Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

2 2018

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Improved photovoltaic properties of a back-contact electrode produced by copper deposition on carbon-dots/carbon paper

Kumar V. B., Porat Z., Gedanken A.

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

2018

no. 1

7--15

The implementation of carbon dots in electronic devices are among the hot topics in today’s research. The current work describes the fabrication of a new back contact electrode for solar cells with the modification of carbon paper by the uniform deposition of highly crystalline carbon dots (CD). The ~5nm size CD were synthesized by the sonication of polyethylene glycol (PEG-400), which was further deposited on carbon paper. Copper was successfully electrodeposited onto the modified C-dots carbon-paper (C-paper@CD) through a potentiostatic procedure. The SEM and XRD results show that the electrodeposition of copper on CD-modified carbon paper is denser than pristine carbon-paper. A detailed study of CD@C-paper and Cu/Cu2OCD@C-paper was performed using the XRD, SEM, Raman, EDS, Elemental mapping, KPFM (Kelvin Probe Force Microscope), etc. The as-prepared electrode comprising of a C-paper modified with CD was tested in solar cells as a back contact, and it demonstrated superior high photo-voltage, significantly useful for photovoltaic implications.

Implementacja kropek węglowych w zastosowaniach elektronicznych to obecnie jeden z najszybciej rozwijających się kierunków współczesnej nauki. W artykule opisano nową metodę wytwarzania dolnej warstwy kontaktowej (elektrody dolnej) w ogniwach fotowoltaicznych techniką równomiernej depozycji wysoce krystalicznych kropek węglowych (CD). CD wielkości ~5 nm generowano poprzez sonikację glikolu polietylenowego (PEG-400), który deponowano na papierze węglowym. Na tak zmodyfikowanym papierze (C-paper@CD) miedź osadzano metodą potencjostatycznej elektrodepozycji. Wyniki analiz SEM oraz XRD wskazują, że zastosowana technologia sprzyja powstawaniu bardziej zwartych warstw przewodzących w porównaniu z niemodyfikowanym papierem węglowym. Szczegółowe badania CD@C-paper oraz skojarzenia Cu/Cu2O-CD@C-paper przeprowadzono z wykorzystaniem technik XRD, SEM, spektroskopii Ramana, EDS, mapowania elementarnego, KPFM (mikroskopia sił z sondą Kelvina) i innych. Wytworzone elektrody były także testowane w ogniwach słonecznych w roli dolnej warstwy kontaktowej i wykazały wybitne właściwości szczególnie pożądane w zastosowaniach fotowoltaicznych.

Coating textiles with antibacterial nanoparticles using the sonochemical techniqe

Perkas N., Perelshtein I., Gedanken A.

Journal of Machine Construction and Maintenance - Problemy Eksploatacji

2018

no. 4

15--26

This chapter reviews the research on antibacterial functionalization of textiles with inorganic nanoparticles (Ag, MgO, Al2O3) by the sonochemical method. Sonochemistry is one of the most efficient techniques for the synthesis of nanosized materials, wherein ultrasonic waves in the frequency range of 20 kHz to 1 MHz serve as a driving force for chemical reactions. Sonochemical reactions are dependent on acoustic cavitation: the formation, growth, and explosive collapse of bubbles in irradiated liquids. Extreme conditions are developed when the bubbles collapse (temperature >5000 K, pressure >1000 atm, and cooling rates >109 K/sec), resulting in the breaking and forming of chemical bonds. The deposition of nanoparticles on the surface of natural and synthetic yarns and fabrics (wool, cotton, nylon, polyester) may be achieved using ultrasound irradiation. This process produces a uniform coating of nanoparticles on the textile surface with different functional groups. The coating can be performed by an in situ process, where the nanoparticles are formed and immediately propelled to the surface of the fabric. This approach was demonstrated with nanosilver. Alternatively, the sonochemical process can be used as a "throwing stone" technique, where previously synthesized nanoparticles are sonicated in the presence of the fabric. This process was shown with MgO and Al2O3 nanoparticles, which were propelled to the surface by microjets and adhered strongly to the textile without any additional binder. This phenomenon was explained because of the local melting of the substrate due to the high rate and temperature of nanoparticles propelled at the solid surface by sonochemical microjets. The activity of the fabric finishing with antibacterial nanoparticles was tested against Gram-negative and Gram-positive bacteria cultures. A significant bactericidal effect was demonstrated in both cases, even at a low concentration, below 1 wt.% of nanoparticles in the fabric.

Dokonano przeglądu badań nad funkcjonalizacją antybakteryjną wyrobów włókienniczych nanocząsteczkami nieorganicznymi (Ag, MgO, Al2O3 ) metodą sonochemiczną. Sonochemia jest jedną z najskuteczniejszych technik syntezy nanomateriałów, w której fale ultradźwiękowe w zakresie częstotliwości od 20 kHz do 1 MHz służą jako siła napędowa dla reakcji chemicznych. Reakcje sonochemiczne są zależne od kawitacji akustycznej: powstawania, wzrostu i wybuchowego rozpadu pęcherzyków w napromieniowanych cieczach. Ekstremalne warunki powstają, gdy pęcherzyki zapadają się (temperatura > 5000 K, ciśnienie > 1000 atm, szybkość chłodzenia > 109 K/s), powodując pękanie i tworzenie wiązań chemicznych. Osadzanie nanocząsteczek na powierzchni przędz i tkanin naturalnych i syntetycznych (wełna, bawełna, nylon, poliester) można uzyskać za pomocą napromieniowania ultradźwiękowego. W tym procesie uzyskuje się jednolitą powłokę nanocząsteczek na powierzchni tkaniny z różnymi grupami funkcyjnymi. Powłokę można prowadzić w procesie in situ, w którym nanocząsteczki są formowane i natychmiast wyrzucane na powierzchnię tkaniny. To podejście zostało wykazane z nanosrebrem. Alternatywnie, proces sonochemiczny może być stosowany jako technika „rzucania kamieniami”, w którym wcześniej zsyntetyzowane nanocząsteczki są sonikowane w obecności tkaniny. Proces ten został przedstawiony za pomocą nanocząsteczek MgO i Al2O3, które zostały wyrzucone na powierzchnię za pomocą mikrodysz i silnie przylegały do tkaniny bez dodatkowego spoiwa. Zjawisko to tłumaczy się miejscowym topnieniem podłoża z powodu wysokiej szybkości i temperatury nanocząsteczek wyrzucanych na powierzchnię stałą przez sonochemiczne mikrodysze. Aktywność tkaniny wykończonej nanocząsteczkami przeciwbakteryjnymi badano na kulturach bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich. Znaczące działanie bakteriobójcze wykazano w obu przypadkach, nawet w niskim stężeniu, poniżej 1% wag. nanocząsteczek w tkaninie.