Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Alumina-Zirconia Composites Produced by Filter Pressing of zirconia and transition alumina nanopowders

Zych Ł., Azar M., Chevalier J., Garnier V., Macherzyńska B., Pyda W.

Materiały Ceramiczne

2017

T. 69, nr 3

264--271

The aim of this work was production of dense, fine-grained zirconia toughened alumina composites by the filter pressing method. It is presumed that such composites may exhibit enhanced mechanical properties, comparing to the coarse-grained ones. Colloidal shaping methods, e.g. filter pressing, enable to produce materials with homogenous microstructures and uniform distribution of composite constituents, which facilitates their sintering process and may lead to dense materials with fine grains. Alumina–zirconia composites with various zirconia fractions (from 5 vol.% to 30 vol.%) were fabricated using a commercial transition alumina powder (Nanotek®) and a zirconia powder produced by the hydrothermal method. Both powders were mixed at given rates in water suspension, and then shaped using the filter pressing method. Homogeneity of green samples was investigated using mercury porosimetry. The sintering was carried out in conditions determined during dilatometric measurements, e.g. taking into account transformation of the alumina. Sintering behaviour of the samples was investigated by density measurements, XRD analysis and SEM observations. Hardness and fracture toughness (KIC) of the sintered samples were determined using the Vickers indentation method.

Celem pracy było wytworzenie gęstych, drobnoziarnistych kompozytów Al2O3–ZrO2 (ZTA) przy wykorzystaniu metody prasowania filtracyjnego. Zakłada się, że takie kompozyty mogą wykazywać lepsze właściwości mechaniczne w porównaniu z kompozytami o mikrostrukturze składającej się z ziaren o większym rozmiarze. Metody formowania oparte na zawiesinach, np. prasowanie filtracyjne, pozwalają na wytwarzanie materiałów o jednorodnej mikrostrukturze i równomiernym rozmieszczeniu składników kompozytu. Taka mikrostruktura wyjściowych materiałów ułatwia proces ich spiekania, którego efektem mogą być gęste materiały o drobnych ziarnach. Kompozyty Al2O3–ZrO2 o różnym udziale tlenku cyrkonu (od 5% do 30% obj.) zostały wytworzone z komercyjnego proszku przejściowej odmiany tlenku glinu (Nanotek®) oraz proszku tlenku cyrkonu otrzymanego metodą hydrotermalną. Proszki zostały wymieszane w ustalonych proporcjach w wodnej zawiesinie, a następnie uformowane metodą prasowania filtracyjnego. Jednorodność mikrostruktury surowych materiałów była określana metodą porozymetrii rtęciowej. Spiekanie kompozytów odbywało się w temperaturze określonej na podstawie pomiarów dylatometrycznych, tzn. biorąc pod uwagę przemianę fazową tlenku glinu. Zachowanie się materiałów podczas spiekania było badane poprzez określenie gęstości, analizę fazową XRD oraz obserwacje SEM. Twardość oraz odporność kompozytów na kruche pękanie (KIC) wyznaczano metodą Vickersa.

Design of alumina-zirconia nanocomposite powders for implants development

Montanaro L., Chevalier J., Naglieri V., Joly-Pottuz L.

Materiały Ceramiczne

2010

T. 62, nr 3

335-341

A 95 vol.% alumina – 5 vol.% zirconia composite powder was produced following a simple surface modification procedure, starting from a zirconium chloride aqueous solution and a commercial, ultra-fine α-alumina powder. The evolution of phases as well as of the nano-microstructure was followed as a function of powder heat-treatments prior to sintering, in order to develop a preliminary "nano-powder engineering" approach, in view of a controlled tailoring of the microstructural features of the dense materials.

Proszek kompozytowy o składzie 95 % obj. Al2O3 – 5 % obj. ZrO2 wyprodukowano postępując zgodnie z prostą procedurą modyfikowania powierzchni, wychodząc z roztworu wodnego chlroku cyrkonu i handlowego ultra-drobnego proszku α-Al2O3. Ewolucję składu fazowego, a także nano-mikrostruktury śledzono jako funkcję obróbki cieplnej proszku poprzedzającej spiekanie, aby rozwinąć problem wstępnej "inżynierii nanoproszku", biorąc pod uwagę kontrolowane kształtowanie cech mikrostrukturalnych gęstych materiałów.