The article seeks to review the standards (emission and immission) and legal solutions relating to odour-active compounds, as well asanalyse the variability in the number of farmed animals and the emission of ammonia in Poland and Ukraine. Furthermore, the article characterizesodour emission factors, methods of health risk assessment, ways of limiting emission of odorous compounds from animal farming facilities. The analysis indicated the necessity of applying good practices available in reference documents – including those drawn up by environmental agencies – and scientific works, as such practices may significantly contribute to minimising the impact of animal farming facilities on people and the environment. The introduction of, inter alia, immission standards (reference values) expressed in ouE/m3 in the legal regimes of the EU and Ukraine would also render it possible to carry out an assessment of odours treated as a mixture present in ambient air and optimise the assessment of odour nuisance and thus the discomfort directly affecting the well-being and health of inhabitants of areas in the vicinity of farming facilities.
The aim of the study was to determine the usefulness of spatial data interpolation methods in analyses of the odour impact of animal husbandry facilities. The interpolation methods of data obtained from measurements using the field olfactometry technique were the ordinary kriging method (OK) and the inverse distance weighted method (IDW). The quality of the analyses that have been obtained indicates the potentially better use of the OK method in the presentation of spatial odour concentration distributions.
Excessive odour emission, and thus the potential effect of unpleasant odours in the form of odour nuisance for residents, is a problem that affects many different waste management facilities. In order to prevent and reduce odour emissions, it is necessary to define specific clear and strict legal solutions and to use appropriate technologies. The Polish law indicates that waste management should not cause a nuisance. Despite this fact, legal solutions at the national level are not clear and precise. They are limited to only a few entries. At the European level, BREF Documents have been developed, which are a set of solutions that can be successfully used to counteract odour emissions. On their basis, BAT Conclusions were created, constituting a set of the best available techniques applicable, among others, to reduce the odour emissions from the waste management facilities. By way of implementation into Polish law, they constitute valid standards for prevention and control of odour emissions. The paper presents several solutions demonstrated in the above-mentioned documents aimed at preventing and reducing odour emissions. Various activities, not only those at the technological level but also related to management and planning, in combination with the best available technology allow for effective prevention and control of odour emissions, which could improve the state of environment around the waste management facilities and the quality of human life.
An important potential source of odor emissions is municipal management objects. These include sewage systems, waste water treatment plants, waste landfills and waste processing plants. Both, waste management facilities and waste management facilities are designed to reduce the negative impact of human activities on the environment. The common feature of these objects is the similarity of the chemical composition of emitted gases and their hedonic quality, eventually, the nature of odor emissions dependent on the type of object and technological solutions. Sources differ in the amount of emissions and intensity of odors that can affect the amount of odor nuisance. Problems in reducing odor impact of municipal management objects can be mainly due to the multiplicity and variety of sources of odor emissions located in their area, as well as from the fact that they are often area sources and they might be difficult to encapsulate. The biological methods are increasingly used for the purification of waste gases in relation to other odor reduction methods both, for ecological reasons and for economic competitiveness. Biological purification of gases is carried out using biofilters, bioscrubbers, biotrickling filters or membrane bioreactors. The differences between these methods are a consequence of used solutions and result in the division of operating costs. The efficiency of the removal of hydrogen sulphide by biofiltration obtained by various authors is at least 99 % with a wide range of inlet pollution concentration, while for ammonia it is slightly lower (from 96 to 98 %). The efficiency of the biofiltration of VOCs depends substantially on their nature and properties (water solubility, vapor pressure), and varies from 40 to 100 %. The obtained deodorization efficiency by biofiltration is above 90 %, and can even reach values over 99 %. In the paper examples of the application of biological methods in municipal management objects together with the assessment of their efficiency in reducing the emission of odor and selected odorant pollutants will be presented and discussed.
PL
Ważnym potencjalnym źródłem emisji zapachów są obiekty gospodarki komunalnej (OGK). Należą tu systemy kanalizacyjne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, zakłady segregacji przetwarzania odpadów. Zarówno obiekty gospodarki ściekowej, jak i zakłady gospodarowania odpadami mają na celu ograniczenie negatywnego wpływu działalności człowieka na środowisko naturalne. Wspólną cechą tych obiektów jest podobieństwo pod względem składu chemicznego emitowanych gazów oraz ich jakości hedonicznej, jednak ostatecznie charakter emisji zapachów zależy od typu obiektu i zastosowanych rozwiązań technologicznych. Źródła różnią się wielkością emisji oraz intensywnością zapachów, co może wpływać na skalę uciążliwości zapachowej. Problemy w ograniczaniu zapachowego oddziaływania OGK mogą wynikać w głównej mierze z wielości i różnorodności źródeł emisji odorów zlokalizowanych na ich terenie, a także z faktu, że są to często źródła dyfuzyjne i trudne do hermetyzacji. Standardowo, w ograniczaniu emisji odorów, stosuje się metody adsorpcyjne, absorpcyjne, kondensacyjne, spalania termicznego i utleniania katalitycznego oraz metody biologiczne. Te ostatnie są coraz powszechniej stosowana w oczyszczaniu gazów odlotowych, zarówno ze względów ekologicznych, jak i z uwagi na ekonomiczną konkurencyjność w stosunku do innych metod. Oczyszczanie gazów metodami biologicznymi prowadzi się przy pomocy biofiltrów, biopłuczek (bioskruberów), złóż biologicznie zraszanych (biofiltrów zraszanych) lub biomembran. Różnice pomiędzy metodami wynikają ze stosowanych w nich rozwiązań i przekładają się na rozkład kosztów operacyjnych. Skuteczność usuwania siarkowodoru metodą biofiltracji uzyskiwana przez różnych autorów wynosi co najmniej 99 % przy szerokim zakresie wlotowego stężenia zanieczyszczeń, natomiast dla amoniaku jest nieco niższa. Skuteczność biofiltracji lotnych związków organicznych zależy w znacznym stopniu od ich rodzaju i właściwości (rozpuszczalność w wodzie, prężność par), i wynosi od 40 do 100 %. Uzyskiwane skuteczności dezodoryzacji metodą biofiltracji wynoszą natomiast powyżej 90 %, a nawet mogą osiągać wartości powyżej 99 %. W pracy przedstawiono przykłady zastosowania metod biologicznych w obiektach gospodarki komunalnej wraz z oceną ich efektowności w ograniczaniu emisji odorów i wybranych zanieczyszczeń zapachowo czynnych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.