Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 56

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
EN
Terrestrial Laser Scanner (TLS) method which is commonly used for geodetic applications has a great potential to be successfully harnessed for multiple civil engineering applications. One of the most promising uses of TLS in construction industry is remote sensing of saturation of building materials. A research programme was prepared in order to prove that harnessing TLS for such an application is viable. Results presented in the current paper are a part of a much larger research programme focused on harnessing TLS for remote sensing of saturation of building materials. The paper describes results of the tests conducted with an impulse scanner Leica C-10. Tests took place both indoors (in a stable lab conditions) and outdoors (in a real environment). There were scanned specimens of the most popular building materials in Europe. Tested specimens were dried and saturated (including capillary rising moisture). One of the tests was performed over a period of 95 hours. Basically, a concrete specimen was scanned during its setting and hardening. It was proven that absorption of a laser signal is influenced by setting and hardening of concrete. Outdoor tests were based on scanning real buildings with partially saturated facades. The saturation assessment was based on differences of values of intensity. The concept proved to be feasible and technically realistic.
PL
W technice naziemnego skaningu laserowego (TLS) jednym z czynników, który ma wpływ na moc odbitej wiązki lasera, jest rodzaj skanowanej powierzchni, który jest ściśle związany z jej własnościami fizykochemicznymi. W wielu pracach wykazano, że na absorpcję i rozproszenie wiązki lasera ma wpływ przede wszystkim kolor i chropowatość skanowanej powierzchni. Biorąc pod uwagę fakt, że woda posiada duży współczynnik absorpcji wiązki lasera, autorzy pracy podjęli badania nad wpływem poziomu zawilgocenia obiektów budowlanych na absorpcję i rozproszenie wiązki lasera. Badania przeprowadzono w warunkach laboratoryjnych przy wykorzystaniu impulsowego naziemnego skanera laserowego Leica C-10. Pomiary zostały wykonane do specjalnie wymurowanych ścian z bloczków gazobetonowych i ceramicznych. Testowe obiekty zostały umieszczone w specjalnym naczyniu hydraulicznie uzupełnianym wodą, w celu ich stopniowego zawilgacania. Szczegółowej anlizie poddano wartość intensity chmury punktów uzyskanej z tych pomiarów. Uzupełnieniem badań laboratoryjnych było dodatkowo przeprowadzenie obserwacji w warunkach terenowych. Wyniki badań wykazały, że intensywność wiązki lasera odbitej od zawilgoconych materiałów budowlanych jest znacznie niższa niż od materiałów suchych. Zależność tę można wykorzystać podczas pomiarów TLS w monitoringu geodezyjnym. Poza określaniem geometrii danego obiektu budowlanego, dodatkowo istnieje możliwość śledzenia zmian poziomu jego zawilgocenia.
EN
A type of a scanned surface (its physico-chemical properties) significantly influences the power of the returning laser signal in terrestrial laser scanner technique. The influence of different colour and roughness of a scanned surface on absorption and scattering was proven by multiple researchers. Water is characterized by high absorption coefficient of a laser signal. Keeping this fact in mind, the authors prepared a research programme focused on the influence of moisture movement in a building wall on the value of the intensity in TLS. An impulse TLS scanner ScanStation C10 produced by Leica was used during the research programme in an indoor environment. The measurements were conducted targeting specially formed walls made of cellular concrete and ceramic hollow blocks. Test objects were placed in a special plastic container with water. The level of the water in the container was kept constant using an autonomous hydraulic pressure system. The porous dry wall was sucking water and the level of saturation was rising. The differences in values of intensity point cloud from scan were of special interest. In addition, tests have been carried out to the building object in an outdoors environment. The achieved results have shown that the intensity of the reflected laser beam from the wet building materials is much lower than that of dry materials. This dependency can be used 166 for the measurement of TLS in the geodetic monitoring. Apart from determining the geometry of a building wall, it is possible to determine changes of its humidity.
