Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Artykuł podejmuje problematykę ewolucji metodyki kształtowania intensywności zabudowy jako jednego z najważniejszych narzędzi planowania rozwoju urbanistycznego. Jego zasadniczym celem jest przedstawienie w ujęciu historycznym i klasyfikacja sposobów regulacji występujących w prawie budowlanym oraz przepisach urbanistycznych, tak aby mogły być one świadomie stosowane we współczesnej praktyce legislacyjnej. Dla potrzeb badań poddano analizie wybrane akty prawne, które są fundamentalne z punktu widzenia historii architektury i urbanistyki. Począwszy od prawa rzymskiego poprzez statuty miast średniowiecznych oraz ustawy nowożytne artykuł omawia źródła i przyczyny regulacji oraz zmieniające się sposoby kontrolowania zabudowy. Dwie najważniejsze składowe, które mają wpływ na stopień wykorzystania terenu, to dozwolona wysokość i powierzchnia zabudowy. Mogą być kształtowane poprzez ustalenie wartości bezwzględnych (jednostki długości lub powierzchni, ilość kondygnacji) lub jako parametr względny będący funkcją dodatkowych czynników, takich jak np. szerokość ulicy lub odległość od granicy działki. Ewolucja prawa budowlanego zmierzała w kierunku łącznego stosowania wymienionych metod.
EN
The article deals with the issue of the evolution of the methodology of regulating the building density, which is one of the most important tools of urban planning. Its main goal is to present and to classify the historical methods of control occurring in the construction law and town planning regulations, so that they can be consciously applied in contemporary legislative practice. For the purposes of the research, selected legal acts, which are fundamental from the point of view of the history of architecture and urban planning, were analyzed. Beginning with Roman law, through the statutes of medieval cities and modern codes, the article discusses the sources and causes of regulation and the ways of control. The two most important components/methods that influence the degree of density are height limits and the buildable area ratio. The analysis of the evolution of construction law proved that it was aimed at a combined application of the above-mentioned methods.
2
Content available Ideological identity of New Urbanism
EN
The article is devoted to the issues of ideological identity of New Urbanism and it is an attempt to expand the general knowledge about this particular phenomenon of contemporary urbanism and a complete idea of social life. It also undertakes, to a lesser extent, a polemic with some of the theses of its critics. The article adopts a method of deduction. First of all, the official declarations of the Congress for the New Urbanism (CNU), including, in particular, the Charter of the New Urbanism were analyzed. Then, the writings and publications of the precursors and founders of New Urbanism were examined. A mention was also made of the theories presented by various groups, which are now the point of reference for New Urbanists as their mentors. The conducted analyses allowed us to lay out the thesis that research conclusions are sufficient to identify New Urbanism as a conservative, or more precisely – a traditionalist movement, which aims for creative improvement of the good habits in town planning and restoration of the continuity of cultural and spatial development of local communities. New Urbanism is a defined, comprehensive philosophy of a city, understood as an idea of a diverse and family-based living community set in specific spatial conditions. This idea of local “urbanity” – a concept of social life represented in New Urbanism, fits in with the ideal, Aristotelian republican system (politeia). New Urbanism represents at least five out of six fundamental attributes of a conservative mindset: realism in the judgment of reality; affection for the proliferating variety and mystery of traditional life; faith that man must take control of his anarchic impulses; conviction that a civilized society requires order and classes; and acceptance of the apparent principle that change and progress are not identical. Striving for an equilibrium between the freedom of choice and the social responsibility is fully in line with a conservative mindset, too. Thereby, New Urbanism became a counterbalance to both the neoliberal, consumer-driven exaggerated individualism and neo-Marxist collectivism.
