Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Analysis of Openwork Knitwear Used for Hernia Mesh Manufacturing

Draczyński Z., Gajek M., Mikołajczyk Z., Modrzejewska Z., Sujka W.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2018

|

Vol. 26, no. 6 (132)

77--86

EN

The paper presents research aimed at the production of mesh implants used in the treatment of abdominal hernias: knitted monofilament fabric, optimal pore diameter min. 75 μm, preferably over 1 mm, mass per unit area – less than 35 g/m2. The influence of differentiation factors on mechanical parameters of the knitted fabrics was analysed. Seven variants were produced varying in the weave, linear mass of yarn and accuracy. The knitted fabrics were subjected to thermal or thermo-mechanical treatment in a two-stage process. The data obtained were analysed using parametric statistical tests. It was shown that in order to obtain an appropriate ratio of surface mass to mechanical strength at the break/size of pores, it is necessary to use a braid which allows to obtain uniformity of the pores. The braid shall be made of low-precision material and of extra linear mass. It is possible to model the strength parameters with the help of the accuracy and/or thermal treatment. The treatment has less influence on the strength parameters. The use of mechanical treatment during thermal stabilisation significantly affects the elasticity of the knitted fabric without having a significant impact on the strength of the knitted fabric.

PL

Przedstawiono badania, mające na celu wytworzenie implantów siatkowych stosowanych do leczenia przepuklin brzusznych: dzianiny z monofilamentu, optymalna średnica porów min. 75 μm korzystnie powyżej 1 mm, masa powierzchniowa poniżej 35 g/m2. Przeanalizowano wpływ czynników różnicujących na parametry mechaniczne opracowanych dzianin. Wytworzono 7 wariantów z rozróżnieniem ze względu na zastosowany splot, masę liniową przędzy i ścisłości. Dzianiny poddano obróbce termicznej lub termiczno-mechanicznej w dwuetapowym procesie. Uzyskane dane przeanalizowano z zastosowaniem parametrycznych testów statystycznych. Wykazano, że w celu uzyskania odpowiedniego stosunku masy powierzchniowej do wytrzymałości mechanicznej na zerwanie / wielkość porów, należy zastosować splot umożliwiający uzyskanie równomiernego ażuru. Splot powinien być wykonany z zastosowaniem niskiej ścisłości oraz przędzy o zwiększonej masie liniowej. Możliwe jest modelowanie parametrów wytrzymałościowych za pomocą ścisłości i/lub temperatury obórki. Obórki te w mniejszy sposób wpływają na parametry odkształceniowe. Zastosowanie obróbki mechanicznej podczas stabilizacji termicznej w sposób istotny wpływa na odkształcenie dzianiny bez znaczącego wpływu na zmianę wytrzymałości dzianiny.

2

PLA/PHA-Biodegradable Blends for Pneumothermic Fabrication of Nonwovens

Szuman K., Krucińska I., Boguń M., Draczyński Z.

Autex Research Journal

|

2016

|

Vol. 16, no. 3

119--127

EN

This study presents the results of research concerning fabrication of nonwovens from biodegradable polymer blends using the melt-blown method. The experiments performed within the framework of the research confirmed the possibility of obtaining polymer composites based on polylactide (PLA) with poly(hydroxyalkanoates) (PHA) and another aliphatic-aromatic copolyester. The obtained products were subjected to the analyses of chemical structure using the Fourier Transform Infrared Spectroscopy(FTIR) Attenuated Total Reflectance(ATR) method. The physical and mechanical properties of the fabricated nonwoven layers were also tested, which confirmed a wide spectrum of their applicability, depending on the polymer composition used in production.

3

Kopoliester butyrylo-acetylowy chityny jako nowy aktywny składnik nanokompozytów polimerowo-włóknistych

Draczyński Z.

