Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Problemy rewitalizacji małych miast na przykładzie Międzyrzecza

Kononowicz W., Pisera I.

Budownictwo i Architektura

|

2018

|

Vol. 17, nr 1

13--20

PL

W artykule zaprezentowano metodę rewitalizacji Starego Miasta wraz z zamkiem i zespołem folwarcznym w Między-rzeczu, zastosowaną w projekcie dyplomowym, wykonanym w 2016 roku na Uniwersytecie Zielonogórskim, w Katedrze Architektury i Urbanistyki [1]. Projekt ten został wyróżniony w międzynarodowym konkursie konserwatorskim im. Prof. Jana Zachwatowicza, organizowanym dorocznie przez PKN ICOMOS, a także zdobył nagrodę w Konkursie o Nagrodę Ministra Infrastruktury [2]. Metoda rewitalizacji polegała na przywróceniu generalnych cech przestrzennej struktury średniowiecznego miasta, przy dopuszczalnej różnorodności elementów drugoplanowych kompozycji. Pojęcie różnorodności odnosi się tu zarówno do obiektów objętych ochroną konserwatorską, jak też do nowoprojektowanych o nowoczesnej formie, harmonizującej z otoczeniem, a także rekonstruowanych. Wschodnia pierzeja rynku jak i duża część pierzei południowej, uległy zniszczeniu na skutek II wojny światowej i nigdy nie zostały odbudowane, a ich miejsce oraz sąsiadujących kwartałów zabudowy wypełniła zieleń. Większość mieszkańców, szczególnie młodych, akceptuje taki stan. Projekt stanowi przykład kompleksowego opracowania konserwatorskiego od skali urbanistycznej do architektonicznej, Wykonane studium historyczno-urbanistyczne oraz staranne analizy stanu istniejącego, w różnych aspektach pozwoliły skonstruować wytyczne konserwatorskie, które dały podstawę do projektu rewitalizacji historycznego miasta. W ramach rewitalizacji, m.in. uzupełniono strukturę miejską o brakujące kwartały zabudowy, przywrócono Rynkowi jego rangę i historyczne proporcje, zaprojektowano nową posadzkę w Rynku, ożywiono nową funkcją zabudowania folwarczne oraz zaprojektowano park krajobrazowy na sąsiadującym zdegradowanym terenie.

EN

The article presents a method of revitalisation of the Old Town together with the castle and grange complex in Międzyrzecz, applied in a master’s dissertation prepared at the Chair of Architecture and Urban Planning of University of Zielona Góra in 2016, that received an honourable mention in the Prof. Jan Zachwatowicz international conservation competition organised by PKN ICOMOS. The revitalisation method envisaged restoration of the general spatial characteristics of a historical urban scheme, permitting diversity of the supporting components being subordinated to the overall composition. The notion of diversity applies to the buildings protected by the monuments conservator as well as to the new ones harmonising with the existing environment and to reconstructions. The eastern frontage and part of the southern frontage of the market place were destroyed by World War II and never rebuilt. Their place, as well as that of the adjacent dwelling quarters were taken by greenery. Majority of residents, especially the young ones accept this status quo. The master’s dissertation is an example of a comprehensive conservation study, from urban to architectural scale, preceded by historical-urban studies and relevant analyses of the existing state in many aspects. Results of the analyses enabled to formulate conclusions and conservation guidelines which served as the basis for the revitalisation design. The revitalisation included, amongst other things, rebuilding of the missing city blocks, preparation of a new floor design for the Market Place, revival of the grange complex buildings with new features and designing a landscape park to be situated on the adjacent, degraded land.

2

Revalorization problems of the down-town areas on the example of Zielona Góra

Kononowicz W., Sukienniczak J.

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2016

|

No. 23(4)

79--88

EN

The aim of the considerations presented in the article is to determine the developmental directions of the inner urban areas respecting and honouring the cultural heritage of Zielona Gora city. The formation of useful physical form of the urban lifestyle environment is particularly important in the process of urban regeneration. The article presents polemics with the planning documents and raises the issues related to urban green areas and street furniture. The design proposal shows one of the possibilities to bring the improperly developed areas back to the city. Every city is made of people and, therefore, it is essential for these people to have social awareness of individual influence on the shape of urban areas.

