Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2015

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Invasion of alien Solidago taxa into urban habitats: A study of selected towns in southern Poland

Chmura D., Dyba P., Kraj P., Peplińska N., Pilorz A., Roman M.

Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology

2015

R. 20, NR 1-2

97--104

In Poland there are three invasive species of the genus Solidago native to North America. In the years 2010-2015 field survey in five tows in Oswiecim Basin and its vicinity was performed which aimed to examine frequency, habitat preferences and basic parameters of populations of these species. Amongst invasive goldenrods S. canadensis (79 localities) and S. gigantea (74) prevailed in the study area and are much more frequent than S. graminifolia (8). Populations of goldenrods were not very abundant and did not occupy large area, however, there were populations exceeding 500 m2 and that had more than 500 ramets except for S. graminifolia which occur at low densities. The Canadian goldenrod S. canadensis tended to occur more frequently in ruderal and segetal habitats than S. gigantea whereas S. graminifolia was encountered only at fallows. Both S. gigantea and S. canadensis were reported to occur in wetland habitats and sometimes formed monospecific stands what prove negative influence on biodiversity.

W Polsce występują trzy inwazyjne gatunki z rodzaju nawłoć Solidago rodzime dla Ameryki Północnej. W latach 2010-2015 przeprowadzono badania pilotażowe w pięciu miastach Kotliny Oświęcimskiej i w jej sąsiedztwie. Badania miały na celu określenie częstości występowania, preferencji siedliskowych i podstawowych parametrów populacji tych taksonów. Wśród inwazyjnych nawłoci przeważały: nawłoć kanadyjska S. canadensis (79 stanowisk) oraz nawłoć późna (n. olbrzymia) S. gigantea (74) nad nawłocią trawolistną S. graminifolia (zaledwie 8 stanowisk). Populacje nawłoci nie były liczebne i zajmowały niewielką powierzchnię, aczkolwiek występowały populacje przekraczające 500 m2 i mające więcej niż 500 pędów (ramet) z wyjątkiem S. graminifolia, która pojawiała się tylko w małej liczbie okazów. Nawłoć kanadyjska miała tendencję do występowania na bardziej ruderalnych i segetalnych siedliskach niż S. gigantea, podczas gdy S. gramifolia została odnotowana wyłącznie na ugorach. Zarówno S. gigantea, jak i S. canadensis zostały stwierdzone na siedliskach mokradłowych i czasami tworzyły jednogatunkowe płaty, co jest przejawem negatywnego wpływu na rodzimą różnorodność biologiczną.