Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Opowieści znad rzek

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2014

|

Nr 11

36--38

PL

Z pokolenia na pokolenie umacniały one poczucie związku ludzi z daną kulturą i obszarem. − „Oswoić” znaczy „stworzyć więzy” – tłumaczył lis bohaterowi znanej książki Antoine’a de Saint-Exupéry’ego – „Mały Książę”. – Jestem dla ciebie tylko lisem, podobnym do stu tysięcy innych lisów. Lecz jeżeli mnie oswoisz, będziemy się nawzajem potrzebować. Będziesz dla mnie jedyny na świecie. I ja będę dla ciebie jedyny na świecie.

2

The landscape plan for the Sleza River Park in Wroclaw : new organizational and technical solutions

Drapella-Hermansdorfer A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2014

|

R. 111, z. 8-A

11--18

EN

The paper contains an introduction to the principles of landscape planning and presents the benefits of establishing a linear Ślęza River Park. It is one of five river parks that may be created in flooded areas in Wrocław, forming the core of the Green Infrastructure system. The adopted form of the landscape plan refers to similar studies from Germany, the Netherlands and the UK. In Polish conditions, the plan has an innovative character and enables the implementation of a number of technical and organizational solutions, leading to a more synergetic use of environmental resources in the belt of riverside areas. The program of the management of the park and the related tourist trail refers to the history of Western Slavs, called Sleenzane, who inhabited the basin of Ślęza in the early Middle Ages. Along the river there are many archaeological sites from this period and the route Wrocław with the massif of mount Ślęża – the holy place of ancient worship in Silesia.

PL

Artykuł przedstawia metodę opracowania oraz korzyści wynikające z utworzenia linearnego Parku Ślęzy. Jest on jednym z pięciu parków rzecznych, które mogą powstać na terenach zalewowych Wrocławia, tworząc rdzeń systemu Zielonej Infrastruktury miasta. Przyjęta forma planu krajobrazowego nawiązuje do analogicznych opracowań z terenu Niemiec, Holandii i Wielkiej Brytanii. W warunkach polskich ma ona charakter nowatorski i ułatwia wprowadzenie szeregu rozwiązań technicznych i organizacyjnych, prowadzących do bardziej synergicznego wykorzystania zasobów środowiska przyrodniczego w pasie terenów nadrzecznych. Program zagospodarowania parku i szlaku turystycznego nawiązuje do historii Ślęzy, wzdłuż której rozwinęła się historia Słowian Zachodnich, zwanych Ślężanami. Znajduje się tu wiele stanowisk archeologicznych z tego okresu, a sam szlak wzdłuż rzeki łączy teren współczesnego Wrocławia z masywem Ślęży – świętej góry Śląska.

3

Od Ecolonii do Erasmusveld – holenderska droga zrównoważonego rozwoju

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2013

|

Nr 3

38-41

PL

Ernst Haeckel – twórca ekologii – postrzegał ją pierwotnie jako naukę o „ekonomice przyrody”. Rozwiązania paraekologiczne, zrównoważone, trwałe bądź samopodtrzymujące się, muszą mieć zatem taki właśnie oszczędny, bezodpadowy charakter.

4

Wrocławskie Politechnopolis 2020

Drapella-Hermansdorfer A.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2013

|

nr 11

93--98

PL

Idea zielonego kampusu, która coraz silniej jednoczy światową społeczność akademicką, stała się przedmiotem zintegrowanych prac studialnych i projektowych studentów Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Na tym tle przedstawiono propozycje rozwoju uczelni jako miasteczka wiedzy o cechach modelowych dla zrównoważonej struktury urbanistycznej. Celem strategii jest optymalne wykorzystanie posiadanych terenów, budynków oraz kapitału ludzkiego − zarówno w świetle potrzeb własnych Uczelni, jak i w kontekście potrzeb miasta i regionu. Propozycje rozwiązań nawiązują do paradygmatu zrównoważonego rozwoju, uwzględniając aspekty przyrodnicze, techniczne, społeczne oraz przestrzenne. Punktem wyjścia jest założenie, że miasto jutra buduje się dzisiaj, bazując na dziedzictwie przeszłości, realnych środkach i mając na uwadze wyzwania globalne.

EN

The idea of a green campus, which gradually unites the global academic community, has been the subject of the student integrated study and design works at the Faculty of Architecture of the Wroclaw University of Technology. Against this background, the author sets out proposals for the development of the university as a city of knowledge and the model of a sustainable urban unit. The aim of the strategy is the optimal use of the available land, buildings and human capital that will serve both the University purposes and the needs of the city and the region. Presented solutions refer to the paradigm of sustainable development, taking into account the natural, technical, social and spatial aspects. The starting point is the assumption that the city of tomorrow is built today, based on the legacy of the past, the real measures and the global challenges.

