Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wykrywanie pęknięć hartowniczych w stali łożyskowej 100Cr6 metodą prądów wirowych

Kondej Adam, Jończyk Sylwester, Lasota Piotr

Welding Technology Review

|

2023

|

R. 95

87--93

PL

W artykule opisano wyniki badań w zakresie identyfikacji i lokalizacji pęknięć hartowniczych w stali łożyskowej 100Cr6 z wykorzystaniem autorskiego urządzenia kontrolno-pomiarowego do badań nieniszczących metodą prądów wirowych Wirotest M2 oraz automatycznego stanowiska AutoWir-S1. Do badań zastosowano głowicę stykową o częstotliwości 861 kHz. System rejestrował zmiany amplitudy napięcia oraz częstotliwości rezonansowej. Wyraźny spadek wartości obydwu parametrów wskazywał na obecność nieciągłości. Efekt krawędziowy powodował wzrost amplitudy napięcia oraz spadek częstotliwości, jednakże zmiany te nie wpłynęły na detekcję pęknięć. Najmniejsze wykryte pęknięcie charakteryzowało się maksymalną szerokością około 20 μm i było niewidoczne okiem nieuzbrojonym. Uzyskane wykresy powierzchniowe jednoznacznie obrazują przebieg oraz lokalizację poszczególnych nieciągłości.

EN

The article describes the results of research on the identification and localization of quenching cracks in 100Cr6 bearing steel using a proprietary non-destructive testing device based on the eddy current method called Wirotest M2 and an automatic stand AutoWir-S1. A surface probe with a frequency of 861 kHz was used for the tests. The system recorded changes in voltage amplitude and resonant frequency. A significant decrease in both parameters indicated the presence of discontinuities. The edge effect caused an increase in voltage amplitude and a decrease in frequency, but these changes did not affect crack detection. The smallest detected crack had a maximum width of about 20 μm and was invisible by the unaided eye. The obtained surface charts clearly illustrate the course and localization of individual discontinuities.

2

Borowanie dyfuzyjne stali z zastosowaniem powłoki stopowej Ni-B jako źródła boru

Jończyk Sylwester, Mazurek Anna, Cieślak Grzegorz, Szawłowski Jerzy, Trzaska Maria

Przemysł Chemiczny

|

2019

|

T. 98, nr 4

604--609

PL

Przedstawiono wyniki badań dyfuzyjnego borowania żelaza Armco oraz stali 40Cr4 (40H) z zastosowaniem innowacyjnego źródła boru w postaci powłoki stopowej nikiel-bor (Ni-B) wytwarzanej metodą redukcji chemicznej. Na próbki z żelaza Armco oraz stali 40Cr4 nanoszono powłoki Ni-B, które następnie poddawano obróbce cieplnej w celu dyfuzji boru w głąb materiału podłoża i w efekcie wytworzenia warstwy borków żelaza. Strukturę oraz budowę badanych materiałów charakteryzowano za pomocą dyfrakcji promieniowania rentgenowskiego, skaningowej mikroskopii elektronowej oraz mikroskopii świetlnej. Skład chemiczny badano za pomocą analizatora EDS. Wykonano badania metalograficzne oraz pomiary twardości materiału powłok oraz strefy dyfuzyjnej. Przeprowadzone badania wykazały, że powłoki stopowe Ni-B mogą być źródłem boru w procesie borowania dyfuzyjnego żelaza Armco oraz stali 40Cr4. Wykorzystanie powłoki stopowej Ni-B jako źródła boru jest innowacyjne i nie znaleziono doniesień literaturowych o prowadzeniu takich badań.

EN

Washed and etched samples of Armco iron and Cr-steel (Cr content 1.2% by mass) were covered with a Ni-B layer in a galvanic bath based on NiCl₂ and NaBH₄ (90°C, 2 h). Both samples were heated for 2 h at 1000°C to diffuse B in substrate material and to form layers of Fe borides. Chem. compns. of tested materials and their hardness before and after heating were detd. by X-ray energy dispersion spectrometry and microhardness measurements, resp. The tests confirmed the effect of heat treatment on the presence of Fe borides in the heated samples on both substrate materials as well as on their hardness.

