis solution

Weryński A., Waniewski J., Wang T., Anderstam B., Lindholm B., Bergström J.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

2007

Vol. 27, no. 1-2

71-82

A mixture of dipeptides (DP) have been proposed as an alternative (to glucose and amino acids, AA) osmotic agent in peritoneal dialysis (PD) solutions. The following solutions were used: (1) the amino acids (AA) solution containing leucine, valine, lysine, isoleucine, threonine, phenylalanine and histidine (tyrosine was omitted because of its poor solubility), (2) the dipeptide (DP) solution containing leucyl-valine, lysyl-isoleucine, threonyl-phenylalanine and histidyl-tyrosine. Sixteen Sprague-Dawley rats were used in the experiments. Kinetic models were developed for estimation of the diffusive mass transport coefficient between the peritoneal cavity and blood (KBD), the DP hydrolysis rate coefficient (KH ) and the AA clearance in the body (KC). The calculations show that KH is about ten times smaller than KBD. Thus, the hydrolysis rate in the peritoneal cavity is much smaller than the diffusive transport rate of DP. KBD for AA appeared to be similar to KBD for dipeptides. KC was much higher than KBD for AA. This finding explains the rapid clearance of amino acids from blood. The peritoneal transport characteristics of AA and DP were similar; however, their kinetics in blood considerably differed. The DP solution resulted in a less pronounced increase of the AA concentrations in blood, suggesting that the DP solution could provide the AA supply/delivery in a more physiological way.

Mathematical modelling of hydrolysed solutes transport in experimental peritoneal dialysis

Weryński A., Wang T., Waniewski J., Anderstam B., Lindholm B., Bergström J.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

2000

Vol. 20, no. 3

77-91

Dipeptide-based peritoneal dialysis solutions may have potential advantages compared with the gIucose or amino acid-based solutions. DwelI studies in rats were performed during 4 hours with dipeptide solutions containing 5 dipeptides (Gly-His, Ala-Tyr, Thr-Leu, Ser-Phe, Val-Lys), 8 or 16 mmol/l of each dipeptide (low or high dipeptide group). DwelI studies were also performed with a 1.1% amino acid solution (Nutrineal@). The model of dipeptide hydrolysis (hydrolysis rate K(H), diffusive (rate constant K(BDD) and convective transport as welI as transport of constituent amino acids consists of mass balance equations, written for each dipeptide and amino acid. Peritoneal volume with the amino acid solution decreased much faster than that with the high and low dipeptide solutions. K(H) for all dipeptides did not differ between the high and low dipeptide groups. In the low dipeptide group, K(H) was 0,004+/-0,004 ml/min (mean+/-SD) for Gly-His (the lowest) and 0,088+/-0,048 mI/min for Thr-Leu (the highest). K(BDD) was higher than K(H) for all dipeptides, the average being 0,2+/-0.05 ml/min.

Płyny do dializy otrzewnowej zawierające dipeptydy mogą mieć niepoślednie zalety w porównaniu z płynami zawierającymi glukozę lub aminokwasy. Zostały przeprowadzone czterogodzinne eksperymentalne dializy otrzewnowe u szczurów z płynami zawierającymi pięć dipeptydów (Gly-His, Ala-Tyr, Thr-Leu, Ser-P he, Val-Lys) o stężeniach 8 lub 16 mmol/l każdego dipeptydu (grupa dipeptydów niska i grupa wysoka). Zostały również przeprowadzone dializy otrzewnowe z płynem zawierającym 1.1 %. aminokwasów (Nutraneal). Model matematyczny hydrolizy dipeptydów (współczynnik szybkości hydrolizy K(h)), transportu dyfuzyjnego (współczynnik transportu K(BDD)) oraz transportu konwekcyjnego, jak również transportu tworzących dipeptydy aminokwasów został oparty o równania bilansów masy dla każdego dipeptydu i aminokwasu. Objętość dializatu w dializach z płynem zawierającym aminokwasy zmniejszała się znacznie szybciej niż ta objętość w grupach o dużej i małej zawartości dipeptydów. K(H) dla wszystkich dipeptydów nie różnił się między grupą o dużej i małej zawartości dipeptydów i jego wartość wynosiła od 0,004+/-0,004 mI/min (średnia+/-OS) dla Gly-His (najniższa) do 0,088+/-0,048 mI/min dla Thr-Leu (najwyższa). Wartości K(BDD) były wyższe od K(h) dla wszystkich dipeptydów, przy wartości średniej wynoszącej 0,2+/-0,05 ml/min.