Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Działania ratownicze komponentu medycznego Polskiej Ciężkiej Grupy Poszukiwawczo-Ratowniczej (HUSAR Poland) podczas akcji po trzęsieniu ziemi w Nepalu w roku 2015

Chomoncik M., Feltynowski M., Smolarczyk L.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

2018

Vol. 51, iss. 3

104--118

Cel: Autorzy artykułu, uczestnicy akcji Ciężkiej Grupy Poszukiwawczo-Ratowniczej Państwowej Straży Pożarnej (HUSAR Poland) po trzęsieniu ziemi w Nepalu w 2015 r. na podstawie prezentowanego studium przypadku dokonali próby przybliżenia czytelnikom specyfiki działań komponentu medycznego tej specjalistycznej formacji. Wprowadzenie: We wstępie wyliczono główne jednostki organizacyjne PSP, z których pochodzą ratownicy Grupy, doprecyzowano okoliczności jej formalnego utworzenia, w tym powołanie pierwszego Zespołu Komendanta Głównego PSP ds. specjalizacji poszukiwawczo-ratowniczej. Następnie opisano rolę ustandaryzowanych zasad poszukiwawczo-ratowniczych w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym oraz przedstawiono dotychczasowe międzynarodowe akcje po trzęsieniach ziemi, w których brali udział polscy strażacy. Następnie, po wyjaśnieniu mandatu prawnego Międzynarodowej Grupy Doradczej ds. Poszukiwań i Ratownictwa (INSARAG) oraz roli jej wytycznych w określaniu minimalnych międzynarodowych standardów, autorzy doprecyzowali skład wszystkich komponentów HUSAR Poland. Celem badań było znalezienie odpowiedzi na pytanie dotyczące optymalnego sposobu wykorzystania potencjału komponentu medycznego HUSAR Poland podczas zagranicznych akcji poszukiwawczo-ratowniczych. Metody: Materiał badawczy stanowiły międzynarodowe i krajowe dokumenty normatywne regulujące zasady funkcjonowania HUSAR Poland i określające minimalne standardy dla grup poszukiwawczo-ratowniczych i zagranicznych zespołów medycznych. Wykorzystano analizę akcji HUSAR Poland w Nepalu w 2015 r. oraz wnioski z akcji na Haiti w 2010 r. Główną metodą badawczą była analiza dokumentów oraz statystyk. W tekście przekrojowo przedstawiono zadania komponentu medycznego USAR Poland w różnych fazach tzw. „cyklu misji” i używane w praktyce dokumenty. Szczególną uwagę, zgodnie z tytułem artykułu, poświęcono ukazaniu zadań medycznych zrealizowanych podczas akcji w Nepalu. Autorzy nie tylko przedstawili przykładowe statystyki z działań komponentu medycznego Grupy w Nepalu, ale odnieśli się też do zakresu analogicznych działań z akcji na Haiti w 2010 r. Podsumowanie: W podsumowaniu i wnioskach autorzy podjęli się próby wskazania najefektywniejszego wykorzystania komponentu medycznego HUSAR Poland w działaniach międzynarodowych, tuż po zakończeniu fazy poszukiwawczo-ratowniczej związanej z wydobywaniem poszkodowanych spod gruzów (tzw. koncepcja działania poza gruzami), tak aby jego możliwości były wykorzystane optymalnie i w pełni komplementarnie do oczekiwań społeczności poszkodowanej oraz zarządzających katastrofą instytucji. Sformułowano wnioski, zgodnie z którymi sugerowaną rolą mogłaby być realizacja zadań zbieżnych do przewidzianych wg Światowej Organizacji Zdrowia dla zagranicznego zespołu medycznego typu pierwszego „Foreign Medical Team type 1”.

Purpose: Based on a case study, the authors, members of a heavy urban search and rescue unit (HUSAR Poland) of the State Fire Service (SFS), who participated in relief operations in the aftermath of the 2015 Nepal earthquake, try to describe the roles of medical teams within this specialist organisation. Introduction: The article starts by enumerating the key organisational bodies of the State Fire Service where the Unit’s members normally work, and proceeds to outline the history of its formal establishment, including the appointment of the first SFS Chief Commander Team for Search & Rescue. Then it describes the role of the uniform search and rescue procedures within the State Rescue and Fire-Fighting System, and presents previous international operations following earthquakes, in which Polish firefighters participated. Finally, the paper explains the legal basis for the International Search and Rescue Advisory Group (INSARAG) and the importance of its guidelines for specifying minimum international standards, and lists all the components of HUSAR Poland. The purpose of this paper was to address the question concerning the best way to utilise the potential of HUSAR Poland’s medical component during foreign search & rescue operations. Methods: Research material comprised international and domestic standards which govern the functioning of HUSAR Poland and which define the minimum standards for search and rescue groups and foreign medical teams. The paper analyses HUSAR Poland’s involvement in the 2015 Nepal operation, and conclusions drawn from the 2010 Haiti operation. Its primary research method was the analysis of documents and statistical data. The article provides an overview of USAR Poland’s medical team at different phases of the Response Cycle, and documents used in practice. As shown in the title, special attention was given to describing medical roles and responsibilities fulfilled during the Nepal operation. The authors not only present some statistical examples for the Unit’s medical team involvement in Nepal, but also refer to some similar activities carried out during the 2010 Haiti operation. Summary: In the Summary and conclusions section, the authors tried to identify the most effective ways of utilising HUSAR Poland’s medical component in international operations, immediately after the search & rescue phase involving the recovery of victims from the rubble (known as beyond the rubble) is completed, so that its potential can be used in full to meet the expectations of the affected communities and the local emergency services. These conclusions suggest that a possible role could be to serve the functions similar to those defined by the World Health Organisation for Foreign Medical Teams Type 1.

