Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Architectus

2 Widera Barbara

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Tradition and innovation of Albert Einstein's villa in Caputh

Widera Barbara

Architectus

2023

Nr 3 (75)

27--38

The aim of the article is to analyse Albert Einstein’s villa in Caputh (1929) designed by Konrad Wachsmann in the context of the theory and history of contemporary architecture, including aspects of tradition and modernity in the adopted aesthetic, functional and spatial solutions. The research was carried out in two stages. In the first stage, based on a literature review and in situ analyses, the main features of the building were determined against the background of the functional and aesthetic tendencies prevailing during the period of the building’s construction. This allowed us to determine to what extent the design of Einstein’s villa referred to the building traditions of the region and which features reflected an innovative way of thinking, anticipating modernism in architecture. In the second part of the research, the building was characterized in the light of the latest trends in the theory and history of contemporary architecture, taking into account the principles of sustainable development, resilience of the built environment to climate change, circularity, bioclimatic design and the New European Bauhaus. The main conclusions from the conducted research concern the compromise and balance between the aspects of tradition and modernity in the Einstein’s villa, manifested in the choice of the location and adopted functional and structural solutions. The applied connection system enabling quick assembly of the building represents a very early example of prefabrication. Important innovative features include: the way of shaping the space, the use of wood as the main building material, the creation of viewing axes and the use of daylight to modulate the interiors’ ambience.

Celem autorki artykułu jest analiza zaprojektowanej przez Konrada Wachsmanna willi Alberta Einsteina w Caputh (1929) w kontekście teorii i historii architektury współczesnej, w tym aspektów tradycji i nowoczesności w przyjętych rozwiązaniach estetycznych, funkcjonalnych i przestrzennych. Badania przeprowadzono dwutorowo. W pierwszym etapie, na bazie kwerendy literaturowej i analiz in situ określono główne cechy budynku na tle tendencji funkcjonalnych i estetycznych dominujących w okresie powstania obiektu. Pozwoliło to ustalić, w jakim stopniu w projekcie willi odnoszono się do tradycji budowlanych regionu oraz które cechy odzwierciedlały nowatorski sposób myślenia, będący zapowiedzią modernizmu w architekturze. W drugiej części badań dokonano charakterystyki budynku w świetle najnowszych tendencji w teorii i historii architektury współczesnej, z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju, odporności środowiska zbudowanego na zmiany klimatu, cyrkularności, projektowania bioklimatycznego oraz Nowego Europejskiego Bauhausu. Najważniejsze wnioski z przeprowadzonych badań dotyczą kompromisu i równowagi między aspektami tradycji i nowoczesności w architekturze budowli, przejawiających się w wyborze lokalizacji obiektu, przyjętych rozwiązaniach funkcjonalnych i konstrukcyjnych. Zastosowany system połączeń umożliwiający szybki montaż budynku stanowi bardzo wczesny przykład prefabrykacji. Do istotnych cech nowatorskich należą: sposób kształtowania przestrzeni, zastosowanie drewna jako głównego materiału budowlanego, tworzenie osi widokowych oraz wykorzystanie światła dziennego do kreowania nastroju we wnętrzach.

Znaczenie światła dziennego i jego dystrybucja w obiektach architektonicznych zaprojektowanych przez Victora Hortę

Widera Barbara

Architectus

2020

Nr 3 (63)

37--51

W artykule przedstawiono wyniki badań nad rolą światła dziennego w wybranych budynkach reprezentatywnych dla twórczości Victora Horty. Przeprowadzono analizę porównawczą czterech obiektów zlokalizowanych w Brukseli: Hôtel Tassel, Hôtel van Eetvelde, Maison et Atelier Horta oraz Magasins Waucquez. W badaniach in situ uwzględniono analizy poziomu oświetlenia światłem dziennym w celu określenia współczynnika oświetlenia dziennego (daylight factor). Przeprowadzone badania wykazały, że światło dzienne było dla Horty jednym z podstawowych elementów kształtujących architekturę budynku, równie istotnym jak prawidłowo zaprojektowany układ funkcjonalno-przestrzenny czy system konstrukcyjny. Do najważniejszych założeń, definiujących rolę światła dziennego w budynkach projektowanych przez Hortę należały: dążenie do zapewnienia użytkownikom budynku kontaktu z przyrodą jako źródłem wszelkiego życia; wzorowane na obserwacji natury dążenie do wyeliminowania stref pozbawionych światła dziennego; dążenie do tworzenia otwartych, jasnych i dobrze wentylowanych przestrzeni, będących dla architekta wyznacznikiem funkcjonalności i elegancji. Wyodrębniono siedem głównych metod, za pomocą których architekt osiągał opisane powyżej cele. Były to: eksperymentalne zastosowanie stali i szkła w fasadach, świetlikach i witrażach; innowacyjne konstrukcje umożliwiające otwarcie przestrzeni i dystrybucję światła wewnątrz budynku; doprowadzanie światła dziennego do wszystkich pomieszczeń; wizualne łączenie wnętrza z zewnętrzem; wykorzystanie klatek schodowych do rozprowadzania światła i powietrza; stosowanie luster optycznie powiększających przestrzeń i odbijających światło oraz wprowadzanie materiałów o wysokiej luminancji i reflektancji. Analizy wykazały, że dzięki stosowaniu tych metod w badanych obiektach uzyskano bardzo wysoki poziom współczynnika oświetlenia dziennego. Najwyższy maksymalny stwierdzono w Magasins Waucquez (18,5%), przy czym średnia wartość współczynnika oświetlenia dziennego dla badanych obiektów przekroczyła 8%, a minimalny poziom w żadnym z budynków nie był niższy niż 2%. Przeprowadzone badania potwierdziły, że Horta jako jeden z pierwszych osiągnął tak znakomite efekty w zakresie oświetlenia dziennego budynków, będąc pod tym względem prekursorem najbardziej aktualnych tendencji w projektowaniu budynków komfortowych dla użytkownika i bezpiecznych dla środowiska naturalnego.

The article presents the results of research on the role of daylight in selected buildings representative of the work of Victor Horta. A comparative analysis of four facilities located in Brussels was carried out, including: Hôtel Tassel, Hôtel van Eetvelde, Maison et Atelier Horta and Magasins Waucquez. In situ studies included analyses of the level of daylight illumination to determine the daylight factor. The research showed that for Horta daylighting was one of the basic elements shaping the architecture of the building, having the same importance as a properly designed functional and spatial layout or a structural system. The most significant assumptions defining the role of daylight in buildings designed by Horta were: the goal to provide the building users with contact with nature; the aspiration (inspired by nature) to illuminate all rooms in the building with daylight; the need to create open, bright and well ventilated spaces that were an indicator of functionality and elegance for the architect. Seven main methods, by which the architect achieved the objectives described above, were identified. These were: the experimental use of steel and glass in façades, skylights as well as in stained glass or lattice windows; innovative structures enabling the space opening and the light distribution inside the building; providing daylight to all rooms; visual connection of the interior with the outside; the use of staircases to distribute light and air; placing mirrors to enlarge the space and reflect light, and the introduction of materials with high luminance and reflectance. Analyses showed that due to the use of these methods in the tested buildings, a very high level of daylight factor (DF) was obtained. The highest maximum value of DF = 18.5% was achieved in Magasis Waucquez, while the average value of the daylight factor for the tested objects exceeded 8% and the minimum DF level in any of the buildings was not lower than 2%. The study confirmed that Horta was one of the first to achieve such excellent results in the field of building daylighting, being a precursor of the most current trends in the design of buildings comfortable for the users and safe for the environment.