PL

Celem przedstawionych rozważań jest ustalenie kierunków rozwoju śródmiejskich obszarów miasta z poszanowaniem dziedzictwa kulturowego na przykładzie Zielonej Góry. Kształtowanie pięknej i użytecznej, fizycznej formy miejskiego środowiska życia jest szczególnie istotne w procesie rewitalizacji miasta. W artykule podjęto polemikę z dokumentami planistycznymi oraz poruszono zagadnienia związane m.in. z zielenią i małą architekturą. Propozycja projektowa przedstawia jedną z możliwości przywrócenia miastu obszarów niewłaściwie zagospodarowanych. Miasto tworzą ludzie i konieczna jest społeczna świadomość osobistego wpływu na kształt miejsc.

3

Historical allotment gardens in Wrocław - the need to protection

Kononowicz W., Gryniewicz-Balińska K.

Civil and Environmental Engineering Reports

|

2016

|

No. 21(2)

43--52

EN

Since about the mid-nineteenth century, together with the changing socio-economic situation, different types of allotments appeared in Wrocław. Initially, they were rented gardens, gardens for the poor or for factory workers. At the beginning of the twentieth century, school gardens and the so called Schreber gardens with a large common square were set up as part of Dr. Schreber's educational health program. In 1914-1918, “war” vegetable gardens were commonly cultivated. In the 1920s allotment gardens began to be systematically introduced to the city plan as permanent, purposefully designed elements of urban greenery. They were often designed together with urban parks, or so called “Folk Parks” of a recreational and sport character. In the 1930s, during the economic crisis, allotments with garden houses were adapted for the unemployed and the homeless to live in. Wrocław allotment gardens have undeniable historical, social, recreational, economic and compositional value. These gardens are a cultural heritage that should be protected. In Western Europe we are witnessing a renaissance of the idea of allotments, while in Poland - a tendency to eliminate them from urban landscapes.

PL

Od około połowy XIX wieku, wraz ze zmianami sytuacji społeczno-gospodarczej, pojawiały się we Wrocławiu różne typy ogródków działkowych. Początkowo były to ogródki: dla biednych, czynszowe i przyzakładowe. Z początkiem XX w., w ramach realizacji programu wychowawczo - zdrowotnego dra Schrebera, zakładano ogrody szreberowskie z dużym wspólnym placem, jak również ogródki szkolne. W latach 1914-1918 rozpowszechniły się wojenne ogródki warzywne. W 20. latach XX w. Zaczęto systemowo wprowadzać ogrody działkowe do planu miasta jako stałe, świadomie projektowane elementy miejskiej zieleni. Często projektowano je w powiązaniu z parkami miejskimi, bądź tzw. Parkami Ludowymi o charakterze rekreacyjno - sportowym. W latach 30. XX w., w dobie kryzysu gospodarczego, zakładano tzw. osiedla działkowe z altanami mieszkalnymi dla bezrobotnych i bezdomnych. Wrocławskie ogrody działkowe mają niezaprzeczalne walory historyczne, społeczne, rekreacyjne i gospodarcze oraz kompozycyjne. Założenia te stanowią dziedzictwo kulturowe które powinno podlegać ochronie. W krajach Europy Zachodniej obserwujemy renesans idei ogrodów działkowych, natomiast w Polsce tendencję do rugowania ich z pejzażu miasta.

4

Propozycja rewitalizacji założenia pałacowego w Borowinie

Kononowicz W., Raszczuk K.

Przegląd Budowlany

|

2013

|

R. 84, nr 3

77-81

5

Koncepcja rewitalizacji i adaptacji założenia pałacowego w Samborowicach

Kononowicz W., Misztal W.

Przegląd Budowlany

|

2013

|

R. 84, nr 3

74-77

6

Poprawa funkcjonalności wielkopłytowych budynków wielorodzinnych na osiedlu "Polanka" we Wrocławiu pod kątem potrzeb osób niepełnosprawnych

Kononowicz W., Matczak A.

