Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Evaluation and risk factors of volume and dose differences of selected structures in patients with head and neck cancer treated on Helical TomoTherapy by using Deformable Image Registration tool

Bąk Bartosz, Skrobała Agnieszka, Adamska Anna, Józefacka Natalia, Styś Sara, Malicki Julian

Polish Journal of Medical Physics and Engineering

2022

Vol. 28, Iss. 2

60--68

Introduction: The aim of this study was the evaluation of volume and dose differences in selected structures in patients with head and neck cancer during treatment on Helical TomoTherapy (HT) using a commercially available deformable image registration (DIR) tool. We attempted to identify anatomical and clinical predictive factors for significant volume changes probability. Material and methods: According to our institutional protocol, we retrospectively evaluated the group of 20 H&N cancer patients treated with HT who received Adaptive Radiotherapy (ART) due to soft tissue alterations spotted on daily MVCT. We compared volumes on initial computed tomography (iCT) and replanning computed tomography (rCT) for clinical target volumes (CTV) – CTV1 (the primary tumor) and CTV2 (metastatic lymph nodes), parotid glands (PG) and body contour (B-body). To estimate the planned and delivered dose discrepancy, the dose from the original plan was registered and deformed to create a simulation of dose distribution on rCT (DIR-rCT). Results: The decision to replan was made at the 4th week of RT (N = 6; 30%). The average volume reduction in parotid right PG[R] and left PG[L] was 4.37 cc (18.9%) (p < 0.001) and 3.77 cc (16.8%) (p = 0.004), respectively. In N = 13/20 cases, the delivered dose was greater than the planned dose for PG[R] of mean 3 Gy (p < 0.001), and in N = 6/20 patients for PG[L] the mean of 3.6 Gy (p = 0.031). Multivariate regression analysis showed a very strong predictor explaining 88% (R2 = 0.88) and 83% (R2 = 0.83) of the variance based on the mean dose of iPG[R] and iPG[L] (p < 0.001), respectively. No statistically significant correlation between volume changes and risk factors was found. Conclusions: Dosimetric changes to the target demonstrated the validity of replanning. A DIR tool can be successfully used for dose deformation and ART qualification, significantly reducing the workload of radiotherapy centers. In addition, the mean dose for PG was a significant predictor that may indicate the need for a replan.

Evolution of treatment planning and dose delivery methods during radiotherapy for patients undergoing bone marrow transplantation : a review

Litoborska Joanna, Piotrowski Tomasz, Jodda Agata, Malicki Julian

Nukleonika

2020

Vol. 65, No. 1

19--30

Background and objectives: This study describes the treatment planning and dose delivery methods of radiotherapy for patients undergoing bone marrow transplantation. The analysis was carried out in the context of the evolution of these methods over the last 60 years. Materials and methods: A systematic literature search was carried out using the PubMed search engine. Overall, 90 relevant studies were included: 24 general studies, 10 describing isotopes usage, 24 related to conventional and 32 to advanced methods. Results: The analysis of the evolution of radiotherapy methods shows how signifi cantly the precision of dose planning methods and its delivery have changed. The atypical positioning caused by geometrical requirements for applications of isotopes or conventional techniques has been replaced by positioning on a therapeutic couch, which allows a more precise setup of the patient that is necessary for an exact delivery of the planned dose. The dose can be fully optimized and calculated on tomographic images by algorithms implemented in planning systems. Optimization process allows to reduce doses in organs at risk. The accuracy between planned and delivered doses can be checked by pretreatment verifi cation methods, and the patient positioning can be checked by image guidance procedures. Interpretation and conclusions: Current radiotherapy solutions allow a precise delivery of doses to the planning target volume while reducing doses to organs at risk. Nevertheless, it should be kept in mind that establishing radiotherapy as an important element of the whole therapeutic regimen resulted from the follow-up of patients treated by conventional techniques. To confi rm the clinical value of new advanced techniques, clinical trials are required.

Zalecenia Polskiego Towarzystwa Fizyki Medycznej dotyczące kontroli jakości w radioterapii śródoperacyjnej promieniowaniem elektronowym (IOERT) za pomocą mobilnych akceleratorów

Kruszyna-Mochalska Marta, Bijok Michał, Pawałowski Bartosz, Misiarz Agnieszka, Kosiński Konrad, Pracz Jacek, Malicki Julian, Kukołowicz Paweł Franciszek

Inżynier i Fizyk Medyczny

2019

Vol. 8, nr 1

7--25

Planując i realizując leczenie z użyciem promieniowania jonizującego, należy zapewnić podanie zleconej przez lekarza dawki terapeutycznej, minimalizując równocześnie dawki podane poza objętością tarczową. Osiągnięcie tych dwóch celów w znacznym stopniu zależy od wielkości objętości tarczowej, jej położenia względem narządów krytycznych oraz rodzaju promieniowania użytego do terapii. Charakterystyki głębokościowe powszechnie stosowanych wiązek promieniowania stosowanych w radioterapii pokazują, że szczególnie narażone na pochłonięcie dawki wyższej są tkanki prawidłowe, które położone są na mniejszej głębokości niż tkanki objęte procesem nowotworowym. Dlatego jedną z podstawowych zasad przygotowania leczenia jest taki wybór kierunku napromieniania, aby objętość tarczowa znajdowała się jak najbliżej źródła promieniowania. Realizacja tego celu może zostać osiągnięta poprzez zastosowanie techniki napromieniania śródoperacyjnego, której istotą jest odsunięcie metodami chirurgicznymi tkanek otaczających objętość tarczową od strony wlotowej poza obszar eksponowany na promieniowanie pierwotne i ewentualnie ochrona tkanek znajdujących się dystalnie względem objętości tarczowej. Taka technika określana terminem „radioterapia śródoperacyjna” ma długą historię, ale dopiero w XXI wieku znalazła szersze zastosowanie. Umożliwił to rozwój technologiczny mobilnych urządzeń terapeutycznych oraz zgromadzona wiedza z zakresu radioterapii i radiobiologii. Radioterapia śródoperacyjna znajduje coraz szersze zastosowanie w radioterapii nowotworów głowy i szyi, mięsaków, nowotworów jelita grubego i trzustki [36]. Szczególne znaczenie, głównie z powodów epidemiologicznych, ma radioterapia śródoperacyjna w leczeniu pacjentek z nowotworem piersi [25, 27, 28].