Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Badania nad wytwarzaniem mikroemulsji woskowych w reaktorze ciśnieniowym

Syrek H., Antosz A., Pirowski A, Kaczor T.

Nafta-Gaz

|

2012

|

R. 68, nr 12

1147--1154

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań nad wytwarzaniem emulsji woskowych na bazie wosków syntetycznych – nisko- i wysokotopliwych – metodą ciśnieniową. Opisano również stanowisko badawcze, którego istotnym elementem jest reaktor ciśnieniowy, skonstruowany w INiG. W wyniku przeprowadzonych prób uzyskano stabilne mikroemulsje, zawierające 15% (m/m) wosków polietylenowych polarnych i niepolarnych, o temperaturach kroplenia od 102°C do 116ºC. Dla wytworzonych mikroemulsji przeprowadzono badania właściwości fizykochemicznych i użytkowych.

EN

The article describes the research results of producing wax emulsion based on synthetic, low-melting and high-melting waxes. It also describes the research station, of which an important element is a high pressure reactor, constructed in INiG. As a result of the tests carried ou stable emulsions which contained 15% masses of polar and non-polar polyethylene waxes, with melting temperature ranging from 102 to 116ºC were obtained. Research on the physico-chemicay and performance properties for produced microemulsions were also conducted.

2

Spawanie zbiorników ciśnieniowych – zapewnienie jakości produkcji

Słania J., Kaczor T.

Dozór Techniczny

|

2011

|

z. 4

74--80

PL

Przedstawiono przykładowy plan spawania zbiornika ciśnieniowego. W planie odniesiono się do wymagań przepisów Urzędu Dozoru Technicznego w zakresie materiałów podstawowych i dodatkowych do spawania, uprawnień personelu nadzoru spawalniczego, spawaczy oraz personelu kontroli i badań. Przedstawiono sposób postępowania na wszystkich etapach spawania zbiornika ciśnieniowego. Omówiono zakres kontroli przed, w trakcie i po spawaniu.

3

Plan spawania zbiornika ciśnieniowego

Słania J., Kaczor T.

Przegląd Spawalnictwa

|

2010

|

R. 82, nr 4

9-18

PL

Przedstawiono przykładowy plan spawania zbiornika ciśnieniowego. W planie odniesiono się do wymagań przepisów Urzędu Dozoru Technicznego w zakresie materiałów podstawowych i dodatkowych do spawania, uprawnień personelu nadzoru spawalniczego, spawaczy oraz personelu kontroli i badań. Przedstawiono sposób postępowania na wszystkich etapach spawania zbiornika ciśnieniowego. Omówiono zakres kontroli przed, podczas i po spawaniu.

EN

The article presents the example of welding technology plan for production of a pressure vessel. The plan refers to the requirements of Office of Technical Inspection in the range of parent materials and welding consumables, qualification of welding personnel with responsibility for welding coordination, welders and NOT personnel. The procedures for all stages of welding of pressure vessel are shown. The range of the inspection before, during and after welding performance has been discussed.

4

Ocena oddziaływania inwestycji na system transportowy

Bagnowska A., Kaczor T.

Zeszyty Naukowo-Techniczne Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji w Krakowie. Seria: Materiały Konferencyjne

|

2009

|

Nr 90, z. 148

9-18

PL

Artykuł prezentuje proponowaną procedurę oceny oddziaływania na system transportowy nowych obiektów kubaturowych. W warunkach krajowych podobne oceny prowadzi się często dla dużych inwestycji, lecz przyjęta procedura analizy zależy od autora. Wobec braku zasad przeprowadzenia tego typu oceny, autor przedstawia przykład Bahrajnu, gdzie odpowiednie instrukcje wymagają przeprowadzenia takich analiz oraz precyzują ich zawartość.

EN

The procedure for assessment of new engineering objects impact on transport system has been presented in the paper. In our conditions such assessments are often run for large scale investments, but the undertaken procedure of analysis depends on the author. There are nothing rules for assessment execution and the author has presented the case of Bahrain, where the adequate instructions require the analysis and define their content.

5

Konserwacja zabytków islamu na przykładzie Zespołu Architektonicznego Wielkiego Emira Qurqumasa

Kaczor T.

Architectus

|

2002

|

Nr 2(12)

