Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Zabezpieczenie wykopu w zabudowie śródmiejskiej : podbicie istniejących obiektów w technologii jet grouting

Makowski A.

Geoinżynieria : drogi, mosty, tunele

|

2018

|

nr 3

32--36

PL

Technologia jet grouting zakorzeniła się w polskim budownictwie na dobre. Wiemy, jakie są jej zastosowania, zalety, wady i ograniczenia. W niniejszym tekście przedstawiono kilka przykładów realizacji robót budowlanych w najciekawszym wariancie wykorzystania iniekcji strumieniowej na polskim rynku – jako zabezpieczenie wykopu. Technologię jet grouting w takim przypadku, ze względu na wysokie koszty wykonania prac, stosujemy najczęściej w warunkach ograniczenia przestrzennego dla stosowanych maszyn lub konieczności wykonania zabezpieczenia w obrysie już istniejących obiektów.

EN

Jet grouting technology has establised in Polish construction industry for good. We know how to implement it, its advantages and disadvantages, its limitations. In the article there are presented some examples of construction works and the most interesting option concerning using the jet grouting on the Polish market – as a protection of deep excavations. Jet grouting technology, in this case, is used mostly when the space is really scarce because the cost of the works is quite high.

2

Analytical and experimental determination of the energy dissipation of the bounced basketball in the natural drop test

Makowski A.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2018

|

No. 103

22--27

EN

The work presents a short history of the creation of the game called basketball and the method of determining the selected parameters of the dynamic rebound of the basketball. These parameters are necessary in the construction of a numerical model of basketball and analysis of the behavior of sports flooring structures based on wood and wood-based materials.The steps of the basketball bounce process from the stiff floor are explained and explain the causes of energy loss at the moment of impact.When a basketball bounces off of a surface, some of its energy is absorbed by that surface. Some surfaces absorb more energy than others do. A hard surface, such as concrete, absorbs less energy compared with a soft surface. The more energy absorbed by the surface, the less that remains in the ball for it to bounce.The value of the material damping coefficient was estimated at the optimal internal pressure of the ball being considered.The tests showed a change in the rebound height depending on the ball's internal pressure. Measured parameters of ball bounce are necessary for the construction of a numerical model of sports floor construction made, among others of wood and wood-based materials.The test results are presented in the form of diagrams.

PL

W pracy przedstawiono krótką historię powstania gry zwanej koszykówką oraz sposób wyznaczenia wybranych parametrów dynamicznego odbicia piłki koszykowej. Parametry te są niezbędne przy budowie numerycznego modelu piłki koszykowej i analizę zachowania się konstrukcji podłóg sportowych opartych na drewnie i materiałach drewnopochodnych. Wyjaśniono etapy odbijania koszykówki od sztywnej podłogi i wyjaśniono przyczyny strat energii w momencie uderzenia. Kiedy piłka koszykówka odbija się od powierzchni, część jej energii jest pochłaniana przez tę powierzchnię. Niektóre powierzchnie pochłaniają więcej energii niż inne. Twarda powierzchnia, taka jak beton, pochłania mniej energii w porównaniu z miękką powierzchnią. Im więcej energii pochłania powierzchnia, tym mniej pozostaje w kuli, aby mogła się odbić. Wartość współczynnika tłumienia materiału została oszacowana przy optymalnym wewnętrznym ciśnieniu rozważanej piłki koszykowej. Przeprowadzone badania wykazały zmianę wysokości odbicia w zależności od wewnętrznego ciśnienia piłki. Zmierzone parametry odbicia piłki są niezbędne do budowy modelu numerycznego konstrukcji podłóg sportowych, wykonanych m.in. z drewna i materiałów drewnopochodnych. Wyniki testu przedstawiono w postaci wykresów i rysunków.

3

Bezpieczeństwo granic morskich Unii Europejskiej

Makowski A.

Kwartalnik Bellona

|

2017

|

Nr 2

11--21

PL

Autor omawia problem bezpieczeństwa granic morskich Unii Europejskiej wobec zagrożenia masowym nielegalnym napływem imigrantów do państw Europy Południowej (Grecja, Włochy, Hiszpania) przez Morze Śródziemne. Dla państw członkowskich Unii przeciwdziałanie temu zjawisku oznacza działania w trzech podstawowych wymiarach: bezpieczeństwa granic zewnętrznych Unii (w tym przypadku morskich), humanitarnym (średnią liczbę ofiar w ciągu roku szacuje się na 3700 osób) oraz bezpieczeństwa wewnętrznego strefy Schengen. Działania podejmowane przez UE w celu zabezpieczenia granic morskich są wielopłaszczyznowe i obejmują głównie takie obszary jak legislacyjny, finansowy i organizacyjny. W minionych latach obszary te głęboko przekształcono. Udoskonalono też metody i narzędzia przeciwdziałania zjawisku nielegalnej imigracji drogą morską, między innymi w 2005 roku powołano Frontex - agencję ochrony granic UE, a 6 października 2016 roku ze względu na gwałtowny napływ imigrantów przekształcono ją w Europejską Straż Graniczną i Przybrzeżną.

EN

The author discusses the issue of security of European Union's maritime borders against the threat of mass influx of illegal immigrants flooding into southern European states (Greece, Italy, Spain) from the Mediterranean Sea. Counteracting this phenomenon by EU member states means undertaking action in three basic dimensions: ensuring security of EU's external borders (in this case maritime borders), humanitarian activity (the average number of casualties is estimated at 3,700 a year), as well as ensuring internal security of the Schengen area. Actions undertaken by the EU aiming at securing maritime borders are multi-faceted and include mainly areas of legislation, finances and organization, which have undergone a profound evolution in the recent years. Moreover, methods and tools aimed at counteracting illegal immigration by sea have been perfected. For example, in 2005, an agency to protect the EU borders (Frontex) was established, and on October 6, 2016, due to the dramatic growth in the number of inflowing immigrants, it was transformed into the European Border and Coast Guard.

