Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Conductive polymeric membranes based on poly(siloxane-urethane)s (PSUR) and designed for potential application as separators in Li-ion batteries were obtained through consecutive heat and UV curing of compositions containing NCO-terminated PSUR prepolymers with both polysiloxane (SIL) and poly(ethylene oxide) (PEO) segments in the polymer chain and unsaturated diols as chain extenders. Lithium salts in the form of solutions in ethylene carbonate/dimethyl carbonate (EC/DMC) mixture were incorporated into PSUR after curing (“post-cure” method) or (in some experiments only) also before curing (in situ method). The effect of polymer structural parameters (PEO segments content, NCO/OH ratio) as well as curing conditions and method of lithium salt incorporation on mechanical and thermal properties, swelling ability and specific conductivity of the corresponding membranes were investigated. Supramolecular structure of membranes was studied using scanning electron microscopy with X-ray analysis (SEM/EDS) technique. The selected membranes were tested as potential separators in lithium batteries.
PL
W wyniku utwardzania na gorąco i następnie utwardzania promieniowaniem UV kompozycji prepolimerów poli(siloksano-uretanowych) (PSUR), o łańcuchach zakończonych ugrupowaniem NCO, i nienasyconych dioli, pełniących rolę przedłużaczy łańcucha, otrzymano membrany przewodzące przeznaczone do wykorzystania jako separatory w bateriach litowo-jonowych. Prepolimery PSUR zawierały segmenty polisiloksanowe (SIL) oraz segmenty pochodzące z poli(tlenku etylenu) (PEO). Sole litu w postaci roztworów w mieszaninie węglanu etylenu (EC) z węglanem dimetylu (DMC) wprowadzano do PSUR po utwardzeniu kompozycji (metoda „post-cure”) lub (w niektórych doświadczeniach) przed utwardzeniem kompozycji (metoda in situ). Zbadano wpływ parametrów strukturalnych (zawartość segmentów PEO, stosunek NCO/OH), a także warunków utwardzania i metody wprowadzania soli litu na właściwości mechaniczne, stopień spęcznienia i przewodnictwo właściwe membran. Strukturę nadcząsteczkową membran określono metodą skaningowej mikroskopii elektronowej ze spektroskopią dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (SEM/EDS). Wybrane membrany testowano jako separatory baterii litowo-jonowych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.