Przegląd Budowlany

|

2011

|

R. 82, nr 4 dod.

118-122

7

Poprawa estetyki elewacji w budynkach wielorodzinnych z wielkiej płyty na przykładzie osiedla "Polanka" we Wrocławiu

Kononowicz W., Matczak A.

Przegląd Budowlany

|

2011

|

R. 82, nr 4 dod.

112-117

8

Wrocławskie dokonania urbanisty i architekta Ernsta Maya w latach 1919-1925 - etapem w drodze do funkcjonalnego Frankfurtu

Kononowicz W.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2010

|

T. 55, z. 1-2

3-38

PL

Budownictwo mieszkaniowe, rozwijane przez Ernsta Maya w latach 1919-1925 na Śląsku, antycypowało jego słynne realizacje funkcjonalnych i nowoczesnych osiedli mieszkaniowych we Frankfurcie nad Menem, gdzie od połowy 1925 roku pełnił urząd miejskiego architekta. Podwrocławskie gminy i dolnośląskie miasteczka były dla Maya pierwszym szerokim poligonem doświadczalnym, na którym sprawdzał zasady planowania osiedli i utorował drogę do typowego, funkcjonalnego, zdrowego i ekonomicznego budownictwa mieszkaniowego. Wrocławskie doświadczenia Maya, jako architekta i urbanisty, stanowiły ważny i owocny etap w jego drodze do Nowego Budownictwa. Ten konsekwentny kierunek potwierdziły takie działania, jak: zdecydowane preferowanie aspektu społecznego w budownictwie mieszkaniowym, stosowanie typizacji elementów budowlanych, a także całych mieszkań i mebli, dążenie do racjonalnych i oszczędnych rozwiązań, m.in. antycypującego "frankfurcką kuchnię", doświadczenia z "mieszkaniami minimum", a także zapowiedź płaskich dachów. Nowa rzeczowość znalazła swój wyraz również w skali urbanistycznej. W planach osiedli pojawił się racjonalizujący układ "paralinijkowy", stanowiący ogniwo pośrednie pomiędzy malowniczą kompozycją unwinowską, a racjonalnymi układami linijkowymi, spełniającymi charakterystyczne dla nowoczesnego mieszkalnictwa postulaty: "powietrza, słońca i zieleni". Ważnym osiągnięciem Maya, potwierdzającym jego wkład do nowoczesnej urbanistyki były projekty decentralizacji Wrocławia metodą satelitów, tak w skali miasta, jak i w ujęciu regionalnym. Doświadczenia zdobyte przez Maya we Wrocławiu, zastosowane w procesie budowy Nowego Frankfurtu, poparte większymi jego możliwościami organizacyjnymi jako Stadtbaurata, przyczyniły się do osiągnięcia spektakularnego sukcesu, w krótkim czasie.

EN

The housing architecture developed by Ernst May in the years 1919-1925 in Silesia anticipated his famous realizations of functional and modern estates in Frankfurt am Mein, where from mid-1925 he held the post of the city architect. The Wrocław suburbs and Lower Silesian towns were May's first large experimental sites, on which he tested the principles of planning settlements and paved the way for typified, functional, healthy and economical housing construction. May's Wrocław experiences as an architect and urban planner were an important and fruitful stage on his path towards New Construction. It was an unfaltering direction confirmed by such practices as a decided preference for the social aspect in housing construction, application of typified construction elements, also whole homes and furniture, a striving for rational and cost-cutting solutions among others anticipating the "Frankfurt kitchen", experiences with "minimum dwellings", as well as an introduction to flat roofs. The new matter-of-factness also found its expression in town planning scale. Estates were arranged according to a rationalized "paralinear" plan, that was a link between Unwin’s picturesque compositions and the rational "linear" designs that fulfilled the postulates of new housing on "air, sun and nature". An important achievement of his, confirming May's contribution to modern urban planning, were the designs for decentralizing Wrocław with the use of satellites, on a scale of city as well as region. May's experiences gathered in Wrocław, applied in the process of building New Frankfurt, supported on his greater organizational potential as the Stadtbaurat, contributed to his spectacular success, reached within a short time.

