PL
 |
EN
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available O ochronie architektury sakralnej lat 70. i 80. XX wieku
Białkiewicz A.
Wiadomości Konserwatorskie
|
2016
|
Nr 48
34--39
PL
Współczesność, pomimo braku utrudnień instytucjonalnych i z nieograniczonymi możliwościami technicznymi, generuje zupełnie inną gamę problemów, z którymi borykają się włodarze tych już prawie półwiekowych świątyń. Ich stan techniczny i zupełnie zrozumiała dekapitalizacja infrastruktury powoduje konieczność remontów, napraw, a te implikują pytania o wartość zabytkową obiektów. W całym zasobie odziedziczonych świątyń tylko te najwybitniejsze, wpisane w historię architektury współczesnej, nie wywołują wątpliwości, iż są cennymi reliktami i należy je zachować według wszelkich zasad konserwatorskich.
EN
Contemporary times, despite no institutional restrictions and unlimited technological possibilities, generate a range of completely different problems which have to be addressed by the owners of the nearly half-a-centuryold churches. Their technical condition and deterioration of the infrastructure call for renovation and repairs, which entails asking questions about the historic value of the objects. Of all the places of worship dating from the 1970s and the 1980s, only the most remarkable ones, those which go down in history of contemporary architecture are unquestionably considered valuable relics to be protected according to conservation rules.
2
Content available Alexander Brodsky - gra w architekturę
Białkiewicz A.
Pretekst
|
2015
|
Nr 6
97--100
3
Content available remote Alexander Brodsky – play with architecture
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2015
|
Y. 112, iss. 8-A
19--23
EN
Drawing serves as a basic tool for recording and immortalizing the original visions of an architect. The architecture so presented is free from any restraints and may express fantasies and dreams of all sorts. Such acts can be referred to as playing with architecture. But is it only playing with architecture or does the imaginary, visionary paper architecture carry deeper meanings? The article presents selected motifs form Alexander Brodsky’s works.
PL
Rysunek stanowi podstawowe narzędzie służące do zapisywania i uwieczniania indywidualnych wizji architekta. Architektura zaprezentowana w takiej formie jest wolna od ograniczeń, może zawierać wszelkie fantazje i marzenia. Działania takie możemy nazwać zabawą architektury. Ale czy to tylko zabawa architekturą, czy też ta często wyimaginowana, wizjonerska papierowa architektura ma głębsze treści? W artykule zaprezentowano wybrane wątki z twórczości Aleksandra Brodskiego.
4
Content available Polish architecture during the second world war, as exemplified by The Fish Hatchery Centre in Łopuszna
Białkiewicz A.
Geomatics, Landmanagement and Landscape
|
2014
|
no. 3
33--41
EN
On the example of plan and construction of The Fish Hatchery Centre in Łopuszna, near Nowy Targ, constructed during the Second World War, exact analysis was carried out concerning forms and regional stylistic of its buildings. During the occupation Polish architects generally were not able to operate freely. However, many of them used every opportunity to make good and valuable architecture and they succeeded in designing excellent buildings despite severe restrictions imposed by Germans. The Centre in Łopuszna and some other projects were significant constructions free from the influence of German architectural style. Polish architects consciously and consistently tried to design buildings according to the characteristic features of Polish architecture. In that way, on the basis of the appreciation of local culture, the great architecture was made, which certainly is a flagship example in Polish architecture.
5
Content available remote Academy of st. Luke in rome as a symbol of architectural schools
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2014
|
R. 111, z. 9-A
25--40
EN
The article presents the history, principles of organization and operation of the Academy of St. Luke. The basic form of representation the works – projects at the Academy were drawings. Principles developed in the Academy had a significant impact on teaching in later architectural schools. The European architectural universities, regardless of their general profile – whether it was polytechnics or academies of fine arts – drawings were considered one of the main subjects of profiling education of an architect.
PL
W artykule przedstawiono historię powstania, zasady organizacji oraz działalność Akademii św. Łukasza. Podstawową formą wypowiedzi reprezentatywną dla pracy w Akademii był rysunek. Zasady wypracowane w Akademii wywarły znaczący wpływ na dydaktykę późniejszych uczelni architektonicznych. W europejskich uczelniach architektonicznych, niezależnie od ich profilu ogólnego – czy to były politechniki, czy akademie sztuk pięknych, rysunek uważany był za jeden z podstawowych przedmiotów profilujących wykształcenie architekta.
6
Content available O zapisach przestrzeni architektonicznej w akademii Św. Łukasza w Rzymie
Białkiewicz A.
Pretekst
|
2013
|
Nr 4
11--17
7
Content available remote Detal odtworzony
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2012
|
R. 109, z. 5-A/1
46--55
PL
Adaptację historycznego obiektu i odtworzenie dawnych oraz wprowadzenia nowych detali przedstawiono na przykładzie rewitalizacji barokowego klasztoru w Mochowie. Detal stanowiący integralną część architektury świadczył o jej cechach stylowych. Detale odtworzone, jak i na nowo wprowadzone wykonano współczesnymi technologiami. Przywrócono więc charakter architektury dając świadectwo epoki, w której obiekt powstał. Jednak, czy ten detal dziś tak wykonany mamy nazywać historycznym, czy współczesnym?