Zeszyty Naukowe. Rozprawy Naukowe / Politechnika Łódzka

|

2013

|

Z. 449

1--149

PL

W pracy przedstawiono nowe perspektywiczne źródło chityny - ciała pszczół miodnych. Opracowano metodykę pozyskiwania i oczyszczania chityny o dogodnych do dalszych prac parametrach fizykochemicznych. Wykazano, iż chityna pozyskiwana z tego źródła charakteryzuje się budową i właściwościami fizykochemicznymi zgodnymi z chityną handlową, pozyskiwaną z odpadów przemysłu spożywczego. Wykazano możliwość przeprowadzenia syntezy nowego polimeru - estrowej pochodnej chityny zawierającej w łańcuchu polimerowym dwie różne grupy boczne, pochodzące od kwasu masłowego (grupy butyrylowe) oraz od kwasu octowego (grupy acetylowe). Ta pochodna chityny, odznaczająca się dobrą rozpuszczalnością w popularnych rozpuszczalnikach organicznych, powstaje w wyniku estryfikacji chityny mieszaniną bezwodników kwasu masłowego i octowego. W trakcie realizacji pracy opracowano optymalne warunki syntezy kopoliestru butyrylo-acetylowego chityny (BAC) o założonych parametrach fizyko-chemicznych. Do syntezy kopoliestru chityny zastosowano dwie metody otrzymywania: syntezę w warunkach homogenicznych w środowisku kwasu metanosulfonowego, będącego katalizatorem reakcji i jednocześnie rozpuszczalnikiem reagentów i produktu reakcji, oraz syntezę w warunkach heterogenicznych w obecności kwasu nadchlorowego jako katalizatora reakcji estryfikacji. Wykonano serię syntez kopoliestru chityny, które różniły się udziałem molowym grup butyrylowych i acetylowych oraz wartościami lepkości istotnej, proporcjonalnej w stosunku do masy molowej. Opracowane warunki prowadzenia syntezy pozwalają otrzymać gotowe produkty o odpowiednim, oczekiwanym składzie chemicznym w postaci proszku z przeznaczeniem na długotrwałe ich przechowywanie lub w postaci stabilnych roztworów w etanolu, przeznaczonych do formowania z nich włókien. Opracowano optymalne warunki wytwarzania włókien z kopoliestru butyrylo-acetylowego chityny metodą z roztworu na mokro, a także włókien z tego polimeru zawierających ceramiczne dodatki: hydroksyapatyt (HAp) bądź trójfosforan wapnia (TCP) w postaci nanocząstek. Różniące się budową chemiczną nanododatki HAp i TCP wprowadzano do roztworu przędzalniczego w postaci zawiesiny, uprzednio poddanej procesowi sonikacji. Uzyskane w optymalnych warunkach przędzenia włókna z BAC o składzie 95% grup butyrylowych i 5% grup acetylowych, zawierające nanododatki HAp bądź TCP, odznaczały się wytrzymałością właściwą w zakresie 16-24 cN/tex przy stopniu krystaliczności 24-25%. Jest to zakres wytrzymałości odpowiedni do uzyskania kompozytu polimerowo-włóknistego typu MD. Na bazie obu rodzajów włókien z kopoliestru BAC zawierających nanododatki wytworzono kompozyty polimer owo-włókniste, stosując jako matrycę kompozytu poli(ε-kaprolakton) (PCL). Kompozyty te zbadano pod względem możliwości zastosowania ich jako nowego materiału implantacyjnego. Wytworzono kompozyty o porowatej strukturze. Porowatość struktury 2D wytwarza się w wyniku resorpcji składnika włóknistego BAC po aplikacji implantu. Dwupoziomowa struktura porowata kompozytu 3D zostaje uzyskana w wyniku sublimacji rozpuszczalnika matrycy PCL w etapie jego wytwarzania, a następnie w wyniku stopniowej resorpcji składnika włóknistego w materiale implantacyjnym. Resorpcji BAC towarzyszy uwolnienie nanododatków HAp bądź TCP, które migrują do otaczającej implant tkanki kostnej, powodując jej odbudowę. Obecność w kompozytach kopoliestru chityny korzystnie wpływa na zwiększenie zwilżalności, zmianę profilu powierzchni, podwyższa trwałość oraz bioakty-wność tworzywa w środowisku in vitro szczególnie wówczas, gdy składnik włóknisty stanowią włókna z BAC zawierające nanododatek HAp. Stwierdzono, iż włóknista mikrostruktura kompozytów typu 3D stanowi środowisko sprzyjające adhezji komórek i późniejszej neowaskularyzacji tkanki łącznej. Kompozyty te wykazują biozgodność, charakteryzują się pozytywną odpowiedzią komórkową, a dzięki obecności fazy włóknistej wzrasta liczebność i aktywność komórek tkanki kostnej. W zależności od udziału fazy włóknistej w kompozycie, wprowadzonej w postaci krótkich włókien BAC, możliwe jest uzyskanie kontrolowanej biodegradowalności. Wytypowany na podstawie badań właściwości mechanicznych właściwy udział fazy włóknistej w kompozycie typu 2D powinien wynosić 2%. Dla kompozytów typu 3D korzystny okazuje się wyższy udział fazy włóknistej wynoszący 20%.