9

Wybrane zagadnienia urbanistyczne wielkich miast i osiedli mieszkaniowych w Zachodniej Europie od połowy XIX wieku do Drugiej Wojny Światowej

Kononowicz W.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2008

|

T. 53, z. 1

3-27

PL

Reakcja na stan dziewiętnastowiecznego miasta, zarówno w sferze teoretycznej jak i praktycznej przyjmowała rozmaite formy. Około połowy XIX wieku pojawiły się z jednej strony akty regulacji, czyli przebudowy istniejących miast, z drugiej zaś tworzenia podmiejskich osiedli w ramach ucieczki przed industrialnym molochem. Ostatnie dziesięciolecie dziewiętnastego wieku i pierwsze wieku dwudziestego - to okres przełomowy w urbanistyce europejskiej. Wtedy to dojrzał proces kształtowania się nowoczesnej myśli urbanistycznej, u której podstaw leżała integracja aspektów technicznych, społecznych, higienicznych i estetycznych w planowaniu miast. Ten etap, nazwany przez F. Choay "urbanizmem", a przez J. Posenera "Gesamtplanung", odnosił się do a-priori nowego porządku urbanistycznego, kwestionującego porządek dotychczasowy. Ważnym wydarzeniem był konkurs na rozbudowę Wielkiego Berlina (1910), którego wyniki na lata wytyczyły kierunki rozwoju wielkiego miasta. Źródła nowoczesnych przemian w urbanistyce sięgają głęboko w XIX wiek i wiążą się z teoriami myślicieli społecznych i politycznych, mających aspiracje całkowitej odbudowy społeczeństwa. Nowa myśl urbanistyczna ukształtowała się według dwóch przeciwstawnych nurtów: progresywnego i kulturalistycznego. Progresywny model z jego racjonalnością, standaryzacją, higieną, strefowaniem, zamanifestowany z początkiem XX wieku przez T. Garniera, kontynuowany był w projektach i realizacjach okresu międzywojennego, szczególnie przez Bauhaus, Le Corbusiera i racjonalnych architektów CIAM. To Garnier pierwszy podjął zagadnienia najmniejszego mieszkania, racjonalnych sposobów zabudowy oraz miasta funkcjonalnego, które w latach 1929-1933 stały się tematami kolejnych kongresów CIAM. Nurt kulturalistyczny natomiast nawiązywał do obrazu małego i zwartego miasta przedindustrialnego. Jego głównymi przedstawicielami byli C. Sitte i R. Unwin, a cechami kształtowania przestrzeni, malowniczość i asymetria. W nurt ten wpisał się model miasta -ogrodu, opublikowany w Anglii przez E. Howarda w końcu XIX wieku, rozpoczynający wielki ruch miast-ogrodów rozwijany przez wiele dziesięcioleci. Ten ruch mający faktycznie swe korzenie w podmiejskich osiedlach patronackich i rezydencjonalnych z połowy XIX wieku, kontynuowany był w koncepcjach rozbudowy miast metodą satelitów z okresu międzywojennego, jak również w realizacjach Nowych Miast w Anglii po drugiej wojnie światowej. W zależności od uwarunkowań politycznych, społecznych i gospodarczych ruch ten przyjmował różne zabarwienia. Np. w dobie kryzysu gospodarczego pod koniec Republiki Weimarskiej kiedy wzmogła się tendencja ucieczki z dużych miast na przedmieścia, prawie na miarę ruchu "miast-ogrodów", ucieczka ta była powrotem na żywicielską rolę, w ramach walki o przetrwanie. W okresie III Rzeszy natomiast stosowano zasady miasta-ogrodu jako skuteczną podbudowę nacjonalistycznej ideologii.

