Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 Mierzejewska L.

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Sustainable Development of a City: Systemic Approach

Mierzejewska L.

Problemy Ekorozwoju

2017

Vol. 12, nr 1

71--78

Today the concept of sustainable development has been adopted as a basis for promoting development at all levels of territorial organisation. While generally worked out for the global level, this conception has also attained a local dimension, after the local Agenda 21 had been drawn up at the Rio conference in 1992. However, each level of development planning has its own specific features, and so have individual territorial units at that level. This also, or perhaps primarily, concerns cities because of wide differences in their sizes, the complexity of relations occurring there, the accumulation of development problems, the special role they play in the settlement system and difficulties with transferring the assumptions of a conception worked out for the global scale to the local level. This paper seeks to find a way of understanding sustainable development appropriate to the specificity of a city, with special attention paid to a systemic conception, and more specifically that of a territorial social system. Also, an analysis is made of selected conceptions and models indicating concrete measures that should be taken to make urban development more balanced, especially in its spatial aspect. The reflections lead to the conclusion that sus-tainable urban development can hardly be associated with the sustainability presented in the report Our Common Future; rather, it should involve a search for conditions of a city's intra- and inter-system balance and relations with its immediate and farther vicinity.

Koncepcja zrównoważonego rozwoju przyjmowana jest współcześnie jako podstawa wszelkich działań na wszyst-kich poziomach organizacji terytorialnej. Choć generalnie wypracowana została dla skali globalnej, po przyjęciu na konferencji w Rio w 1992 roku programu Agenda 21 uzyskała dodatkowo wymiar lokalny. Jednakże, każdy poziom planowania rozwoju ma swoją specyfikę, podobnie zresztą jak poszczególne jednostki terytorialne w ramach tego samego szczebla. Specyfiką taką charakteryzują się także miasta, w szczególności miasta duże, w odniesieniu do których, ze względu na złożoność występujących relacji, nagromadzenie problemów rozwojowych oraz ponadlokalną rolę, jaką pełnią te jednostki w systemie osadniczym, rozwój zrównoważony musi być rozumiany nieco inaczej, niż ma to miejsce w przypadku jednostek terytorialnych wyższego szczebla. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na sposób pojmowania rozwoju zrównoważonego, który odpowiadać będzie specyfice miasta, traktowanego jako system, a konkretnie jako terytorialny system społeczny. Dokonany też zostanie przegląd wybranych koncepcji i modeli wskazujących na konkretne działania, które należy podjąć, aby rozwój obszarów miejskich uczynić bardziej zrównoważonym, zwłaszcza w aspekcie przestrzennym. Przeprowadzone w artykule rozważania prowadzą do wniosku, że zrównoważony rozwój obszarów miejskich trudno jest wiązać z koncepcją podtrzymywalności, na której opiera się raport Nasza Wspólna Przyszłość, ale raczej powinien być rozumiany jako poszukiwanie warunków równowagi w systemie miasta. Chodzi zarówno o równowagę wewnątrz, jak i międzysystemową oraz o kształtowanie właściwych relacji z bliższym i dalszym otoczeniem miasta

Rozwój zrównoważony w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w Polsce

Mierzejewska L.

Biuletyn Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN

2015

No 257-258

96--118

Since the popularisation of the conception of sustainable development in the report Our Common Future of 1987, this type of development has been adopted in many countries of the world as a basis for all kinds of measures taken at various levels of territorial organisation. Also in Poland sustainable development is a constitutional rule today and, together with spatial order, one of the chief principles of physical planning and spatial development, although the law does not define them in very precise terms. Thus, it is an open question how the sustainable development rule should be accommodated in the practice of physical planning and spatial development, and in a wider context, how physical planning and spatial development can contribute to a more sustainable type of development. In this article special attention will be paid to both, the legal regulations in force in Poland and the actual practice of physical planning and spatial development that is not conducive to sustainable development. The summing up will include recommendations for concrete measures that should be taken in order to transform sustainable development in Poland from a dead letter of the law into a reality in physical planning and spatial development.