5

Parkowe trendy – produkt, który przyciąga

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2012

|

Nr 3

58-60

PL

Park umiejętnie włączony w system przestrzeni publicznych trwale podnosi atrakcyjność miejsca, stając się często lokalnym „produktem markowym”. Warto zastanowić się nad tym, w jakich warunkach będzie on na tyle efektowny, aby uzasadnić znaczne nakłady na realizację i utrzymanie zieleni. Osiągnięcie tego statusu wymaga bowiem w równej mierze wiedzy i talentu.

6

Monumentum Memoriae Communis

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2012

|

Nr 11

42-45

PL

Filemon i Baucis - bohaterowie jednego z greckich mitów - odeszli ze świata żywych, zamieniając się w splecione ze sobą drzewa. Roślinny, miłosny uścisk po śmierci połączył również Tristana i Izoldę. Kochanków zjednoczyły dzikie róże, które wyrosły na ich grobach. W wielu regionach świata drzewa i krzewy sadzone w miejscach ostatniego spoczynku osób bliskich mają często charakter intencjonalny, nieprzypadkowy. Stają się strażnikami pamięci, awatarami tych, którzy odeszli.

7

Spacer w koronach drzew

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2011

|

Nr 2

44-46

PL

Zdrowy rozsądek mówi, że najkrótszym – a zatem i najtańszym – połączeniem punktu A z punktem B jest linia prosta, a właściwie odcinek. Tego typu połączenia stosuje się więc od wieków w komunikacji, zwłaszcza w konstrukcjach mostowych. Niemniej chińskie doświadczenia dowodzą, że człowiek nie zawsze wybiera rozwiązania oczywiste i często zachowuje się w sposób nie do końca racjonalny.

8

Ogród polski

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2011

|

Nr 7-8

20-23

PL

Co roku polskie uczelnie opuszcza kilkuset młodych architektów krajobrazu. Większość z nich zna cechy ogrodów japońskich, angielskich, śródziemnomorskich, część nawet potrafi opisać amerykański ogród preriowy. Pytanie o ogród polski wprawia jednak w zakłopotanie każdego, komu się je zada.

9

Madryt Rio

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2011

|

Nr 4

28-30

PL

Panoramy miast rozwijają się wzdłuż wolnych przestrzeni nad wodami, ale to nie budynki a właśnie brzeg – jego oprawa, mosty i znaki szczególne – przejmują rolę współczesnych wyróżników krajobrazowych. Stają się rozpoznawalną „marką” miast – ich błękitnym salonem. Do takich miejsc zaliczyć można nabrzeża Manzanares w Madrycie.

10

Kody pamięci… o nekropoliach i języku form

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2011

|

Nr 11

18-20

PL

Człowiek jest jedyną spośród znanych nam istot, która wykazuje zainteresowanie miejscem swego ostatniego spoczynku. Nawet tam, gdzie ciała zmarłych są oddawane płomieniom lub wystawiane na pożarcie dzikim zwierzętom, jest to traktowane jako wejście w inną rzeczywistość, do której trafia jakaś część nas - wyzwolona i nieśmiertelna…

11

Ekodzielnica jako element współczesnej teorii i praktyki urbanistycznej

Drapella-Hermansdorfer A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2011

|

R. 108, z. 2-A/2

43-51

PL

Koncepcja ekomiasta lub ekodzielnicy bazuje na założeniu, że habitat człowieka należy postrzegać jak quasi-naturalny ekosystem. W centrum zainteresowań planistów pojawia się więc nie tylko problem kształtowania struktury przestrzennej, lecz także zagadnienia przepływu energii i materii przez tę strukturę. W tekście przedstawiono podstawowe założenia, jakimi kierowano się w realizacji ekodzielnic w ramach holenderskiego programu VINEX oraz analogicznych obiektów powstałych w innych krajach europejskich. Omówiono również proces kształtowania się koncepcji zrównoważonej jednostki mieszkalnej, zaczynając od miasta-ogrodu do ekodzielnic pierwszej i drugiej generacji.

EN

The concept of ecocity or ecodistrict is based on the assumption that human habitat should be viewed as quasi-natural ecosystem. In the centre of planners' interests lies not only a problem of shaping the spatial structure, but also issues of energy and matter flow through this structure. The paper presents the basic guidelines for the implementation of ecodistricts built under the Dutch programme VINEX and the corresponding objects created in other European countries. The author also discusses the formation of the concept of sustainable residential unit, ranging from garden city to ecodistrict of the first and second generation.