4

Numerical and analytical analysis of the stress- strain relations of extended beech plywood

Makowski A.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2014

|

No. 88

136--142

EN

Numerical and analytical analysis of the stress- strain relations to extended beech plywood. The study presents a theoretical and numerical analysis of problems connected with the determination of strength parameters in multilayer beech plywood with varied layer configurations. Analytical calculations were performed in accordance with the classical theory of thin plates lamination in view of the theory of elasticity taking into consideration the Kirchhoff-Love hypothesis. The analyses focused on models of composite layers in plane stress. Values of components of transformed stiffness matrices were estimated theoretically together with those of flexibility in the axial and non-axial configurations of individual laminate layers. A verification was made of analytical calculation results with computer simulation results made on numerical models using the finite element method (FEM). Results of investigations are presented in the form of tables, graphs and graphic visualization of FEM calculations. Keywords: FEM calculations, lamina strength.

5

Assessment of strength parameters of beech plywood in terms of failure criteria

Makowski A.

Annals of Warsaw University of Life Sciences - SGGW. Forestry and Wood Technology

|

2014

|

No. 88

143--146

EN

Assessment of strength parameters of beech plywood in terms of failure criteria. The failure state in a composite layer being in the complex state of stress is defined using the so-called material failure theories. They describe the yield surface of the material, for which the limit of linear elasticity is determined. Failure theories formulated for anisotropic materials are more complex. The paper presents the results of research on strength and deformation of the beech veneer during tension loading in relation to slope of grain. Results of the performed investigations were presented in the form of graphs end figures.

6

Assessment of susceptibility of sulfonamide drugs to biodegradation in environmental samples

Baran W., Adamek E., Ziemiańska J., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2013

|

Vol. 7, No. 1

13--21

PL

Leki sulfonamidowe, trafiając do środowiska, powodują ryzyko polegające na generowaniu lekooporności drobnoustrojów. Ryzyko to wzrasta w przypadku odporności tych leków na rozkład i pozostawania w środowisku przez dłuższy czas. Z tego powodu szczególnie ważne jest poznanie ich podatności na biodegradację, a dane zawarte w literaturze są rozbieżne. W trakcie badań dokonano oceny podatności na biodegradację 4 sulfonamidów (sulfanilamidu, sulfadiazyny, sulfatiazolu i sulfametoksazolu). Mieszaninę tych sulfonamidów wprowadzano bezpośrednio do próbek środowiskowych lub naturalnych ścieków pochodzących ze zróżnicowanych źródeł i do ścieków syntetycznych zawierających inokulum przygotowane z naturalnych źródeł. Określono, jaki wpływ na przebieg biodegradacji mają warunki tlenowe prowadzenia procesu, dostępność światła (l > 400 nm), stężenie degradowanej substancji, pH roztworu, pora roku, w jakiej pobierano inokulum, oraz wcześniejsza 40-dniowa adaptacja inokulum w obecności sulfanilamidu. Stopień degradacji sulfonamidów oceniano na podstawie obniżenia ich stężenia oznaczanego metodą HPLC w ciągu 28 dni. Stwierdzono, że na 86 badanych próbek efektywną biodegradację sulfonamidów (T1/2 < 21 dni) obserwowano odpowiednio: sulfanilamid - 3 próbki, sulfadiazyna - 25 próbek, sulfatiazol - 29 próbek i sulfametoksazol - 1 próbka. Stwierdzono również, że przebieg biodegradacji sulfonamidów znacznie różni się od wyników opisywanych w literaturze, a jego dynamika zależy głównie od rodzaju sulfonamidu, pochodzenia inokulum i pory roku jego pozyskania.

EN

Sulfonamide drugs enter the environment in different ways, eg through wastewater, creating the potential risk of the generation of drug resistant strains of microorganisms. This risk increases when drugs are resistant to degradation and remain in the environment for a long time. Therefore, it is particularly important to know biodegradability of sulfa drugs since the literature data on this subject are often contradictory. In our study the estimation of susceptibility of four sulfonamides was carried out under aerobic and anaerobic conditions. The mixture of these compounds was added directly to environmental samples or natural wastewater samples (from different sources) or to synthetic wastewater containing inoculum from natural sources. The following effects were studied: aerobic/anaerobic conditions, the availability of light, initial concentrations, pH of the solution, sampling time of inoculum, earlier 40-days adaptation of inoculum to sulfanilamide. The effective biodegradation of sulfonamides was observed in 3 samples of sulfanilamide, 25 samples of sulfadiazine, 29 samples of sulfathiazole and 1 sample of sulfamethoxazole among the all investigated 86 samples. It was found that the biodegradation of sulfonamides differ significantly from the results presented in the literature. Moreover, the dynamics of this process depends mainly on the type of sulfonamide, the origin of inoculum and the sampling time.

7

Czy możliwy jest powrót statków pod biało-czerwoną banderę ?

Makowski A.

Logistyka

|

2013

|

nr 6

PL

Artykuł omawia szanse i możliwości „przeflagowania” statków morskich polskich przedsiębiorstw żeglugowych biorąc pod uwagę możliwości jakie daje obowiązująca ustawa o podatku tonażowym oraz opracowywana ustawa o pracy na polskich statkach morskich, która ma wejść w życie w 2014 roku. Przeprowadzona analiza wskazuje jednoznacznie, że taki krok będzie dla polskich właścicieli statków nieopłacalny ekonomicznie w najbliższych latach i narazi łby ich na duże straty finansowe. Ponadto brak w polskim ustawodawstwie rozwiązań na wzór Malta Merchant Shipping Act lub Singapore Merchant Shipping Act powoduje, że nie ma stabilnych rozwiązań prawnych zachęcających właścicieli statków do przechodzenia pod narodową banderę. Również w przeszłości (pomimo podejmowanych prób) nie rozwiązano pod względem prawnym kwestii tzw. drugiego rejestru i jak można sądzić powyższe rozwiązanie nie jest już brane pod uwagę. Biorąc pod uwagę rachunek ekonomiczny, pozostaje uprawianie żeglugi pod obcymi („wygodnymi”) banderami.

