Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

2 2022

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Zagrożenia dla państw współpracujących z Chinami na nowym jedwabnym szlaku

Pacek Bogusław

Wiedza Obronna

2022

nr 2

143--155

Jedną z najważniejszych inicjatyw z początku XXI wieku jest Inicjatywa Pasa i Szlaku (BRI), początkowo zaproponowana przez Chiny krajom Azji i Europy, ale z potencjałem rozszerzenia jej projektów na cały świat. Została ogłoszona w 2013 roku przez prezydenta Chin Xi Jinpinga w Kazachstanie i szybko przeszła do dużych inwestycji głównie na szlakach lądowych i morskich, zwiększając liczbę infrastruktury. Inicjatywa spotkała się z wieloma pozytywnymi opiniami, wskazującymi, że jest korzystna zarówno dla Chin, jak i innych zaangażowanych krajów. Jednak kolejne lata pokazały, że BRI to nie tylko sukces, ale także porażka i zagrożenie, zwłaszcza dla małych i biedniejszych krajów, które zdecydowały się na udział w Inicjatywie Pasa i Szlaku. Bliższe przyjrzenie się sytuacji w krajach takich jak Malezja, Pakistan czy Mjanma pokazuje, że BRI wiązało się z korupcją, wysokim ryzykiem finansowym i wieloma zagrożeniami gospodarczymi wynikającymi z faktu, że strona chińska często zawierała kontrakty i udzielała pożyczek innym krajom w taki sposób, że tylko interesy chińskie były dobrze chronione, a partnerzy ChRL ponosili straty. Artykuł szczegółowo opisuje udział w rozwoju Pasa i Drogi Morskiej na Sri Lance, która w wyniku tego zaangażowania ponosi poważne straty ekonomiczne. Nie mogąc wyjść z długów, musiała wydzierżawić swój port na 99 lat, co nie zwalnia kraju ze spłaty całego chińskiego kredytu w przyszłości. Artykuł nie neguje możliwości, jakie daje Inicjatywa Pasa i Szlaku, ale przede wszystkim pokazuje na przykładzie Sri Lanki, że BRI oznacza również zagrożenia dla krajów uczestniczących w inicjatywie i pokazuje, jak ważna jest właściwa ocena ryzyko przy zaciąganiu pożyczek z Chin na inwestycje związane z BRI. Pokazuje też, że w tej bardzo ważnej dla Chin inicjatywie strona chińska często nie kieruje się hasłami głoszonymi przez chińskie władze, ale przede wszystkim realizuje interesy Chin, czasami lekceważąc interesy innych krajów lub działając na ich niekorzyść.

One of the most important initiatives from the beginning of the 21st century is the Belt and Road Initiative (BRI), initially proposed by China to countries in Asia and Europe, but with the potential to extend its projects to the whole world. It was announced in 2013 by China's President Xi Jinping in Kazakhstan and quickly moved on to make major investments mainly on land and sea routes increasing the number of infrastuctures. The initiative has received a great deal of positive feedback, indicating that it is beneficial for both China and the other countries involved. However, following years have shown that the BRI is not only a success, but also a failure and a threat, especially for the small and poorer countries that have decided to participate in the Belt and Road Initiative. A closer look at the situation in countries such as Malaysia, Pakistan and Myanmar reveals that the BRI was associated with corruption, high financial risk and many economic risks resulting from the fact that the Chinese party often concluded contracts and provided loans to other countries in such a way that only Chinese interests were well protected and the PRC's partners suffered losses. The article details the participation in the development of the Maritime Belt and Road in Sri Lanka, which has suffered severe economic losses as a result of this engagement. With no possibility to getting out of the debt, it had to lease its port for 99 years, which does not release the country from repaying the entire Chinese loan in the future. The article does not deny the opportunities resulting from the Belt and Road Initiative, but especially by presenting the example of Sri Lanka, it shows that BRI also means threats for the countries participating in the initiative and indicates how important it is to properly assess the risk when loan-taking from China for investments related to BRI. It also shows that in this initiative, which is very important for China, the Chinese side often does not comply with the slogans proclaimed by the Chinese authorities, but mainly pursues the interests of China, sometimes disregarding the interests of other countries or acting to their disadvantage.

Większy udział prywatnego sektora ochronnego w bezpieczeństwie Polski

Pacek Bogusław, Pacek Piotr

Wiedza Obronna

2022

nr 4

113--126

Polska wzorem innych państw włączyła prywatny sektor ochronny do systemu bezpieczeństwa pod koniec XX wieku. Prawie od początku prywatne firmy zajmujące się ochroną osób i mienia rozwijały się w szybkim tempie. Początek istotnego udziału sektora niepaństwowego w zapewnieniu bezpieczeństwa w Polsce po II wojnie światowej dała Ustawa o Straży Przemysłowej z 31 stycznia 1961, która ograniczała działalność do obiektów państwowych, ale już kilka lat później Ustawa o ochronie osób i mienia z 22 sierpnia 1997 r. - pierwsze specjalne, odrębne uregulowanie prawne na poziomie ustawy w zakresie ochrony mienia i osób w Polsce - dokonała rewolucji w udziale prywatnego sektora w bezpieczeństwie. Wraz z upływem lat rosła w Polsce liczba firm ochroniarskich, rozszerzał się też zakres ich działań ochronnych a także rosło znaczenie ochrony osób i mienia w państwie. Prywatyzacja zadań dotyczących ochrony wynikała głównie z faktu, iż organy i instytucje państwa nie były w stanie same zabezpieczyć wszystkich zadań dotyczących bezpieczeństwa. Wraz z rozwojem firm ochroniarskich pojawiały się wyzwania dot. zakresu zadań oraz uprawnień pracowników ochrony. Wzrastał też udział technologii w działalności ochronnej. Jednym z istotnych wyzwań stawały się regulacje prawne, stanowiące podstawę do działalności prywatnych firm ochroniarskich i dające określone uprawnienia ich pracownikom. Celem niniejszego artykułu jest prześledzenie tych rozwiązań prawnych oraz zaproponowanie nowych uregulowań, które pozwoliłyby na szersze wykorzystanie firm ochroniarskich w Polsce oraz zapewnienie, by już działające firmy i sami pracownicy ochrony mogli bardziej efektywnie działać na rzecz bezpieczeństwa Polski.

At the end of the 20th century Poland, following the example of other countries, included the private security sector in the security system. Almost from the very beginning, private companies dealing with personal and property protection developed at a rapid pace. Obtaining the substantial involvement of non-state sector in security after World War II was triggered by the Act on the protection of persons and property of August 22, 1997 - the first special, separate legal regulation at the level of the act on the protection of property and persons in Poland. It has introduced revolutionary changes into the private sector participation in state security. As the years passed, the number of security companies grew, and the scope of their protective measures in Poland also expanded. The importance of protecting people and property in the state grew. The privatization of securityrelated tasks resulted mainly from the fact that state authorities and institutions were not able to secure all security-related tasks on their own. Along with the development of security companies, there were challenges regarding the scope of tasks and rights of security staff. The share of technology in protective activities has also increased. One of the major challenges was the legal regulations constituting the basis for the activities of private security companies and giving specific rights to their employees. The purpose of this article is to trace these legal solutions and propose new regulations that would allow wider use of security companies in Poland and to ensure that already operating companies and security guards themselves could act more effectively for the security of Poland.