PL
Artykuł poświęcony jest zagadnieniom identyfikacji ideowej Nowego Urbanizmu (New Urbanism) i stanowi próbę rozszerzenia wiedzy na temat tego szczególnego fenomenu współczesnej urbanistyki. Podejmuje także, w niewielkim zakresie, polemikę z niektórymi tezami jego krytyków. W pracy przyjęto metodę dedukcji, analizując w pierwszej kolejności oficjalne deklaracje Congress for the New Urbanism, w tym przede wszystkim Kartę Nowej Urbanistyki. Następnie zbadano pisma i publikacje prekursorów oraz twórców Nowego Urbanizmu. Odniesiono się także do teorii prezentowanych przez osoby i środowiska, do których jako do swoich mentorów i wzorców ideowych odwołują się współcześnie zwolennicy tego ruchu. Przeprowadzone analizy pozwoliły na przyjęcie wniosków badawczych, wystarczających do identyfikacji Nowego Urbanizmu jako ruchu konserwatywnego, a właściwie – precyzyjnie rzecz ujmując – tradycjonalistycznego, który za cel stawia sobie twórczą kontynuację dobrych zwyczajów planowania miast, służących razem przywróceniu ciągłości rozwoju kulturowego i przestrzennego lokalnych społeczności. Nowy Urbanizm reprezentuje co najmniej pięć z sześciu głównych cech postawy konserwatywnej: realizm w osądzie rzeczywistości; przywiązanie do różnorodności tradycyjnych form życia społecznego; przekonanie, że człowiek – skłonny do kierowania się bardziej emocjami niż rozumem – wymaga reguł i zasad postępowania pozwalających na okiełznanie anarchicznych impulsów jego natury; uznanie, że cywilizowane społeczeństwo może rozwijać się wyłącznie według przyjętego porządku oraz akceptację zasady, że pojęcia zmiany i postępu nie są tożsame. Nowy Urbanizm to zdefiniowana, całościowa idea miasta, rozumianego jako koncepcja wspólnoty żyjącej w określonych warunkach przestrzennych. Jest to wspólnota zróżnicowana, oparta na rodzinie jako podstawowej komórce społecznej. Idea lokalnej „miejskości”, którą reprezentuje Nowy Urbanizm, jako koncepcja życia społecznego wpisuje się w postawę republikańską w rozumieniu idealnej, arystotelesowskiej formy ustrojowej (politeia). Dążenie do równowagi między swobodą indywidualnego wyboru a wymogami społecznej odpowiedzialności w pełni wpisuje się w postawę konserwatywną. W ten sposób Nowy Urbanizm stanowi przeciwwagę zarówno dla neoliberalnego, opartego na konsumpcji wybujałego indywidualizmu, jak i dla neomarksistowskiego kolektywizmu.
PL
Tekst poświęcony jest zagadnieniom metodyki zapisu planistycznego charakterystycznej dla projektów urbanistycznych wczesnej fazy rozwoju ruchu New Urbanism (Nowy Urbanizm, Nowa Urbanistyka). Wskazany problem badawczy opisano na przykładzie kodeksu urbanistycznego dzielnicy Middle Farm, która stanowiła pierwszą fazę budowy Poundbury – nowego miasta w sąsiedztwie Dorchester w południowej Anglii. Jego zabudowa uznawana jest także jako reprezentatywny przykład architektury nowego klasycyzmu. W pierwszej kolejności przedstawiono pierwotny kodeks urbanistyczny autorstwa pracowni DPZ (Duany, Plater-Zyberk), następnie porównano go do obowiązującego aktualnie zbioru przepisów oraz konwencjonalnych metod zapisu planistycznego i zobrazowano efekty jego stosowania w praktyce. Przeprowadzona analiza porównawcza pozwoliła na sformułowanie wniosków odnośnie do specyfiki metod zapisu planistycznego cechujących pierwsze realizacje odwołujące się do idei Nowego Urbanizmu. Metodyka zapisu planistycznego, według którego zrealizowano Poundbury, skupia się przede wszystkim na celu, jakim jest osiągnięcie spójnej i harmonijnej przestrzeni publicznej oraz klarownych zasad rozwoju przestrzennego. Nie stosuje strefowania funkcjonalnego, ponieważ cała zabudowa z założenia ma charakter wielofunkcyjny. Tradycyjne i klasyczne formy architektoniczne, jakie zaplanowano (i osiągnięto) w Poundbury, są wynikiem stosowania ścisłych wytycznych dotyczących typologii, materiałów budowlanych, detalu i kompozycji, nie wynikają natomiast z nakazu trzymania się określonego stylu historycznego. Nadrzędną zasadą jest twórcza kontynuacja lokalnych, historycznych form architektonicznych, w tym przypadku z obszaru hrabstwa Dorset.
EN
The text is devoted to the issues of the planning methodology typical to the very first projects of the early stage of New Urbanism. The indicated research problem was described on the Middle Farm urban code example which was the first phase of the construction of Poundbury, Dorchester in southern England. Its architecture is also considered as a representative example of contemporary New Classicism. Firstly, the original urban code prepared by the DPZ studio (Duany, Plater- Zyberk) was presented, then it was compared to the current set of regulations and conventional methods of planning. Finally, the effects of its application in practice were illustrated. The methodology of planning techniques implemented in Poundbury was focused primarily on achieving a coherent and harmonious public space and clear principles of development. Typical zoning does not apply here because all buildings are in fact multi-functional. Traditional and classical architectural forms, which were achieved in Poundbury, are the result of strictly defined typology, building materials, detail and composition, but the result of ordering a particular historical style. The main principle of the code was the creative continuation of local tradition which here means Dorset county architecture.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.