EN

The article discusses chances and possibilities of “reflagging” sea vessels of Polish sailing enterprises taking into the consideration opportunities given by binding tonnage tax act and currently prepared act on working on Polish maritime ships, which is to be introduced in 2014. The undertaken analysis points distinctly that this step will be economically unprofitable for the owners of Polish ships in the forthcoming years and would definitely expose them to significant losses. Above that, lack of solutions like Malta Merchant Shipping Act or Singapore Merchant Shipping Act in Polish law results in absence of stable legal framework which could encourage ship owners to switch to Polish ensigns. Also in the past, despite attempts which were undertaken, the issue of so called second legal register has not been solved on the legal basis and, as it may be assumed, the solution mentioned above is not taken into the consideration. Calculating the economics, sailing under foreign (“convinient”) ensigns is what remains.

8

Zmiany ekotoksyczności roztworów zawierających sulfonamidy w trakcie procesu zaawansowanego utleniania

Baran W., Adamek E., Ziemiańska J., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 1

313--318

PL

Procesy zaawansowanego utleniania (AOP) są często wykorzystywane do degradacji zanieczyszczeń odpornych na biodegradację i silnie toksycznych. Przykładem takich substancji są sulfonamidy zaliczane do syntetycznych chemioterapeutyków o działaniu bakteriostatycznym. Aby zastosowanie procesów AOP było uzasadnione, ważne jest, by ich produkty charakteryzowały się niższą ekotoksycznością niż substraty. Celem pracy była ocena ekotoksyczności sulfanilamidu i sulfametoksazolu oraz produktów reakcji ich utleniania za pomocą rodników hydroksylowych (HO•). Źródłem rodników była reakcja fotokatalityczna prowadzona w obecności TiO2. Ocenę ekotoksyczności wykonywano, wykorzystując standaryzowany test MARA® i procedury jego producenta. Test ten wykorzystuje jako bioindykatory dziesięć wyizolowanych szczepów bakteryjnych i drożdże. Stwierdzono, że większość bioindykatorów była praktycznie niewrażliwa na badane sulfonamidy do stężenia 500 μmol dm–3. Mikroorganizmami wrażliwymi w znacznie większym stopniu od pozostałych były szczepy Microbacterium spp. oraz Citrobacter freudii. Minimalne stężenia hamujące wyznaczone względem tych szczepów dla sulfanilamidu i sulfametoksazolu wynosiły odpowiednio 15 μmol dm–3 (Microbacterium spp.) i 19 μmol dm–3 (C. freudii). Stwierdzono również, że wypadkowy efekt inhibicyjny badanych próbek malał w trakcie trwania AOP, jednak znacznie wolniej niż towarzysząca mu degradacja sulfonamidów. Najsilniej efekt ten obserwowany był u mikroorganizmów bardziej wrażliwych na sulfonamidy. Jednak w pojedynczych przypadkach w trakcie AOP obserwowano również wzrost inhibicji w badanych roztworach.

EN

Advanced oxidation processes (AOP) are often used to degrade of organic pollutants that are resistant to biodegradation and highly toxic. Examples of such substances are sulfonamides classified as synthetic chemotherapeutics agents having a bacteriostatic effect. However, the application of AOP is useful and proper only when the resulting products will be less ecotoxic than substrates. The purpose of our study was to compare the ecotoxicity of sulfanilamide and sulfamethoxazole and products of their oxidation by hydroxyl radicals (HO•). These radicals were generated during the photocatalytic reaction carried out in the presence of TiO2. Ecotoxicological assessment was determined using a standardized MARA® toxicity test kit and procedures recommended by the test manufacturer. In MARA® test, eleven genetically diverse microorganisms (ten strains of bacteria and one yeast) are used as bioindicators. It was found, that the most of bioindicators was practically insensitive to sulfonamides investigated at concentrations to 500 μmol dm–3. Microbacterium spp. and Citrobacter freudii were much more sensitive microorganisms than the others. The minimum inhibitory concentrations (MTC) determined against these strains to sulfanilamide and sulfamethoxazole were 15 μmol dm–3 (Microbacterium spp.) and 19 μmol dm–3 (C. freudii), respectively. Additionally, it was found that the resultant inhibitory effect on the growth of tested microorganisms decreased during the AOP, but it was much slower than accompanying degradation of sulfonamides. The strongest effect was observed with microorganisms more sensitive to sulfonamides. However, in a few cases it was observed the increase in the inhibition during the AOP.

9

Use of a TiO2/FeCl3 mixture in environmental cleaning technology

Adamek E., Baran W., Ziemiańska J., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 2

451--458

EN

One of the methods allowing the use of solar energy being a renewable, alternative form of energy is the environmental cleaning technology. It was stated that many types of pollutants, regardless of their toxicity and resistance to biodegradation, can be effectively degraded in photocatalytic processes initiated by sunlight. Among many different heterogeneous photocatalysts examined, titania (TiO2) is one of the commonly used in these processes. Unfortunately, in practice the main problem connected with the use of photocatalytic processes is their low quantum yield. In our opinion, the addition of Fe(III) salts to the reaction mixture will be a simple and inexpensive method that increases this yield. It was confirmed in studies on the photocatalytic degradation of many organic compounds, differing in chemical structure and properties. The goal of our study was to compare the results of photocatalytic degradation carried out in the presence of TiO2 or Fe(III) salts as well in the presence of a mixture TiO2 with Fe(III) salts. It was found that the ability of organic substrates to form the coordination complexes with Fe(III) ions and their adsorption onto TiO2 surface has the greatest effect on the course of photocatalytic reaction and its efficiency. Based on the literature data and own studies we propose a probable mechanism of process carried out in the presence of TiO2/Fe(III) mixture.