EN

The paper presents a new perspective source of chitin - bodies of naturally dead honeybees. A method for obtaining and purification of chitin suitable for further work physicochemical parameters was developed. It has been shown that chitin obtained from this source has the structure and physicochemical properties compliant with commercial chitin extracted from the food industry. It has been shown possible to carry out the synthesis of a new polymer - ester derivative of chitin containing the two different pendant groups derived from butyric acid (butyryl groups) and acetic acid (acetyl groups). This derivative of chitin, which has good solubility in common organic solvents, is formed by esterification of chitin by a mixture of butyric acid anhydride and acetic acid anhydride. In the course of the work optimal synthesis conditions of the copolyester butyrylacetyl chitin (BAC) with established physical and chemical parameters was developed. For the synthesis of chitin copolyester two methods of preparation were used: synthesis in homogeneous conditions in an environment of methanesulfonic acid, which is the reaction catalyst and solvent of the reactants and reaction products at the same time, and the synthesis under heterogeneous conditions in the presence of the perchloric acid as the esterification catalyst. A series synthesis of a chitin copolyester, which involving differed molar of acetyl and butyryl moieties, and the intrinsic viscosity values which is proportional to the molar mass. Developed conditions of carrying out the synthesis allows to obtain final products with the appropriate, expected chemical composition in powder form intended for long-term storage thereof or in the form of stable solutions in ethanol, for the formation from them fibers. Optimal conditions of copolyester fiber made from the butyrylacetyl chitin solution using wet method as well as fibers from the polymer-containing ceramic additives: hydroxyapatite (HAp), or calcium triphosphate (TCP) in the form of nanoparticles was developed. Differing in chemical structure of TCP and HAp nanoadjectives were introduced into the spinning solution in the form of a suspension in a solvent previously subjected to the process of sonication. Obtained fiber BAC containing 95% of butyryl and 5% of the acetyl groups additionally contain the nanoparticles of HAp or TCP under the optimal conditions of a fiber spinning process, were characterized by tenacity of 16-24 cN/tex at the degree of crystallinity of 24-25%. This is an appropriate strength range to a produce the composite polymer-fiber type MD. On the basis of both the fibers of a copolyester BAC containing nanoadditives the polymer-fiber composites were prepared using the poly (ε-caprolactone) as a template (PCL) of composite. These composites were tested for their use as a new implant material. Prepared composites have a porous structure. Porosity of 2D structure is produced as a result of resorption of BAC fiber component after application of the implant. A two-level porous structure (3D) of the composite has been obtained by the solvent of the PCL matrix sublimation at the stage of its manufacture, and then as a result of gradual resorption of the fiber component from implantation material. BAC resorption is accompanied by the release of nanoadditives HAp or TCP, which migrate to the bone surrounding the implant, causing its reconstruction. The presence of chitin copolyester in the composites beneficial for increasing the wettability, change the profile of the surface, increases the stability and bioactivity of the material in an environment in vitro especially when the fiber are the fibers of the BAC containing nano HAp. It was found that microstructure of a fibrous composites 3D has a favorable environment for cell adhesion and the subsequent neovascularization of tissue. These composites exhibit the biocompatibility, characterized by positive response to the cell, and by the presence of fibrous phase increases the number and activity of bone cells. Depending on the presence of the fiber phase in the composite introduced in the form of short fibers BAC, it is possible to obtain a controlled its biodegradability. Thus selected on the basis of the mechanical properties appropriate participation phase in the composite fiber type 2D should be 2%. For 3D composites favorable higher proportion of fibrous phase of 20% appears.

