Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ kompatybilizatora na wybrane właściwości mechaniczne i termiczne polietylenu z dodatkiem montmorylonitu modyfikowanego kationem N-tetradecylochinoliniowym

Olewnik-Kruszkowska E., Tarach I., Chrzanowska E.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2018

|

T. 24, Nr 3 (183)

37--44

PL

W celu poprawy dyspersji napełniacza, w postaci montmorylonitu modyfikowanego za pomocą bromku N-tetradecylochinoliniowego (TCh), w osnowie polimerowej, którą stanowił polietylen (PE), jako składnik dodatkowy, pełniący rolę kompatybilizatora, wprowadzono polietylen szczepiony bezwodnikiem maleinowym (MA). W celu określenia modyfikacji montmorylonitu (MMT) oraz analizy struktury otrzymanych kompozytów zawierających. kompatybilizator jak i bez kompatybilizatora wykonano analizę XRD. Aby określić wpływ kompatybilizatora na właściwości otrzymanych kompozytów wykonano analizę termograwimetryczną otrzymanych materiałów jak również zbadano właściwości mechaniczne przy statycznym rozciąganiu. Stabilność termiczną określano analizując temperaturę przy 10 i 50% ubytku masy. W przypadku właściwości mechanicznych pod uwagę brano moduł Younga oraz naprężenie przy zerwaniu. Otrzymane wartości wykazały, iż dodatek kompatybilizatora w postaci polietylenu szczepionego bezwodnikiem maleinowym posiada istotny wpływ zarówno na strukturę jak i na właściwości mechaniczne i termiczne badanych układów.

EN

In order to improve dispersion of a nanofiller, in the form of montmorillonite modified by means of N-tetradecylquinolinium salt (TCh), in a polyethylene (PE) polymer matrix, polyethylene grafted with maleic anhydride (MA) was added as a compatibilizing agent. To determine the extent of montmorillonite (MMT) modification and of the obtained composites, an XRD analysis was conducted. In order to established the effect of the compatibilizer on the properties of the obtained composites, thermogravimetric analysis was carried out. Mechanical properties were determined in a static tensile test. Thermal stability was determined by analyzing the temperature at 10 and 50% mass loss. In the case of mechanical properties, the Young's modulus and tensile stress at break were taken into consideration. The obtained values indicated that the addition of a compatibilizer in the form of polyethylene grafted with maleic anhydride has got a significant effect on both the structure and on the mechanical and thermal properties of the studied materials.

2

Wpływ warunków wytłaczania na właściwości mechaniczne i termiczne polietylenu z dodatkiem bentonitu modyfikowanego n-nonylochinoliną

Olewnik-Kruszkowska E., Chrzanowska E.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2017

|

T. 23, Nr 5 (179)

404--410

PL

W celu poprawy właściwości mechanicznych i stabilności termicznej polietylenu wprowadzono do niego bentonit w ilości 5% modyfikowany N-nonylochinoliną (NCh). W celu określenia modyfikacji bentonitu (BNT) wykonano analizę XRD. Istotnym z punktu widzenie właściwości otrzymanych kompozytów okazało się ustalenie odpowiednich warunków otrzymywania nowych materiałów na bazie polietylenu. Materiały otrzymywano w warunkach różniących się temperaturami stref zasilania i mieszania oraz czasem mieszania. W celu określenia wpływu wybranych parametrów na właściwości otrzymanych kompozytów wykonano analizę termograwimetryczną oraz zbadano właściwości mechaniczne przy statycznym rozciąganiu. Pod uwagę brano między innymi następujące parametry: stabilność termiczną określaną poprzez temperaturę przy 10 i 50% ubytku masy, moduł Younga oraz wartość siły rozciągającej. Otrzymane wartości wskazują, iż warunki otrzymywania nowych materiałów na bazie polietylenu i bentonitu modyfikowanego N-nonylochinoliną mają istotny wpływ na właściwości badanych układów.