PL

Jedną z metod zagospodarowania energii słonecznej jest jej wykorzystanie w technologiach oczyszczania środowiska. W inicjowanych światłem słonecznym procesach fotokatalitycznych mogą być skutecznie degradowane zanieczyszczenia, niezależnie od swojej toksyczności i odporności na biodegradację. Fotokatalizatorem w takich procesach najczęściej jest TiO2. Niestety problemem tych procesów jest ich niska wydajność kwantowa. Prostą i tanią metodą jej podwyższenia jest dodatek soli Fe(III). Fakt ten potwierdzono w badaniach nad fotokatalityczną degradacją wielu substratów zróżnicowanych pod względem chemicznym. Celem naszej pracy było porównanie rezultatów degradacji fotokatalitycznej prowadzonej w obecności TiO2, soli Fe(III) i w obecności mieszaniny TiO2/sól Fe(III) oraz ustalenie mechanizmu procesu fotokatalitycznego prowadzonego w obecności TiO2/sól Fe(III). Stwierdzono, że na przebieg reakcji i jej efektywność największy wpływ ma zdolność organicznego substratu do tworzenia związku koordynacyjnego z Fe(III) i jego sorpcji na powierzchni TiO2. Na podstawie danych literaturowych i badań własnych ustalono mechanizm początkowego etapu tej reakcji.

10

Photocatalytic degradation of the selected sulfonamides in wastewater

Ziemiańska J., Adamek E., Baran W., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2012

|

Vol. 6, No. 1

92--97

EN

Sulfonamides are antibacterial drugs, the most commonly used in veterinary prophylaxis. To the environment, these drugs are being introduced in several ways. Sulfonamides have the capacity to accumulate in various organisms, for which they may be toxic. Even low concentrations of these drugs may lead to the formation of microbial drug resistance. The aim of this study was to determine the applicability of the process of photocatalysis for the degradation of selected sulfonamides applied to real wastewater and optimization of this method. The process of photocatalytic degradation was studied in real municipal wastewater, synthetic sewage and in distilled water. The process was carried out in open reactors that were UV-A irradiated, with the participation of TiO2-P25, a mixture of FeCl3 and TiO2/FeCl3. It was found that use of the TiO2/FeCl3 mixture brings the best results in the removal of selected sulfonamides. Influence of selected wastewater treatment processes, pH and concentrations of reagents on the efficiency of degradation of sulfonamides from wastewater has been determined. In addition, orders were designated as well as kinetics of studied reaction.

PL

Sulfonamidy są lekami przeciwbakteryjnymi najczęściej używanymi w profilaktyce weterynaryjnej. Do środowiska leki te dostają się różnymi drogami. Sulfonamidy mają zdolność kumulowania się w różnorodnych organizmach, wobec których mogą okazać się toksyczne. Nawet małe stężenie tych leków może prowadzić do wytworzenia się lekooporności drobnoustrojów. Celem pracy było określenie możliwości zastosowania procesu fotokatalizy do degradacji wybranych sulfonamidów aplikowanych do rzeczywistych ścieków oraz optymalizacja tej metody. Proces fotokatalitycznej degradacji badany był w rzeczywistych ściekach komunalnych, w ściekach syntetycznych oraz w wodzie destylowanej. Proces prowadzony był w otwartych reaktorach, które były naświetlane promieniowaniem UV-A, przy udziale TiO2-P25, FeCl3 i mieszaniny TiO2/FeCl3. Stwierdzono, iż zastosowanie mieszaniny TiO2/FeCl3 przynosi najlepsze efekty w usunięciu wybranych sulfonamidów. Określono wpływ wybranych procesów oczyszczania ścieków, pH oraz stężeń reagentów na efektywność degradacji sulfonamidów ze ścieków. Zostały wyznaczone ponadto rzędy badanych reakcji oraz ich kinetyka.

11

Assessment of Sulfonamides Occurrence in the Biosphere

Baran W., Adamek E., Makowski A., Sobczak A.

Ecological Chemistry and Engineering. A

|

2012

|

Vol. 19, nr 10

1153--1171

EN

Sulfonamides, derivatives of p-aminobenzenesulfonic acid, have been used in the treatment of patients with bacterial diseases since 1940s. According to the Anatomical Therapeutic Chemical Classification (ATC) they are included in a group of antibacterial agents, intended mainly for internal use, commonly known as antibiotics. Sulfonamides are also used as herbicides and feed additives in agriculture. It is estimated that their annual world consumption in veterinary medicine only can be up to 15 thousand Mg (tons). At present, sulfonamides are detected in almost 100 % of environmental samples which are checked from the point of view of antibiotics contents. Typically, the determined concentrations of sulfonamides are lower than g dm–3 but in liquid manure they were even detected at the 100 mg kg–1 level. An environmental risk caused by sulfonamides, estimated based on their ecotoxicity, is not great. However, there are evidences that they take part in generating drug resistance of microorganisms. Newly arisen drugresistance genes can be transferred between different strains of bacteria, eg by conjugation. As a result, these genes may occur in pathogenic bacteria present in the ecosystems that have not previously been exposed to antibiotics. The aim of this paper was to present the problems connected with the occurrence of sulfonamides in different ecosystems. Based on the available literature from 2004 to 2010 the characterization of the potential resistance of sulfonamides in the environment and their ecotoxicity was carried out. Moreover, the problems of drugresistance to sulfonamides and the risk assessment with allowing their antimicrobial activity were presented.

PL

Sulfonamidy, pochodne kwasu p-aminobenzenosulfonowego są znanymi od lat 30. XX w. lekami przeciwbakteryjnymi. Według klasyfikacji anatomiczno-terapeutyczno-chemicznej (ATC) zaliczane są do grupy leków przeciwbakteryjnych do stosowania wewnętrznego powszechnie nazywanych antybiotykami. Mają one również właściwości roślinobójcze oraz są wykorzystywane jako dodatki do pasz w rolnictwie. Szacuje się, że jedynie w weterynarii ich roczne światowe zużycie może wynosić nawet 15 tys. Mg (ton). Obecnie w niemal 100 % próbek środowiskowych badanych pod kontem zawartości antybiotyków wykrywane są sulfonamidy. Zazwyczaj ich oznaczane stężenia są niższe niż 1 g dm–3, niemniej w gnojowicy wykrywano sulfonamidy w ilościach przekraczających nawet 100 mg kg–1. Ryzyko środowiskowe powodowane przez sulfonamidy oceniane na podstawie ich ekotoksyczności nie jest wielkie. Jednak istnieją dowody na to, że biorą one udział w generowaniu lekooporności mikroorganizmów. Takie geny lekooporności mogą być przenoszone pomiędzy różnymi szczepami bakterii, np. na drodze koniugacji. W rezultacie geny te mogą się pojawić u bakterii chorobotwórczych obecnych w ekosystemach uprzednio nie narażonych na kontakt z antybiotykami. Celem pracy jest omówienie problematyki występowania sulfonamidów w poszczególnych ekosystemach. Na podstawie dostępnej literatury obejmującej ostatnią dekadę dokonano charakterystyki potencjalnej trwałości w środowisku i ekotoksyczności sulfonamidów. Omówiono również problematykę lekooporności na sulfonamidy i dokonano oceny ryzyka z uwzględnieniem ich działania przeciwbakteryjnego.

