Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Thin SixNyCz films deposited from hexamethyldisilazane by RF PECVD technique for optical filter applications

Oleśko K., Szymanowski H., Gazicki-Lipman M., Balcerzak J., Szymański W., Pawlak W., Sobczyk-Guzenda A.

Materials Science Poland

|

2018

|

Vol. 36, No. 1

56--68

EN

This work initiates a series of reports aimed at a construction of rugate optical filters based on silicon rich materials of alternating gradients of refractive index n with the help of plasma enhanced chemical vapor deposition (PECVD) technique, The idea is to start deposition of high refractive index SixNy type of material using hexamethyldisilazane (HMDSN) vapor and nitrogen rich atmosphere, and then to gradually replace nitrogen with oxygen in that atmosphere in order to lower n down to a minimum characteristic of SixOy type of material. A return to initial gas composition should increase the index back to its maximum. In the present work, thin SixNyCz films were synthesized from a mixture of HMDSN vapor with gaseous NH3 and N2. The effect of NH3/N2 ratio on the coating morphology, its elemental composition, chemical bonding and optical properties was studied using scanning electron microscopy, X-ray photoelectron spectroscopy, Fourier transform infrared spectroscopy, ultra-violet absorption spectroscopy and variable angle spectroscopic ellipsometry. The results show that films of the highest index of refraction and the lowest extinction coefficient have been deposited from the gas mixture containing 90 % of ammonia. These coatings are also characterized by the lowest carbon and the highest nitrogen contents.

2

Thin SixCyNz:H coatings deposited with the RF PECVD method

Oleśko K., Szymanowski H., Gazicki-Lipman M., Balcerzak J., Sobczyk-Guzenda A.

Inżynieria Materiałowa

|

2018

|

Vol. 39, nr 4

140--147

EN

Coatings of hydrogenated silicon nitride and silicon carbonitride find numerous applications stemming from their various useful properties which can be easily modified during the deposition process. In this work, the effect of discharge power on the physical properties of the coatings synthesized from organosilicone precursors is presented. Compared to explosively flammable silane, these precursors are safe and do not require costly safety measures installed in the equipment. The coatings investigated were deposited from hexamethyldisilazane (HMDSN) using radiofrequency plasma enhanced chemical vapour deposition in an atmosphere of such working gases as nitrogen, ammonia and hydrogen. HMDSN constitutes a valuable precursor since its saturated vapour pressure is relatively high (1.8 kPa at 25°C) and its molecule contains both silicon and nitrogen atoms. The coatings synthesized were broadly investigated with the help of such analytical techniques as variable angle spectroscopic ellipsometry (VASE), UV-Vis spectroscopy, Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR) and X-ray photoelectron spectroscopy (XPS). The effect of the glow discharge power on the coatings chemical structure and, therefore, on the magnitude of their refractive index was studied. It has been demonstrated that the discharge power strongly affects quantitative proportions between Si–N, Si–NH–Si, Si–O chemical bonds in the resulting films which, in turn, determine their index of refraction.

PL

Celem pracy było wytworzenie uwodornionych powłok węglikoazotku krzemu (SixNyCz:H) i zbadanie ich składu, struktury oraz właściwości optycznych. Materiały te są planowane jako składnik o wysokiej wartości współczynnika załamania światła (n) filtra optycznego z gradientem tego współczynnika. Składnikiem o małym współczynniku n będzie w tym układzie powłoka SiOxCy:H. Przejście od jednego materiału do drugiego będzie można uzyskać przez zmianę składu gazowej mieszaniny reakcyjnej z NH3/N2 na O2, przy zachowaniu stałego przepływu par prekursora krzemorganicznego. W pracy jako związek wyjściowy dla krzemu wykorzystano heksametylodisilazan (HMDSN). Do wytwarzania tego typu powłok metodą RF PECVD (Radio Frequency Plasma Enhanced Chemical Vapour Desposition) najczęściej jest stosowany silan (SiH4). Ze względu na to, że jest to gaz wybuchowy doskonałą alternatywę dla tego prekursora stanowią związki krzemoorganiczne. We wcześniejszych badaniach autorów nad powłokami SixNyCz otrzymanymi z HMDSN, w optymalnych warunkach nanoszenia warstw uzyskano współczynnik n na poziomie 1,9. Głównym powodem tak małej wartości n była pozostałość ugrupowań węglowych w strukturze powłoki pochodzących od zastosowanego związku wyjściowego. Z punktu widzenia przyszłych zastosowań tych powłok jest to stanowczo za mała wartość. Z tego powodu zostały podjęte próby zwiększenia wartości współczynnika n przez dodawanie do mieszaniny reakcyjnej wodoru.