EN

In order to improve mechanical properties and thermal stability of the polyethylene, bentonite modified with N-nonylquinoline (NCh) was introduced into the polymer matrix in an amount of 5%. In aim to determine the modification of bentonite (BNT), an XRD analysis was performed. Taking into account the properties of the obtained composites it has been established that appropriate conditions for the production of new polyethylene-based materials are essential. Materials were obtained under conditions of varying temperatures of flow and mixing zones as well as in varying mixing time. In aim to determine the influence of selected parameters on thermal and mechanical properties of the newly formed materials, a thermogravimetric analysis has been conducted and mechanical properties during static tension have been investigated. The following parameters were taken into account: thermal stability determined by temperature at 10 and 50% mass loss, Young’s modulus and tensile strength. The obtained values indicate that the conditions for obtaining new materials based on polyethylene and bentonite modified with N-nonylquinoline have a significant influence on theproperties of PE-based composites.

3

Structural and thermal properties of nanocomposites based on polyolefins and montmorillonite modified with ethyl 2-aminobenzoate

Olewnik-Kruszkowska E., Chrzanowska E.

Advances in Science and Technology. Research Journal

|

2017

|

Vol. 11, no 3

233--239

EN

Our efforts were focused on improving thermal stability of polyethylene (PE) and polypropylene (PP) through incorporation of new organically modified montmorillonite.The reactive organofilic montmorillonite (MMT-EA) was prepared by exchanging the interlayer inorganic cations in montmorillonite by a large excess of ethyl 2-aminobenzoate (EA). Organic modification can affect not only microstructures, but also the properties of the polymer - montmorillonite nanocomposites. In the next step, novel polyolefins/ organoclay nanocomposites were prepared by melt intercalation process. In order to obtain this new family of materials and enhance their properties very low filler level, from 1.5 to 5 wt.% was used.The dispersion of the montmorillonite layers in the polymers was characterized by using X-ray diffraction (XRD). The thermal properties and structure changes were studied by different scanning calorimetry (DSC) and thermogravimetric analysis (TGA). Further studies indicated that the exfoliated clay modified with EA improved thermal stability of the PE and PP/MMT-EA nanocomposites.

4

Oddziaływanie bojowych środków trujących na rośliny wyższe w teście Phytotoxkit

Kalinowski R., Chrzanowska E., Brytan M.

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2011

|

T. 14, nr 3

245-255

PL

Związki fosforoorganiczne stanowią jedną z najbardziej rozpowszechnionych grup substancji występujących w otoczeniu człowieka. Wśród nich wyróżnia się grupę wysokotoksycznych estrów kwasów fosforowych o znaczeniu militarnym, tzw. bojowych środków trujących (BST). Z szacunków dokonanych w oparciu o scenariusze użycia BST wynika, że stężenia tych związków w środowisku glebowym mogą (bezpośrednio po zastosowaniu) osiągać wartości rzędu kilkuset mg/kg s.m. gleby. W pracy oceniono toksyczność wybranych fosforoorganicznych BST w stosunku do glebowych roślin wyższych: Sorghum saccharatum, Lepidium sativum i Sinapis alba. Badane związki nie wpłynęły znacząco na proces kiełkowania bioindykatorów. Wartości EC50-3d były wyższe niż 200 mg/kg s.m. gleby. Najwyższą toksyczność w stosunku do wczesnego wzrostu roślin (przyrost korzenia i łodygi) wykazywał związek VX i sarin, najniższą soman. Spośród badanych roślin najwyższą wrażliwość na działanie związków fosforoorganicznych wykazywało Sorghum saccharatum. Stężenia somanu, sarinu i VX, wynoszące 12,5 mg/kg s.m. gleby, powodowały stymulację przyrostu łodygi u Lepidium sativum. Podobny efekt zaobserwowano w przypadku związku VX i sarinu w stosunku do przyrostu korzenia u Sinapis alba. Zaobserwowano wyraźną stymulację wytwarzania chlorofilu przez Sorghum saccharatum w obecności sarinu i VX. Dla większości związków i roślin zaobserwowano przy niskich stężeniach zwiększoną zawartość chlorofili a i b. Najwyższe przebadane stężenia (200 i 100 mg/kg s.m. gleby) z reguły wywoływały efekt odwrotny.