EN

Reactions to the state of the 19th century city, both in theoretical and practical areas, took various forms. On one hand, regulations were introduced around the mid 19th century, on the other hand, suburban residential estates were created tendency to escape from large industrial cities. The last decades of the 19th century and the first decades of the 20th century was a breakthrough period in European town-planning. At that time, the process of forming modern town-planning, based on the integration of technical, social, hygienic and aesthetic aspects, matured. This phase, named "urbanism", by F. Choay and "Gesamtplanung" by J. Posener, referred to an a-priori new town-planning order, questioning the current order. A vital event was the competition for the extension of Greater Berlin (1910), whose results set the direction of development of this large city for many years. The sources of modern changes to town-planning date back to the 19th century, related to theories of social and political thinkers with aspirations to completely reconstruct societies. The new town-planning concept was formed following two contrary trends: progressive and cultural. The progressive model, with its rationality, standardisation, hygiene and zoning, manifested at the beginning of the 20th century by T. Garnier, and continued in designs and executions of the inter-war period, in particular by Bauhaus, Le Corbusier and CIAM rational architects. Garnier was the first to tackle the issue of the smallest flat, rational development methods and the functional city, which in 1929-1933 became topics of the subsequent CIAM congresses. On the other hand, the cultural trend referred to the image of small and dense pre-industrial city. Its main representatives were C. Sitte and R. Unwin, whilst the forms of forming space included picturesqueness and asymmetry. This trend reflected the model of the garden-city, published in England by E. Howard at the end of the 19th century, which initiated a great garden-city movement developed over many decades. This movement, with its roots in suburban patronal colonies and residential estates from the mid 19th century, was continued in city extension concepts via the satellite method of the inter-war period, and also in the execution of New Towns in England after World War II. Depending on the political, social and economical conditions, this movement took various flavours. For example, during the economic crises of the Weimar Republic, when the tendency to escape from large cities to the suburbs increased almost on the scale of the garden-cities movement. This escape was a return to a subsistence plough-land as a struggle for survival. On the other hand, during the Third Reich, the garden-city principles were applied as an effective foundation of nationalistic ideology.

10

Ku reprezentacyjnej przestrzeni miejskiej. Przemiany urbanistyczne wschodniej części Przedmieścia Odrzańskiego we Wrocławiu w XIX i na pocz. XX wieku

Kononowicz W.

Kwartalnik Architektury i Urbanistyki

|

2007

|

T. 52, z. 1-4

81-93

PL

Przedmieścia Odrzańskie i Piaskowe końca XIX i początku XX wieku było poligonem dynamicznych przemian przestrzennych, nawiązujących do najbardziej aktualnych tendencji urbanistyki europejskiej. Przedstawione w artykule koncepcje i realizacje urbanistyczne takie jak: projekty regulacji - geometryczne i malownicze, systemy przenikania tkanki miejskiej zielenią, kształtowanie uliczek mieszkaniowych wewnątrz kwartałów zabudowy, czy racjonalne budownictwo spółdzielcze w zabudowie blokowej (Wohnhofe), stanowią, bardzo interesujący przegląd nowatorskiej myśli urbanistycznej tamtego okresu.

EN

Przedmieście Odrzańskie and Piaskowe was, at the end of the XIX century and the beginning of the XX century, a proving ground of dynamic spatial changes, with reference to the most up-to-date European urban planning tendencies. Urban concepts and executions presented in the articles, such as regulation designs - geometric and picturesque, systems of penetrating the city's flesh with green areas, the formation of residential streets within development quarters, and rational cooperative construction in block development (Wohnhofe), constitute a very interesting review of modern urban thoughts of that period. This includes the noticeable influence of the aesthetical urban doctrine of Camillo Sitte, and radial and wedge formation of green areas by Teodor Fritsch. The designers Alfred von Scholtz and Alfred Friihwirth placed in the centre of the plan the picturesque Nowowiejski Park (1905), constituting a metropolitan frame for prestigious public buildings located at its edges such as St. Michael Archangel church (design: Alexis Langer 1862-1871), Pestalozzie Complex of People's School (design: Richard Phiddemann 1898) and the Building School (design: Karl Klimm 1904).