EN
The paper consists of five main chapters and a list of references. The first chapter is focused on presenting specific properties of ceramic waste aggregates based on extensive literature studies. The properties and characteristics of the materials used to prepare the fibre composites in question are presented in the following section. Such properties as density in the loose state and compacted state and absorption of waste ceramic aggregate was of special interest. Some basic properties of used steel fibres such as: their geometric and mechanical properties, aspect ratio, FIER were established. Cement CEM I 42.5 was adopted as a binder. There was also used superplasticizer type FM. The final composition of the concrete mix (per 1 m3) is presented in the third chapter. The adopted mix composition is as follows: saturated waste ceramic aggregate (WCA) – 830 kg, sand – 632 kg, cement – 307 kg, water – 92 kg, superplasticizer – 3.1 kg. Casting and curing of concrete elements is described in the third chapter. The research programme comprised such standard tests as: test of modulus of elasticity, compressive strength test conducted on cubes (150 mm ·150 mm · 150 mm) and cylinders (diameter of 150 mm and a height of 300 mm), a tensile strength test at splitting conducted on cubes (150 mm 150 mm 150 mm), the residual strength test at limit of proportionality limit conducted on beams (150 mm 150 mm · 700 mm) and the shear strength test conducted on beam halves. There was also conducted an unconventional dynamic test. Namely, the weight of 40 kg was free falling from the height of 1 m on a slab creating an impact load. The slab was 100 cm in diameter and 10 cm thick. It was supported in three points located on its circumference (apart by 120 degrees). The results of the study together with the analysis are presented in chapter four. The density of the composites ranged from 2001 to 2080 kg/m3. The compressive strength was from C27.9/39.1 for the matrix without fibre to C36.3/52.3 for the composite with the maximum amount of added fibre. A similar increase in strength was observed for shear strength which ranged from 4.97 MPa to 10.75 MPa for WCA matrix and composite with 1.5% of fibre respectively. Tensile splitting strength varied from 3.12 to 3.97 MPa. Static and dynamic modulus of elasticity of fibre composites ranged from 23 to 24 GPa and from 28.6 to 29.4 GPa respectively. On the basis of achieved residual strengths and limits of proportionality, strength class was assigned to composites following Model Code 2010. The assigned strength classes were as follows: 0.5% of fibre – class 3c, 1.0% of fibre – class 4c, 1.5% of fibre – class 7d. The last of the analysed results was deflection and the process of destruction of tested slabs. After six impacts, the slab deflection ranged from 3.0 to 18.7 mm for WCA concrete reinforced by 1.5 and 0.5% of the fibres respectively. The ultimate destruction of slabs was recorded after 8, 15 and 22 impacts. The final summary of the conducted research and performed analyses is presented in chapter five.
PL
Artykuł składa się z pięciu zasadniczych rozdziałów i cytowanej literatury. W rozdziale pierwszym omówiono specyficzne właściwości odpadowych kruszyw ceramicznych na podstawie przeprowadzonych studiów literaturowych. W kolejnym rozdziale przedstawiono właściwości i cechy zastosowanych w badaniach materiałów składowych analizowanego kompozytu. Określono m.in. gęstość w stanie luźnym i utrzęsionym oraz nasiąkliwość ceramicznego kruszywa odpadowego. Oznaczono również kilka podstawowych cech zastosowanych włókien stalowych, tj. ich właściwości geometryczne i mechaniczne, smukłość, FIER. Jako spoiwo przyjęto cement CEM I 42,5, zaś jako domieszkę zastosowano superplastyfikator typu FM. Ostateczny skład mieszanki betonowej (na 1 3), zaprezentowany w rozdziale trzecim, stanowią: namoczone kruszywo ceramiczne (WCA) – 830 kg, piasek – 632 kg, cement – 307 kg, dodana woda – 92 kg i superlpastyfiaktor – 3,1 kg. W rozdziale trzecim omówiono również sposób wykonywania i pielęgnacji elementów próbnych. Przedstawiono program badań, w którego skład weszły badania: modułu sprężystości, wytrzymałości na ściskanie na próbkach sześciennych o boku 150 mm oraz walcowych o średnicy 150 mm i wysokości 300 mm, wytrzymałości na