3

Chitosan scaffolds, films and microgranules for medical application — preparation and drug release studies

Mucha M., Michalak I., Balcerzak J., Tylman M.

Polimery

|

2012

|

T. 57, nr 10

714-721

EN

The paper presents various structural forms of chitosan for medical applications. These are films and microgranules for transdermal and oral application of active substances and porous scaffolds constituting support for the regenerating cells in bone tissue engineering. Tested porous systems were obtained by lyophilization or electrolytic method. Methods of sample preparation and the morphology analyses were presented. The influence of water on properties of transdermal systems and changes in release kinetics of active substances for microgranules and films under modification of their structures, were carried out.

PL

W artykule przedstawiono różne formy strukturalne chitozanu znajdujące różnorodne zastosowania w medycynie. Omawiane formy to błonki i mikrogranule do transdermalnej oraz doustnej aplikacji substancji aktywnych, oraz porowate skafoldy stosowane w inżynierii tkankowej, stanowiące rusztowanie dla regenerującej się tkanki kostnej. Badane w pracy układy porowate otrzymano metodą liofilizacyjną lub elektrolityczną. Opisano sposób przygotowania oraz morfologię otrzymanych próbek. Zbadano wpływ wody na właściwości układów transdermalnych oraz zmiany w kinetyce uwalniania substancji aktywnych z mikrogranul oraz błonek wywołane modyfikacją ich struktury.

4

Badanie własności metrycznych odwzorowania Gaussa-Krugera elipsoidy na sferę

Balcerzak J., Pędzich P.

Roczniki Geomatyki

|

2010

|

T. 8, z. 6

7-17

PL

W artykule przedstawiono nowe podejście do odwzorowania Gaussa-Krugera elipsoidy na sferę. Odwzorowanie to definiuje się jako konforemne odwzorowanie elipsoidy na sferę z wybranym południkiem elipsoidalnym odwzorowującym się izometrycznie na południk sfery. Opisane odwzorowanie realizowane jest w dwóch zasadniczych etapach. Pierwszy etap to odwzorowanie Gaussa-Krugera elipsoidy na płaszczyznę, drugi etap polega na zastosowaniu poprzecznego odwzorowania Mercatora sfery w płaszczyznę w aspekcie odwrotnym. Do wyprowadzenia funkcji odwzorowawczych wykorzystano aparat całek eliptycznych Jacobiego. Takie podejście pozwala na odwzorowanie całej elipsoidy na sferę oraz dokładne określenie własności i osobliwości tego odwzorowania. Przedstawione odwzorowanie może znaleźść zastosowanie, stanowiąc jeden z etapów pośrednich, m.in. jako podstawa tworzenia nowych odwzorowań kartograficznych elipsoidy w płaszczyznę, zlożonych z kilku odwzorowań cząstkowych.

