The purpose of this study was to calculate the effects of magnetic field (MF) on the degree of conversion (DC%) and mechanical properties of a photopolymerized orthodontic adhesive. In this investigation, Vega Ortho UV orthodontic adhesive was employed. The applied magnetic field had varying intensities (fixed at 0.01 T, 0.03 T, 0.05 T, 0.1 T, 0.15 T, and 0.2 T and a duration of 5 minutes) and a fixed frequency of 50 Hz. Vickers microhardness and DC% were investigated utilizing the specimens, which were created using circular molds and prepared for compression strength (CS) testing in accordance with ISO 4049. To evaluate DC% before and after MF exposure, Fourier-transform infrared spectroscopy (FTIR/ ATR) was performed. A microhardness tester was used to quantify the samples’ initial VHN while subjecting them to a 500 g load for 15 seconds. After that, properties were evaluated. With the aid of scanning electron microscopy (SEM), the surfaces were evaluated. The one-way analysis of difference and Tukey significant difference tests were used to evaluate the data. Analyses of statistical data showed that DC% tends to rise up to 0.05 T. When compared to the control, VHN and compression strength were considerably decreased after 0.03 T MF (p ≤ 0.05). However, there was a significant difference between the VHN and CS as their values increased with increasing magnetic field intensity. The surfaces of the Vega Ortho were deteriorated, as shown by SEM scans. It was found that the effect of the magnetic field caused changes in the physical and chemical properties.
PL
Celem badania było określenie wpływu pola magnetycznego (MF) na stopień konwersji (DC%) i właściwości mechaniczne fotopolimeryzowanego kleju ortodontycznego. W badaniu zastosowano klej ortodontyczny Vega Ortho UV. Zastosowane pole magnetyczne miało różne natężenia (0,01 T, 0,03 T, 0,05 T, 0,1 T, 0,15 T i 0,2 T przez 5 minut) i stałą częstotliwość 50 Hz. Mikrotwardość Vickersa i DC% ustalono z wykorzystaniem próbek, które zostały wykonane przy użyciu okrągłych form i przygotowane do badania wytrzymałości na ściskanie (CS) zgodnie z normą ISO 4049. Do oceny DC% przed ekspozycją na działanie pola magnetycznego i po niej wykorzystano spektroskopię w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR/ATR). Do ilościowego określenia początkowej wartości VHN próbek użyto mikrotwardościomierza, poddając je obciążeniu 500 g przez 15 sekund. Następnie dokonano oceny właściwości. Ocenę powierzchni przeprowadzono za pomocą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM). Dane poddano jednokierunkowej analizie różnic i testowi istotnej różnicy Tukeya. Analizy danych statystycznych wykazały, że DC% ma tendencję do wzrostu do poziomu 0,05 T. W porównaniu z próbką kontrolną wartości VHN i wytrzymałości na ściskanie uległy znacznemu zmniejszeniu po oddziaływaniu 0,03 T MF (p ≤ 0,05). Istniała jednak znacząca różnica między VHN i CS, ponieważ ich wartości rosły wraz ze wzrostem natężenia pola magnetycznego. Powierzchnie Vega Ortho uległy degradacji, jak wykazały skany SEM. Stwierdzono, że wpływ pola magnetycznego spowodował zmiany właściwości fizykochemicznych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.