Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Efekt ujawnienia mikrostruktury w elektrolitycznej obróbce stali chromowo-niklowych

Krzywiecki M., Kucharska B., Spalik M., Wróbel. A.

Inżynieria Materiałowa

2011

Vol. 32, nr 4

495-498

W pracy przedstawiono wyniki badań elektrolitycznego polerowania i trawienia trzech gatunków stali chromowo-niklowej 304, 310S i 316 w roztworze kwasu nadchlorowego. Trawienie oraz polerowanie prowadzono w różnych warunkach napięciowo-czasowych na stalach z różnie przygotowaną powierzchnią: odtłuszczoną, szlifowaną na papierach ściernych i polerowaną na suknach. Efektywność elektropolerowania i trawienia oceniono za pomocą obserwacji na mikroskopie skaningowym. Wykazano, że ujawnienie struktury stali 304 i 310S jest możliwe za pomocą napięcia polerowania i trawienia odpowiednio 38 V i 10 V. W przypadku stali 316 parametry procesu elektrolitycznego powinny być wyższe. Ponadto wykazano, że struktura ujawnia się efektywniej na powierzchni stali z technologicznym stanem powierzchni po walcowaniu blachy i szlifowanych na papierze ściernym niż na stalach polerowanych na suknach.

The article presents the results of studies on the electrolytic polishing and etching of three chromium-nickel steel grades, 304, 310S and 316, in a perchloric acid solution. Etching and polishing was conducted under varying voltage-time conditions on steels with the surface having been prepared in a different manner: degreased, abrasive paper ground, and cloth polished. The effectiveness of electropolishing and etching was assessed by observation under a scanning microscope. It has been demonstrated that revealing the structure of steels 304 and 310S is possible using a polishing and etching voltage of 38 V and 10 V, respectively, while in for steel 316 the electrolytic process parameters should be higher. It has also been demonstrated that the structure reveals itself more effectively on steels with a technological state condition after sheet rolling and ground with abrasive paper than on cloth polished steels.

The effect of structure on the stability of Al-Si coatings under salt mist condition

Wróbel. A., Kucharska B., Nitkiewicz Z.

Inżynieria Materiałowa

2010

Vol. 31, nr 3

394-397

Metallic coats that are being commonly applied nowadays, e.g. on the elements of car exhaust systems, are aluminium coatings. An alternative to Al-Si hot-dip coatings are Al-Si clad coatings, owing to their lower specific gravity and good plastic properties. The subject of the studies presented in the paper is the assessment of the corrosive wear of aluminium-silicon coatings applied using two technologies involving hot-dip coating and cladding, respectively. The content of silicon in the coatings examined corresponded to the grades of around-eutectic silumins (8÷10% Si). The coatings were subjected to salt spray corrosion tests (according to the ISO 9227 standard) in three cycles of 0.5, 1 and 6 hrs, respectively. Comparison of the state of the surface and the subsurface structure was also made in macro- and microscopic examinations. The corrosion attack had the character of fine pits and covered only half of the coating. The preferential places of pit initiation were matrix-silicon crystal interfaces. The first corrosion changes occurred after 1 hr of test. After 6 hrs of test, the corrosion attack had encompassed considerable surface areas of the clad coatings. In the case of the hot-dip coating, the surface areas affected by corrosion were smaller compared to the clad coatings. In both types of coating, the corrosion attack was superficial in character. The mass loss of coatings after 6 hrs of test did not exceed 0.003 g. The corrosion initiation locations at the interfaces suggest that in subsequent corrosion cycles the coatings applied by hot-dip coating technology (many silicon crystals have a size comparable to the coating thickness) will undergo faster corrosion wear.

Obecnie często stosowanymi metalicznymi powłokami ochronnymi m.in. na elementach układów wydechowych w samochodach są powłoki aluminiowe. Alternatywą dla ogniowo osadzanych powłok Al-Si są powłoki platerowane Al-Si ze względu na mniejszy ciężar właściwy i dobre własności plastyczne. Przedmiotem badań przedstawionych w pracy jest ocena zużycia korozyjnego powłok aluminiowo-krzemowych wytworzonych dwoma technologiami w procesie zanurzeniowym i platerowania. Zawartość krzemu w badanych powłokach odpowiadała gatunkom siluminów okołoeutektycznych (8÷10% Si). Powłoki poddano testom korozyjnym w mgle solnej (zgodnie z normą ISO 9227) w trzech cyklach 0,5, 1 oraz 6 h. Dokonano porównania stanu powierzchni oraz struktury przypowierzchniowej w badaniach makro- i mikroskopowych. Atak korozyjny miał charakter drobnych wżerów i obejmował tylko osnowę powłoki. Preferencyjnymi miejscami inicjacji wżerów były granice międzyfazowe osnowa-kryształy krzemu. Pierwsze zmiany korozyjne wystąpiły po 1 h testu. Po 6 h testu atak korozyjny objął znaczne obszary powierzchni powłok platerowanych. W przypadku powłoki ogniowej obszary powierzchni objętych korozją były mniejsze w porównaniu z powłokami platerowanymi. W obu powłokach atak korozyjny miał charakter powierzchniowy. Ubytek masy powłok po 6 h testu nie przekraczał 0,003 g. Miejsca inicjacji korozji w granicach międzyfazowych sugerują, że w dalszych cyklach korozyjnych powłoki wykonane technologią ogniową (wiele kryształów krzemu ma wymiar porównywalny z grubością powłoki) ulegną szybszemu zużyciu korozyjnemu.