Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

The destructive nature of mendasious information in security policy

Adamkiewicz Marek

Wiedza Obronna

|

2022

|

nr 3

63--85

EN

The article argues that information in security policy is a function of the prevailing political system and public relations that determine the mode of communication, intentions, expectations and necessities of ruling. If satrapy dominates, information has a manipulative dimension, while when democracy is the warp of the state and the organization of social structures, manipulation of news is subject to control. Thus the quality and reliability of information serving security is determined by the type of organization of social and state life which may take a democratic, despotic, authoritarian or totalitarian form. Depending on the prevailing order information is adapted to its nature. But the pathological and dangerous dimension of information appears only in a satrapy which takes politicosteria (dictatorship’s banditry) as the proper expression of the political system. This in turn is based on privileges and benefits that determine the network of mutual connections and ways of access to wealth. After all, to ensure it, a despotic security policy is needed which is affirmed by conformists who agree to undemocratic governments if they provide a stabilized, albeit captive (apparent) existence. In other words, the satrapy and its politicians include in their strategy both the humiliation of their allies and the suffering of their opponents depicted in persecution, harassment, solitary confinement and, in its extreme form, assassination. But in order to justify repression both outside and inside the anti-democratic system, manipulative information is needed. And its direct cause, however, is access to an existence of prosperity, for which every lie and information bluff is a guarantee for survival. Thus, in order to keep the wealth and privileges, politicians must lie as long as they can and to whom they can. It is because lying serves their security that is equal to the security of the state because the country’s resources are appropriated by politicians. The alternative to politicostery is ethics as the power of conscience safeguards the truth about social relations. The discussion here takes Russia as an example, although the views presented can be applied to any other autarky.

2

On the existential security in view of the contemporary philosophical conceptions on transience

Adamkiewicz Marek, Warchał Arnold

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

R. 9, Nr 15

105--129

EN

This is the final - fourth article of the series of texts focusing on problems of human transience. Hence, it is the culmination of focus on tribulations considered to be the rudimentary (as basic and commencing) aspects of our sense of security. And is considered to be an essential (fundamental) manifestation of the destruction of human existence. Death - transience of life, as a physical parameter and evolutionary mechanism is defined by the very laws of nature, which does not change and remains an inexhaustible source of human anxiety, and reflective understanding leading to consciousness of very immediate dimension of our mortality. Transience is a sign of ephemerality of existence and, therefore, it makes us realize the irrationality of human existence scattering in the shadow of death and dying. Consequently, the considerations contained in the article relate to the security as projection of being in manifestation of reflective thinking about worldliness, which does not relieve us of a dread of temporariness, when focused on short-lived and temporary life. From this point of view, the authors’ direct attention to philosophical statements and views, that belong to the existential rhetoric. For that reason, among the fascinating authors of the philosophy of life there are thinkers who are interested in the thanatological discourse. In the text authors are presenting the views of contemporary thinkers, with reference to the positions of Friedrich Nietzsche, Erasmus Majewski, Wilhelm Dilthey, Miguel de Unamuno, Nikolai Berdyaev, Lev Shestov, Carl Gustav Jung, Pierre Teilhard de Chardin, Karl Jaspers, Gabriel Marcel, Martin Heidegger, Albert Camus, Paul Ricoeur, Emmanuel Levinas, Vladimir Jankelevitch, Henryk Elezenberg, Józef Tischner, Jan Szczepański, Józef Bańka, Zygmunt Bauman and others - those who disseminate on the issues of the securitization, in its existential stratum.

PL

Artykuł jest zwieńczeniem serii czterech tekstów, które poświęcone zostały przemijaniu traktowanemu jako rudyment (podstawa i początek) utraty poczucia bezpieczeństwa traktowanego jako istotny (fundamentalny) przejaw destrukcji człowieczej egzystencji. Przemijanie jako parametr fizyczny i mechanizm ewolucyjny określone jest przez same prawa natury, co nie zmienia tego, że pozostaje niewyczerpanym źródłem ludzkiej trwogi, uzmysławiając zupełnie doraźny wymiar naszej doczesności. Przemijanie znamionuje nietrwałość egzystencji i w związku z tym uświadamia niedorzeczność ludzkiego bytu rozpościerającego się w cieniu śmierci i umierania. Dlatego też rozważania zawarte w artykule dotyczą projekcji bezpieczeństwa będącego przejawem refleksyjnego myślenia o doczesności, która nie uwalnia nas od trwogi tymczasowości, krótkotrwałości i doraźności życia. Z tego punktu widzenia w materiale przytacza się filozoficzne wypowiedzi i poglądy należące do retoryki egzystencjalnej i dlatego pośród frapujących autorów reprezentantów filozofii życia znaleźli się myśliciele niestroniący od wątków tanatologicznych. Dlatego tez w tekście sięgnięto po stanowiska Fryderyka Nietzschego, Erazma Majewskiego, Wilhelma Diltheya, Miguela de Unamuny, Mikołaja Bierdiajewa, Lwa Szestowa, Carla Gustawa Junga, Pierre’a Teilharda de Chardina, Karla Jaspersa, Gabriela Marcela, Martina Heideggera, Alberta Camusa, Paula Ricoeura, Emmanuela Levinasa, Vladimira Jankelevitcha, Henryka Elezenberga, Józefa Tischnera, Jana Szczepańskiego, Józefa Bańki, Zygmunta Baumana i innych, które nawiązują do problematyki sekuritalnej w jej warstwie egzystencjalnej.

