Wyniki wyszukiwania - BazTech

1

Wpływ zaprzestania koszenia na roślinność łąki trześlicowej (Molinietum caerulae)

Sienkiewicz-Paderewska D., Borawska-Jarmułowicz B., Mastalerczuk G., Chodkiewicz A., Stypiński P.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2012

|

T. 12, z. 1

167-179

PL

Badania przeprowadzono w 2010 r. w Środkowym Basenie Biebrzy w Biebrzańskim Parku Narodowym. W celu określenia wpływu zaprzestania koszenia na roślinność, na obiekcie łąkowym Grzędy wytyczono dwa transekty - jeden w części niekoszonej od 7 lat, drugi - w części sporadycznie koszonej (raz na 2-4 lata). W ramach transektów wykonano łącznie 23 zdjęcia fitosocjologiczne metodą Brauna-Blanqueta. Obliczono wskaźniki Elleneberga: F - uwilgotnienia, N - zawartości azotu w glebie i R - odczynu gleby. Oceniono różnorodność gatunkową zbiorowisk na podstawie: łącznej liczby gatunków w transekcie, średniej liczby gatunków przypadającej na zdjęcie fitosocjologiczne oraz obliczając wskaźnik różnorodności gatunkowej Shannona-Wienera dla transektów. Wartość użytkową zbiorowisk oceniono na podstawie LWU Filipka i zadarnienia. Stwierdzono, że skład gatunkowy zbiorowisk w obu transektach jest podobny, jednak wyraźnie różni się proporcjami. Na całym obiekcie dominują fitocenozy zespołu Molinietum caerulae W. Koch 1926 (klasa Molinio-Arrhenatheretea R. Tx. 1937). W części, na której przed 7 laty zaprzestano koszenia, w płatach zaznacza się wyraźny podrost drzew: Salix cinerea L., Salix repens subsp. rosmarinifolia (L.) Hartm. i Betula pubescens Ehrh., co świadczy o postępującej sukcesji wtórnej. W porównaniu z obszarem sporadycznie koszonym większa jest średnia wysokość roślin, natomiast mniejsze - zadarnienie. Na obszarze koszonym udział gatunków drzewiastych jest znikomy. Z większą ilościowością występuje tu Carex panicea L. i Carex buxbaumii Wahlenb. Zaprzestanie użytkowania spowodowało wzrost łącznej liczby gatunków w transekcie i średniej liczby gatunków w zdjęciu, ale zmniejszenie wartości wskaźnika Shannona-Wienera. Wartość użytkową roślinności obu badanych transektów oceniono jako bardzo słabą.

EN

The study was carried out in the year 2010 in the Middle Basin of the Biebrza River in the Biebrza National Park. The aim was to find out if the cessation of mowing could have changed some parameters of the existing vegetation. And if yes - what kind of changes could be noted. The examined phytocoenoses were described by 23 relevčs made with the BRAUN-BLANQUET method (1964). Eleven of them were made within the transect where vegetation had been mowed every 2-4 years, and the other 12 - in the transect, where vegetation had not been mowed for the previous 7 years. Species diversity was assessed upon: species composition of each community, their syntaxonomic structure, species richness, floristic diversity calculated using the SHANNON-WIENER index (H') and site conditions estimated with the ELLENBERG phytoindication method (1992]. The utilization value based on the fodder value score (FVS) defined by FILIPEK (1973) and sod cover were also estimated. It was found that species composition in both transects was very similar, however, the proportion of some species and syntaxonomic groups of species was different. Generally, the whole examined area was covered by the phytocoenoses of Molinetum caerulae association. In the not mowed part the clear symptoms of secondary succession were noticed. Young trees and shrubs, mainly Salix cinerea, Salix repens subspec. rosmarinifolia and Betula pubescens, appeared in vegetation units. In comparison to the mowed area the total number of species in the phytosociological relevé and mean height of plants were higher, whereas the sod cover was lower. In the mowed area the mean cover of trees and shrubs was negligible. Carex panicea and Carex buxbaumii were numerous there. Other results of the abandonment of utilization were: a higher species richness and a lower value of Shannon-Wiener index. The utilisation value of vegetation in both examined transects was very poor.