4

Modification of PLA Fibres with Bioacceptable Hydrophilic Polymers

Połowiński S., Jantas R., Szumilewicz J., Stawski D., Herczyńska L., Draczyński Z.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2012

|

Vol. 20, no. 1 (90)

78-85

EN

This paper presents methods for the preparation of systems composed of polylactide (PLA) nonwoven and selected bioacceptable polymers such as poly(acrylic acid) (PAA), Carbopol, poly(N,N-dimethylaminoethyl methacrylate), (PDAMA), alginic acid (AlgA), chitosan (CHN) and gelatin. The modification was performed by the method of padding or entrapping. The possibility of further modification by the layer-by-layer (LbL) deposition method was also examined. The moisture absorption and water retention by the systems obtained were determined. Changes in the surface electric charge under the influence of the layers successively deposited and the biological activity of selected systems were examined.

PL

Polilaktyd (PLA) jest biodegradowalnym i bioresorbowalnym alifatycznym poliestrem, który znalazł liczne zastosowania między innymi w medycynie i farmacji. Jego niekorzystną cechą jest mała higroskopijność, co ma istotne znaczenie w produkcji wyrobów medycznych i środków higienicznych. W celu poprawy właściwości, głównie hydrofilności tego polimeru, w pracy stosowano funkcjonalizację jego powierzchni m.in. poprzez szczepienie monomerami winylowymi, zakleszczanie polimerów hydrofilowych, nanoszenie warstw polikompleksów oraz reakcji grup końcowych. Obecność zaszczepionego lub zakleszczonego polimeru na włókninie potwierdzono metodą spektrometrii w podczerwieni. Wytworzoną ilość grup karboksylowych w warstwie wierzchniej modyfikowanych włóknin oznaczano metodą miareczkowania potencjometrycznego. Na włókninę z pierwszą warstwą zawierającą grupy karboksylowe nakładano metodą layer-by-layer warstwy polielektrolitów zasadowych takich jak poli(chlorowodorek alliloaminy), poli(4-winylopirydyny) lub poli(metakrylanu N,N-dimetyloaminoetylu) z warstwami polielektrolitu kwasowego tj. poli(kwasu akrylowego) lub poli(styrenosulfonianu sodu). Na podstawie otrzymanych wyników, stwierdzono zmianę niektórych właściwości modyfikowanych włókien takich jak: wybarwialność, sorpcja wilgoci, ładunek elektryczny.

5

Biocomatibility study of BOC polymer mesh enriched with HAp and TCP covered by PCL fibres

Menaszek E., Ścisłowska-Czarnecka A., Draczyński Z., Bogun M., Stodolak-Zych E.

Engineering of Biomaterials

|

2012

|

Vol. 15, no. 116-117 spec. iss.

151--152

EN

The study was conducted in order to determine the biocomatibility of polimer mesh based on BOC and enriched with HAp or TCP coverd by PCL sub-micrometric fibres. Human osteoblast cell line NHOst was cultured in standard conditions on disk-shaped polymer samples. Interactions between materials and cells were examined through microscopic observation of cells' adhesion and morphology, and tests of viability/proliferation and cytotoxicity. The study proved the biocompatibility of all examined materials, though the surface of TCP enriched polymer didn't promote the adhesion of cells.

6

Studies on the free-radical addition of thiols to multiacrylate

Jantas R., Draczyński Z.