3

Możliwości wykorzystania nauk humanistycznych w teorii bezpieczeństwa

Adamkiewicz Marek

Studia Bezpieczeństwa Narodowego

|

2019

|

R. 9, Nr 15

59--85

PL

Artykuł stanowią rozważania wokół znaczenia nauk humanistycznych w kształtowaniu problematyki badawczej podejmowanej w naukach o bezpieczeństwie. Tekst potwierdza tożsamość zainteresowań humanistyki z naukami społecznymi, które dotyczą ogólnej refleksji związanej ze współczesnymi przemianami cywilizacyjnymi i przeobrażeniami w standardzie życia ludzi, postępem w naukach oraz rozwojem technologii służących egzystencji. W podejściu do kwestii dotyczących rozwoju humanistyki i wiedzy społecznej występuje dysonans na styku przemian tzw. świadomości technologicznej i moralnej zadumy nad postępem naukowo-technicznym w ogóle. I choć w artykule przedstawione konfiguracje łączenia wiedzy specjalistycznej (stosowanej) z wiedzą ogólną (nauki podstawowe) rzutują na współczesne profilowanie wykształcenia akademickiego, to jednak nie potwierdza tego sam potencjał edukacji humanistycznej (i społecznej też). Tak więc w kształtowaniu konkretnych specjalistów mających być zarówno dobrymi ludźmi, jak i profesjonalistami przeobrażającymi swoją wrażliwość w sukces pracy zawodowej, udział humanistyki jest ograniczany. I pomimo tego, że na poziomie deklaracji dostrzega się konieczność konwergencji humanistyki, bezpieczeństwa i techniki, to jednak na gruncie finansowego wsparcia dla tychże zakres ich poważania różni się. I to właśnie wydaje się być w ogóle znamienne dla poszanowania poszczególnych dyscyplin podstawowych i stosowanych. Okazuje się bowiem, że prymat nauk stosowanych nad podstawowymi nie jest funkcją odmienności przedmiotów zainteresowania i różniącej się metodologii, ale wynika z ekonomicznych pożytków. Tym samym przewaga technokracji nad humanizacją środowiska ludzkiego - przynajmniej na poziomie ważności badań - utrzymuje się, zaś bezpieczeństwo w teorii pozostaje ładną hipotezą, a w praktyce koniecznością.

EN

The article is a reflection on the importance of humanities in shaping the research topics undertaken by the Security Studies. The text affirms the correspondence of interests between the humanities and the social sciences, which in general deal with the reflection on contemporary civilizational changes, transformations in the standard of human life, progress in science, and the development of technologies aiding the human existence. However, there is a dissonance at the junction of the so-called technological consciousness and moral reflection on scientific, and technical progress in general. It concerns the approach to predicaments in the development of the humanities and social knowledge. And, although the article presents the configurations of combining the specialist knowledge (applied) with general knowledge (basic sciences), they affect the modern profiling of academic education, but not fully confirming the potential of humanistic (and social) education by the same token. Thus, the input of the Humanities in such cases is often limited. Nonetheless, it is supposed to educate the qualified specialists to be both, humane and professional person, consciously converting their thoughtfulness into the success of professional work. Yet, despite the fact that on the level of the declaration there is an understanding of the need to converge humanities, security and technology, on the basis of financial support for the above the scope of their approval differs. Hence, they are not treated equally, when it is understood that the individual respect for various disciplines is based on financing researches. It turns out that the primacy of applied sciences over the other studies is not a function of the dissimilarity in focus of interests and differing methodology, but simply is a result of economic benefits. Thus, while security in theory continues to be of hypothetical importance or practical necessity, the advantage of technocracy over the humanization process of the human environment - at least at the level of research importance - is conserved.

4

Filozoficzno-moralna interpretacja wybranych hipotez logistyki

Adamkiewicz Marek

Systemy Logistyczne Wojsk

|

2018

|

Vol. 48, no. 1

6--17

PL

W artykule dokonano metodologicznej analizy hipotez wyróżnionych przez filozofię nauki, które mogą być stosowane w logistyce. Zdefiniowano samo pojęcie hipotezy i jej kontrasty, jak też podjęto próbę skonstruowania dla logistyki przypuszczeń obecnych w metodologii wiedzy. Analizowano zatem charakter hipotezy dyrektywnej, przewidywania probabilistyczne oraz hipotezy deterministyczne i implikacyjne. Na tym tle poszukiwano związków pomiędzy możliwymi w logistyce przypuszczeniami a problemami mającymi zastosowanie w filozofii moralności.

EN

The article contains a methodological analysis of hypotheses distinguished in the philosophy of science that can be useful in logistics. The very notion of the hypothesis and its contrasts were defined, also take the attempt to construct the assumptions for logistics present in the methodology of knowledge. Therefore, the nature of the directive hypothesis, probabilistic predictions as well as deterministic and implicit hypotheses were analyzed. Against this background, connections between possible assumptions in logistics and problems applicable in the philosophy of morality were sought.