EN

The paper presents the method of the Gauss-Krüger projection of an ellipsoid onto a sphere, i.e. such conformal projection of an ellipsoid onto a sphere, for which the selected central meridian is projected without linear deformations. This is a complex projection, which consists of several partial projections. The most important stage is the conceptual Gauss-Krüger projection of an auxiliary surface, and then the use of the transverse Mercator projection of the corresponding area of a plane onto a sphere of the appropriately selected radius. The developed method allows for conformal projection of the entire ellipsoid, with maintenance of equidistance of the central meridian. Performed numerical analyses proved that meridians L =const and parallels B=const of the ellipsoid do not overlap with meridians l=const and parallels j=const of the sphere. Values of deviations depend on the value of the ellipsoid flattening. For the Earth ellipsoid those values are not big, but it should be realised that they occur. Bigger deviations occur around peculiar points of the Gauss-Krüger projection. For those places the curvature of meridians, as well as parallels, is clearly visible. Although the proposed method has theoretical value, it may also be practically applied in some cases.

5

Badanie nieregularności odwzorowania Cassiniego-Soldnera elipsoidy obrotowej spłaszczonej

Balcerzak J., Pędzich P.

Roczniki Geomatyki

|

2008

|

T. 6, z. 4

7-18

PL

W artykule przedstawiono pewne osobliwości występujące w układzie współrzędnych Soldera na elipsoidzie oraz wynikające z nich nieregularności obrazu całej elipsoidy w płaszczyźnie odwzorowania Cassiniego-Soldnera. Osobliwości te związane są z przecięciami pewnych linii geodezyjnych elipsoidy z równikiem. Występują one na odcinku równika elipsoidy stanowiącym tzw. biegun układu współrzędnych Soldnera. W odwzorowaniu Cassiniego-Soldnera odcinek ten, tworzy brzeg siatki kartograficznej, odwzorowujący się nieregularnie. Omówione w artykule osobliwości stanowią także rozwinięcie wiedzy na temat przebiegu linii geodezyjnej na elipsoidzie.

EN

In the paper, some peculiarities occurring in the Soldner coordinate system and irregularities in the image of an ellipsoid in the Cassini-Soldner projection are presented. The peculiarities relate from intersections of geodetic lines with equator. They appear on some section of equator, so called a pole of the Soldner coordinate system. In the Cassini-Soldner projection that section is projected in the irregular way and creates the edge of graticule.

6

Zastosowanie wielomianów ortogonalnych do aproksymacji odwzorowań kartograficznych

Balcerzak J., Pędzich P.

Roczniki Geomatyki

|

2006

|

T. 4, z. 3

33-40

EN

In the paper, an approximation method is presented, which uses orthogonal polynomials. Coefficients of polynomials are determined by recurrence formulas on discrete sets of points. Utilization of orthogonal polynomials allows to avoid creation and solving of normal equation systems. In the paper application of the method to map projection approximation function in .1992. system is also presented. The method may be used in geodesy and cartography for obtaining map projection approximation functions, and calculating elementary scale, convergence and geodetic reductions.

7

Wybrane metody obliczania pól powierzchni wieloboków geodezyjnych na elipsoidzie

Balcerzak J., Pędzich P.

Roczniki Geomatyki

|

2006

|

T. 4, z. 3

41-49

EN

In the paper theoretical bases of area calculation of geodetic polygons on an ellipsoid are presented. Several methods are described. The first one is based on approximation of a polygon by elementary trapezoids delineated by parallels and meridians. The second method uses approximation of an ellipsoidal polygon by elementary spherical triangles. In the third method an equal-area projection of ellipsoid onto sphere is employed. The forth method uses an equal-area projection of ellipsoid onto plane. In the fifth method reduction of area located between curved image of geodetic line and its chord is presented. The methods described provide competitive and more general solutions than those presented in literature which are applicable only to small ellipsoidal areas.

8

Analytical description of Gauss-Krüger projection in spheroidal and spheroidal- and-spherical versions

Balcerzak J., Panasiuk J.

