Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Combined Effect of CrB2 Micropowder and VN Nanopowder on the Strength and Wear Re-sistance of Fe‒Cu–Ni–Sn Matrix Diamond Composites

Ratov Boranbay, Mechnik Volodymyr, Rucki Miroslaw, Gevorkyan Edwin, Kilikevicius Arturas, Kolodnitskyi Vasyl, Siemiatkowski Zbigniew, Umirova Gulzada, Chałko Leszek, Józwik Jerzy, Zhanggirkhanova Arailym, Chishkala Vladimir, Korostyshevskyi Dmytro

Advances in Science and Technology. Research Journal

2023

Vol. 17, no 1

23--34

The paper presents research results on the enhancement of diamond composites designed for tools application for mining industry, hard rocks cutting, able to withstand harsh conditions under heavy dynamical loads. In the present study, both CrB2 micropowder and VN nanopowder additives were used in proportions up to 5 wt.% and 6 wt.%, respectively, together with the basic matrix composition of 51 wt.% Fe, 32 wt.% Cu, 9 wt.% Ni, and 8 wt.% Sn. Addition of both components, CrB2 and VN, appeared to be ad-vantageous in proportion of 2 wt.% and 4 wt.%, respectively. This composition exhibited the highest relative density of 0.9968, better than that without additives. Similarly, the highest values of compressive strength Rcm and flexural strength Rbm were reached for the composite with the same percentage of CrB2 and VN. Compared to the composite with no addition of CrB2 and VN, Rcm improved by almost 70%, while Rbm by 81%. Additionally, the abovementioned additives enhanced the ability of the matrix to prevent the diamond reinforcement from being torn out of the composite, which is very important under harsh working conditions of the cutting tools. The presence of CrB2 micropowder and VN nanopowder promoted densification of the matrix and adhesion between the diamond grits and the Fe‒Cu–Ni–Sn matrix.

Hot pressing of tungsten monocarbide nanopowder mixtures by electroconsolidation method

Gevorkyan Edwin, Rucki Mirosław, Chishkala Vladimir, Kislitsa Maksim, Siemiątkowski Zbigniew, Morozow Dmitrij

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

2019

no. 2

67--73

The paper presents theoretical and experimental results in the field of the manufacturing of cemented tungsten carbide materials. The important issue of avoiding any additional substances like plasticizers was challenged in order to reach the maximal possible density of sintered material while keeping its purity. To solve the problem, the electroconsolidation method of hot pressing supported by direct current was applied. The respective apparatus was constructed that enabled WC nanopowders to be sintered under pressure and high temperature during a very short time of ca. 3 minutes. In the experiments, because of the short heating time, grain size of the sintered bulk WC increased insignificantly, in general, remaining smaller than 1 μm. Similarly, sintering under hot pressing with direct current, a mixture of 3% by weight Y2O3 stabilized ZrO2 and 50% by weight WC, produced a fine structure with a uniformly distributed WC grains. The applied electric field led to the formation of a temperature gradient around the pores, with a favourable impact on the compaction of large pores and an increase in the final density of the bulk material. The experimental research confirmed that the main mechanism of the densification of nanodispersed powders of tungsten monocarbide was a locally inhomogeneous diffusion-viscous flow with intergranular slipping.

W artykule przedstawiono rozważania teoretyczne i wyniki badań eksperymentalnych dotyczących wyrobów z węglików wolframu uzyskiwanych metodą spiekania. Podjęto próbę rozwiązania jednego z problemów, jakim jest obecność substancji uplastyczniających, która wspomagając proces spiekania jednocześnie utrudnia uzyskanie maksymalnej gęstości gotowego materiału. W celu rozwiązania tego zagadnienia zastosowano metodę eloktrokonsolidacji, polegającą na spiekaniu wspomaganym przepływem prądu elektrycznego. Skonstruowana aparatura umożliwia spiekanie proszków węglika wolframu w bardzo krótkim czasie rzędu 3 minut. W badaniach eksperymentalnych wykazano, że krótki czas oddziaływania wysokiej temperatury na wzrost ziaren w strukturze spieku jest nieznaczny i rozmiary ziaren pozostają na poziomie 1 μm. Podobnie mieszanka 3% masy Y2O3 stabilizowanego ZrO2 z 50% masy WC umożliwiła uzyskanie spieku o strukturze zawierającej równomiernie rozłożone ziarna węglika wolframu. Zastosowanie prądu elektrycznego powoduje wytworzenie gradientu temperatury wokół porów, korzystnie wpływając na proces kompakcji i zwiększając wynikową gęstość spieku. Wyniki eksperymentów potwierdziły główne założenia stosowane w opisie teoretycznym kompakcji nanodyspersyjnych proszków węglika wolframu.