EN
Adaptation of the historic building and restoration of the old one and the introduction of new details are shown on the example of the Baroque monastery in the revitalizing Mochow. Detail is an integral part of architecture and bears witness to its stylistic features. Details restored are in the newly introduced modern technologies. Thus restored architectural character to witness the epok in which the object was created. However, there is a question whether this detail made today we call it historical or contemporary?
8
Content available remote The cultural life in Vilnius in the interwar period
Białkiewicz A.
Architectus
|
2012
|
Nr 2(32)
95--100
EN
During the period of partitions an important centre of keeping Polish national traditions alive was the town of Vilnius. After the fall of the January Uprising the cultural life of the city clearly collapsed. Only after 1919, when Stefan Batory University, closed by czarist authorities in 1832, was reactivated, were the important organizations of artists and scientific societies established in the city. The city soon became the center of the artistic community. As a result of its great achievements in the area of fine arts, theater, literature, architecture, conservation of historical sites and scientific research, Vilnius was an influential cultural center in the interwar period. It is worth emphasizing here the importance of activities of such artistic groups as, for example, Vilnius Association of Artists or Vilnius Association of Independent Artists Painters. The number of the organized exhibitions or activity of the Vilnius artists in Polish and foreign exhibitions constitute a testimony to the presence of this town in the Polish culture. Vilnius during the inter-war period also witnessed some architectural realizations which constituted important achievements of Polish architecture of that time. In this architecture it is clearly visible that architects closely cooperated with other artists such as sculptors or painters. All these phenomena prove the existence of the strong cultural circles during the interwar period that impinged not only on the city itself but far beyond it as well.
PL
W okresie zaborów znaczącym ośrodkiem narodowych tradycji oraz polskości było Wilno. Po upadku powstania styczniowego życie kulturalne miasta wyraźnie się załamało. Dopiero od roku 1919, od momentu reaktywowania zamkniętego przez władze carskie w 1832 r. Uniwersytetu im. Stefana Batorego, powstały tu znaczące organizacje artystyczne oraz towarzystwa naukowe. Miasto wkrótce stało się centrum środowisk twórczych. Sukcesy w dziedzinie plastyki, teatru, literatury, architektury, konserwacji zabytków oraz badań naukowych spowodowały, że Wilno w okresie międzywojennym było znaczącym w kulturze miastem. Należy tu podkreślić znaczenie działalności ugrupowań artystycznych, jak chociażby Wileńskiego Towarzystwa Artystów Plastyków czy Wileńskiego Towarzystwa Niezależnych Artystów Malarzy. Liczba zorganizowanych wystaw oraz aktywność wileńskich twórców w wystawach zarówno polskich, jak i zagranicznych stanowią świadectwo obecności tego miasta w kulturze polskiej. W okresie dwudziestolecia międzywojennego w Wilnie powstały również realizacje architektoniczne stanowiące znaczące osiągnięcia architektury polskiej tego okresu. W architekturze tej wyraźnie widoczne jest współdziałanie architektów z innymi twórcami, jak rzeźbiarzami czy malarzami. Wszystkie te zjawiska dowodzą istnienia w latach międzywojennych istotnego środowiska kulturalnego oddziaływającego nie tylko na samo miasto, ale również daleko poza nim.
9
Content available remote Trwanie, przemijanie a funkcja
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2011
|
R. 108, z. 4-A/1
65--74
PL
Problemy trwania i przemijania architektury w powiązaniu z jej funkcją przedstawiono na przykładzie wybranego zespołu budownictwa paulińskiego. Mimo modyfikacji na przestrzeni 400 lat funkcja nie ulegała zasadniczym zmianom, a architektura była dostosowywana do nowych, zmieniających się potrzeb. I tak trwa przez wieki, choć wciąż starannie konserwowana.
EN
Problems of the duration and transience of architecture in conjunction with its function, has been shown on the example selected Pauline’s monastery. Although modified over the 400 years the function has not undergone significant changes, and the architecture was adapted to new and changing needs. It lasts for centuries, still carefully preserved.
10
Content available remote Klasztor oo. Paulinów we Włodawie i jego rewitalizacja
Białkiewicz A.
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2010
|
T. 6
196--209
PL
Klasztor oo. Paulinów we Włodawie został wybudowany w latach 1701–1718. Autorem jego projektu jest prawdopodobniej Józef Piola (?–1715), natomiast fundatorem Ludwik Konstanty Pociej (1664–1730). Od roku 1799 część obiektu była wynajmowana różnym świeckim użytkownikom. Po upadku powstania styczniowego na mocy carskiego ukazu likwidacyjnego nastąpiła kasata klasztoru. W 1993 r. zakonu paulinów otrzymał kościół oraz części klasztoru, a w roku 1999 cały obiekt. Jego stan techniczny był fatalny. Założeniem projektu rewaloryzacji było przywrócenie pierwotnego układu przestrzennego klasztoru oraz umieszczenie współczesnej funkcji klasztornej, nieco zmodyfikowanej oraz uwarunkowanej aktualnym prawem budowlanym. Zasadnicze funkcje jak kaplica, furta, refektarz, biblioteka, kuchnia, część mieszkalna, powróciły do tych samych pomieszczeń, w których znajdowały się przed prawie 300 laty. Został osiągnięty kompromis między historycznymi wartościami obiektu a jego współczesnymi funkcjami. Budynek w pełni odzyskał swój pierwotny charakter i służy obecnie taj samej funkcji, dla której powstał.