Geodezja i Kartografia

|

2003

|

T. 52, z. 4

193-203

EN

The paper discusses Gauss-Krüger projection as a projection consisting of spheroidal and spherical parts. For the spheroidal part distribution of projection deformations has been determined and besides, its impact pn the metric structure of the initial Gauss-Krüger projection, as an entirety, has been estimated.

PL

W pracy wykazano możliwości ujęcia odwzorowania Gaussa-Krügera powierzchni sferoidy w postaci odwzorowania Mercatora stosownej sfery w położeniu poprzecznym. Podane zostały zależności występujące pomiędzy parametrami położenia punktu na sferoidzie i sferze. Wyznaczony został stan rozkładu zniekształceń liniowych odwzorowania Gaussa-Krügera jako odwzorowania poprzecznego Mercatora sfery. Wykazano współzależność zniekształceń liniowych od składowej sferoidalnej i sferycznej. Przeprowadzono obliczenia testowe, które wykazały, że wyznaczanie wartości zniekształceń liniowych w wąskich strefach odwzorowywawczych może być ograniczone tylko do ich sferycznego czynnika.

9

Indicator of deformations of mutual projection of two arbitrary, regular, three-dimensional spaces

Balcerzak J., Panasiuk J.

Geodezja i Kartografia

|

2002

|

T. 51, z. 4

171-176

EN

In theory of regular projection of a surface into another surface, the term of the indicator of projection deformations, as a topological substitute of an infinitesimnal circle of a unit radius is known. In the case of regular projection of a three-dimensional space into a three-dimensional space, a three-axis ellipsoid is the indicator of projection deformations, being the topological substitute of an infinitesimal unit sphere. This paper presents the attempt to analytically describe the infinitesimal unit sphere in the original space and its topological substitute in the projected space.

PL

W niniejszej pracy w formie najogólniejszej podany został, w ujęciu wektorowym, opis analityczny elipsoidy zniekształceń odwzorowawczych w regularnym odwzorowaniu przestrzeni trójwymiarowej w przestrzeń trójwymiarową. Wyprowadzony został opis analityczny infinitezymalnej kuli jednostkowej w otoczeniu różniczkowym punktu przestrzeni oryginału i rozpoznany jej oddpowiednik topologiczny w różniczkowym otoczeniu punktu przestrzeni obrazu.

10

Uogólnione odwzorowanie Roussilhe'a powierzchni elipsoidy

Balcerzak J.