Ratownik medyczny w Państwowej Straży Pożarnej – od teorii do praktyki

Chomoncik M., Nitecki J., Cisoń-Apanasewicz U., Smolarczyk L.

Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza

2017

Vol. 48, iss. 4

96--108

Cel: Celem artykułu jest analiza prawnych aspektów funkcjonowania ratownika medycznego w jednostkach Krajowego Systemu Ratowniczo-Gaśniczego (KSRG). W artykule określono także obszary, w których wskazane jest wykorzystanie wiedzy i umiejętności ratowników medycznych w ramach funkcjonowania KSRG, oraz przedstawiono ocenę stanu zatrudnienia tej grupy zawodowej w Państwowej Straży Pożarnej (PSP). Wprowadzenie: Liczba ratowników medycznych w KSRG stale rośnie, choć w poszczególnych województwach jest ona zróżnicowana. Zauważalna jest jednak także niekorzystna tendencja – tylko co trzeci ratownik medyczny chce utrzymać swoje uprawnienia uzyskane na studiach lub w studium. Wnioski: Analiza aktów prawnych pozwala zauważyć pewne sprzeczności w ich zapisach, co oznacza, że konieczne jest doprecyzowanie obecnie funkcjonującego prawa. Sytuacja ta powoduje, że osoby decydujące o kształcie KSRG ostrożnie podchodzą do zmian w zakresie ratownictwa medycznego. Równocześnie coraz częściej można spotkać jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP) specjalizujące się w ratownictwie medycznym, w tym te wyposażone w ambulanse. Należy podkreślić, że liczba tzw. izolowanych zdarzeń ratownictwa medycznego, a więc tych, podczas których jednostki KSRG prowadzą działania z powodu czasowej niewydolności Państwowego Ratownictwa Medycznego (PRM), stale rośnie, w związku z czym wymagania wobec ratowników w zakresie ratownictwa medycznego się zwiększają. Coraz większe są też wymagania prawne dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa ratownikom podczas skomplikowanych i niebezpiecznych działań oraz ćwiczeń. W zabezpieczeniu prowadzonych przez siebie działań i ćwiczeń jednostki KSRG często chcą posiłkować się zespołami PRM, co spotyka się z odmową dyspozytorów medycznych (brak odpowiednich regulacji prawnych). Muszą być wówczas stosowane rozwiązania doraźne, a nie systemowe, co niekiedy wiąże się z dodatkowymi kosztami. Z uwagi na obowiązkowe wyszkolenie każdego ratownika PSP w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, a także z uwagi na wynikający z prawa system przeprowadzania – co trzy lata – egzaminów potwierdzających posiadanie odpowiednich kwalifikacji w każdej jednostce ratowniczo-gaśniczej (JRG) musi być grupa instruktorów prowadzących systematycznie zajęcia doskonalące. Również do utrzymania należytego poziomu wyszkolenia ratowników medycznych konieczne jest stworzenie w PSP własnego systemu doskonalenia zawodowego tej grupy zawodowej – programów szkoleń, systemu nadzoru i certyfikacji, centrów symulacyjnych. Problematyczna może okazać się sprawa obrotu lekami, które ratownicy medyczni mogą stosować w ramach świadczeń zdrowotnych poza PRM.

Aim: The purpose of this paper is to analyse the legal aspects of the functioning of a paramedic in KSRG units. The paper also defines the areas in which it is advisable to make use of the knowledge and skills of this professional group within the framework of KSRG operations, and offers an assessment of the employment status of this working group in the State Fire Service (PSP). Introduction: The number of paramedics in the KSRG has been growing steadily, although the figures differ by voivodeship. The reasons for this state of affairs cannot be determined unambiguously. Also, one unfavourable trend is noticeable – only one in three paramedics wishes to maintain his or her qualifications obtained during studies. Conclusions: An analysis of legal regulations reveals some contradictions that require further clarification in current law. This situation contributes to the cautious attitude of those who decide on the shape of the KSRG in relation to changes in the field of emergency medical services.It should be emphasised that the number of so-called isolated medical events, i.e. those in which the KSRG units operate due to the temporary unavailability of the PRM, is constantly increasing. Therefore, the requirements for paramedics providing emergency medical services are growing. We can also observe the tightening of the legal requirements to ensure the safety of paramedics during complicated and dangerous activities and exercises. KSRG units often call for PRM teams to take part in securing their activities and exercises, which is denied (on the grounds of there being no laws governing this area). This necessitates the use of ad-hoc, rather than standardised, solutions and is sometimes associated with additional costs. Due to the compulsory training of each PSP paramedic in advanced first aid as well as the legally required system of conducting examinations every three years confirming the possession of appropriate qualifications in each JRG, there must be a group of instructors conducting regular professional training. Also, to maintain a proper level of training for paramedics, it is necessary that a professional development system be created for this group within the PSP units, complete with training programmes, a supervision and certification system, and simulation centers. A particularly problematic issue relates to the purchase of medicines by paramedics for the purposes of providing health services outside of the PRM.