Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Application of the 3D Digital Image Correlation to the analysis of deformation of joints welded with the FSW method after shot peening

Kubit A., Bucior M., Kluz R., Święch Ł., Ochał K.

Advances in Materials Science

|

2019

|

Vol. 19, nr 4(62)

57--66

EN

The three dimensional Digital Image Correlation (3D DIC) method is used for measurements of deformations and displacement in plane elements exposed to loading. The paper presents the experimental tests of an application of the ARAMIS system to the analysis of deformation of joints welded with the FSW method after shot peening treatment. The butt joints were made of 2024-T3 aluminum alloy sheets with the thickness of 1 mm, which next were peened with glass beads about granulation in range 500 ÷ 900 μm. Tests of residual stresses by X-ray diffraction were also carried out. The aim of the study was to analyze the impact of shot peening on the value of stresses and the location of deformations in butt joints.

2

Wpływ parametrów procesu kulowania na chropowatość komponentów drukowanych metodą MEM

Kluz R., Bucior M., Zielecki W., Przeszłowski Ł.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2018

|

nr 4

38--42

PL

W pracy dokonano analizy wpływu parametrów procesu kulowania na chropowatość powierzchni dla dwóch modeli wydrukowanych metodą MEM. Modele wykonano w dwóch różnych kierunkach nakładania materiału. Próbki wykonano z tworzywa ABS. Dokonano również oceny powtarzalności doświadczeń według kryterium Cochrana oraz oceny istotności współczynników równania regresji wykorzystującej test t-Studenta. Uzyskane modele matematyczne przedstawiają zależności występujące między parametrami chropowatości a parametrami procesu kulowania.

EN

The study analyzes the influence of shot peening process parameters on the surface roughness for the two models printed using the MEM method. The models were made in two different variants. The samples were made of ABS plastic. Also, the repeatability of experiments according to the Cochran criterion as well as the significance of the coefficients of the regression equation using the Student’s t-test was also evaluated. The resulting mathematical models represent the relationships between the roughness parameters and shot peening process parameters.

3

Wpływ błędów orientacji robota montażowego na montowalność części o powierzchniach płaskich

Kluz R., Bucior M., Kubit A., Wydrzyński D.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2018

|

nr 2

37--41

PL

W pracy przeprowadzono analizę zjawisk zachodzących podczas kojarzenia części maszyn o powierzchniach płaskich. Sformułowano wymagania, jakie muszą zostać spełnione, aby połączenie mogło zostać zrealizowane poprawnie. Następnie w odniesieniu do tych wymagań, określono wpływ błędów robota, na prawdopodobieństwo poprawnej realizacji procesu łączenia rozpatrywanych części maszyn. Wykazano, że w przypadku, gdy wymiary łączonych części są niewielkie, (≤ 20 mm) to w warunkach montowalności można pominąć wpływ błędów orientacji robota. Zmniejsza to wprawdzie nieznacznie dokładność obliczeń prawdopodobieństwa połączenia części (0.5%), jednak znacznie je upraszcza. Wykazano również, że w przypadku większych wymiarów części konieczne staje się uwzględnienie błędów kątowych, ale jedynie tych, które powodują przemieszczenie powierzchni o największych długościach.

EN

This paper presents the phenomena occurring during the mating of machine parts with flat surfaces. The requirements have to be fulfilled in order for the connection to be carried out correctly were formulated. Then, in relation to these requirements, the impact of robot errors on the probability of correct implementation of the connection process of the considered machine parts was determined. It was shown that if the dimensions of the parts to be joined are small, (≤ 20 mm), the effect of robot orientation errors can be neglected under mounting conditions. Although this slightly reduces the accuracy of the probability of combining parts (0.5%), it considerably simplifies them. It has also been shown that in the case of larger parts dimensions, it is necessary to take into account angular errors but only those that cause displacement of the surfaces of the largest lengths.

4

Właściwości przetłoczeń usztywniających kształtowanych w cienkich blachach z lotniczego stopu aluminium 2024-T3 metodą formowania przyrostowego

Kubit A., Wydrzyński D., Bucior M., Kluz R.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2018

