Service Oriented Architecture is popular in many organizations. In particular, it has already deeply rooted in large corporations that need to automate entire business processes and implement them in many systems. It has a unique feature that allows unambiguously indicate service that is to realise business process step. That indication is possible to show directly in BPMN diagram. Thus, it is possible to trace which server has used resources to implement the service and how much of those resources were needed. Therefore, it is possible to build an optimization task that, with limited and unreliable resources, will determine such allocation of components to servers and such an algorithm for assigning tasks to them, so that the processes will work as well as possible. The article presents a model of such an optimization task. This model consists of four layers. The Organization Layer describes the system environment – the types and frequency of initiating business process instances. The Integration Layer describes the business processes and indicates the services that should be performed at every step. The Component Layer describes component characteristics and what services they provide. In Server Layer both: server characteristics and runtime environments necessary for the component to run are described. Finally, the optimization task and evaluation criteria are formulated.
PL
Architektura SOA jest popularna w wielu organizacjach. Została głęboko zakorzeniona szczególnie w dużych organizacjach, które muszą zautomatyzować procesy biznesowe i wdrożyć je w wielu systemach. Posiada ona unikalną cechę, która pozwalającą jednoznacznie wskazać usługę w systemie, która ma realizować krok procesu biznesowego. Wskazanie to można pokazać bezpośrednio na diagramie BPMN. W ten sposób możliwe jest śledzenie, który serwer wykorzystał zasoby do realizacji usługi i ile tych zasobów było potrzebnych. Zatem możliwe jest zbudowanie zadania optymalizacyjnego, które przy ograniczonych i zawodnych zasobach określi taki przydział komponentów do serwerów oraz taki algorytm przypisywania im zadań, aby procesy działały jak najlepiej. W artykule przedstawiono model takiego zadania optymalizacyjnego. Składa się on z czterech warstw. Warstwa organizacyjna opisuje środowisko systemowe – typy i częstotliwość inicjowania instancji procesów biznesowych. Warstwa silnika procesów biznesowych i ESB opisuje procesy biznesowe i wskazuje usługi, które powinny być wykonywane na każdym kroku procesu. Warstwa komponentów opisuje charakterystyki komponentów i przypisane do nich usługi. W warstwie serwerów opisano zarówno właściwości serwerów, jak i środowisk uruchomieniowych niezbędnych do poprawnego działania komponentów. Model zakończony jest sformułowaniem zadania optymalizacji i kryteriów oceny.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.