Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Poziom wybranych cech morfofunkcjonalnych i umiejętności żołnierskich podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych

Lenart D., Kociuba M., Wiązek W., Gazarkiewicz P.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2014

|

Nr 3

74--88

PL

Głównym celem pracy jest ocena zróżnicowania morfofunkcjonalnego i wybranych umiejętności żołnierskich podchorążych Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Lądowych we Wrocławiu w zależności od ich specjalności wojskowej. Badaniami zostało objętych 85 mężczyzn, których średni wiek wynosił 20,8 lat. Badania obejmowały pomiary antropometryczne, próby sprawności fizycznej, pomiary spirometryczne i testy określające poziom opanowania wybranych umiejętności żołnierskich. Zmierzono wysokość i masę ciała badanych. Obliczono wskaźnik względnej masy ciała. Dokonano pomiaru następujących cech funkcjonalnych: wytrzymałość krążeniowo-oddechowa, siła funkcjonalna, szybkość biegowa i zwinność, równowaga, natężona objętość wydechowa 1-sekundowa, natężona pojemność życiowa płuc i szczytowy przepływ wydechowy. Przeprowadzono testy określające poziom opanowania następujących umiejętności żołnierskich: umiejętność pokonywania lądowego toru przeszkód (pokonanie 200-metrowego toru przeszkód); umiejętność realizacji zadań w środowisku wodnym (pokonanie wodnego toru przeszkód - 50 m); umiejętności strzeleckie: strzelanie z kbk AK, strzelanie z pistoletu wojskowego (PW-83) i rzuty granatem ręcznym w różnych postawach. Nie zaobserwowano istotnego zróżnicowania budowy somatycznej wyodrębnionych grup podchorążych ze względu na specjalność wojskową. Znaczne różnice średnich ujawniły się w poziomie siły funkcjonalnej, natężonej pojemności płuc i szczytowego przepływu wydechowego. Ponadto zaobserwowano istotne zróżnicowanie w opanowaniu rzutów granatem ręcznym, zarówno w postawie leżącej, klęczącej, jak i w postawie stojącej w okopie pomiędzy analizowanymi grupami mężczyzn.

EN

The main aim of this paper is the assessment of morphofunctional differentiation and selected military skills of the officer cadets of the Military Academy of Land Forces in Wrocław with respect to their military specialty. The research material was gathered as a result of the tests and examinations of 85 men, whose average age was 20.8. The examinations of students included anthropometric measurements, physical fitness tests, spirometry and the tests defining the level of mastering selected military skills. Body height and body mass were measured. The measurements of body height and body mass were used to calculate the body mass index. Moreover, the following functional traits were measured: cardio-respiratory endurance, functional strength, speed-running agility, balance, forced expiratory volume in 1 second, forced vital capacity and peak expiratory flow. The research also included the test defining the level of mastering the following military skills: running the land obstacle course (an obstacle course in the Physical Fitness Centre – 200m); performing tasks in water environment (a water obstacle course – 50m); shooting: an AK rifle, a military gun (PW-83) and hand grenade throwing from three positions: standing, kneeling and prone. The significant differentiation of somatic built has not been observed between the distinguished groups of men with respect to the military speciality. The considerable differences of the means have been revealed in the level of functional strength, forced vital capacity and peak expiratory flow. In addition, the significant differentiation has been noticed in the hand grenade throwing from all the positions between the analyzed groups of men.

2

Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka

Samołyk A., Wiązek W., Jethon Z.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2009

|

Nr 4

116-124

PL

W czasie nurkowania na układ oddechowy nurka zaczyna oddziaływać szereg czynników mogących modyfikować pracę płuc. Te czynniki są wskazywane jako zaburzające prawidłową pracę płuc w czasie nurkowania, a także po wynurzeniu. Nieprawidłowości utrzymujące się po pobycie w warunkach podwyższonego ciśnienia i działania pozostałych czynników stresowych, mogą przyczyniać się do zmniejszenia efektywności działania nurka po powrocie do warunków normobarii. Istotne jest więc określenie czy, i ewentualnie jak długo takie zmiany się utrzymują oraz jakie są możliwości ich minimalizowania. W badaniach uczestniczyło 19 osób w wieku 22,1š1,3 lat. Wszystkie ekspozycje hiperbaryczne odbywały się w komorze hiperbarycznej Zakładu Technologii Nurkowania i Prac Podwodnych Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni. Badane osoby były sprężane w komorze hiperbarycznej dwukrotnie: do ciśnienia 2 atmosfer (10 metrów) oraz do ciśnienia 3 atmosfer (20 metrów). Czas pobytu na zadanych głębokościach wynosił 20 minut. W przypadku obu ekspozycji jako mieszaninę oddechową wykorzystano sprężone powietrze. Sprawność układu oddechowego, określano wykonując badanie spirometryczne z wykorzystaniem spirometru MicroLab ML3500 (Micro Medical, Wielka Brytania). Przed każdym pobytem w komorze hiperbarycznej wykonywano badanie spoczynkowe oraz badanie po ekspozycji hiperbarycznej. Analizując wyniki, można zauważyć, że wyższe wartości prawie wszystkich parametrów zostały uzyskane w pomiarach wykonanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Potwierdza to brak negatywnych zmian w funkcji płuc po jednorazowej ekspozycji hiperbarycznej. Porównanie wartości badanych parametrów spirometrycznych z wartościami należnymi wskazuje, że pozostają one poniżej lub na granicy norm, co świadczy o występowaniu umiarkowanych zmian obturacyjnych w obrębie średnich i małych oskrzeli. Potwierdza to, że nieistotne zmiany w pracy płuc obserwowane po jednorazowym nurkowaniu, mogą w wyniku częstych i wielokrotnych nurkowań ulegać pogłębianiu i utrwalaniu, prowadząc do uszkodzeń obturacyjnych dolnych dróg oddechowych