|

nr 4

28--32

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych, dotyczących podłużnych przetłoczeń w cienkich blachach, pełniących rolę ryfli usztywniających. Zagadnienie dotyczy przetłoczeń kształtowanych w blachach z lotniczego stopu aluminium 2024-T3 obustronnie platerowanych, o grubości 0,4 mm. Przetłoczenia wykonano relatywnie nową technologią tzw. kształtowania przyrostowego, która polega na punktowym odkształcaniu materiału poprzez narzędzie w formie trzpienia stopniowo zagłębiane w materiale, zgodnie z określoną ścieżką determinującą kształt finalnego przetłoczenia. Formowanie prowadzono przy użyciu trzy-osiowej frezarki numerycznej stosując narzędzie o średnicy 6 mm z promieniem na czole o wartości R3. Kształtowano przetłoczenia o długości 120 mm oraz szerokości 20 mm. W ramach badań rozpatrywano różne głębokości przetłoczeń stopniując je co 1 mm w zakresie od 1 do 5 mm. Największą wartość głębokości o podanej wartości przyjęto, ponieważ przy większej głębokości od 5,5 mm kształtowana blacha ulegała pękaniu, dlatego wartość 5 mm uznano za maksymalną, dla której prowadzono analizy. Dla opisanych przetłoczeń przeprowadzono statyczne próby wyboczenia, a na ich podstawie stwierdzono, że głębokość przetłoczenia równa 4 mm, jest wartością krytyczną, gdyż siła wyboczenia dla przetłoczeń w zakresie od 1 do 4 mm wzrasta wprost proporcjonalnie do głębokości przetłoczenia, natomiast przy głębokości równej 5 mm siła ta ulega spadkowi.

EN

The paper presents the results of experimental research on longitudinal ribbing in thin sheets, made as stiffening ribs. The issue concerns ribbing formed in 2024-T3 aluminum alloy plates, 0.4 mm thick. The embossing was made using a relatively new technology, the so-called incremental sheet forming, which is a point of deformation of the material through the tool in the form of a plunger, gradually penetrated into the material in accordance with a defined path that determines the shape of the final embossing. Forming was carried out using a three-axis numerical milling machine using a 6 mm diameter tool with a head radius of R3. Embossments 120 mm long and 20 mm wide were formed. As part of the research, different depths of embossing were considered, grading them every 1 mm in the range from 1 to 5 mm. The highest value of the depth with the given value was assumed, because above the 5.5 mm depth the shaped sheet was cracking, so the value of 5 mm was considered the maximum for which the analyzes were carried out. For the described embossments static buckling tests were made, on the basis of which it was found that the embossing depth of 4 mm is a critical value, because the buckling force for extrusions in the range from 1 to 4 mm increases in direct proportion to the depth of the ribbing, while at a depth of 5 mm force this falls.

5

Wytrzymałość na oddzieranie połączenia adhezyjnego kompozytu polimerowo-włóknistego z blachą ze stopu aluminium 2024-T3

Kubit A., Bucior M., Zielecki W.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2017

|

nr 4

54--58

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych, określających wytrzymałość połączenia adhezyjnego pomiędzy kompozytem polimerowo-włóknistym (zastosowano włókna szklane) a blachą ze stopu aluminium 2024-T3. Połączenie wykonano z zastosowaniem technologii autoklawowej. Artykuł porusza istotne zagadnienie wytrzymałości statycznej połączenia międzywarstwowego obciążonego w kierunku normalnym, co w zastosowanym modelu wywołuje stan oddzierania. Jako spoiwo łączące adhezyjnie rozpatrywane materiały zastosowano klej błonkowy zbrojony siatką, zapewniającą równomierny rozkład grubości kleju. Po przeprowadzonych badaniach wytrzymałościowych analizie poddano powierzchnie klejone na podstawie obrazów wykonanych przy użyciu mikroskopii SEM. Przeprowadzono także trójwymiarową analizę struktury powierzchni. Badania wykazały wysoką jakość uzyskanego połączenia adhezyjnego i mogą stanowić odniesienie dla próbek wykonanych według innych technologii.

EN

The paper presents the results of experimental studies determining the strength of adhesive joint between fiberglass composite and aluminium alloy 2024-T3 sheet. The specimens were made using autoclave technology. This article consider the important issue of the static strength of the inter-layer joint subjected to the normal direction, which causes a peel stress in the model used. The adhesive bond between the materials was made using an adhesive film with a mesh to ensure a uniform distribution of adhesive thickness. After the strength tests, the surfaces of adherends were analyzed on the basis of images made using SEM microscopy. A three-dimensional surface structure analysis was also performed. Studies have shown the high quality of the adhesive joint obtained and may be a reference to specimens made using other technologies.

6

Konstrukcja głowicy do umacniania blach i doczołowych połączeń spawanych metodą pneumokulowania

Bucior M., Zielecki W., Kubit A.

Technologia i Automatyzacja Montażu

|

2017

|

nr 4

32--36

PL

Spawanie ze względu na wysoką wydajność jest jedną z najczęściej stosowanych technologii łączenia materiałów. Podczas spawania cienkich blach formowana jest spoina oraz strefa wpływu ciepła o zróżnicowanej strukturze metalograficznej, w której konstytuowane są naprężenia spawalnicze wywołujące odkształcenia, powodujące problemy nie tylko w procesie montażu, ale również decydujące o jakości wyrobu. Pneumokulowanie jako jedna z metod powierzchniowej obróbki umacniającej zapewnia usuwanie koncentratorów naprężeń oraz powoduje zmiany rozkładu naprężeń własnych w warstwie wierzchniej złącza spawanego, co w rezultacie przyczynia się do wzrostu wytrzymałości zmęczeniowej. W artykule przedstawiono schemat oraz zasadę działania głowicy do pneumokulowania cienkich blach i doczołowych połączeń spawanych.