12

Wstępne rezultaty degradacji sulfanilamidu w rzeczywistych ściekach metodą fotokatalityczną z TiO2 i FeCl3

Ziemiańska J., Adamek E., Baran W., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2011

|

Vol. 5, No. 2

643--648

PL

Sulfonamidy należą do leków przeciwinfekcyjnych, obecnie głównie stosowanych w weterynarii. Ich śladowa obecność jest coraz częściej wykrywana w różnych elementach środowiska. Pojawiają się one zarówno w glebie, jak i w środowisku wodnym i mogą w nich długo pozostawać, powodując rym samym wiele negatywnych skutków. Celem badań było określenie kinetyki i optymalnych warunków procesu fotokatalitycznej degradacji modelowego sulfonamidu - sulfanilamidu w czasie naświetlania jego roztworów promieniowaniem UVA. Procesy fotokatalityczne prowadzono w obecności układu katalitycznego zawierającego fotokatalizator komercyjny TiO2--P25 firmy Aeroxide oraz FeCU. Środowiskiem reakcji była woda destylowana oraz rzeczywiste ścieki komunalne aplikowane sulfanilamidem. Stwierdzono, że w zastosowanych warunkach sulfanilamid ulega fotokatalitycznej degradacji zgodnie z kinetyką I rzędu. Badana reakcja charakteryzowała się bardzo dużą wydajnością kwantową w roztworach wodnych (max 0,34) i w ściekach (max 0,037). W badanym procesie fotokatalitycznym potwierdzono udział jonów Fe(OH)2+ oraz efekt synergiczny obu składników układu katalitycznego. Wysokie stopnie degradacji sulfanilamidu uzyskane w badaniach wskazują na potencjalną możliwość rzeczywistego wykorzystania metody fotokatalitycznej do usuwania sulfonamidów ze ścieków.

EN

Sulfonamides belong to the category of anti-infective drugs which are mainly used in veterinary medicine. They are increasingly detected at trace levels in the different parts of the environment (eg in soil, aquatic environment). Due to their resistance, sulfonamides can remain in them for long time causing many negative effects. The aim of this study was to determine the kinetics and optimal conditions for the process of photocatalytic degradation of the model sulfonamide (sulfanilamide), during irradiation of its solutions using UVA light. The photocatalytic processes carried out in the presence of a catalytic system containing commercial photocatalyst TiO2--P25 (Aeroxide) and FeClj. The experiments conducted in distilled water and the real municipal sewage with added sulfanilamide. It was found that under the used conditions the sulfanilamide underwent the photocatalytic degradation in accordance with the pseudo-first order kinetics. The studied reaction was characterized by a very high quantum efficiency in aqueous solutions (max. 0.34) and wastewater (max. 0.037). Moreover, it was confirmed the participation of Fe(OH)2+ and synergistic effect of both components of catalytic system. High degrees of sulfanilamide degradation indicate the potential possibility to use photocatalytic method for the removal of sulfonamides from wastewater.

13

Usuwanie sulfonamidów ze ścieków metodą elektrokoagulacji

Baran W., Zawora D., Adamek E., Makowski A., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2011

|

Vol. 5, No. 2

479--485

PL

Celem pracy było zbadanie możliwości usuwania sulfonamidów ze ścieków za pomocą procesów koagulacji chemicznej i elektrochemicznej. Zamierzano również optymalizować proces elektrokoagulacji ze względu na usuwania sulfonamidów. W trakcie badań stosowano próbki rzeczywistych ścieków komunalnych aplikowanych mieszaniną sulfadiazyny, sulfanilamidu, sulfametoksazolu i sulfatiazolu o stężeniach od 1 do 10 mg/dm3. Jako koagulant chemiczny stosowano wyłącznie roztwór FeCl3. Skuteczności koagulacji wyznaczano na podstawie obniżenia mętności ścieków oraz stopnia usunięcia wybranych do badań sulfonamidów. Porównano efekty uzyskiwane metodą koagulacji chemicznej i elektrokoagulacji oraz określono w szerokim zakresie wpływ pH i zastosowanej dawki koagulantu. W przypadku elektrokoagulacji określono dodatkowo wpływ rodzaju zastosowanej anody, gęstości prądowej, czasu trwania elektrolizy, natężenia prądu oraz wyjściowego stężenia sulfonamidów. W trakcie badań określono również wydajność prądową procesu. Stwierdzono, że zarówno klasyczna koagulacja chemiczna, jak i elektrokoagulacja są mało efektywnymi metodami usuwania sulfonamidów ze ścieków. W przypadku elektrokoagulacji można uzyskać nieznaczne zwiększenie usunięcia sulfonamidów, obniżając natężenie prądu i przedłużając czas trwania elektrolizy. Stwierdzono również, że proces usuwania sulfonamidów ze ścieków zachodzi bardziej efektywnie z użyciem anody wykonanej z żelaza niż z glinu. Ponadto konieczne jest każdorazowe eksperymentalne ustalanie optymalnej wartości pH roztworu poddawanego elektrokoagulacji.

