Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Od zapomnienia do przekształcenia czyli o różnorodności krajobrazów sakralnych Roztocza

Sowińska B., Soszyński D.

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2012

|

nr 17

184--197

PL

Krajobraz Roztocza jako obszaru wschodniego pogranicza Polski jest bardzo zróżnicowany kulturowo. Na jego fizjonomię wpłynęły zmienne w czasie i odmienne dla poszczególnych jego części uwarunkowania historyczne i społeczno-polityczne. Szczególne znacznie odegrała obecność na tym terenie przedstawicieli różnych religii i wyznań (rzymsko-katolików, greko-katolików, prawosławnych oraz wyznawców religii judaistycznej) a także zmiany granic państwa i związane z tym przesiedlenia ludności. Niniejszy artykuł przedstawia różnorodność współczesnych krajobrazów sakralnych Roztocza. Wśród nich można wyróżnić miejsca opuszczone i zapomniane, zniszczone i zdewastowane, harmonijnie zagospodarowane i użytkowane oraz podlegające negatywnym przekształceniom w wyniku presji turystyki religijnej. Praca została oparta o analizę materiałów archiwalnych, w tym o dokumentację fotograficzną obiektów związanych ze strefą sacrum oraz o wyniki pięcioletnich badań terenowych.

EN

The Roztocze region - an area located on the eastern borderland of Poland is characteristic by its diverse cultural landscape. Historical and sociopolitical events which changed in the course of time and were distinct for various parts of the Roztocze region had an influence on its physiognomy. Particularly, the presence of the representatives of different creeds (Roman Catholics, Orthodox and Jews) as well as the changes of the country borders and resettlement of populations played an important role. The article presents the diversity of the contemporary sacral landscape of the Roztocze region. Among them we can distinguish places which are derelict and forgotten, ruined and vandalized, harmoniously managed and used or negatively transformed as a result of the pressure of religious tourism. Analyses were based on archival materials, such as photographic documentations of objects connected with the sacrum zone and on five years of field research.

2

Kształtowanie tożsamości krajobrazów sakralnych

Sowińska B.

Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego

|

2012

|

nr 17

78--95

PL

W świetle współczesnych procesów laicyzacji przestrzeni koniecznym staje się zachowanie swoistych cech krajobrazu sakralnego, decydujących o jego duchowym wymiarze i wpływających na religijne (duchowe) przeżycia przebywających w tej przestrzeni osób. Celem artykułu jest próba sformułowania zestawu cech, decydujących o tożsamości sakralnych wnętrz architektoniczno-krajobrazowych, które powinny być brane od uwagę w procesie ich kształtowania. Zidentyfikowano sześć wyróżników odnoszących się do przestrzeni materialnej – Kontekst przyrodniczo-przestrzenny, Forma architektoniczna, Forma użytkowania i stan zachowania, Integralność, Czytelność i Otwartość – oraz sześć do przestrzeni niematerialnej – Powiązanie z wydarzeniami, Nazwa miejsca, Multisensoryczność, Dynamika, Nastrój i Odczuwane emocje i uczucia, w sumie dwanaście atrybutów.

EN

In the light of the current proceses of space transformation it is needed to maintain the specific features of sacred landscape which decide about its spiritual dimention and affect the religious (spiritual) experinces of people being in a given place. The aim of the article is to formulate a set of features which decide about identity of particular sacred architectonical-landscape interiors and should be taken into consideration while shaping that places. As a result were identified six tangible distinguishing marks of sacred landscape – Natural-spatial context, Architectonical form, Form of use and state of preservance, Integrity, Readability and Openess – and six intangible ones – Connection with nature; Name of place; Multisensory; Dynamic; Atmosphere; Noticing emotions and feelings, twelve attributes in total.

3

Problemy identyfikacji standardów jakości krajobrazu: przegląd doświadczeń międzynarodowych i pierwsze badania polskie

Sowińska B., Chmielewski T. J.

Architektura Krajobrazu

|

2007

|

nr 1

44-55

EN

The European Landscape Convention (EKK), signed by The Council of Europe on October 20, 2000 obliges the members of The European Union to identify their own landscapes throughout their territories, to analyse their characteristic features which are considered the most important to be preserved and to examine the society?s views on the landscape quality objectives. Many countries, including Poland, have already begun their research in this field. The international meeting of the workshops for the implememtation of the European Landscape Convention is held every year. This article presents the review of the contemporary methods of landscape quality measures in the European Union. The first research in this field conducted in Poland took place in The Roztocze - Solska Forest Biosphere Reserve. The collected experiences made the authors to formulate the basic methodology of the identification of landscape quality objectives.