rozciąganie przy rozłupywaniu na próbkach kostkowych o boku 150 mm, wytrzymałości resztkowych i granicy proporcjonalności belek o przekroju 150 ´ 150 mm i długości 700 mm oraz wytrzymałości przy ścinaniu połówek belek. Jako niekonwencjonalne badanie przeprowadzono próbę dynamiczną w postaci masy (40 kg) spadającej z wysokości 1m na płytę (o średnicy 100 cm i grubości 10 cm) podpartą w trzech punktach rozmieszczonych na jej krawędzi co 120 stopni. Wyniki z przeprowadzonych badań wraz z ich analizą zamieszczono w rozdziale czwartym. Określono m.in. gęstość kompozytów, która zawierała się w przedziale od 2001 do 2080 kg/3, wytrzymałość na ściskanie, która wyniosła C27,9/39,1 dla matrycy bez włókien, do C36,3/52,3 dla kompozytu z największą ilością zbrojenia rozproszonego. Podobny przyrost wytrzymałości zaobserwowano w przypadku wytrzymałości na ścinanie, gdzie uzyskano 4,97 MPa dla matrycy i 10,75 MPa dla WCA z włóknami w ilości 1,5 %. Wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu zmieniała się od 3,12 do 3,97 MPa. Moduł sprężystości statyczny i dynamiczny dla kompozytów z włóknami wyniósł odpowiednio 23-24 GPa i 28,6-29,4 GPa. Na podstawie wytrzymałości resztkowych i granicy proporcjonalności określono klasy wg Model Code 2010 dla kompozytów o różnej procentowej zawartości włókien: 0,5% – klasa 3c, 1.0% – klasa 4c 1.5% – klasa 7d. Ostatnimi z analizowanych wyników było ugięcie i zniszczenie płyt. Po sześciu uderzeniach masy ugięcie wyniosło 3,0-18,7 mm dla WCA z 1,5 i 0,5% włókien, zaś ich zniszczenie miało miejsce odpowiednio po 8, 15 i 22 uderzeniach masy. Ostateczne podsumowanie z przeprowadzonych badań i analiz zamieszczono w rozdziale piątym.
PL
W artykule przedstawiono program badawczy poświęcony wybranej grupie tak zwanych „zielonych” betonów które charakteryzują się wysoką przyjaznością dla środowiska naturalnego. W przypadku omawianego programu badawczego pod uwagę wzięto samo zagęszczające się mieszanki betonowe (SCC) które dodatkowo modyfikowane były włóknami stalowymi i polimerowymi. Analizie poddano zarówno cechy świeżej mieszanki (konsystencja, gęstość) jak i stwardniałego kompozytu (wytrzymałość na ściskanie, obciążenie powodujące pojawienie się pierwszej rysy oraz wskaźniki rezydualnej wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu). Uzyskane wyniki pozwoliły określić przedziały optymalnego dozowania włókien oraz odnieść się do podobnych wyników uzyskanych przy badaniu zwykłych fibrokompozytów cementowych.
PL
Przedmiotem monografii jest analiza doświadczalna oraz numeryczna próbek oraz elementów wykonanych z kompozytu fibrobetonowego z udziałem kruszywa odpadowego (sortowany gruz ceglany). Badania doświadczalne oraz symulacje numeryczne przeprowadzone zostały w ramach grantu Narodowego Centrum Nauki pt. “Impact resistant concrete elements with nonconventional reinforcement” (2011/01/B/ST8/06579) i dotyczyły one badania własności wytrzymałościowych materiału oraz powstawiania oraz rozwoju zniszczeń w płytach z fibrobetonu obciążonych udarowo. Monografia składa się z sześciu rozdziałów, uzupełnionych o odpowiednią bibliografię. Rozdział pierwszy (Introduction) dotyczy sformułowania problemu będącego przedmiotem pracy. Uzasadniono w nim potrzebę wprowadzenia do wytwarzania elementów betonowych materiałów odpadowych, zastępujących tradycyjne kruszywo mineralne, motywując to zmniejszaniem się zasobów tych kruszyw, zwiększaniem kosztów transportu oraz względami związanymi z ochroną środowiska i krajobrazu. Wprowadzenie zbrojenia rozproszonego w postaci włókien stalowych umożliwia zdaniem autorów monografii uzyskanie materiału odpornego na obciążenia nagłe (uderzenia, wybuchy), zdolnego do przenoszenia naprężeń rozciągających powstających podczas propagacji fali w materiale. Rozdział drugi (Used materials and research programme) poświęcony jest opisowi zastosowanych w badaniach materiałów oraz założonemu programowi badań dotyczących wyznaczania podstawowych parametrów charakteryzujących materiały.W rozdziale trzecim (Mechanical properties) podano opis i rezultaty wykonanych badań podstawowych charakterystyk materiałowych fibrobetonu z udziałem kruszywa odpadowego. Rozdział czwarty (Material models for concrete under impulsive load) zawiera przegląd konstytutywnych modeli materiałowych stosowanych w analizie numerycznej