3--8

PL

W latach siedemdziesiątych XX w. rozpoczął się, na wielką skalę, ruch budowlany w Egipcie, zwłaszcza w Kairze. Nowa zabudowa powstawała nie tylko na otaczającej miasto pustyni, lecz także w starej, zabytkowej strukturze miasta. Spowodowało to nieodwracalną utratę cennych obiektów historycznych oraz zniszczenie układu ulic Kairu. Ta sytuacja postawiła Egipską Organizację Starożytności przed bardzo trudnym zadaniem. To przyczyniło się do powierzenia specjalistom z UNESCO opracowania kompleksowego raportu o stanie zabytków oraz przedstawienie propozycji ratowania spuścizny kulturowej islamu. Mimo kontrowersyjnych ocen tego raportu przez różne środowiska naukowe Egiptu, praca ta stała się przedmiotem dyskusji na I Międzynarodowej Konferencji Ochrony Zabytków Islamu w Kairze, która odbyła się w grudniu 1980 r. Oprócz wielu spektakularnych akcji dokonano wielu interwencji konserwatorskich. Kilkunastoletnia działalność SCA (Egipski Departament Starożytności) w dziedzinie restauracji i konserwacji świadczy o konsekwentnie realizowanej polityce władz. W Egipcie nastąpił intensywny, świadomy i planowy rozwój ochrony zabytków islamu, co świadczy o odpowiedzialności władz przed społeczeństwem, któremu te zabytki służą i są nieodłącznym elementem jego egzystencji. Jednym z wielu przykładów konserwacji zabytków islamu, począwszy od prac budowlanych do efektu finalnego, którym jest zabezpieczenie i konserwacja obiektu jest Kompleks Architektoniczny Wielkiego Emira Qurqumasa w Kairze. Prace restauratorskie w obiekcie są prowadzone przez Polsko-Egipską Archeologoczno-Konserwatorską Misję Architektury Islamu1. Ostatnio misja była kierowana przez architekta Jerzego J. Kanię ze strony polskiej, we współpracy z architektem Nazmim Daoud Attiyą ze strony egipskiej. Emir Qurqumas, zwany Wielkim (Kebir), ufundował na terenie miasta umarłych zespół architektoniczny składający się z mauzoleum, meczetu oraz licznych przyległych obiektów. Emir Qurqumas był mamelu-kiem, czyli brańcem wojennym, pochodzenia czerskiego. Został wyzwolony przez swojego pana - sułtana Qait Beya, wykazał w młodości duży talent w rzemiośle wojennym. Jego zalety, umiejętności, brawurę, odwagę i panujący wówczas system oligarchii wojskowej ułatwiły mu szybki awans. Osiągnął najwyższe godności państwowe. U schyłku życia, podczas panowania sułtana al-Guri został ministrem wojny i atabekiem - naczelnym dowódcą armii egipskiej. Umarł 24 grudnia 1510 r. w wieku 65 lat. Pochowano go w wybudowanym przez niego mauzoleum pod kopułą, które znajduje się w sąsiedztwie mauzoleum sułtana Aszrafa Inala.

EN

In the seventies of the 20* century a large-scale building began, especially in Cairo. New buildings were raised not only in the desert surrounding the city, but also in the old, antique town structure. This caused an irreversible loss of valuable historic objects and the destruction of the street system in Cairo. The Egyptian Antiquity Organization was faced with a very serious problem. This resulted in committing UNESCO experts to work out a complex report on the state of antiquities and also to present suggestions of saving the Islamic cultural heritage. The architectonic complex of the Great Emir Qurqumas, in Cairo, is one of the many examples of Islamic antiquities preservation, beginning with building works to the final effect, which is the protection and preservation of the object. The Polish-Egyptian Archaeological-Preservation Mission of Islamic Architecture is carrying out the restoration works. Emir Qurqumas called the Great (Kebir), founded an architectonic complex in the area of the city of the dead, consisting of a mausoleum, a mosque and numerous neighbouring objects. Since 1972, the architectonic complex of Emir Qurqumas is an object of studies, research, project and preservation and also building-reconstruction works of experts of many specialities, both from the Polish as well as Egyptian side. Results of investigations hitherto carried out, point to the fact that the Emir's complex is an important example of architecture from the closing period of the rule of the Mamelukes in Egypt. The complex is composed of several objects of varied function. The main building is the mausoleum in which the tomb of the founder and his family is situated. It is complemented by the mosque, functioning as a madrasa - the school, qasr- the palace, chanqa - the monastery of the ascetics of the Sufic Order, and tahuna - the mill. The mausoleum stands out towards Mecca, in the south-east direction, beyond the main frontage line of the other objects. The underground part of the mausoleum contains six tomb chambers, accessible through vertical shafts. Rectangular courtyards, adjoining the mausoleum from the north and the west, also fulfil a sepulchral function. Emir Qurqumas, the founder, is buried here, among other persons. In the nearest neighbourhood of the mausoleum is the mosque, which fulfils the function of the madrasa, with a dominating, richly decorated towerlike minaret. The mosque has a wall oriented in the direction of the prayer - the kibla, towards Al Kabb - the Black Stone of Mecca. The spatial and functional programme of the madrasa is enriched by the joint element of the sabil - the kuttab. The qasr, is an addition to the mausoleum from the west. From the side of the street it is a solid of a severe facade decoration, however, the north-west elevation, from the open courtyard, with pointed arch arcades at ground floor level, which throw deep shadows upon the wall with three prayer niches, adds a certain lightness. The fourth part of the complex, adjoining directly to the madrasa, is the chanqa - an eight-segmented living quarters wing, with no decoration, according to the philosophy and severity of the Sufic ascetics. Near the chanqa, from the north-west side is the two-segmented tahuna. The document forming the basis of all preservation activities is the so-called waqfiyya (or hogga); the dying declaration of creating the Great Emir Qurqumas foundation, which contains a detailed inventory of his properties with, an especially valuable, description of architecture objects and all their details. The technical state of the object, which, amongst other things, constitutes the criterion of choosing the complex of Qurqumas as an object of preservation, was good enough with regard to construction. The most important building elements such as the carrying walls, the mauso-leum dome and the minaret, gave the possibility of a swift start of the reconstruction works of a part of the ceilings, window and door openings, the stone balustrades of the minaret and its onion-shaped finial with the Mai. The general idea of the Qurqumas complex adaptation anticipates the restoring of cult functions of the mausoleum and the madrasa. The contemporary function will be taken over by the former residence of the founder, the qasr, becoming the salon of periodic artistic expositions, museum exhibits, etc. It may also fulfil the role of a lecture or conference hall or a project-research workshop for preservation or architectonic activities. According to the most recent adaptation concept the Sufic monastery will remain a permanent ruin. All preservation and renovation works are preceded by interdisciplinary surveys. Expert construction and preservation appraisements, architectonic surveys, especially with reference to the stratigraphy of the Qurqumas complex, are only a part of the investigations of a technical character.