В статье рассматривается метод альтернативного нанесения связующего на зерна песка. Показана возможность получения формовочной смеси с большей удельной прочностью.
EN
The paper considers questions of alternate drawing binder on grains of sand. Displays an opportunity of a sand mix reception with the greater unit strength.
PL
W artykule przedstawiono dwa sposoby nanoszenia materiału wiążącego na powierzchnię ziarn osnowy piaskowej i wpływ tych sposobów na uzyskiwaną wytrzymałość masy. Celem tych badań było wyeksponowanie takich sposobów nanoszenia materiału wiążącego na powierzchnię ziarn osnowy, które umożliwiają uzyskanie wymaganej wytrzymałości masy przy zmniejszonym dodatku materiału wiążącego. Pierwszy sposób dotyczył mas zamrożonych. Wodę, stanowiącą materiał wiążący, nanoszono na powierzchnię ziarn osnowy metodą desublimacji w warstwie fluidyzacyjnej. Pozwoliło to na naniesienie wody tylko na występy chropowatej powierzchni ziarn (bez wnikania wody w zagłębienia tej powierzchni). Przeprowadzone badania masy zawierającej dodatek 1% wody, sporządzonej metodą standardową (w mieszarce laboratoryjnej) i metodą desublimacji wykazały, że masa sporządzona metodą desublimacji miała wytrzymałość na ściskanie około dwukrotnie większą (0,24-0,26 MPa) od masy sporządzonej w mieszarce laboratoryjnej (0,10-0,12 MPa). Druga metoda polepszenia wytrzymałości miała na celu wykazanie, że stworzenie warunków do adhezyjnego niszczenia wiązań między ziarnami masy może dać lepsze wyniki pod względem wytrzymałości masy. Przeprowadzone badania wykazały, że przy tej samej grubości warstewki organicznego materiału wiążącego stworzenie warunków do adhezyjnego niszczenia wiązania znacznie zwiększa wytrzymałość masy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.