EN

The aim of this study was to evaluate the possibility of removal of sulfonamides from wastewater using chemical and electrochemical coagulation processes. It was also intended to optimize the process of electrocoagulation from the viewpoint of sulfonamides removal. In the experiments, mixtures of sulfadiazine, sulfanilamide, sulfamethoxazole and sulfathiazole at concentrations from 1 to 10 mg/dm3 were added to real wastewater. FeCl3 solution was used as a chemical coagulant. Effectiveness of coagulation was determined based on the reduction in turbidity of wastewater and the degree of removal of selected sulfonamides. Moreover, the effects obtained by chemical coagulation and electrocoagulation were compared and effect of a wide range of pH and applied coagulant dose were determined. In the case of electrocoagulation the specific additional effect, such as the type of anode used, current density and intensity, time of electrolysis, and the initial concentration of sulfonamide were determined. In these experiments, the current efficiency of the process was also estimated. It was found that both the classical, chemical coagulation and electrocoagulation are low effective methods for the removal of sulfonamides from wastewater. In the case of electrocoagulation, a slight increase in the removal of Usuwanie sulfonamidów ze ścieków metodą elektrokoagulacji 485 drugs can be obtained by reducing current intensity and prolonging the time of electrolysis. The sulfonamides removal from wastewater occurred more efficiently with the use of iron than aluminum anode. Moreover, the experimental determination of the optimal pH in solution before electrocoagulation process was necessary each time.

14

Fotokatalityczna degradacja gentamycyny w roztworach wodnych

Makowski A., Baran W., Adamek E., Nocoń W.

Proceedings of ECOpole

|

2011

|

Vol. 5, No. 2

561--566

PL

Metody zawansowanego utleniania polegające na powstawaniu wysokoreaktywnych rodników hydroksylowych są stosowane do usuwania substancji leczniczych z roztworów wodnych. Mogą być stosowane do degradacji antybiotyków i ich metabolitów do związków przejściowych, które następnie ulegają łatwiejszej biodegradacji. Same antybiotyki należą do tzw. związków refrakcyjnych, czyli nieulegających łatwo biodegradacji. Roztwory gentamycyny naświetlano promieniowaniem UV λ = 366 nm w obecności fotokatalizatora P 25 Degussa. Zawartość gentamycyny badano metodą HPLC. Stałe szybkości fotokatalitycznego rozkładu wyznaczano z zależności logC/Co od czasu trwania procesu. Jony żelaza i kobaltu przyspieszają proces fotokatalitycznego rozpadu gentamycyny, natomiast jony miedzi, wapnia i magnezu spowalniają ten proces. Na powierzchni P 25 następuje proces adsorpcji gentamycyny; proces ten nasila się w obecności jonów metali, zwłaszcza jonów żelaza. Najszybsza mineralizacja gentamycyny następuje również w obecności jonów żelaza. Jony żelaza, wapnia i magnezu tworzą kompleksy z gentamycyną o stosunku molowym 1:1, rozpadające się w trakcie naświetlania. Jony miedzi osadzają się na powierzchni fotokatalizatora podczas procesu fotokatalitycznego.

EN

Drugs and their metabolites belong to the group of compounds which can be micropollutants present in surface waters, sewage and soil. The widespread use of pharmaceuticals for the human health care results in their undesirable accumulation in the environment. The most hazardous groups of drugs are antibiotics because they are hardly biodegradable and can cause the formation of a drug resistance in numerous bacteria strains. The aim of the work was to investigate of the photocatalytic degradation of aminoglycoside antibiotic, namely gentamicin, the influence of metal ions (Fe2+, Co2+, Cu2+, Mg2+ and Ca2+). It was stated that the iron and cobalt ions accelerated the process of the photocatalytic degradation of gentamicin, while copper, calcium and magnesium slowed down this process. It was observed the adsorption of gentamicin on the photocatalyst surface. The fastest mineralization of organic substances was obtained in the presence of iron ions. It was found that the iron ions formed stable complexes with gentamicin (in the molar ratio 1:1).

15

Fotokatalityczna degradacja cefuroksymu w roztworach wodnych

Makowski A., Adamek E., Baran W., Sobczak A., Nocoń W.

Proceedings of ECOpole

|

2011

|

Vol. 5, No. 2

547--552

PL

Leki i ich metabolity są mikrozanieczyszczeniami ścieków, gleby i wód powierzchniowych. Najbardziej niebezpieczne wśród nich są antybiotyki, gdyż jako związki tzw. refrakcyjne są trudno biodegradowalne i powodują powstawanie zjawiska lekooporności wielu szczepów bakterii. Zaawansowane metody utleniania (AOP) są rozwijanymi powszechnie technologiami oczyszczania ścieków, wód gruntowych i powierzchniowych z zanieczyszczeń organicznych. Polegają one na generowaniu rodników hydroksylowych (OH), o wysokim potencjale utleniającym, które są zdolne zmineralizować związki organiczne. Roztwory antybiotyków naświetlano promieniowaniem UV λ = 366 nm w obecności fotokatalizatora P 25 Degussa. Zawartość cefuroksymu i jego produktów przejściowych w czasie fotokatalitycznej degradacji badano metodą HPLC. Kationy metali obecne w roztworze mogą zmieniać szybkość fotokatalitycznej degradacji, gdyż mogą adsorbować się na powierzchni fotokatalizatora i tworzyć połączenia kompleksowe. Stałe szybkości fotokatalitycznego rozkładu cefuroksymu wyznaczano z zależności logC/Co od czasu trwania procesu. Jony żelaza przyspieszają ten proces, natomiast jony ceru, miedzi, magnezu i wapnia spowalniają go. Na powierzchni fotokatalizatora adsorbuje się cefuroksym, szczególnie gdy w roztworze są obecne jony żelaza.