12

Inteligentne parki. Cz. 1

Drapella-Hermansdorfer A.

Zieleń Miejska

|

2010

|

Nr 12

22-24

PL

Riemer Park w Monachium, Parque do Tejo e Trancao w Lizbonie oraz Parque de la Gavia w Madrycie należą do tej grupy współczesnych założeń zieleni, do których można by odnieść kontrowersyjne hasło reklamujące sieć Media Markt - "nie dla idiotów". Sygnalizuje ono nie tylko pewien poziom przygotowania odbiorcy, ale też i kompetencje producenta. W przeciwieństwie do niektórych budynków nikt nie określa parków mianem inteligentnych, chociaż powinno właśnie tak być.

13

Najnowsze tendencje w urządzaniu przestrzeni publicznej miast europejskich

Drapella-Hermansdorfer A.

Przegląd Komunalny

|

2009

|

nr 10

76-79

PL

Stały wzrost poziomu urbanizacji zmusza do poszukiwania nowych rozwiązań, umożliwiających mieszkańcom różne formy wypoczynku w przestrzeniach otwartych, w tym kontakt z przyrodą i krajobrazem o cechach paranaturalnych. Obok rozwiązań wybitnie architektonicznych w projektowaniu terenów zieleni pojawiają się zatem tendencje o nastawieniu ekologicznym, rozwijane zwłaszcza w strefie nadbałtyckiej Europy Zachodniej.

14

Szkoła wyobraźni - szkoła odpowiedzialności

Drapella-Hermansdorfer A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2007

|

R. 104, z. 5-A

200-201

PL

Wiedza, inwencja i wyobraźnia to kluczowe aspekty determinujące wybór tematów i programu kursów prowadzonych przez autorkę. Obejmują gospodarkę przestrzenną, architekturę i architekturę krajobrazu. Wyrażają się w formie wielodyscyplinarnych prac kursowych i warsztatowych. Inspiracją są: sztuka konceptualna, sztuka ziemi, performance i sztuka instalacji. Studenci są szkoleni w pracy indywidualnej i zespołowej, uczą się współzawodniczyć i myśleć krytycznie. Istotą jest idea rozwoju zrównoważonego i system śladów ekologicznych, jako miara rozwoju w kierunku zrównoważonej architektury krajobrazu. Przykłady dobrano tak, aby ukazać wypełnianie potrzeb miasta i regionu.

EN

Knowledge, invention and responsibility are the key aspects, which determine the choice of topics and the programme of the classes run by the author. Courses in land management, architecture and landscape architecture are assessed through multidisciplinary term projects and workshops, inspired by conceptual art, land art, performance and installation art. The point is the concept of sustainable development and the system of ecobonuses for measuring progress toward sustainable landscape architecture. Samples are chosen to show the interest in the needs of the city and the region.

15

Dolnośląskie centrum architektury - sztuka dobrej kontynuacji

Drapella-Hermansdorfer A., Ogielski P.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2007

|

R. 104, z. 4-A

35-41

PL

Dolnośląskie Centrum Architektury ma powstać jako modelowy "zero" energetyczny zespół budynków i terenów otwartych, związanych z wdrażaniem najnowszych technologii. W sensie przestrzennym oraz funkcjonalnym Centrum łączy się z zabytkowymi obiektami Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, które z podobnym zamierzeniem edukacyjnym wzniesiono z początkiem XX w. W artykule porównano podstawowe założenia obu koncepcji o charakterze "demo", kładąc nacisk na rozwiązania współczesne i wskazując ich związek z zasadami zrównoważonego rozwoju.

EN

Dolnośląskie Centrum Architektury (Lower Silesia Centre for Architecture) is to be a representative zero energy complex of buildings and open spaces, designed according to the latest technologies. The Centre will have the same location and similar function as the historic buildings of the Department of Architecture of the Wrocław University of Technology. The text compares the key concepts of the project of the new Centre and the project of historic buildings - which was once representative for the technologies from the beginning of the 20th century - and stresses the need for contemporary solutions and sustainable development.

16

Arkadia w mieście współczesnym

Drapella-Hermansdorfer A.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2005

|

R. 102, z. 9-A/1

127--133

PL

Tekst przedstawia cztery etapy kształtowania się systemu terenów otwartych w miastach europejskich, wskazuje w jakim kierunku zmieniały się zasady zarządzania i zagospodarowania tych terenów oraz w jaki sposób próbuje się to robić współcześnie. Analiza wskazuje na związek między dostępnością publicznych terenów otwartych a stopniem zrównoważenia struktury miejskiej oraz zaawansowania procesów demokratycznych we wspólnotach lokalnych.

