W przepisach badania technologii ISO 16614-1 do określenia rozkładu własności wytrzymałościowych strefy wpływu ciepła spoiny stosuje się badania twardości HV10. Metoda SPT pozwala uzyskać mikro krzywe wytrzymałości w skali podobnej jak mikrotwardość. W poprzednich artykułach porównywano krzywe wytrzymałości próbek poddanych symulowanym cyklom cieplnym spawania z krzywymi mikrowytrzymałości SPT. Wyprowadzono wzory pozwalające przeliczyć mikrokrzywe na krzywe wytrzymałości dużych próbek. Próba SPT (ang. Small Punch Test) do określenia własności jakiegokolwiek materiału używa próbek o wymiarach 10x10x0,5 mm. Można ją zastosować do opisania strefy wpływu ciepła SWC złącz spawanych, które trudno scharakteryzować, ze względu na ich niewielkie rozmiary. To właśnie w SWC są obecne najtwardsze i najbardziej kruche struktury złącza, a zatem to one są odpowiedzialne za większość problemów związanych ze złączami spawanymi. SPT pozwala określić własności takie jak umowna granica plastyczności, wytrzymałość na rozciąganie, wydłużenie, energia pękania i odporność na pękanie. W niniejszej pracy przeanalizowano różnice w rezultatach testu uzyskane dla poszczególnych obszarów SWC stali hartowanej i odpuszczonej. Pobrano próbki z poszczególnych obszarów SWC złącza spawanego, które później przeanalizowano (SPT) w temperaturze pokojowej, odwołując się do próby twardości HV10. Zaobserwowano, że w poddanym badaniom złączu, w miarę oddalania się od linii wtopienia, własności wytrzymałościowe materiału w SWC, takie jak twardość, rosną, podczas gdy wydłużenie maleje.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.