EN

Organophosphates are one of the most common group of substances occurring in the human environment. One of groups of these compounds are highly toxic esters of phosphoric acids, that are in the field of military interest so called Chemical Warfare Agents (CWA). Based on possible use scenarios concentrations of these substances may reach hundreds of milligrams per kilogram of soil. This paper presents results of ecotoxicological assessment of selected organophosphate chemical warfare agents towards higher terrestrial plants: Sorghum saccharatum, Lepidium sativum and Sinapis alba. Tested chemicals did not influence significantly the germination of bioindicators' seeds. EC50-3d values were higher than 200 mg/kg d.w. soil. The highest toxicity toward early growth of plants (measured as root and stem elongation inhibition) was observed in VX and sarin treatment, the lowest in soman treatment. Sorghum saccharatum seems to be more sensitive to organophosphate influence than Lepidium sativum and Sinapis alba. All three tested substances in concentration of 12.5 mg/kg d.w. soil caused stimulation of stem elongation in Lepidium sativum. Similar effect was observed in VX and sarin influence on Sinapis alba root elongation. It was stated that high stimulation of chlorophyll synthesis in Sorghum saccharatum occurred after sarin and VX treatment. Most of tested organophospahtes induced at low concentrations stimulation of chlorophyll a and b production in all plants. The highest tested amount of chemical warfare agents usually caused opposite effect.

5

Ocena fitotoksyczności wybranych bojowych środków trujących w stosunku do jednokomórkowych zielenic

Chrzanowska E., Kalinowski R., Brytan M

Inżynieria i Ochrona Środowiska

|

2011

|

T. 14, nr 2

175-180

PL

Następstwem rozwoju cywilizacyjnego jest pojawienie się związków toksycznych w środowisku naturalnym człowieka. Obecność coraz większej ilości substancji szkodliwych w naszym otoczeniu początkowo wynikała z niezamierzonego uwalniania ubocznych produktów bądź odpadów procesów technologicznych. Kolejne pojawiające się w środowisku toksyny były efektem walki ze szkodnikami, a część z nich, wykazująca najwyższą toksyczność, została użyta w celach militarnych. Badania przeprowadzone w niniejszej pracy miały na celu ocenę wpływu wybranych fosforoorganicznych bojowych środków trujących na wzrost jednokomórkowych glonów Chlorella vulgaris i Desmodesmus armatus. Najniższą toksyczność w stosunku do glonów wykazywał VX, dla którego wartość IC50-72h wynosiła 41,2 mg/l dla Desmodesmus armatus oraz 39,6 mg/l dla Chlorella vulgaris. Wartość IC50-72h w przypadku somanu była dwukrotnie niższa i wynosiła 19,5 mg/l dla Desmodesmus armatus i 7,9 mg/l dla Chlorella vulgaris. Największą toksyczność w stosunku do glonów wykazywał sarin (IC50-72h 10,6 mg/l oraz 13,6 mg/l odpowiednio dla Desmodesmus armatus i Chlorella vulgaris). Wartości NOEC-72h w przypadku VX wynosiły 3,2 i 6,3 mg/l odpowiednio dla Desmodesmus armatus i Chlorella vulgaris. W przypadku sarinu i somanu wartości NOEC-72h były niższe niż 3,2 mg/l dla obu gatunków glonów.