EN

Welding process it is one of the most commonly used technology for the joining materials. During the welding process often occurs in thin plate the welding distortion. The distortion causes problems not only in the assembling process but also in the final product quality. Pneumatic shot peening is one of the burnishing methods. It is widely used to improve the fatigue strength of the material. In this article, the scheme and working principle of head for the shot peening process of plate and butt-welded joints was presented.

7

The effect of technological parameters on intensity of shot peening process of 51CrV4 steel

Bucior M., Gałda L., Stachowicz F., Zielecki W.

Acta Mechanica et Automatica

|

2016

|

Vol. 10, no. 3

213--217

EN

In the paper the effect of selected technological parameters of shot peening on process intensity of 51CrV4 steel was presented. The experiments were conducted according to statistical 3-level completed plan PS/DC 32. Technological parameters were changed in the range: shot peening time t = 1-3 min and pressure p = 0.2-0.4 MPa. In the article the analysis of experiment reproducibility, impact parameters significance and adequacy of equation were done. As the result of investigations the adequate equation was obtained describing the effect of technological parameters. Significant influence on process intensity was found in case of pressure and interaction of both analyzed technological parameters. The biggest energy of stream shots was gained at the maximum pressure of 0.4 MPa and the shot peening time of 3 minutes. As the result of analysis according to design of experiment (DOE) the adequate equation describing the dependencies between technological parameters and process intensity was found.

8

Wykrywanie budynków na podstawie lotniczego skanowania laserowego

Bucior M., Borowiec N.;, Jędrychowski I., Pyka K.

Roczniki Geomatyki

|

2006

|

T. 4, z. 3

57-70

EN

This paper discusses automatic detection of buildings from airborne laser scanner data. Beside introduction and conclusions there are three main parts in this paper. In part one basic technical parameters of airborne laser scanning are reminded. Part two presents literature review of various methods that have been applied in the detection and modeling of buildings. Part three describes a research experiment carried out by the authors. This part includes a comparison between two methods of detection: the one offered by specialist software and the alternative method proposed by the authors of this paper. The technique of laser scanning, often referred to as LIDAR, continues to develop very dynamically. It is characterized by a high level of efficiency and accuracy. It is most often used to create 3D models of cities. Until now, LIDAR was mostly used in national studies to determine digital terrain models (DTM), which is done by separating certain points (those which result from laser reflections of trees, buildings and other above-ground surfaces) from disorganized .clouds of points.. Meanwhile, the most useful contribution of this technique is that it enables numeric calculation of the digital surface model (DSM). The authors. experiment attempted to analyze the effectiveness of automatic detection of buildings using two different methods. The first method used original data and applied specialist software which detects and models buildings. In the second, the .cloud of points. was replaced by a regular grid, which had been determined through interpolation. Then, using the typical tool of GIS, the authors carried out a series of experiments. In this paper, the authors present their concept of detection of buildings. This concept is based on an analysis of three surface layers: map of heights, map of slopes and map of texture. The final stage consisted of spatial analysis which showed all the places which meet certain conditions that are adequate for buildings, such as heights, slopes and texture. The methods were implemented on two test areas. One area contained independently standing apartment buildings in which the sides and rooftops of buildings were perpendicular and at right angles to each other. The second test area was made up of various buildings of differentiated heights with steep, multidirectional roofs. For both these areas, reference data was obtained through the vectorization of photogrammetric stereoscopic models. Both methods of detection showed comparable effectiveness. The method using .cloud of points. and specialist software showed slightly straighter roof edges, however a slightly worse balance of surface in relation to the reference data, than the method based on GIS analyses which presents the authors. concepts of detections of buildings. However, the differences were negligible and both methods had a similar level of effectiveness in the detection of buildings: approximately 90% for the easy area and about 60% for difficult area. These results are similar to those presented in literature. During the study, all cases in which detection of buildings was ineffective were also analyzed. Tall trees rising above rooftops often presented a significant obstacle. Moreover, the scanning data contained several places, where LIDAR provided measurements with very low density, much smaller than the average density of 1,5 points per m2. These .holes. lowered the effectiveness of the first method. However, the weakness of the raster method was weak representation of the grid in places where trees were located as the applied interpolation smoothed out the original data. The results of this research lead to the conclusion that an optimal method would entail a .combined. approach. First, the raster analysis should be applied to determine the probable location of buildings. Then, for certain atypical spaces one should return to the source data (cloud of points) and vertically assign cross sections in predefined directions. What is still needed is a method of automatic recognition of buildings on the basis of cross sections as well as dimensions of buildings which aim to obtain a 3D model. This paper confirms a huge potential of the laser scanning technique to create 3D models. The proposed method of detection of buildings proved promising and it can be applied even without expensive specialized software.