The article discusses the problematic issue of the large time spent by a technical specialist when searching for options to provide communication to a unit in a new area. This paper analyzes commercial and non-commercial tools from both global companies such as Google, Ubiquiti, and special developments based on state military institutes. All of the considered tools allow technical personnel to find ways to solve the problems of building radio relay communication lines, but require professional knowledge and experience, which significantly increases the impact of thehuman factor on the result. A conceptual model has been developed that can be used to create software that will reduce the time spent analyzing the data required for decision-making, reduce human involvement, which in turn will increase the efficiency of a potential communication system. This data includes a topographic map of the area, the existing telecommunications network, a list of own mobile communications equipment, and the power grid. At the same time, the proposals provided by the program at the planning stage can be evaluated by the level of efficiency of the task according to the criterion of the best qualityof the communication channel with the least involvement of communication means. User feedback will allow the built-in artificial intelligence to learnand provide better suggestions in the future. The purpose of this paper is to develop a conceptual model for the automatic construction of a communication system based on the existing telecommunication and topographic situation of the area, consider the possibilities of deploying (increasing) own (donated) means (equipment) of communication within the framework of the task. An additional extension of the model may be to take intoaccount information about the power grid available in the area, which will reduce the financial costsof maintaining the communication system in constant operation (readiness).
PL
rtykuł omawia problematyczną kwestię dużego czasu spędzanego przez specjalistę technicznego podczas poszukiwania opcji zapewnienia komunikacji jednostce w nowym obszarze. W artykule przeanalizowano komercyjne i niekomercyjne narzędzia pochodzące zarówno od globalnych firm, takich jak Google, Ubiquiti, jak i specjalne opracowania oparte na państwowych instytutach wojskowych. Wszystkie rozważane narzędzia pozwalają personelowi technicznemu znaleźć sposoby na rozwiązanie problemów związanych z budową linii łączności radiowej, ale wymagają profesjonalnej wiedzy i doświadczenia, co znacznie zwiększa wpływ czynnika ludzkiego na wynik. Opracowano model koncepcyjny, który można wykorzystać do stworzenia oprogramowania, które skróci czas poświęcony na analizę danych wymaganych do podejmowania decyzji, zmniejszy zaangażowanie człowieka, co z kolei zwiększy wydajność potencjalnego systemu łączności. Dane te obejmują mapę topograficzną obszaru, istniejącą sieć telekomunikacyjną, listę własnych mobilnych urządzeń komunikacyjnych oraz sieć energetyczną. Jednocześnie propozycje dostarczane przez program na etapie planowania mogąbyć oceniane pod kątem poziomu efektywności zadania według kryterium najlepszej jakości kanału komunikacji przy najmniejszym zaangażowaniu środków komunikacji. Informacje zwrotne od użytkowników pozwolą wbudowanej sztucznej inteligencji uczyć się i dostarczać lepsze sugestie w przyszłości. Celem niniejszego artykułu jest opracowanie koncepcyjnego modelu automatycznej budowy systemu łączności w oparciu o istniejącą telekomunikacjęi sytuację topograficzną obszaru, rozważenie możliwości rozmieszczenia (zwiększenia) własnych (przekazanych) środków (sprzętu) łączności w ramach zadania. Dodatkowym rozszerzeniem modelu może być uwzględnienie informacji o dostępnej na danym obszarze sieci elektroenergetycznej, co zmniejszy koszty finansowe utrzymania systemu łączności w ciągłej pracy (gotowości).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.