Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Budynki centrum Jana Pawła II - wyzwanie dla inżynierii lądowej i architektury

Wrana Bogumił, Wrana Jan

Zeszyty Naukowe Politechniki Poznańskiej. Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz

2022

Z. 9

147--162

Obiekty budowlane Centrum Jana Pawła II (CJPII) znajdują się w Krakowie- Łagiewnikach na hałdzie osadów wapiennych z dawnych Krakowskich Zakładów Sodowych „Solvay”. Obszar ten nosi nazwę Białe Morze i został zlokalizowany w naturalnym obniżeniu doliny rzeki Wilgi, pomiędzy wzniesieniem św. Józefa na północy a Górą Borkowską na południowym zachodzie. Osadnik wapienny jako podłoże budowlane dla budynków CJPII jest niespotykanym w świecie gruntem i stąd stał się wyzwaniem dla inżynierii lądowej. Wysokość osadnika hałdy sięga ok. 15 m. Do dziś zachował konsystencję pulpy koloru białego. Budynki CJPII to obiekty trzeciej kategorii geotechnicznej, posadowione na płycie fundamentowej o grubości 0,8 m, a w części środkowej - o grubości 0,45 m. Płyta oparta jest na 200 żelbetowych palach wierconych typu CFA o średnicy 1000 mm oraz 650 mm i długości do 26 m. Konstrukcja nośna budynków CJPII to żelbetowy szkielet ramowo-powłokowy. Symbolikę założenia urbanistycznego wyjaśnia np. skala rynku w Wadowicach usytuowanego na sieci 200 pali, ponad odpadem - poprzemysłowym/hałdami osadu - ubezpieczając jego przetrwanie z rozwiązaniami architektonicznymi, przywołując miejsca związane z życiem JPII (katedry wawelskiej, kościoła Mariackiego) z przyjętymi naturalnymi rozwiązaniami materiałowymi (cegła i biały kamień) przywołującymi sposoby ich łączenia, a zastosowanych na elewacjach powstających budynków JPII.

The buildings of the John Paul II Centre (CJPII) are located in Kraków-Łagiewniki on a heap of limestone sediments from the former “Solvay” Sodium Plant in Kraków. The area is called Białe Morze (White Seas) and is located in the natural depression of the Wilga river valley, between św. Józefa hill in the north and Góra Borkowska hill in the southwest. The limestone sediments as a building substrate for CJPII buildings is unprecedented ground in the world and thus a challenge for civil engineering. The symbolism of the urban complex (e.g. the scale of the market square in Wadowice) located on a system of 200 piles, above the post-industrial landfill/heaps of sediments - ensuring its protection by architectural solutions referring to places connected with the life of JPII (the Wawel Cathedral, St. Mary’s Basilica in Kraków) with the adopted natural material solutions (brick and white stone) recalling the ways of combining them, and used on the facades of the emerging JPII buildings.

Buildings of the John Paul II Center – a challenge for civil engineering and architecture

Wrana Bogumił, Wrana Jan

Budownictwo i Architektura

2020

Vol. 19, no 4

109--124

The buildings of the John Paul II Centre (CJPII) are located in Cracow-Łagiewniki on a heap of limestone sediments from the former "Solvay" Sodium Plant in Cracow. The area is called "White Seas" (Białe Morze) and is located in the natural depression of the Wilga river valley, between Św. Józefa hill in the north and Borkowska Hill (Góra Borkowska) in the south-west. The limestone sediments as a building substrate for CJPII buildings is unprecedented ground in the world and thus a challenge for civil engineering. The height of the heap reaches about 15 m and has retained the consistency of a white pulp until today. CJPII buildings are objects of the third geotechnical category, founded on a foundation slab of 0.8-m thickness, and in the central part of 0.45-m thickness. The slab is based on 200 reinforced concrete CFA-type drilled piles with a diameter of 1000 mm and 650 mm and length up to 26 m. The load-bearing structure of the CJPII buildings is a reinforced concrete frame and shell structure. The symbolism of the urban complex (e.g. the scale of the market square in Wadowice), located on a system of 200 piles above the post-industrial landfill/heaps of sediments, is ensured with architectural solutions referring to places connected with the life of John Paul II – during the occupation in 1940-1944 he was a student of Jagiellonian University in Cracow and the worker of the Solvay factory in the Podgórze district, in 1958 he became a bishop of Cracow, in 1967 – the cardinal (architectural details from the St. Mary Church and the Wawel Cathedral), 1978-2005 – the pilgrim-pope from Rome, who confirmed the mission of the Church continuing the tradition depicted in the early-christian churches on the wall mosaics (the Basilica of San Vitale and the Basilica of Sant’ Apollinare Nuovo in Ravenna).

Obiekty budowlane Centrum Jana Pawła II (CJPII) znajdują się w Krakowie-Łagiewnikach na hałdzie osadów wapiennych z dawnych Krakowskich Zakładów Sodowych „Solvay”. Obszar ten nosi nazwę „Białe Morze” i został zlokalizowany w naturalnym obniżeniu doliny rzeki Wilgi, pomiędzy wzniesieniem św. Józefa na północy, a Górą Borkowską na południowym zachodzie. Osadnik wapienny jako podłoże budowlane dla budynków CJPII jest niespotykanym w świecie gruntem i stąd stał się wyzwaniem dla inżynierii lądowej. Wysokość osadnika hałdy sięga ok. 15 m, do dziś zachował on konsystencję pulpy koloru białego. Budynki CJPII to obiekty trzeciej kategorii geotechnicznej, posadowione na płycie fundamentowej grubości 0.8 m, a w części środkowej o grubości 0.45 m. Płyta oparta jest na 200 żelbetowych palach wierconych typu CFA o średnicy 1000 mm oraz 650 mm i długości do 26 m. Konstrukcja nośna budynków CJPII to żelbetowy szkielet ramowo-powłokowy. Symbolikę założenia urbanistycznego CJPII (wraz z placem w skali rynku w Wadowicach przed Sanktuarium), które usytuowano na płycie w sieci 200 pali nad odpadem poprodukcyjnym/hałdami jego osadu, zapewniają detale architektoniczne odnoszące się do miejsc związanych z życiem Jana Pawła II – podczas okupacji w latach 1940-1944 studenta UJ i robotnika fabryki Solvay w dzielnicy Podgórze, od 1958 r. biskupa krakowskiego, od 1967 r. kardynała (detale Katedry Wawelskiej oraz Kościoła Mariackiego), w latach 1978-2005 „papieża-pielgrzyma” z Rzymu, utrwalającego misję Kościoła kontynuującego tradycję przedstawianą w świątyniach wczesnochrześcijańskich na ściennych mozaikach (Bazylika San Vitale i Bazylika Sant’ Apollinare Nuovo w Rawennie).