3

Copper-Graphene Composite Materials : Manufacturing Technology and Properties

Majewski Tomasz, Sarzyński Marcin, Sienkiewicz Judyta, Szawłowski Jerzy, Babul Tomasz, Jończyk Sylwester

Problemy Mechatroniki : uzbrojenie, lotnictwo, inżynieria bezpieczeństwa

|

2019

|

Vol. 10, Nr 4 (38)

37--54

EN

The article presents the results of preliminary research into the feasibility of copper-graphene composite application in the production of shaped charge liners in HEAT ammunition from graphene-coated copper grain powders by powder metallurgy techniques. Copper powder grains were coated with graphene with a machine and process developed at the Institute of Precision Mechanics in Warsaw (Poland). The characteristics of the applied powdered materials (including particle size distribution) were determined in this work. The paper discloses the result of graphene identification by Raman spectroscopy. The presence of graphene was confirmed in the processed copper powder. The paper discusses the preparation of copper powder by grinding (refinement) and reduction for consolidation. Powder mixtures of pure copper and graphene powder were applied at different component ratios. P/M compacts and sinters (agglomerates) for the test specimens were made from the proposed mixtures by die pressing and sintering in dissociated ammonia gas. Examples of microstructures and selected test results of material properties are shown for the produced sinters. The paper shows a selection of test results for the copper-graphene composites produced by PPS (Pulse Plasma Sintering) from 100% graphene-coated copper powder. The properties of the produced composite materials were determined, including their density, porosity, and a selection of mechanical properties identified by DSI (Depth Sensing Indentation). It was found that the copper-graphene composite met the primary design criteria applied to shaped charged liners for HEAT munitions. In “traditional” powder metallurgy processes, high-density products can be produced if the composite material features a low content of graphene-coated copper powder; PPS, however, makes the production viable with 100% graphene-coated copper powder.

PL

W artykule przedstawiono wyniki wstępnych badań dotyczących możliwości zastosowania kompozytu miedź-grafen, jako materiału przeznaczonego do wytwarzania wkładek kumulacyjnych amunicji przeciwpancernej technologią metalurgii proszków z proszków miedzi pokrytych grafenem. Grafenowanie proszków realizowane było w oparciu o urządzenie i technologię opracowaną w InstytucieMechaniki Precyzyjnej w Warszawie. W pracy określono charakterystyki zastosowanych proszków (np. rozkład granulometryczny) oraz pokazano wyniki dotyczące identyfikacji grafenu na podstawie analiz wykonanych metodą spektroskopii Ramanowskiej. Potwierdzono obecność grafenu na proszkach miedzi. Przedstawiono informacje dotyczące przygotowania proszku do procesu konsolidacji, obejmujące jego rozdrabnianie i redukcję. Zastosowano mieszanki proszków czystej miedzi z proszkiem grafenowanym o różnych proporcjach. W celu wytworzenia wyprasek i spieków (w postaci próbek badawczych) z zaproponowanych składów mieszanek zastosowano prasowanie matrycowe oraz piekanie w atmosferze zdysocjowanego amoniaku. Przedstawiono przykładowe obrazy mikrostruktury oraz wybrane wyniki badań właściwości otrzymanych spieków. W pracy przedstawiono również wybrane wyniki badań kompozytów miedźgrafen wytwarzanych metodą PPS (Plasma Puls Sintering) z grafenowanego proszku miedzi (zaw. 100%). Określono podstawowe właściwości otrzymanych kompozytów, tj. m.in. gęstość, porowatość oraz wybrane właściwości mechaniczne wyznaczone metodą DSI (Depth Sensing Indentation). Stwierdzono, że kompozyt miedź-grafen spełnia główne wymagania stawiane materiałowi na wkładki kumulacyjne. W przypadku „tradycyjnych” technologii metalurgii proszków uzyskanie wyrobu o wysokiej gęstości możliwe jest w przypadku kompozytu o ograniczonej zawartości grafenowanego proszku miedzi, natomiast dla technologii PPS również dla 100% zawartości proszku grafenowanego.