EN

In the recent years, much attention has been given to the micropollutans in the environment, ie drugs and their metabolites. Beta lactams antibiotics, such as penicillin, ampicillin and cefuroxime are excreted in an unchanged form (60÷90%). It can be threat to human health because the presence of antibiotics in the environment causes the evolution of drug-resistance in several bacteria strains. The advanced oxidation methods are used to remove antibiotics from water solutions.They can be effectively used to degrade antibiotics to the intermediate metabolites, which are then easily biodegradable. The objective of this work was to study the photocatalytic degradation of cefuroxime and the effect of metal ions Fe3+, Cu2+, Ca2+, Mg2+ and Ce3+ as well as determination of the optimal pH range for this process.The solutions were irradiated with 366 nm in presence of TiO2 P 25 as a photocatalyst. It was stated that the addition of iron to the cefuroxime solution increased the rate in the photocatalytic degradation while the copper, calcium, magnesium and cerium ions decreased the degradation rate of antibiotic. It was noticed the adsorption of cefuroxime on the photocatalyst surface. The optimum pH range for the photodegradation process was 6.1. Moreover, the TOC concentrations were compared during the photocatalytic degradation in cefuroxime solutions and in solutions with iron ions. Interactions of cefuroxime with Fe3+ and Ca2+ ions were measured using conductometric method. It was observed that these meatals formed complexes with cefuroxime in the molar ratio 1:1.

16

Fotodegradacja wybranych leków przeciwzapalnych w środowisku wodnym

Adamek E., Jakubczyk J., Baran W., Makowski A., Lipska I., Ziemiańska J., Sobczak A.

Proceedings of ECOpole

|

2011

|

Vol. 5, No. 1

147--153

PL

W ostatnich latach obserwuje się wzrost produkcji farmaceutyków oraz ich nadmiernej konsumpcji. Polska jest na piątym miejscu w Europie pod względem ilości sprzedawanych bez recepty leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych (NLPZ). Część tych farmaceutyków jest odporna na biodegradację i nie ulega całkowitej eliminacji podczas procesu biologicznego oczyszczania ścieków. W rezultacie trafiają one do ekosystemów wodnych w postaci niezmienionej lub jako aktywne metabolity. W ostatnich dziesięcioleciach z powodzeniem podejmuje się próby wykorzystania procesów zaawansowanego utleniania do oczyszczania wód powierzchniowych i ścieków ze związków trudno biodegradowalnych. Celem pracy było porównanie efektywności fotokatalitycznej degradacji leków przeciwzapalnych w roztworach modelowych oraz w próbkach rzeczywistych, do których dodawano badane związki. Na podstawie wstępnych badań ustalono, że wybrane farmaceutyki nie ulegają fotolizie. W trakcie doświadczeń roztwory leków naświetlano promieniowaniem UV-A (λmax = 366 nm) w otwartych naczyniach w obecności fotokatalizatora (komercyjny TiO2 P25). Po określonym czasie pobierano próbki, w których określano - metodą HPLC - stężenie farmaceutyków nierozłożonych w trakcie fotodegradacji. Na podstawie zależności ln C/Co od czasu naświetlania próbek wyznaczono stałe szybkości reakcji. Stwierdzono, że wybrane leki ulegają fotodegradacji zarówno w roztworach modelowych, jak i w ściekach komunalnych (po 60 min naświetlania ścieków stopień degradacji leków był rzędu 90%), a proces fotokatalitycznego utleniania przebiegał zgodnie z kinetyką reakcji pseudo-I-rzędu.

EN

During the last decades, it has been observed a significant increase in the production of pharmaceuticals and their consumption. In Europe, Poland takes fifth place in the quantities of painkillers and anti-inflammatory drugs (NSAIDs) that are sold without a prescription (over the counter, OTC). Some of these pharmaceuticals are resistant to biodegradation and are not eliminated completely during biological wastewater treatment. As a result, they get into aquatic ecosystems as unchanged or as active metabolites. Since the 1990s, it has made attempts to apply the advanced oxidation processes for the treatment of surface water and wastewater from non-biodegradable compounds. The aim of this study was to compare the efficiency of photocatalytic degradation of selected drugs in model solutions and in real samples. Based on preliminary studies it was found that selected pharmaceuticals did not undergo photolysis. In the experiments, drug solutions were irradiated with UV-A irradiation (λmax = 366 nm) in open vessels, in the presence of photocatalyst (commercial TiO2 P25). After an appropriate time, aliquots of samples were taken out and concentrations of non-degraded drugs were determined using HPLC method. The reaction rate constants were estimated based on the dependence between ln C/Co and the irradiation time. It was found that the selected drugs underwent the photodegradation in the model solutions as well as in wastewater samples (the degree of degradation was above 90% after 60 min irradiation). Moreover, the process of photocatalytic oxidation proceeded in accordance with the pseudo-first-order kinetics.

17

Współczesne piractwo a transport morski

Makowski A.

Logistyka

|

2011

|

nr 5

PL

Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, czy obserwowany od 2005 r. "renesans" piractwa w rejonie Somali i Zatoce Adeńskiej (ogólnie możemy mówić o wschodniej części Oceanu Indyjskiego), jest w stanie zagrozić międzynarodowym łańcuchom dostaw morskich w ich globalnym wymiarze. Omówiono w artykule również inne "ogniska" działalności piratów morskich, a w zasadzie rozboju morskiego, na Dalekim Wschodzie i innych akwenach morskich. Przeprowadzona analiza dotyczyła światowych potoków transportowych w zestawieniu z liczbą ataków pirackich i ich konsekwencjami na poszczególnych obszarach morskich i pozwoliła ustalić, że odpowiadając na główne pytanie postawione w tytule artykułu – możemy z całą pewnością stwierdzić że nie. Wymiar ekonomiczny działalności piratów morskich w kontekście globalnego handlu realizowanego drogą morską jest drugoplanowy, co oczywiście nie oznacza, że nie powoduje on utrudnień operacyjnych oraz wzrostu kosztów, a główną "cenę", w postaci zagrożenia życia i rozstroju zdrowia psychicznego, płacą załogi statków i ich rodziny. Z przeprowadzonych badań wynika również jednoznacznie, że podjęte próby zwalczania piractwa przez społeczność międzynarodową (szczególnie na akwenie Oceanu Indyjskiego) są nieskuteczne, a z ekonomicznego punktu widzenia, nie do przyjęcia, natomiast w innych rejonach walka z piractwem przynosi umiarkowane sukcesy, zwłaszcza tam, gdzie państwa nadbrzeżne posiadają odpowiednie siły i środki typu "policyjnego".