EN

During diving a number of factors capable of affecting pulmonary function begin to influence a diver's respiratory system. These factors are shown as disrupting the proper functioning of lungs during diving as well as after surfacing. The negative effects that extend their influence beyond the stay in an increased pressure environment and other stress factors may contribute to lowering the effectiveness of a diver's functioning after that person returns to normal pressure conditions. It is, therefore, imperative to determine whether and for how long such changes endure, and to seek ways to minimize their effects. Nineteen subjects participated in the study, with a mean age of 22.1 š 1.3 years. All of the hyperbaric exposures took place in a hyperbaric chamber at The Department of Diving Technology and Underwater Works at the Naval Academy in Gdynia, Poland. The subjects were exposed to increased pressure twice: in one session to the pressure of 2 atmospheres (10 meters), and in the other session to the pressure of 3 atmospheres (20 meters). The stay lasted 20 minutes. In both cases, compressed air was used as respiratory substance. The efficiency of the respiratory system was evaluated through a spirometric examination with a MicroLab ML3500 (Micro Medical, Great Britain) spirometer. Before each session in the hyperbaric chamber, a control examination was performed. Another examination was conducted after an increased pressure exposure. It can be observed from the results that the higher values of virtually every parameter were obtained during the examination performed after the hyperbaric chamber sessions. This confirms the fact that there are no negative changes in pulmonary function after a single hyperbaric exposure. The juxtaposition of the examined spirometric parameters with the due values indicates that they remain below or at normal level. This, in turn, suggests the presence of moderate constrictions in the medium and small bronchi. These results confirm that insignificant changes in pulmonary function observed after a single diving may increase and become more permanent as a result of frequent divings, leading to constriction damage of the lower respiratory tract.

3

Wpływ pobytu w warunkach podwyższonego ciśnienia na sprawność strzelecką nurka

Samołyk A., Wiązek W., Jethon Z.

Zeszyty Naukowe / Wyższa Szkoła Oficerska Wojsk Lądowych im. gen. T. Kościuszki

|

2009

|

Nr 3

169-179

PL

Pobyt w warunkach podwyższonego ciśnienia powoduje zakłócenia w sprawności manualnej oraz koordynacji sensomotorycznej. Proces ten jest wieloczynnikowy. Od poziomu sprawności manualnych i koordynacji sensomotorycznej (strzelanie) będzie zależało nie tylko wykonywanie czynności pod wodą, ale również powodzenie operacji po wynurzeniu się nurka. Celem pracy jest określenie, czy ewentualne zakłócenia w sprawności manualnej i koordynacji sensomotorycznej nurka pojawiające się w wyniku działania ciśnienia hiperbarycznego utrzymują się po powrocie do warunków normobarii. W badaniach wzięła udział grupa 19 płetwonurków. Wszystkie symulowane nurkowania odbywały się w komorze hiperbarycznej. Badani przebywali dwukrotnie w komorze hiperbarycznej podczas symulacji ciśnienia panującego na głębokości 10 oraz 20 metrów. Czas pobytu wynosił 20 minut. W celu określenia sprawności strzeleckiej badanych osób wykorzystano przenośny zestaw do treningu strzeleckiego BEAMHIT 190 PMTS (MPRI, USA). Uzyskane wyniki badań wskazują, że 20 minutowy pobyt tylko w warunkach hiperbarii, imitujący nurkowania na głębokość 10 i 20 metrów, nie wpływa zakłócająco na sprawność strzelecką badanych osób. Zaobserwowano również nieistotną statystycznie poprawę w badaniach wykonywanych po pobycie w komorze hiperbarycznej. Niewielkie zmiany ciśnienia oraz zbyt krótki czas pobytu, powodują, że ewentualne niekorzystne zmiany w zakresie kontroli motorycznej i integracji sensorycznej zanikają natychmiast po powrocie do warunków spoczynkowych. Poprawa w zakresie badanych parametrów, obserwowana w czasie strzelania wykonanego po pobycie w komorze hiperbarycznej, może być wywołana przez niewielkie zwiększenie stanu pobudzenia i/lub rozluźnienie, poprawę samopoczucia, wzrost emocji pozytywnych i zmniejszenie negatywnych.

EN

Exposure to high pressure conditions causes disruptions to manual dexterity and sensorimotor coordination. This is a multi-factor process. Not only will the level of manual dexterity and sensorimotor coordination (shooting) affect tasks performed when submerged, but also operations conducted well after surfacing. The purpose of this study is to determine whether potential disturbances in a diver's manual dexterity and sensorimotor coordination that may result from exposure to hyperbaric pressure continue to exist after a diver returns to normal pressure conditions. Nineteen scuba divers were examined in the course of the study. All simulated diving sessions took place in a hyperbaric chamber. The subjects spent twenty minutes during each of the two sessions that simulated pressure conditions present at 10 and 20 meters underwater. BEAMHIT 190 PMTS (MPRI, USA), a portable shooting training set, was used to determine the subjects' shooting ability. The findings indicate that a 20-minute stay in hyperbaric conditions imitating divings at 10 and 20 meter depths do not disrupt shooting ability. In fact, a statistically insignificant improvement was observed in the performance measured after the simulated diving sessions. Relatively small pressure changes as well as a short time spent in a hyperbaric chamber cause the potentially negative changes in motor coordination and sensorimotor integration to decrease as soon as a diver returns to normal pressure conditions. The improvement observed during the shooting test that took place after the diving session can be explained by the occurrence of a slight state of arousal and/or relaxation, improvement of mental state, as well as an increase of positive and a reduction of negative emotions.