2

Preferencje pokarmowe koników polskich wypasanych w Biebrzańskim Parku Narodowym

Chodkiewicz A., Stypiński P.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2011

|

T. 11, z. 2

33-42

PL

Badania terenowe prowadzono w latach 2009 i 2010 na terenie łąk spasanych konikami polskimi w Biebrzańskim Parku Narodowym. Przez 6 dni w kwietniu, czerwcu i sierpniu prowadzono obserwacje bezpośrednie pasących się zwierząt w dwóch przedziałach czasowych: po 3 godziny rano i wieczorem. Każdego dnia obserwowano jedną losowo wybraną klacz, odnotowując miejsce pasienia się zwierzęcia oraz liczbę poszczególnych zjadanych przez nią gatunków. Zebrane dane posłużyły do obliczenia średniego udziału poszczególnych gatunków spośród roślin zgryzanych przez zwierzęta oraz współczynnika selektywności. W opracowaniu oparto się na zbiorowisku z klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae. W sezonie wegetacyjnym największy udział wśród zgryzanych przez zwierzęta gatunków miały turzyce, szczególnie turzyca prosowata (Carex panicea L.) oraz w mniejszym stopniu turzyca żółta (Carex flava L.). Były to gatunki preferowane we wczesnej fazie wzrostu. Spośród traw szczególnie chętnie wybierane były trzęślica modra (Molinia caeruela L. Moench) oraz mietlica psia (Agrostis canina L.), przy czym ich udział wśród gatunków zgryzanych był największy w czerwcu. Wartości współczynnika selektywności wskazują na to, że trzęślica modra (Molinia caeruela L. Moench) jest najbardziej preferowanym gatunkiem w czerwcu, turzyca prosowata (Carex panicea L.) jest gatunkiem preferowanym jedynie w kwietniu i sierpniu, natomiast mietlica psia (Agrostis canina L.) - w czerwcu. W 2010 r., w którym poziom wód gruntowych był wyjątkowo wysoki, istotnie większy udział wśród gatunków wybieranych przez koniki miały charakterystyczne dla terenów podmokłych.

EN

The aim of the study was to evaluate food preferences of free-ranging Konik horses grazing on wet meadows in the Biebrza National Park. Direct visual observation of grazing animals was performed in April, June and August (6 days in each month) in two times of the day: three hours in the morning and evening. One randomly chosen mare was observed every day. At 5-minutes intervals its first 10 bites per plant species were noted. Plants belonged to a community from Scheuchzerio-Caricetea nigrae class dominated by Carex panicea L. On each term of observations the community was described by noting plant species and visually estimating their relative cover in vegetation. During vegetative season the most frequently grazed by horses were four most abundant species. The grasslike sedge (Carex panicea L.) and Carex flava L. were preferred at early stage of their growth (April and August). From among grasses Koniks chose Molinia caerulea L. Moench and Agrostis canina L. which had a higher share in grazed species in June. Values of selectivity ratio showed that these species were most preferred in June whereas the grasslike sedge (Carex panicea L.) - in April and August. Weather conditions affected Koniks' diet. In 2010 (the year with extremely high water level) species connected with wet areas were grazed by horses more often.

3

The side-flow control as a method of improving the turbine efficiency

Chodkiewicz R., Chodkiewicz A.

Zeszyty Naukowe. Cieplne Maszyny Przepływowe - Turbomachinery / Politechnika Łódzka

|

1999

|

nr 115

55--70

EN

The method consists in a superposition of two algorithms: a quasi-three-dimensional method of the main flow calculations and a method for the flow prediction in the cavities between the stator and rotor discs (side-flows). The interactions between these two flow regions have a significant meaning for the turbine efficiency calculations. as well as for the axial force prediction. The three-dimensional maps visualising the behaviour of parameters of a group of stages are presented . Differences in the calculation series are connected with changes occurring in the geometry of the parts influencing the directions of side-flows (e.g. stator disc holes).