11

Między tradycją a nowoczesnością Przyczynek do rozwoju racjonalnych form budownictwa mieszkaniowego we Wrocławiu w latach 1874-1930

Kononowicz W.

Architectus

|

2006

|

Nr 1(19)

19--30

PL

Opracowanie jest poświęcone specyficznej formie zabudowy mieszkaniowej, stosowanej z powodzeniem w śródmiejskich dzielnicach Wrocławia w okresie międzywojennym XX w., zwanej dziedzińcem mieszkaniowym (Wohnhof). Wohnhof - to pozbawiony oficyn blok obrzeżnej zabudowy mieszkaniowej, wypełniony wspólną zielenią, z placami zabaw, umożliwiający mieszkańcom, zwłaszcza dzieciom, przebywanie na wolnym powietrzu, w bezpiecznej izolacji od ruchu ulicznego. Jest to zracjonalizowana forma dziewiętnastowiecznej struktury kwartału, wpisanej w sieć miejskich ulic, stojąca na pograniczu tradycji i nowoczesności. W dawnej tradycji jest tu osadzone zarówno kontynuowanie samej formy bloku, ujętego w kwartał ulic, jak i częste stosowanie wysokich dachów; do nowej tradycji odnosi się natomiast stosowanie racjonalnych zasad w budownictwie mieszkaniowym, zapewniających każdemu mieszkańcowi odpowiednią ilość światła, powietrza, słońca i zieleni.

EN

The housing estate square called Wohnhof - a form of rational dwelling architecture frequently applied in the central quarters of Wroclaw in the between-the-war period of the 20lh century - in fact derives from the 19"' century. It is a rationalized form of a building quarter from which outbuildings have been removed and are replaced by courtyards with communal greenery. Such dwelling complexes were realized in Berlin at the end of the 19lh century and the beginning of the 20l1' century. Already similar ideas were applied in the 70, of the 19lh century in Wroclaw. The most interesting of them, although not realized, was the Wilhelmsstadt project (1873), a representative quarter planned in the Świdnicki suburb as a result of pride due to the rebirth of the empire, with quarters in the form of apartment-houses surrounding communal courtyards filled with plants. No less interesting were alternative projects of managing municipal Pond Fields (1876). In their programme the bordering habitation buildings, with no outbuildings, occupied an important place. The following habitation complexes of the Wohnhof type should be included in the period of the Waimar Republic: Am Sauerbrunn (1926) in Gajowice, the project of H. Wachlich, the Westend housing estate (1925-1929) in Szczepin, the project of Theo Effenberger with the participation of H. Lauterbach, and the Tebbenjohanns-Hof (1929-1930) in the Piaskowy suburb - for workers of the post. All these postulations are inherent between tradition and modernity. Tradition is manifested in the quarter-like arrangement of blocks adjusted to the street network, and occasionally in the architectonic forms. Modernity, however, is manifested in the new principles of shaping space bound with function, hygiene and infrastructure; also through spacious courtyards filled with plants, within the blocks, functionally planned flats, access to light, air and sun, and also central heating, and modern laundries. Modernity also means new, currant architectonic and forms.

12

"Miasto-ogród" Pawłowice we Wrocławiu. Problemy rewaloryzacji

Kononowicz W., Ożóg M.

Architectus

|

2000

|

Nr 2(8)