Polish Journal of Applied Chemistry

|

2009

|

Vol. 53, nr 1

31-36

EN

Free-radical addition of thiols (l-dodecanthiol, 2-hydroxy-l-ethanethiol) to vinyl groups of a multiacrylate - poly(2-acryIoyloxyethyl methacrylate) were investigated. The addition process was carried out in dioxane with the excess of thiols within the temperature range 60-80°C. Pseudo-first-order rate constants for free-radical addition and the activation energy were determined. The resultant comb-like products were characterized by FTIR, H-NMR, C-NMR and DSC.

7

Sorption of heavy metals ions by honeybee chitosan

Draczyński Z., Korkuna O., Stawski D.

Polish Journal of Applied Chemistry

|

2009

|

Vol. 53, nr 2

123-127

EN

Honeybee chitosan was used as a fine powder for sorption of heavy metals (e.g. Pb(ll), Cd(II) and Cu(II)). The heavy metals contents in filtrate after sorption have been determined by atom absorption spectroscopic method. Adsorption experiments were carried out as a function of pH. Chitosan possesses the highest sorption ability towards Pb(II) ions in weakly acidic medium in comparison with other metals. As follows from obtained data Cd(II) and Cu(II) is not sorbed by chitosan in strong acid medium. The maximum heavy metals sorption occurred at 2 hours of shaking. For Cu(II) ions the sorption kinetic was determined by UV spectroscopy. These results show that chitosan from honeybee as readily available economic sorbent is suitable for removing of heavy metals.

8

Preparation and characterization of poly[2-(4-pentenoyloxy)ethyl methacrylate]

Jantas R., Draczyński Z.

Polimery

|

2002

|

T. 47, nr 11-12

813-816

EN

A new multimonomer, the poly [2-(4-pentenoyloxy) ethyl methacrylate] (PPEM) has been synthesized by Schotten-Bauman's esterification of poly (2-hydroxyethyl methacrylate) with 4- pentenoyl chloride. Its chemical structure was confirmed by means of FTIR, H-1 NMR, C-13 NMR spectra as well as by elemental analysis. Differential scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetry (TG) were used to determine the thermal behavior of the PPEM. It was seen, that thermal polymerization of side vinyl groups and thermal decomposition of the multimonomer appear within the 247-380degreesC range (under nitrogen). Introduction of 1 wt.% of AIBN under nitrogen reduces PPEM polymerization temperature to 136degreesC. PPEM undergoes photopolymerization at room temperature to crosslinked products.

PL

W wyniku estryfikacji metodą Schotten-Baumana poli(meta-krylanu 2-hydroksyetylu) chlorkiem 4-pcntenoilu otrzymano nowy multimonomer - polifmetakrylan 2-(4-pentenoiloksy)etylu] (PPEM). Strukturę chemiczną produktu potwierdzono metodami FT-IR, *H NMR, C NMR (rys. 1 i 2) i analizy elementarnej. Różnicową kalorymetrię skaningową (DSC, rys. 3) i termograwime-trię (TG, rys. 4) zastosowano do zbadania charakteru przemian termicznych zachodzących podczas ogrzewania PPEM. Stwierdzono, że w przedziale temp. 247- 380 C kosztem bocznych grup winylowych następuje termiczna polimeryzacja PPEM, której towarzyszy rozkład termiczny multimonomeru. Wprowadzenie inicjatora rodnikowego (AIBN) w ilości 1% powoduje obniżenie temperatury polimeryzacji PPEM do 136°C. W temperaturze pokojowej PPEM ulega fotopolimeryzacji (rys. 5), tworząc produkty usieciowane.

9

The oligo{[2-(10-undecenoyloxy)-5-methyl-1,3-phenylene]methylene} : synthesis and characterization

Jantas R., Draczyński Z.

Zeszyty Naukowe. Chemia / Politechnika Śląska

|

2001

|

z. 146

31-34

EN

A new mulitmonomer - oligo{[2-(10-undecenoyloxy)-5-methyl-1,3-phenyl]methylene} was synthesised by the reacting of 10-undecenoyl chloride with p-cresolformaldehyde resin. Based on the results of elemental analysis, FTIR, 1H-NMR and 13C-NMR spectra, structure of the multimonomer was confirmed. The rate of disappearance of double bonds in the multimonomer during UV irradiation was examined.