ustrojów betonowych poddanych obciążeniom o charakterze nagłym (impulsowym). Skupiono się na modelach zawierających kryteria powstawiania i rozwoju zniszczeń w materiale, oraz kryterium całkowitego zniszczenia (tj. utraty możliwości przenoszenia obciążeń). Impact resistant concrete elements with nonconventional reinforcement 91 Rozdział piąty (Impact resistance of circular plates – experimental and numerical study) stanowi opis zasadniczej części badań objętych projektem, tj. testom eksperymentalnym I symulacjom numerycznym odpowiedzi dynamicznej kołowych płyt o średnicy 1,0 m i grubości 0,10 m, wykonanych z fibrobetonu z udziałem kruszywa odpadowego i obciążonych swobodnym spadkiem ciężaru 40 kg z wysokości 1,0 m. Wykonano w sumie 70 płyt w 10 wariantach różniących się rodzajem włókien oraz stopniem zbrojenia. Zbadano zależność intensywności rozwoju zniszczeń w poszczególnych płytach od ilości uderzeń, starając się doprowadzić badania do momentu całkowitej utraty nośności płyty. Na podstawie przeprowadzonych badań eksperymentalnych wykonano symulacje numeryczne przy zastosowaniu metody elementów skończonych, wykorzystując opracowany algorytm generacji losowego rozkładu włókien w objętości elementu betonowego. Analizy wykonano w środowisku systemu elementów skończonych ABAQUS/Explicit, stosując nieliniowy sprężystoplastyczny model materiałowy ze zniszczeniem dla opisu własności betonu. Wyniki symulacji numerycznych są zgodne z rezultatami uzyskanymi na drodze eksperymentalnej. Rozdział szósty (Conclusions and final remarks) zawiera krótkie podsumowanie uzyskanych rezultatów oraz uwagi dotyczące samego analizowanego zagadnienia. Monografia uzupełniona jest o krótkie notki biograficzne autorów.
PL
W artykule opisano badania fibrobetonów na bazie ceramicznego kruszywa odpadowego. Jako zbrojenie rozproszone zastosowano dwa rodzaje włókien (stalowe i polimerowe) w ilość nieprzekraczającej 1,0% objętościowo. W badaniach określono podstawowe właściwości zaproponowanych fibrobetonów takie jak: konsystencję, gęstość, wytrzymałość na ściskanie czy też moduł sprężystości. Jednak główny nacisk badawczy położono na określenie zależności pomiędzy obciążeniem i ugięciem dla zginanych elementów belkowych zgodnie z EN 14651:2005. Na podstawie określonych zależności wg EN, możliwe było wyznaczenie rezydualnych wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu oraz przyporządkowanie badanym kompozytom klas określonych przez The International Federation for Structural Concrete (fib).
PL
Program badawczy omówiony w artykule był skupiony na zastosowaniu odpadowego miału ceramicznego jako zamiennika naturalnego piasku. Ze względu na coraz większe trudności w pozyskiwaniu kruszyw naturalnych do produkcji betonu konieczne jest stosowanie materiałów zastępczych, takich jak gruz ceramiczny lub betonowy. W programie badawczym zastosowano z sukcesem odpadowy miał ceramiczny jako częściowy zamiennik naturalnego piasku polodowcowego w kompozytach cementowych modyfikowanych włóknami stalowymi. Do modyfikowania matrycy cementowej wykorzystano dwa rodzaje włókien stalowych zakończonych haczykami, które dozowano w ilości 0,5%, 1,0% i 1,5% objętościowo. Zbadano takie cechy mechaniczne jak: wytrzymałość na ściskanie; wytrzymałość na rozciąganie przy rozłupywaniu; wytrzymałość na ścinanie; moduł sprężystości; wytrzymałość na rozciąganie przy zginaniu; cztery rezydualne wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu oraz prędkość fali ultradźwiękowej.
EN
The research programme presented in the paper focuses on harnessing waste ceramic fume as a replacement of natural sand. Due to growing lack of available natural aggregates for concrete production there is an urgent need for using substitute materials such as aggregate based on ceramic or concrete debris. In the research programme ceramic fumewas successfully used as a partial replacement of natural postglacial sand in a cement composite modified by steel fibre. There were used two types of hooked fibre. The matrix was modified by three different volumes of fibre (0.5%, 1.0% and 1,5% by volume). Mechanical properties such as: compressive strength, tensile splitting strength, shear strength, modulus of elasticity, flexural strength, four residual tensile strengths and ultrasonic pulse velocity were tested.