Prace Naukowe Politechniki Warszawskiej. Geodezja

|

2000

|

z. 37

3-65

PL

W zbiorze odwzorowań kartograficznych powierzchni elipsoidy ważne miejsce zajmują odwzorowania konforemne optymalizujące rozkład zniekształceń odwzorowawczych w obszarach prawie kołowych lub w pasach okołopołudnikowych. Do pierwszej kategorii należy odwzorowanie Roussilhe'a, natomiast do drugiej - odwzorowanie Gaussa-Krügera. W niniejszej pracy przedstawiono koncepcję konstrukcji globalnego odwzorowania Roussilhe'a całej powierzchni elipsoidy jako odwzorowania złożonego wykorzystując spostrzeżenie, że parametr długości łuku południka powierzchni elipsoidy jako parametr rzeczywisty w odwzorowaniu Roussilhe'a, identyfikuje się z odpowiadającym mu parametrem rzeczywistym długości łuku południka w odwzorowaniu Gaussa-Krügera. W złożeniu tym odwzorowanie Gaussa-Krügera, definiowane jako odwzorowanie konforemne uogólnionej długości łuku południka w postaci parametru zespolonego, jest wykorzystane jako odwzorowanie pośrednie. Złożenie funkcji tworzących odwzorowanie Gaussa-Krügera wraz z funkcją tworzacą odwzorowanie stereograficzne jest podstawą konstrukcji globalnego uogólnionego odwzorowania Roussilhe'a. Wobec konieczności wykorzystania w pracy globalnego odwzorowania Gaussa-Krügera, rozwinięto propozycję Lee (1964) użycia do jego konstrukcji funkcji eliptycznych Jacobiego. Opracowano, z użyciem tych funkcji, analityczne ujęcia podstawowych zadań odwzorowania i sformułowano analityczne podstawy do tworzenia algorytmów numerycznego rozwiązania zadania prostego, zadania odwrotnego, wyznaczania zbieżności południków i wartości lokalnego znieksztalcenia długości. Wykorzystanie odwzorowania Gaussa-Krügera, jako odwzorowania pomocniczego, umożliwiło konstrukcję odwzorowania Roussilhe'a w uogólnionej postaci wprost z jego definicji. Wykazano, że w pewnych warunkach zależnych od wartości przyjętego parametru liczbowego R, odwzorowanie Gaussa-Krügera można przedstawić jako szczególny przypadek odwzorowania Roussilhe'a. Przedstawione zostały ścisłe formuły do rozwiązania zadania prostego i zadania odwrotnego; również w sposób ścisły ujęto skalę odwzorowania. Zaproponowano pewne ogólne podejście do wyznaczania redukcji odwzorowawczych kierunków w dowolnych odwzorowaniach konforemnych i zastosowano je do podania ścisłych zależności umożliwiających wyznaczanie redukcji kierunków i kątów w odwzorowaniu Roussilhe'a. Przebadano uogólnione odwzorowanie Roussihle'a w skali całgo globu ziemskiego i zaprezentowano graficznie wybrane siatki kartograficzne. Pokazano zmiany ich cech charakterystycznych zależności od wartości parametru liczbowego R i położenia punktu centralnego odwzorowania. Uogólnione odwzorowanie Roussihle'a wykorzystano do skonstruowania odwzorowania lokalnego, obejmującego cały obszar Polski. W celu zmniejszenia oscylacji lokalnej skali długości wprowadzono pewny współczynnik skalujący m0 i uzyskano maksymalne zniekształcenia długości dla obszaru Polski rzędu 0,50 m na 1 km.

EN

Within the set of cartographic projections of an ellipsoid surface the conformal projections which optimize the distribution of projecting distortions are quite significant in quasi circular areas or in circummeridional zones. The Roussilhe projection belongs to the former category, Gauss-Krüger's - to the latter. This thesis presents a construction concept of the global Roussilhe projection of the entire ellipsoid surface as a complex projection, on the assumption that the arc length parameter of the surface ellipsoid meridian is the real one in the Roussilhe projection and identifies with the real arc length parameter corresponding to it in the Gauss-Krüger projection. In such a combination the Gauss-Krüger projection, defined as the conformal projection of the generalized length of the meridian arc in the form of a complex parameter has been used as an indirect projection. Combining the functions making up the Gauss-Krüger projections along-side the function that makes up the stereographic projection is the basis of construction of the generalized global Roussilhe projection. Since it was found necessary to apply the global Gauss-Krüger projection in this thesis, Lee's suggestion (1964) was developed: the use of Jacobi's elliptic functions in its construction. By means of the said functions analytical approaches to the elementary projection problems were worked out. An analytical basis for creating algorithms of a numerical solution of the simple problem, the reverse problem, the determination of the convergence of the meridians and the value of local length distortion was also formulated. The use of the Gauss-Krüger projection as the auxiliary one made it possible to construct the Roussilhe projection in a generalized form directly from its definition. It has been proved that under certain conditions depending on the value of the accepted numerical parameter R, the Gauss-Krüger projection might be presented as a special case of the Roussilhe projection. Accurate formulas to solve the simple problem and the reverse one are presented; the projection scale has also been approached in an accurate manner. A certain general approach in determining direction projecting reductions in optional conformal projections has been set forth and they have been applied to giving accurate dependences which make it possible to determine direction and angle reductions in the Roussilhe projection. The generalized Roussilhe projection has been analyzed in the scale of the entire globe and selected map graticules are presented graphically. Changes in their characteristic traits are shown according to the value of the numerical parameter R and the position of the projection's central point. The generalized Roussilhe projection has been applied to the construction of a local one which covers the entire area of Poland. In order to diminish local length scale oscillation, a certain scaling coefficient mo has been introduced; thus obtaining maximum length distortion for the area of Poland in the order of 0.5 m per 1 km.