10

Synteza i właściwości sieciujące di(met)akrylanu fenoloftaleiny

Jantas R., Miller A., Draczyński Z., Rutkowski J.

Zeszyty Naukowe. Chemia / Politechnika Śląska

|

2001

|

z. 146

51-54

EN

By reacting esterification of phenolphtalein with (meth)acrylate chloride, di(meth)acrylate phenolphtalein were obtained. Based on FTIR and 1H-NMR spectra the structures of the dimonomers were confirmed. The dimonomers were used as new crosslinkers to crosslink poly(methyl methacrylate). The influence of the kind of dimonomers and amount on the crosslink density and some properties of the crosslinked polymers networks such as swelling and mechanical properties (tensile strength and elongation at break) were examined.

11

Modyfikacja chemiczna multiakrylanów

Jantas R., Draczyński Z.

Prace Naukowe Instytutu Technologii Organicznej i Tworzyw Sztucznych Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2001

|

Vol. 50, nr 23

83-86

PL

Zbadano nukleofilową addycję amin alifatycznych drugorzędowych (dietylo-, dipropylo- i dibutyloaminy) do winylowych podwójnych wiązań dwu mulimonomerów - oligo [(2-akryloiloksy-5-metylo-1,3-fenylo)metylenu] oraz poli(metakrylanu 2-akryloiloksyetylu). Reakcje prowadzono przy nadmiarze aminy, w obecności odpowiedniego dialkiloaminolitu jako katalizatora w zakresie temperatur 20-50 stopni C. W wyniku addycji otrzymano nowe oligomery i polimery z trzeciorzędowymi grupami aminowymi, które w reakcji z halogenkami alkilowymi przemieniono w czwartorzędowe sole amoniowe. Budowę chemiczną otrzymanych produktów potwierdzono analizę elementarną i metodami spektroskopowymi: IR, 1H-NMR, 13 C-NMR. Sole czwartorzędowe użyto jako katalizatory międzyfazowe w syntezach organicznych.

EN

The nucleophilic addition reaction of dialkylamines to vinyl groups of multiacrylate - oligo [(2-acryloyloxy-5-methyl, 3-phenylene)methylene] and poly(2-acryloyloxyethyl methacrylate) ewre investigated. The reactions were carried out in solvent with excess amine in the presence of lithium dialkylamides as catalysts within the temperature range from 20 to 50 C. The obtained products were a new type of tertiary oligo- and polimeric amines. The quaternarization of such an amines with alkyl halides result in quaternary ammonium salts which used as catalysts in organic syntheses. The chemical composition of the resultant products has been confirmed by spectroscopic methods: IR, 1 H-NMR, 13 C-NMR and elemental analysis.

12

Właściwości termiczne estrowych pochodnych żywicy p-krezolowoformaldehydowej

Jantas R., Janowska G., Draczyński Z.

Zeszyty Naukowe. Chemia / Politechnika Śląska

|

1999

|

z. 140

279-282

PL

Badano stabilność termicznych estrów żywic p-krezolowoformaldehydowych za pomocą termograwimetrii i DSC. Tylko pochodna metakrylanowa wykazała się wyższymi współczynnikami stabilności termicznej niż p-krezolowa żywica nowolakowa.

EN

The thermal stability of esters of p-cresolformaldehyde resin such as: oligo[(2-acryloyloxy-5-methyl-1,3-phenylene)methylene], oligo[(2-methacryloyloxy-5-methyl-1,3-phenylene)methylene] and oligo[(2-cinamoyloxy-5-methyl-1,3-phenylene) methylene] was studied. Thermal analyses of esters of p-cresol novolac resin were performed by means of thermogravimetry and DSC. Experimental results indicated that only methacrylate derivatives had higher index of the thermal stability T5 than p-cresol novolac resin.