PL
W artykule opisano badania kompozytów cementowych na bazie ceramicznego kruszywa odpadowego i modyfikowanych włóknami. W badaniach zastosowano dwa rodzaje włókien (stalowe i polimerowe) a ilość dozowanych włókien wahała się od 0% do 1,0% objętościowo. Przebadano podstawowe cechy mechaniczne omawianych fibrokompozytów takie jak: gęstość, czy wytrzymałość na ściskanie, ale główny nacisk badawczy został położony na wyznaczenie rezydualnych wytrzymałości na rozciąganie przy zginaniu zgodnie z EN 14651:2005. Wszystkim badanym fibrokompozytom przyporządkowano klasę wytrzymałościową zgodnie z nowymi zaleceniami The International Federation for Structural Concrete (fib).
9
Content available remote Impact and dynamic resistance of SFRCC modified by varied superplasticizers
EN
The paper presents results of examinations of steel fiber reinforced cement composites (SFRCC) modified by superplasticizers based on different chemical substances. The described SFRCC were made on the basis of fine aggregate cement matrix modified by steel fibers of an aspect ratio l/d = 50. Fine aggregate matrix composed of waste aggregate (obtained during hydroclassification) was modified by an addition from 0% to 2.8% (by volume) of hooked steel fibers and 1% of superplasticizer. After establishing basic parameters of fresh mix and hardened fiber reinforced composites, the main tests were a drop-weight test of the SFRCC plates and dynamic harmonic loading of beams. Results achieved this way allowed to specify the influence of the specific superplasticizer on the behaviour of SFRCC subjected to a dynamic force.
PL
W referacie przedstawiono wyniki badań nad fibrokompozytami cementowymi wykonanymi na bazie drobnych kruszyw odpadowych. Do wykonania fibrokompozytów wykorzystano włókna stalowe produkcji krajowej. Włókna dozowano w ilości od 0 do 2,8% (objętościowo). Badania obejmowały swym zakresem dwa etapy. Etap pierwszy stanowiły badania cech świeżej mieszanki (konsystencja) oraz badania stwardniałych fibrokompozytów wykonane w sposób statyczny (gęstość, wytrzymałość na ściskanie). Drugi etap stanowiły badania cech dynamicznych omawianych fibrokompozytów obejmujące swym zakresem badania uderzeniowe oraz badania przy obciążeniu harmonicznym. Badania przy obciążeniu harmonicznym prowadzono na polowym stanowisku laboratoryjnym przy wykorzystaniu próbek wielkowymiarowych o długości 2000 mm i przekroju 200 mm x 100 mm.
EN
Cement composites (concrete, mortar, plaster, slurry) are most commonly applied construction materials in the world. Focusing to the environmental pollution problem we are bearing in mind the necessity of a balanced engineering process while applying cement composites. A lot of attention is drawn to the production of cement characterized by large energy consumption (about 4GJ per ton) and a significant carbon dioxide footprint (about 1 tonne of CO2 emissions per tonne of cement). The worldwide production of cement accounts for almost 7% of total world CO2 emissions [10]. However, it is very often forgotten that the main component of cement composite is aggregate which covers from 60% to 80% of cement composite volume. Global annual production of concrete, mortar and other cement based composites consumes 20 billion tonne of different aggregate. It means that about 3 tonne of aggregate is used per person per year, which considerably influences natural environment, especially in developing countries.
PL
Niniejszy artykuł dotyczy kompozytów cementowych wykonanych na bazie kruszyw odpadowych uzyskanych w trakcie procesu hydroklasyfikacji pospółki na Pomorzu Środkowym w północnej Polsce. Na świecie mamy do czynienia z licznymi regionami o małych zasobach naturalnych kruszyw grubych, które są podstawowym surowcem służącym do produkcji betonu zwykłego. W tych regionach zamiast kruszyw grubych występują często duże złoża kruszyw drobnych takich jak piasek i pospółka. Kruszywa drobne mogą być stosowane do produkcji betonu zwykłego o przeciętnych cechach mechanicznych. Produkcja betonu w oparciu o lokalnie dostępne kruszywa drobne jest tania, co zachęca do produkcji takich betonów, zamiast betonów wykonanych w oparciu o kruszywa grube transportowane z odległych kopalń.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.