Celem artykułu jest porównanie nośności na zginanie kompozytowych słupów oświetleniowych GFRP otrzymanej za pomocą procedury normowej z wynikami badań na elementach rzeczywistych. W ramach pracy badawczej przebadano 19 kompozytowych słupów oświetleniowych i zweryfikowano ich nośność za pomocą obliczeń według normy PN-EN 40-3-3. Otrzymane wyniki różniły się znacząco. Obecne normowe zasady obliczania nośności słupów GFRP oparte na metodzie stanów granicznych wykazują wyższą nośność słupa, niż wynika to z badań. Badania na elementach wykazały, że podstawowym modelem zniszczenia słupa jest utrata stateczności miejscowej w sąsiedztwie otworu rewizyjnego słupa. Norma nie uwzględnia tego typu zniszczenia, odnosząc się do niego tylko częściowo i nie podając dokładnych procedur obliczania nośności słupa. Jednocześnie pozostawia użytkownikowi wybór pomiędzy weryfikacją nośności elementu za pomocą obliczeń lub za pomocą badań. Weryfikacja jedynie za pomocą obliczeń powoduje więc niebezpieczeństwo nieświadomego zawyżenia nośności słupa.
EN
The purpose of this work is examination of GFRP lighting pole’s bending strength obtained with national standard‘s procedure in comparison with the results of full–scale poles’ experimental tests. 19 GFRP poles were submitted to bending tests, as well as their bending strength, according to PN–EN 40–3–3 standard, was calculated. The obtained results differed greatly. Current procedure of bending strength calculation, based on limit states theory, exhibit higher bending capacity than the capacity obtained from full–scale tests. Experimental study reveals that the basic failure mode of GFRP pole is local buckling in the vicinity of inspection hole. The Eurocode standard does not attach enough importance to this type of failure. It refers to this failure mode only partially, without providing accurate procedure of calculating pole’s bending strength. Moreover, it leaves the choice between experimental and calculation verification solely to the designer. Therefore, verification only by calculation poses a risk of inadvertent overestimation of pole’s bending strength.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The aim of the paper is to present a state-of-the-art report on service life design methods with reference to engineering structures. The approach to durability assessment and verification method developed in the ISO Standards and scientific literature are discussed. The basic durability requirements presented in the structural codes, as well as full probabilistic procedures taking into account statistical properties, are considered. In particular, the limiting values method, the factor method, the semi-probabilistic dimensioning methods such as the lifetime safety factor method and alternative approaches are presented.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.