Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Biodegradable copolymers based on succinimide and lactic acid units prepared by two synthesis routes (variants A and B described in Part I, see [11]) were characterized. Variant A consists in the in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and accordingly variant B previously prepared poly(succinimide) is modificated be means of L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. A comparison of thermodegradation kinetics (TG, DTG), thermal properties (DSC, DTG) and zeta potential was compared for the products obtained through both procedures. Differences in the thermal properties of the copolymers - especially in the glass transition temperatures - were observed.
PL
Przedmiotem badań były powyższe kopolimery otrzymywane w wyniku dwóch różnych wariantów ich syntezy szczegółowo opisanych w części I [11]. Wariant A polegał na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, wodorotlenku amonu i kwasu L(+)-mlekowego, a wariant B obejmował modyfikację uprzednio uzyskanego poli(sukcynoimidu) kwasem L(+)-mlekowym na drodze polikondensacji obydwu tych substancji. W niniejszej publikacji scharakteryzowano wpływ metody syntezy na kinetykę termodegradacji (metody TG i DTG, tabele 1-3, rys. 1-7), właściwości cieplne (metody DSC i DTG, rys. 8) oraz potencjał zeta i związane z nim przewodnictwo elektryczne (zależności od pH i temperatury, rys. 9-12). W szczególności zinterpretowano przy tym zaobserwowane różnice w wartościach temperatury zeszklenia.
EN
This paper present the possibility to achieve biodegradable copolymers with succinimide and lactic acid units via two different routes of synthesis processes. The first one (variant A) involves in situ copolymer synthesis using maleic anhydride, ammonium hydroxide and L(+)-lactic acid and the second (variant B) involves poly(succinimide) synthesis and then its modification with L(+)-lactic acid by mass polycondensation procedure. The prepared copolymers were characterized by IR and ¹H NMR spectroscopy, molecular weights and particle size distribution. The synthesized copolymers can be used as possible matrix to achieve some matrix/active principle systems with medical and pharmaceutical applications, especially owing to their biodegradability and biocompatibility.
PL
Przedstawiono dwa różne sposoby otrzymywania kopolimerów zawierających jednostki sukcynoimidu (SI) i kwasu mlekowego (LA) - PSI-co-LA. Pierwsza metoda (wariant A) polega na syntezie in situ z zastosowaniem bezwodnika maleinowego, amoniaku i LA (schemat A), a wg drugiej (wariant B) wykorzystuje się do tego celu otrzymany wstępnie polisukcynoimid i prowadzi jego polikondensację w masie z LA (schemat B). Uzyskane kopolimery scharakteryzowano metodami spektroskopii IR (rys. 1-3, tabela 1) i NMR (rys. 4) oraz określono ich ciężary cząsteczkowe (metoda GPC, tabela 2) a także wymiary cząstek i rozkład tych wymiarów (rys. 5, tabela 3). Opisane produkty mogą być zastosowane jako biodegradowalne i biokompatybilne nośniki substancji czynnych użytkowanych w medycynie i farmacji.
EN
The effects of different ratios of monomer/crosslinking agent and initiator/activator (potassium peroxydisulfate/ascorbic acid) concentrations on the polymerization of acrylamide (AAm) crosslinked with N,N-methylene-bis-acrylamide (Bis) were studied by dynamic oscilatory testing and gel point (GP) quantitative determination. In the studied conditions, rheological response of PAAm gelation - elastic and viscous moduli, loss tangent and complex dynamic viscosity - indicates these properties could transit between elasticity and viscoelasticity dependently on the reaction time and reactants' ratios. After a certain induction period during which the elastic modulus is close to zero, it increases monotonically until equilibrium is reached.
PL
Metodą reometrycznych badań in situ scharakteryzowano właściwości lepkosprężyste w obszarze przemiany żelowania hydrożeli na podstawie poli(akryloamidu) (PAAm) sieciowanych N,N-metyleno-bis-akryloamidem (Bis) w roztworze wodnym układem redoksy nadtlenodisiarczan potasu (KPS, inicjator)-kwas askorbinowy (AAsc, aktywator). Określono wpływ stosunków masowych monomer/związek sieciujący (w przedziale od 0,01/0,99 % mas. do 99,67/0,33 % mas.) oraz KPS/AAsc (tabele 1 i 2) na wartości modułów sprężystości (G') i stratności (G"), kompleksowej lepkości dynamicznej (?*), tangensa kąta stratności (tan ?) a także czasu żelowania (GP) (tabela 3, rys. 1-3); badania reometryczne prowadzono w stałych warunkach: (temp. 22°C, ?=0,1Hz, s=0,1MPa). Ustalono, że badana charakterystyka reologiczna hydrożeli zmienia się w zależności od stopnia usieciowania (czasu pomiaru w trakcie żelowania in situ) od sprężystej do lepkosprężystej. Określono optymalne warunki żelowania z punktu widzenia końcowego zastosowania hydrożelu.
4
Content available remote Biodegradable polymeric template for magnetic composites on its base
EN
Modified starch and sodium polyaspartate blend was used as a polymeric template for the preparation of a magnetic composites. Their structural and magnetic properties (by SEM, magnetometry, IR), as well as thermal stability and particle size distributions were characterized. The dependence between the magnetite content and magnetic susceptibility values is stressed. The study confirms the possibility to obtain magnetic composites from magnetite (Fe3O4) and the polymeric composite template based on carboxymethyl starch and sodium polyaspartate. The importance of these magnetic composites derives from the biodegradability of the template as well as the possibilities given by functional groups able to couple both magnetite and further bioactive substances.
PL
Otrzymano skrobię modyfikowaną kwasem monochlorooctowym (CMS) oraz sól sodową poli(kwasu asparaginowego) (PSI-Na), których mieszaninę (1:1) użyto w charakterze biodegradowalnej matrycy polimerowej w kompozytach magnetycznych. Wytworzono też nanocząstki magnetytu (Fe3O4) z mieszaniny FeCl3+FeCl2. Na podstawie wspomnianej matrycy i magnetytu sporządzono kompozyty magnetyczne zawierające 2,5%, 5% lub 25% Fe3O4. Metodą IR scharakteryzowano budowę otrzymanej matrycy i jej składników a także magnetycznego kompozytu (rys. 1-3, tabela 1 i 2). Zbadano strukturę wytworzonych produktów (SEM, rys. 5), ich termostabilność (TG i DTG, rys. 4, tabela 3) i podatność magnetyczną (rys. 6); określono także rozkład wymiarów cząstek biodegradowalnej matrycy, magnetytu oraz kompozytów magnetycznych o różnym udziale Fe3O4 (rys. 7). Podkreślono wzajemną zależność pomiędzy zawartością cząstek magnetytu a wartością podatności magnetycznej kompozytów. Wyniki przedstawionych badań potwierdzają możliwość uzyskania kompozytów CMS/PSI-Na/Fe3O4. Znaczenie takich materiałów wynika zarówno z biodegradowalności matrycy polimerowej, jak i ze zdolności obecnych w matrycy grup funkcyjnych do wiązania nie tylko magnetytu, ale i innych substancji bioaktywnych.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.