EN

This paper outlines four stages of the open area system formation in European cities. It indicates the direction of change in the administration and utilization of these areas and also the means in which this is attempted nowadays. The analysis reveals a relation between the availability of public open areas and the degree of sustainability of municipal structures as well as advancement of democratic processes in local communities.

17

Rezolucja w sprawie zrównoważonego rozwoju strefy podmiejskiej oraz roli i zadań architekta krajobrazu

Drapella-Hermansdorfer A.

Architektura Krajobrazu

|

2002

|

nr 1-2

4-7

EN

Soon almost 80% of Europeans will be living in urbanized environments, most of all on city outskirts and suburban zones. Simultaneously, since the first Earth Summit (1992) it has been expected that further social and economical development, including investments - must have a stable balanced character with possibilities for the adaptation of nature. Reasonable spatial management belongs to strategic elements of balanced development and as such it can be compared with protection of non-revolving sources of energy. Therefore, non-develpoped areas can be seen in categories of national heritage, irrespective of whether they represent particular natural or cultural values. The landscape of Poland is our common good for which we are all responsible. It is a reflection of our culture-our abilities and negligence. So it should, as soon as possible, become a subject of integral planning, in which the participation of a landscape architect is a European standard.

18

Woda w sztuce ogrodów

Drapella-Hermansdorfer A.

Architektura Krajobrazu

|

2001

|

nr 2-3

66-77

EN

The art of garden design has always combined practical and symbolic aspects. The present article focuses on the relation between beauty and function with regard to water management. Four aspects are discussed, exemplified by historic gardens: - Rainwater - connection between Heaven and Earth - Ground water - mystery of depth - Flowing water - expression of movement - Stagnant water-magic of the mirror. The author focuses on how water, in its various aspects, permeates and connects all landscape elements. The relationship between architecture of buildings and topographic features on the one hand and water drainage or collection on the other is discussed in various climatic zones. The influence of ground water on plants and landscape architecture is analysed. Referring to the gardens at Versailles, Kassel and Peterhof, the author shows the complexity and ingenuity of some systems built to supply water. Finally, the aesthetic and symbolic role of the pond, as associated with the mirror, is discussed in European parks (Versailles) and Chinese gardens.

19

Parki rzeźby: jedność idei, miejsca i formy wyrazu

Drapella-Hermansdorfer A.

Architektura Krajobrazu

|

2001

|

nr 4

32-44

EN

The article presents the Vige-land Park in Oslo and the Tarot Garden of Niki de Saint Phalle (in Capalbio, Italy). The first one has been created for almost fifty years (1900-1947) from the initial sketches to the final result, which contains 192 sculptures with more than 600 figures, all modeled in full size by Gustav Vigeland. In 1924, the City of Oslo decided that the sculptures should be placed on the Frogner Park hill slope, where the artist added the architectural setting. The main axis of composition links up: the main entrance with wrought iron gates, the renovated and adapted bridge with 58 bronze sculptures on the parapets, the fountain with six giants holding the vessel of falling water, the Monolith plateau and ,,Wheel of Life", composed of human figures swirling in a circle. The Monolith, 14.12 meters high - carved out of a single block of stone is situated in the central point of the park. 36 groups of granite statues which are surrounding the column portray people in situations depicting the cycle of life. The Tarot Garden explores the human condition in quite different way. The monumental sculptures combined with fancy forms of buildings, all covered by brightly colored mosaic, reflect the metaphysical aspects represented by 22 tarot cards. Niki de Saint Phalle began her work on the garden in 1979 (with her husband Jean Tinguely and the team of friends) and officially opened it to the public in May 1998. The smaller figures are hidden in the wood, while the Main Arcanas (The High Priestress, The Magician, The Empress, The Sun and The Tower) surround the artificial lake in the middle of composition. Although the presented sculpture parks have been created in different periods and styles, they both illustrate the role of material in landscape architecture.

20

Miasto jak ogród

Drapella-Hermansdorfer A.

Architektura Krajobrazu

|

2001

|

nr 1

22-32

EN

In the article's third part, the author addresses issues related to urban renewal and challenges faced by landscape architects involved in the process. A number of examples and approaches are reviewed, closing with the presentation of the Hannover. City as Garden project. Realised under EXPO 2000, it has implemented in an exemplary manner the principal postulates set forth in the Green Charter of European Cities. Parks created in the exhibition area follow similar principles: the northern part (Kienast, Vogt & Partners, Zurich), arranged with an emphasis on artificiality, stresses human involvement in the shaping of landscape while the southern part (designed by Kamel Louafi, Berlin) is more natural and constitutes an important element in the green ring surrounding the city.