11

Projection of the area of Poland in wide Gauss-Krüger zone

Balcerzak J., Panasiuk J., Gdowski B.

Geodezja i Kartografia

|

2000

|

T. 49, z. 2

55-71

EN

The article presents the elementary coordinate calculating formulas (simple and reverse problems) of the Gauss-Krüger projection in wide meridional zone. The formulas that make it possible to calculate the values of local area distortions and reductions of directions, angles and lengths, have been presented as well.

PL

W pracy przedstawiono podstawowe formuły obliczania współrzędnych prostokątnych płaskich x, y w zadaniu prostym i współrzędnych geodezyjnych elipsoidalnych B, L w zadaniu odwrotnym, odwzorowania Gaussa-Krügera w szerokiej strefy południkowej. Odwzorowanie Gaussa-Krügera rozumiane jest tu jako odwzorowanie potrójne, polegające na przejściu z powierzchni elipsoidy obrotowej spłaszczonej jako powierzchni oryginału na powierzchnię kuli, zmianie układu współrzędnych powierzchni kuli i odwzorowaniu powierzchni kuli w płaszczyznę. Przedstawiono także wzory pozwalające na obliczanie wartości zbieżności południków, lokalnych skal długości, pól i kątów oraz redukcji odwzorowawczych figur geodezyjnych.

12

A Proof of the Chebyshev theorem

Balcerzak J., Pędzich P.

Geodezja i Kartografia

|

2000

|

T. 49, z. 1

3-6

EN

The article presents a proof of one of the elementary theorems of mathematicaI cartography, pertaining to the issues of optimization of distribution of deformations in cartographic projections of a limited area. The Chebyshev theorem provides a basis for prospecting and determination of projecting formulas enabling minimization of oscillation of local length scale in a conformal projection of a given area.

PL

W przedstawionej pracy przeprowadzono rozumowanie wykazujące, że w odwzorowaniu konforemnym ograniczonego obszaru wartość oscylacji skali jest najmniejsza gdy skala na brzegu obszaru jest stała. W dowodzie przyjęto, że lokalna skala długości w odwzorowaniu konforemnym na brzegu obszaru jest równa jedności. W praktycznych poszukiwaniach formuł aproksymujących odwzorowanie Czebyszewa wskazane jest, dla minimalizacji odchyleń modułu skali od jedności, przyjąć na brzegu skalę równą połowie wyznaczonej maksymalnej oscylacji, jaka wystąpi w okolicach środka obszaru.

13

Quest for cartographic projection of the Chebyshev type in the domain of analytic functions of complex variable. Theoretical foundations

Balcerzak J., Pędzich P.

Geodezja i Kartografia

|

1999

|

T. 48, z. 3-4

75-85

EN

The article touches upon the problems of optimalization of the state of projecting distortions in conformal projections. it includes a method of approximation of a projection of the Chebyyshev type by means of power series within a predetermined area.

