Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

1 2002

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 1

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Mangan i jego związki nieorganiczne. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

Jakubowski M., Sińczuk-Walczak H.

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

2002

Nr 2 (32)

73--94

Narażenie zawodowe na mangan występuje głównie w trakcie wydobywania i przetwarzania rud manganu, podczas produkcji stopów, w stalowniach, podczas spawania i produkcji suchych ogniw. W przeszłości narażenie zawodowe było bardzo duże. Obecnie stężenia manganu w powietrzu środowiska pracy mieszczą się w zakresie od 0,01 do kilku lub kilkunastu mg/m3. W Polsce liczba osób narażonych na mangan w stężeniach powyżej wartości NDS (0,3 mg/mJ) wynosiła w 1994 r. ok. 3500. Układem krytycznym w przypadku narażenia zawodowego na mangan jest układ nerwowy. Stwierdzono także »pływ narażenia na czynność układu oddechowego i na reprodukcję. Efektami krytycznymi stanowiącymi obecnie podstawę do przyjęcia wartości NDS są wczesne objawy inanganizmu w postaci zaburzeń motorycz- nych oraz skutków neurobehawioralnych, jak tremor i osłabienie pamięci, możliwe do wykrycia w stadium przedklinicznym za pomocą testów psychologicznych. Na przełomie lat 80. i 90. opublikowano kilka prac epidemiologicznych zawierających wyniki badań z tego zakresu. Uzyskano także znaczny postęp w dziedzinie statystycznego opracowywania wyników, wprowadzając zamiast poszukiwania wartości NOAEL metodę dawki wyznaczającej. Umożliwiło to określenie wartości dolnego 95% ograniczenia dawki wyznaczającej (BMDL10) dla wystapienia zaburzeń koordynacji wzrokowo-ruchówej, drżenia 3k i czasu reakcji. Wynosiła ona dla pyłu całkowitego odpowiednio 2,2; 3,4 i 4,8 mg/m3 - lata pracy. Ponieważ przyjmuje się, że wartość BMDLI0 jest 2-3-krotnie mniejsz3 niż wartość NOAEL, proponuje się pozostawienie wartości NDS na poziomie 0,3 mg/mJ. Ze względu na to, ze efekty działania manganu na układ nerwowy są wynikiem kumulacji, nie proponuje się wprowadzenia wartości NDSCh.

Manganese and its compounds are used in variety of industrial processes. Exposure can occur during mining and processing of manganese ore, production of alloys, in steel mills, during welding and production of dry batteries. In the past industrial exposure to manganese was very high. At present concentrations of manganese in occupational environmet range from 0.01 to several mg/m3. In Poland a number of workers exposed to manganese in concentrations above MAC value of 0.3 mg/m3 amounted in 1994 to 3500. The nervous system is a critical organ after a long-term occupational exposure to manganese. Manganism is characterized by various psychiatric and movement disorders. Early signs of neurotoxic dysfunction include slowing motor functions, increased tremor, reduced response speed, possible memory and intellectual deficits, and mood changes. Respiratory effects such as pneumonitis and pneumonia as well as reproductive dysfunction are also frequently reported features of the occupational manganese intoxications. Based on the neurotoxic effects observed in occupationally exposed workers and using the benchmark approach, the lower 95% confidence limits of BMLDio for total dust were obtained. They amount to the lifetime intergrated exposure of 2.2; 3.4 and 4.8 mg/m3 years for disturbances in eye-hand coordination, visual-reaction time and hand steadiness respectively. Based on these values the concentration of 0.3 mg/m is proposed as a maximal allowable concentration.