75-87

PL

Idea miast-ogrodów, została zapoczątkowana w 1898 r. w Anglii publikacjąksiążki sir Ebenezera Howarda To-mor-row a Paceful Path to Real Reform, której drugie wydanie Garden-Cities ofTo-morrow z 1902 r.[8] przyniosło wielki rozgłos w całej Europie. W okresie międzywojennym roz-winęła się ona w prężny ruch miast-ogrodów propagujący tę nową formę osiedleńczą, zalecaną przez gremia międzynarodowe jako sposób na rozbudowę wielkich miast [12, s. 12]. Lewis Mumford uznał, że książka Howarda zdziałała więcej dla zmiany kierunku urbanistyki i uzdrowienia miast, niż jakakolwiek inna książka. Według Howarda miasto-ogród miało stanowić limitowaną co do wielkości, samodzielną funkcjonalnie jednostkę osiedleńczą, gospodarczą i przestrzenną, rządzącą się na zasadach spółdzielczych, przeznaczoną dla 32 000 mieszkańców, którym zapewnia: słoneczne domy z ogrodami, piękno przyrody, czyste powietrze i wodę, różnorodność zatrudnienia i usług, godne wynagrodzenia, niskie czynsze, możliwość społecznej aktywności, wolność i kooperację. Otoczone miało być niezabudowanym zielonym pasem pól, łąk i lasów, stanowiącym strefę żywicielską i rekreacyjną, naturalnie limitującą wielkość miasta. Miasta ogrody, powiązane dogodną komunikacją, miałyby tworzyć konstelację wokół miasta macierzystego, zapewniającego usługi wyższego rzędu.

EN

The idea of garden-cities of E. Howard and their transformed version of "housing estates-satellites" of R. Unwin and E. May, is today reliving its renaissance, it is becoming the subject of symposiums, studies, publications and projects. The yearning for an integrated society living in garden estates of a clearly defined programme and spatial composition, is expressed in this manner. This is confirmed by the diploma project called: "The garden-city of Pawłowice - its revalorization", carried out by Małgorzata Ożóg, a student of the Department of Architecture at the Wroclaw University of Technology, under the direction of Professor Wanda Kononowicz, at the Institute of the History of Architecture, Arts and Technology. The project was awarded a distinction in the Professor Jan Zachwatowicz competition, for the best work in the field of monuments' preservation, organized in 1999 by the Polish National Committee of ICOMOS. Pawłowice (in German Pawelwitz, from 1937 to 1945 - Wen-delborn), of about 2000 inhabitants, lies in the north-eastern part of Wroclaw in the district of Psie Pole. It was merged with Wrocław in 1970. The building society of Gartenstadt Pawelwitz Sie-dlungsgesellschaft m.b.H.wg built a garden-city here, before the war, on the terrain of the former property of the Korn family, according to the plan created in 1927 by the BDA architect Friedrich Wilhelm Reinsch. The revalorization project of the garden-city contains the following parts: 1. study-historical, 2. analitical, formulated chronologically, functionally, the technical state and esthetic valuation, terminated by conservation directions, 3. project, with a concept plan of spatial development and architectural project of a Peoples' House and a repeatable one-family house. A new plan has been proposed of arranging Pawłowice for 5000 inhabitants, with low buildings of low intensity (of about 45 inhibitants/ha), maintained in a picturesque convention. The new buildings have been developed in the north direction, forming a structure of elementary complexes of the so-called super-blocks in the Rudburn system, with cul-de-sac streets. In order to obtain obtaini a stylistic homogeneity, typical one- two- or four-family houses have been proposed, in several variants, of an average habitable surface of 85-120 m2. The architectonic form corresponds to the existing modernistic houses from the years 1927 -1930. A comlex system of pedestrian communication has been created, with promenades, footpaths and green belts. The new system absorbs the existing monumental elements such as: the relics of. a mediaeval stronghold, buildings of an old village, a 19th century mansion with a park and farm buildings (at present the property of the Academy of Agriculture), and the garden-city of 1927. For the northern and southern parts there have been demarcated separate areas with a set of buildings of public services. In the area of the more prestigious southern square rises a multifunctional Peoples' House. A natural watering resort has been arranged by the lake as well as a complex of swimming-pools. In accordance with the principle of shaping the garden-city the estate is surrounded by a green isolation belt of a minimal width of 150 m., penetrating the interior of the estate. The communication system is adapted to the course of the motor-way planned in the vicinity. A correction of the "motor-way link" running too near the estate, planned by the City, has been proposed. At present, Pawłowice has once more become a fashionable estate. It is necessary to make certain that in the process of development Pawłowice does not lose the atmosphere of individuality and the features of a garden-city. The project presented and the guiding rules for conservation, will be of assistance in this regard.