Protokół z Kyoto, jako pierwszy i jedyny mechanizm wdrażania w strukturze Ramowej Konwencji ONZ w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), obowiązuje do końca 2012 roku. Jest jednakże wiele powodów, aby nie odchodzić od tego wielostronnego podejścia do zmian klimatycznych i przejść do kolejnego etapu Kyoto II. W ten sposób traktat będzie poddany wnikliwej analizie w celu ustalenia jego niedociągnięć w zakresie celów, instrumentów i instytucji. W szczególności, z różnych powodów, Protokół z Kyoto, który ma przede wszystkim sens ekonomiczny, powinien być uzupełniony przez aspekty techniczne w ramach Konwencji Klimatycznej ONZ. W tym artykule pokazano, jaką formę przybierze ta podwójna, innowacyjna strategia przyszłej polityki klimatycznej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.