EN

The consequence of civilization development is the emergence of toxic compounds in the environment. The presence of an increasing number of harmful substances in our environment, initially stemmed from the accidental release of waste by-products or processes. Another emerging toxins in the environment were the result of pesticides, and some of them, showing the highest toxicity, was used for military purposes. The aim of this paper is to evaluate the effect of selected organophosphorus warfare agents on the growth of unicellular algae Chlorella vulgaris and Desmodesmus armatus. The lowest toxicity to algae showed VX, for which the IC50-72h was 41.2 mg/L for Desmodesmus armatus and 39.6 mg/L for Chlorella vulgaris. The IC50-72h in the case of soman was twice lower at 19.5 mg/L for Desmodesmus armatus and 7.9 mg/L for Chlorella vulgaris. The highest toxicity to algae had sarin (IC50-72h 10.6 mg/L and 13.6 mg/L respectively for Desmodesmus armatus and Chlorella vulgaris). 72h-NOEC values in the case of VX were 3.2 mg/L, 6.3 mg/L, respectively Desmodesmus armatus and Chlorella vulgaris. In the case of sarin and soman-72h NOEC values were lower than 3.2 mg/L for both species of algae. Our results indicate a diverse toxicity of organophosphorus warfare agents on green algae. Sarin as an unstable substance in soil (half-life < 24 h) proved to be the most toxic in aquatic environment. The compound VX which is potentially the greatest threat (even 170 times lower lethal dose in case of poisoning transdermal) of all test substances showed the lowest phytotoxicity in the growth test. Green algae of the genus Chlorella organisms seem to be more vulnerable to the harmful effects of organophosphorus compounds than type Desmodesmus.

6

Określenie przebiegu strefy uskokowej w utworach fliszowych metodami geofizycznymi na przykładzie badań w rejonie Jeleni

Chrzanowska E., Bugajski A., Śmiszek R.

Czasopismo Techniczne. Środowisko

|

2005

|

R. 102, z. 8-Ś

53--62

PL

Poszukiwanie rejonów o podwyższonej wodonośności wiąże się w Karpatach z zagadnieniem lokalizacji uskoków i stref spękań w utworach fliszowych. Prognozowanie przebiegu tych stref jest jednak zadaniem trudnym, przede wszystkim ze względu na skomplikowaną budowę i silną anizotropię kompleksu fliszowego. Coraz częściej w tej dziedzinie prowadzi się badania metodami geofizycznymi. W niniejszym opracowaniu przedstawiono przykład zlokalizowania strefy uskokowej w rejonie Jeleśni koło Żywca metodami geofizycznymi. Stosowano tutaj badania sejsmiczne metodą refrakcyjną, badania geoelektryczne oraz pomiary koncentracji radonu. Przebieg uskoku potwierdzony został wszystkimi trzema metodami i wynikiem profilowania otworu wiertniczego, zlokalizowanego w strefie uskokowej. Z otworu tego uzyskano ponadto wypływ wody o sporej wydajności.

EN

The localization of the areas of higher water-bearing capacity in Carpathian region is usually associated with the prospecting for fault and fractured zones in flysh rocks. However, predicting the position of these zones is a difficult task because of the complicated structure and strong anisotropy of the flysch complex. For this reason, more and more often these problems are solved with geophysical methods. The current report presents application of geophysics to localize a fault zone in Jeleśnia near Żywiec. The investigations included the seismic refraction method, geoelectric profiling and sounding method and measurements of the radon content. The position of the fault has been confirmed with all the three methods and also with logging of a borehole that had been localized in fault zone. Additionally, the well provided water of a considerable discharge.

7

Prognozowanie przebiegu uskoków i stref spękań w utworach fliszowych przy zastosowaniu kompleksowych metod geofizycznych

Chrzanowska E., Bugajski A., Śmiszek R.

Czasopismo Techniczne. Środowisko

|

2003

|

R. 100, z. 7-Ś

85--93

EN

Faults and zones of fractures in the rocks constituting the Carpathian Flysh are usually associated with the areas of higher water-bearingness and prospected as such. Predicting of the localization and position of such zones is difficult, considering first of all a complicated structure and strong anisotropy of the flysh complex. The authors have discussed here the possibilities offered by three geophysical methods: seismic and geoelectrical ones as well as radon concentration measurements. Each of them may be applied separately but the best results can be obtained using all three of them simultaneously as complementary investigations. Such a study has been carried out in the vicinity of Jeleśnia near Żywiec, where the position of a substantial overthrust in the Carpathian Flysh has been delineated with all these methods.