Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Produkcja 2-fenyloetanolu (PEA) przez drożdże z ekstrakcją in situ przy pomocy cieczy jonowych

Okuniewska P., Domańska-Żelazna U., Pobudkowska A., Mierzejewska J.

Chemik

|

2016

|

Vol. 70, nr 9

491--496

PL

Zbadano następujące ciecze jonowe: bis(trifluorometylosulfonylo) imidek N-oktylo-izochinolinowy [C8iQuin][NTf2], bis(trifluorometylosulfonylo)imidek butylometylo-pyrrolidyniowy [BMPyr][NTf2], tricyjanometan triheksylotetradecylofosfoniowy [P6,6,6,14][TCM], bis(trifluorometylosulfonylo)imidek 1-metylo-1-heksylopiperydyniowy [HMPIP][NTf2] jako potencjalne ekstrahenty in situ dla 2-fenyloetanolu, produkowanego przez drożdże Saccharomyces cerevisiae AM1d. Najlepsze wyniki otrzymano dla [BMPyr][NTf2].

EN

Ionic liquids were examined as follows: N-hexylisoquinolinium bis(trifluroromethylsulfonyl)imide [C8iQuin][NTf2], 1-butyl-1-methylpyrrolidinium bis(trifluroromethylsulfonyl) imide [BMPyr][NTf2], trihexyltetradecylphosphonium tricyanomethanide [P6,6,6,14][TCM], 1-hexyl-1-methylpiperidinium bis(trifluroromethylsulfonyl)imide [HMPIP][NTf2] as a potential extractants in situ for 2-phenylethanol produced by Saccharomyces cerevisiae AM1-d. The best results were obtained for [BMPyr][NTf2].

2

Otrzymywanie sfer polilaktydowych zawierających paracetamol

Gadomska-Gajadhur A. A., Mierzejewska J., Ruśkowski P., Synoradzki L.

Przemysł Chemiczny

|

2015

|

T. 94, nr 10

1676-1678

PL

Przedstawiono wyniki badań doświadczalnych procesu wytwarzania sfer polilaktydowych z zawieszonym paracetamolem otrzymanych metodą emulsyjną. Zbadano wpływ szybkości mieszania, średniej masy molowej użytego stabilizatora oraz polilaktydu na rozmiar otrzymywanych sfer. Opracowano warunki pozwalające na powtarzalne otrzymywanie nanosfer polilaktydowych z paracetamolem o rozmiarze poniżej 100 nm.

EN

The p-HOC6H4NHAc-contg. polylactide spheres were prepd. by emulsifying CH2Cl2 soln. of the polymer in aq. soln. of poly(vinyl alc.) with paracetamol (5% by mole) at 25°C under stirring. After removal at the solvent by evapn., the nanospheres were filtered out and analyzed for grain size. The size decreased with decreasing the mol. mass of the polymer. A procedure for manufg. spheres smaller than 100 nm was developed.

3

A Review of Biological Research in the Vistula Lagoon

Paturej E., Gutkowska A., Mierzejewska J.

Oceanological and Hydrobiological Studies

|

2012

|

Vol. 41, No. 4

81-88

EN

The Vistula Lagoon, a brackish water body that offers unique living conditions to aquatic organisms, is an interesting object of hydrobiological investigations. This paper presents a review of biological research conducted on the Vistula Lagoon, from simple floristic and faunistic analyses to satellite-based comprehensive environmental analyses. Changes that occurred in the studied aquatic ecosystem due to human pressure over the last century are discussed. Innovative research technologies determined what measures should be taken to preserve the unique biocenoses in the Vistula Lagoon.

4

Discharge properties and afterhyperpolarization of human motoneurons supplying slow and fast muscles

Piotrkiewicz M., Kudina L., Hausmanowa-Pietrusewicz I., Zhoukovskaya N., Mierzejewska J.

Biocybernetics and Biomedical Engineering

|

2001

|

Vol. 21, no. 1

53-75

EN

Discharge characteristics of human motoneurons (MNs) supplying predominantly fast (brachial biceps, BB) and slow (soleus, SOL) muscles were investigated. Standard deviation (SD) and mean value (T..) of interspike intervals (ISls) were calculated from potential trains of voluntarily activated single motor units (MUs) and presented as SD (T..) plots. The tibialis posterior nerve was stimulated with paired threshold stimuli of variable interval and single MU responses from a relaxed SOL muscle were analyzed. The recovery of motoneuronal excitability after the conditioning stimulus was evaluated and the time of complete recovery was taken as an indirect measure of afterhyperpolarization (AHP) duration. Usually, on each single MU SD (T..) plot, different short- and long-interval section could be distinguished. The point of transition between both sections was estimated for each plot, whenever possible. The transition points for BB were located at ISls shorter than those for SOL. The range of presumed AHP duration, estimated in SOL MNs, was higher than the range of transition points. Also, for those MNs for which both parameters were determined, AHP was systematically longer and a positive correlation between AHP and transition point was observed. This was confirmed by computer simulations. It is concluded, that the features of the relationship SD (T..) reflect the features of interspike membrane potential trajectory of a MN. The considerable range of transition points and slopes of both sections of SD (T..) relationships for each muscle indicate that the properties of the MN pools are not uniform. The results of this study may be relevant for clinical investigations.

PL

Badano charakterystyki impulsacji motoneuronów (MN) człowieka w mięśniach z przewagą włókien szybkich (mięsień dwugłowy ramienia, BB) i wolnych (mięsień płaszczkowaty, SOL). Wyznaczano zależność między odchyleniem standardowym SD i wartością średnią T(m) odstępów czasu między kolejnymi potencjałami pojedynczych jednostek ruchowych (JR), zarejestrowanymi w izometrycznym skurczu mięśnia. Ponadto analizowano odpowiedzi pojedynczych JR z mięśnia płaszczkowatego na stymulację nerwu tibialis posterior parami bodźców progowych o zmiennym odstępie międzyimpulsowym. Wyznaczano przebieg zmian pobudliwości w czasie po pierwszym bodźcu. Czas całkowitego powrotu pobudliwości do wartości początkowej traktowano jako pośrednią miarę czasu trwania hiperpolaryzacji następczej (AHP). Typowy przebieg zależności SD (Tm) dla pojedynczego MN był różny w zakresach krótszych i dłuższych. Dla większości MN określono punkt przejścia między obydwoma zakresami. Punkty przejścia dla BB odpowiadały krótszym T[m] w porównaniu z SOL. Czasy trwania AHP oszacowane dla MN unerwiających SOL były dłuższe w porównaniu z punktami przejścia. To samo dotyczyło tych MN, dla których udało się wyznaczyć oba parametry. Obserwowano dodatnią korelację między obydwoma wielkościami, która została potwierdzona przez symulacje komputerowe. Wyniki pracy wykazują, iż cechy zależności SD (T(m)) odzwierciedlają cechy międzyimpulsowej trajektorii napięcia wewnątrzkomórkowego MN. Szeroki zakres punktów przejścia i nachyleń obu części zależności SD (T( m)) dla obu mięśni wskazuje na duży rozrzut właściwości przebadanej próbki MN. Wyniki pracy mogą znaleźć zastosowanie w badaniach klinicznych.