Wyniki wyszukiwania - BazTech

Ograniczanie wyników

3 Technika Poszukiwań Geologicznych

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Main problems of neogeodynamics phenomena investigation and mapping

Karabanov A., Garetsky R., Aizberg R., Aronova T.

Technika Poszukiwań Geologicznych

2003

R. 42, nr 6

27-32

The solution of the several problems of neogeodynamics phenomena investigation and mapping was one of the main tasks of the IGCP project No 346 "Neogeodynamics of Baltic Sea Depression and adjacent areas". Investigations performed for the project resulted in a series of international geodynamic maps showing vertical movements at the neotectonic stage, bottom part of Quaternary deposits, recent vertical movements, tectonic stress, epicenters of earthquakes, Moho discontinuity, neotectonic zoning and o on. Hence, the water surfaces of the Baltic Sea and the east part of the North Sea, the southern part of Scandinavia, the German-Polish Depression, the Central European block mountains and depressions, western part of the Russian Plain and, partly the Carpathians, were mapped. Despite of, that was done in traditional manner without any digitalization, the set of maps showing structure and its dynamics from the Quaternary capping down to the Moho surface fulfils requirements of the modern Information Technology, thus it may and can be computerized in follows of the GIS rules. That will enable authors to supplement project with the newest data, and restructure its visual appearance. In the attached presentation, authors review some problems of neogeodynamic researches in Belarus.

Do rozwiązania szeregu problemów neogeodynamiki w projekcie International Geological Correlaction Programme, projekt 346 ustalano związki między zjawiskami powierzchniowymi, a głęboką strukturą litosfery, polem naprężeń, sejsmicznością oraz rozmieszczeniem aktywnych uskoków, które są przyczyną trzęsień ziemi. W tym celu wykonane zostały kompleksowo dla obszaru zlewni Bałtyku i obszarów przyległych mapy utworów powierzchniowych, oraz mapy wgłębne sięgające aż do powierzchni Moho. Mimo, iż opracowanie to byłe wykonane bez procedur dygitalizacji i wektoryzacji, to spełnia ono w swej formie wymagania nowoczesnych technik informacji. Dlatego byłoby wskazane zdygitalizowanie i zwektoryzowanie całego opracowania w manierze GIS w celu wprowadzenia uzupełnień oraz umożliwienia nowoczesnej wizualizacji wyników. W załączonej prezentacji graficznej, autorzy przedstawiają problematykę badań neogeodynamicznych na Białorusi.

Seismotectonic of Belarus and the Baltic sea region

Aizberg R., Garetsky R., Aronov A., Karabanow A., Safonov O.

Technika Poszukiwań Geologicznych

1999

R. 38, nr 1

28-37

The main features of the seismotectonics of Belarus and the Baltic region are shown on the seismotectonic map which forms the basis of the general subdivision of the territory into seismic areas. Eighteen seismoactive and potentially seismoactive zones of probable occurrence of earthquake foci (PEF) are distinguished. Their sizes are determined taking into consideration the morphology and kinematics of active faults, the prevailing depth of occurrence of earthquake foci and the maximum sizes of foci areas. The greatest possible magnitude of earthquakes is calculated from the data reflecting seismotectonic potential, or real maximum magnitude noted within the given PEF zone. The Pripyat seismoactive superzone (Mmax=3.5-5.0), Minsk (Mmax=3.7), Riga (Mmax=3.5-4.5), West and Central Estonian (Mmax =4.0-4.5), Osmussar (Mmax=4.7), Vilnius (Mmax=4.9) and Oshmiany (Mma)<= 4.5) seismoactive zones are distinguished with the greatest certainty. The Borisov (Mmax=4.0), Kaliningrad-Lithuanian (Mmal<=4.0), Orsha (Mmax=3.5) and Chashniki (Mmax =3.5) areas are identified as potentially seismoactive zones.

Główne elementy sejsmotektoniczne Białorusi i rejony Bałtyku są przedstawione na mapie stanowiącej podstawę podziału obszaru na 18 odrębnych stref, w różnym stopniu aktywnych sejsmicznie, lub tylko potencjalnie aktywnych, w których wyznaczono potencjalne ogniska trzęsień ziemi (Probable Earthquake Foci PEF). Wielkości tych podobszarów określono na podstawie przesłanek morfologicznych oraz kinematyki aktywnych uskoków i maksymalnych wymiarów potencjalnych ognisk trzęsień ziemi. Maksymalną przypuszczalną magnitudę określano na podstawie założeń sejsmotektonicznych przy uwzględnieniu rzeczywistych, rejestrowanych magnitud trzęsień ziemi w danej strefie. Następujące strefy wyznaczono z największym prawdopodobieństwem: Strefa Prypeci (Mmax=3.5-5.0), Mińska (Mmax=3.7), Rygi (Mmax=3.5-4.5), Zachodniej i Centralnej Estonii (Mma)(=4.0-4.5), Osmussaru (Mma]< =4.7), Wilna (Mmax=4.9), Oszmiany (Mmax=4.5). Jako potencjalnie aktywne wyróżniono strefy Borysów (Mmax =3.5-5.0), Kaliningradzko-Litewską (Mmax =4.0), Orszy (Mmax=3.5) i Czasników (Mmax =3.5).

Main Neogeodynamic features of the Baltic Sea depression and adjacent areas

Garetsky R., Levkov E., Schwab G., Karabanow A., Aizberg R., Garbar D., Kockel F., Ludwig A. O., Lykke-Andersen H., Ostaficzuk S., Palienko V., Sim L., Sliaupa A. I., Sokolowski J., Stackebrandt W.

Technika Poszukiwań Geologicznych

1999

R. 38, nr 1

17-27

During the progress of the IGCP Project No. 346 "Neogeodynamics of the Baltic Sea Depression and Adjacent Areas" new data were obtained which revealed the main peculiarities of the Neogeodynamic evolution of the East European Craton and the adjacent part of the Variscan Platform, and enabled study of the solution of one of the most debated problems in the geology of Europe - the genesis of the Baltic Sea Basin. The research works were performed over four years (1994-1997 by geologists from Belarus, Germany, Denmark, Latvia, Lithuania, Poland, Russia and the Ukraine.

W ramach realizacji międzynarodowego przedsięwzięcia badawczego IGCP, proj. 346 "Neogeodynamika zlewni Bałtyku i obszarów przyległych" uzyskano wiele nowych danych dotyczących młodej ewolucji kratonu wschodnio-europejskiego i przyległej platformy waryscyjskiej, jak również uzyskano nowe argumenty w ciągle aktualnej dyskusji na temat genezy Bałtyku. Prace badawcze były prowadzone w ciągu 4-ch lat (od 1995 do 1997) przez geologów z Białorusi, Danii, Litwy, Łotwy, Niemiec, Polski, Rosji i Ukrainy.