PL

Praca dotyczy uwzględnienia twierdzenia Czebyszewa w procesie optymalizacji stanu rozkładu zniekształceń odwzorowawczych w odwzorowaniach kartograficznych. Żąda się tu, by w klasie odwzorowań konforemnych danego obszaru powierzchni elipsoidy w płaszczyznę logarytm skali miał najmniejszą oscylację przy jednoczesnej stałej skali na brzegu tego obszaru. Odwzorowania konforemne mające na brzegu obszaru stałą skalę noszą nazwę odwzorowań Czebyszewa. Odwzorowania te wiążą się z ogólną teorią funkcji analitycznych zmiennej zespolonej i mogą być reprezentowanene w płaszczyźnie zmiennej zespolonej. W artykule dokonano przybliżeń funkcji odwzorowawczych za pomocą szeregów potęgowych zmiennej zespolonej oraz rozkładu tego szeregu na część rzeczywistą i urojoną. Zajęto się także badaniem skali w odwzorowaniach konforemnych oraz przedstawiono funkcję [...] w postaci szeregu potęgowego. Z układu równań różniczkowych Bulera-Urmajewa wyznaczono niewiadome [...], i na ich podstawie pokazano, że kąt zbieżności południków [...] wyrazić można za pomocą szeregu potęgowego o tych samych współczynnikach liczbowych, które występują w wyrażeniu określającym funkcję [...]. Wielkości [...] i [...] wprowadzono następnie do formuł odwzorowawczych i uzyskano w ten sposób układ równań liniowych pozwalający wyznaczyć współczynniki liczbowe funkcji opisujących odwzorowanie.

14

Global mapping reductions in the Roussilhe projection

Balcerzak J.

Geodezja i Kartografia

|

1999

|

T. 48, z. 1-2

11-17

EN

The so far applied determining fomlulas of mapping reductions in geodesic and cartographic works are based chiefly upon the works by Hristov or Morozov. They make use of development of appropriate functions into Taylor series. They make it possible to obtain relatively simple formulas (of a locaI range, though) at the cost of complicated transformations. Work [I] includes the formulas that make it possible to carry out global mapping reductions. This paper applies determining formulas - obtained in [1] - of appropriate global mapping formulas at the Roussilhe projection of the entire area of aspheroid. Likewise for the Gauss-Krüger projection, they may be used for immediate calculation of the values of mapping reductions, or they may aIso make up a criterion verifying the local convergence of traditional formulas.

PL

Dotychczas stosowane formuły wyznaczania wartości redukcji odwzorowawczych w pracach geodezyjno-kartograficznych są głównie oparte na pracach Hristowa lub Morozowa. Posługują się rozwijaniem odpowiednich funkcji w szeregi Taylora. Pozwalają, kosztem skomplikowanych przekształceń, otrzymać stosunkowo proste ale jedynie o lokalnym zasięgu formuły. W pracy [l] wyznaczono formuły umożliwiające dokonywanie globalnych redukcji odwzorowawczych. W przedstawionej pracy zastosowano uzyskane w pracy [1] formuły do wyznaczenia odpowiednich globalnych formuł odwzorowawczych dla odwzorowania Roussilhe'a całej powierzchni elipsoidy obrotowej. Podobnie jak dla odwzorowania Gaussa-Krügera, mogą służyć do bezpośredniego obliczania wartości redukcji odwzorowawczych lub też stanowić kryterium weryfikujące zasięg lokalnej zbieżności formuł tradycyjnych.

15

Global projecting reductions

Balcerzak J., Gdowski B.

Geodezja i Kartografia

|

1998

|

T. 47, z. 3-4

249-255

PL

Dotychczasowe metody wyznaczania formuł redukcji odwzorowawczych są oparte głównie na pracach Hristowa lub Morozowa i posługują sie rozwijaniem odpowiednich funkcji w szeregi Taylora. Aczkolwiek otrzymuje się stosunkowo proste wyrażenia umożliwiające łatwe obliczenia, to zachodzi koniecznośc uprzedniego wykonania dużej ilości skomplikowanych przekształceń. Wadą jednak tych metod jest fakt, że wyznaczono formuły umozliwiające dokonywanie globalnych redukcji odwzorowawczych. Głównym zagadnieniem rozwiązanym w tej pracy jest wyeliminowanie problemu badania przebiegu obrazu L' linii geodezyjnej L w danym odwzorowaniu konforemnym, co stanowiło największą trudność w dotychczasowych pracach dotyczących wyznaczania formuł redukcji odwzorowawczych.