EN

The article is an attempt to answer the question whether the observed since 2005. "renaissance" of piracy in the Somali region and the Gulf of Aden (in general, we can speak of the eastern part of the Indian Ocean), is in a position to threaten the international chains of supplies in their global dimension. The article discussed, also other "outbreaks" of pirates at sea, and in principle, the sea robbery in the far East and other sea areas. Conducted analysis of lines of maritime transport compared with the number of pirate attacks and their consequences on the individual sea areas helped to establish that, answering the main question raised in the title of the article-we can certainly say that it does not. Dimension of the economic activity of the pirates in the context of global trade carried by sea, does not play the most important role. It does not mean that piracy doesn't hinder operational activities and increases costs, but the main "price", in the form of threats to life and mental health, pay crews and their families. The research is also clear that attempts to combat piracy by the international community (particularly on the coastline of the Indian Ocean) are ineffective, and economically unacceptable, while in other areas of the fight against piracy brings moderate success, particularly where coastal States have the necessary military or policetype forces.

18

Unia Europejska-zagrożenia dla rozwoju

Makowski A.

Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej

|

2010

|

R. 51 nr 181A

151-168

PL

Treść artykułu zawiera ocenę procesu integracji Unii Europejskiej jako "tworu politycznego" o niespotykanej w historii systemów politycznych strukturze. jednocześnie autor dokonuje przeglądu potencjalnych i istniejących zagrożeń, które mogą w najbliższej przyszłości wpłynąć na dalszy przebieg procesu integracji bądz rozszerzenia się struktur unijnych. Wśród takich zagrożeń możemy wymienić: "przyszłość" demokracji, nacjonalizm (egoizm państwowy), problem demograficzny, obecną politykę energetyczną, brak osobowości prawnej w stosunkach międzynarodowych oraz kryzys finansowy. Każdy z wymienionych czynników może stanowić "zagrożenie" dla dalszego rozwoju Unii, spowalniając procesy integracyjne, może być również czynnikiem kreatywnym w zależności od przyjętch konkretnych rozwiązań dla danego problemu. Unia powinna dostosowywać swoje przedsięwzięcia integracyjne do wyłaniającej się rzeczywistości, wskazane jest poszukiwanie innego modelu niż unijne "państwowestfalskie", które nie wykorzystuje największej siły Europy-jej pluralizmu. i różnorodności. jeśli potraktujemy traktat lizbońskijako rozwiązanie etapowe, to warto zadbać o to, by nowe dokumenty o podstawowym znaczeniu dla ustroju Unii zawierały tylko kilka prostych stosunkowo zwięzłych i powszechnie zrozumiałych przepisów. Również zmiany w polityce międzynarodowej i wzrost wpływów reakcyjnych sił islamskiego radykalizmu, wymagają od UE współpracy transatlantyckiej oraz odejścia od roli "militarnego karła". ralizacja WEPBiO powinna zmienić swoją filozofię. Czy więc Europa ma jakąś alternatywę? Unii nie da się po prostu rozwiązać, może zresztą istnieć jeszcze przez wiele dziesięcioleci jako ciało wirtualne (byt pozorny). Należy mieć nadzieję, że elity europejskie zdając sobie sprawę z istniejących zagrożeń podejmą adekwatne do nich działania

EN

Full text evaluates the process of European integration as a "political solution" of unprecedented in the history of political systems structure. author also reviews the potential and existing threats, which may in the near future to affect the further course of the integration process or extending the EU structures. Among such risks, we can mention: "the future" democracy, nationalism (state egoism), a demographic problem, the current energy policy, lack of legal personality in international relations and the financial crisis. Each of these factors may constitute a "threat" to the further development of the Union, slowing down the processes of integration, can also be a factor depending on the creative adopted concrete solutions to the problem. The EU should adapt their enterprise integration to the emerging reality, it is advisable to search for a different model than the EU "Westphalian state" which does not use Europe's greatest strength-its pluralism. and diversity Lisbon treaty if we take a phased solution, it should ensure that the new documents of primary importance for the EU constitution contained only a few relatively simple concise and widely understood rules. Also, changes in international politics and the growing influence of the reactionary forces of Islamic radicalism, the EU require transatlantic cooperation and the departure from the role of "a military dwarf." REALIZATION ESDP should change his philosophy. So Europe is an alternative? Union can not be simply resolved, it may indeed still exist for many decades as a virtual body (apparent survival). It is hoped that the European elites aware of existing risks relevant to them, take action

19

The study of photocatalytic degradation of sulfonamides applied to municipal wastewater

Ziemiańska J., Adamek E., Sobczak A., Lipska L., Makowski A., Baran W.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2010

|

Vol. 45

127-140

EN

A photocatalytic process of degradation of the selected sulfonamides (sulfathiazole, sulfamethoxazole and sulfadiazine) added to real wastewater was studied in this work. The process was initiated by UV-a irradiation and TiO2-P25, FeCl3 and mixtures of TiO2-P25 with FeCl3 were used as photocatalysts. The effect of pre-treatment of wastewater and the influence of process parameters on the efficiency of sulfonamides removal were also determined. It was found that the highest efficiency of degradation was achieved in the process carried out in the presence of TiO2-P25/FeCl3 mixture, in full scale effluent wastewater treatment plant..

20

Assessment of radiant flux absorption by irradiated phase on the kinetics of photocatalytic reactions

Adamek E., Ziemiańska J., Lipska L., Makowski A., Sobczak A., Baran W.

Physicochemical Problems of Mineral Processing

|

2010

|

Vol. 45

5-14

EN

In this study, the kinetics equation describing heterogeneous photocatalytic process in relation with the absorption of radiation by inactive photochemically reagents was presented. The proposed expression was verified based on the results of degradation process of selected azo-dyes. The experiments were carried out in one- and two component solutions in the presence of TiO2 (anatase) during UV-a irradiation.