EN
Paulines’ monastery in Wlodawa was built between 1701 to 1718. The author of the project was probably Joseph Piola (?–1715), the founder was Louis Konstantin Pociej (1664–1730). Since 1799 part of the facility was rented to various secular users. After the collapse of January Uprising, under the Tsar's ukase was winding up dissolution of the monastery. In 1993, Pauline got back the church and part of monastery, and in 1999 the entire facility. His condition was fatal. Idea of the restoration was to restore the original spatial arrangement of the monastery and the inclusion of contemporary monastic function, slightly modified, and contingent upon the current construction law. Essential functions as a chapel, refectory, library, kitchen, living area, returned to the same places in which they were before almost 300 years ago. Compromise was reached between the historical values of the object, and its contemporary features. Building a fully regained its original character and now serves the same function, for which it originated.
11
Content available remote Stara architektura - dziś
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2010
|
R. 107, z. 7-A/1
33-37
PL
Architektura, która dziś nas otacza, to poza współczesnymi dziełami, również zasób budowli reprezentatywnych dla epok minionych. Architektura czasów minionych wymaga konserwacji, rewaloryzacji oraz adaptacji do potrzeb współczesności. Prace te prowadzone są przy użyciu współczesnych materiałów i technologii, a ich wynikiem są nowe wartości kulturowe. Trudno jednoznacznie odpowiedzieć w jakim sensie architektura dawna staje się architekturą dziś.
EN
The architecture that surrounds us today, besides modern works, includes historic buildings. The architecture of the past requires special maintenance, restoration and adaptation to contemporary needs. Work is carried out with modern materials and technologies, and its result is a new quality.
12
Content available remote The role and influence of Pauline architecture on non-architects
Białkiewicz A.
Architectus
|
2010
|
Nr 2(28)
7--10
EN
Sacral architecture constitutes a particular sign of presence in culture. Its forms as well as places of location have changed throughout the centuries. Each of the historical époques marked its character by presenting the church structure. These structures were very differentiated but they always stood out in their surroundings. Their locations as well as aesthetic and prestige values distinguish this architecture in a unique way in man’s awareness. It rarely happened that a sacral structure was designed concurrently with towns or settlements for which it was built. Most often the churches were incorporated into the existing context as new elements. Sometimes certain complexes of buildings are different from others and they are characterised by the distinctness which is given to them by their inventors like, for instance, Paulines.
PL
Architektura sakralna jest szczególnym znakiem obecności w kulturze. Każda z epok historycznych zaznacza swe oblicze, prezentując odmienną sylwetę kościoła. Zdarza się, iż pewne zespoły budowli wyróżniają się spośród innych, charakteryzują się odmiennością nadaną im przez inwestorów, jak np. paulinów. Ich realizacje trafiają w gusta odbiorców, mają więcej zwolenników niż inni inwestorzy. Paulini bowiem starannie traktują swą religijną misję i to pozwala im trwać przez wieki.
13
Content available remote O zagadnieniach konserwacji architektury drewnianej
Białkiewicz A.
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2009
|
T. 5
7-16
PL
Dwory i dworki są nadal często spotykanymi budowlami, choć w wyniku zmian własnościowych po II wojnie światowej ich stan zachowania uległ znaczącej degradacji. Wznoszone były jako obiekty murowane, a także w konstrukcji drewnianej. Problem zachowania obiektów drewnianych został zaprezentowany na przykładzie dworku Włodzimierza Tetmajera w Bronowicach Małych w Krakowie. Stanowi on część składową zespołu obiektów i założeń ogrodowych charakterystyczny dla stylistyki miejsca ze schyłku XIX w. Jego konstrukcja była typową dla wielu domów szlacheckich, które często niewiele różniły się od chałup chłopskich. Za-chowana w oryginalnym stanie do lat 90. XX w., wymagała jednak interwencji konserwatorskiej. To, co stanowiło wówczas wyzwanie dla projektującego architekta, było z jednej strony zachowanie autentycznej formy bu-dowli, a z drugiej także maksymalne zachowanie struktury drewnianej i autentycznych fragmentów konstrukcji.
EN
Mansions and manors are still quite common objects although their condition has deteriorated significantly due to the ownership transformations following World War II. They were erected as masonry objects or wooden structures. The problem of wooden structures preservation will be illustrated by Wlodzimierz Tetmajer's manor house in Bronowice Male, Krakow. It is a part of a complex of buildings and gardens typical of the late 19th century style in the area. This type of structure was not particularly durable but it was typical of many hou-ses of the gentry which did not differ very much from peasants' huts. It survived in its original form until the 1990's when a conservator's interference became a must. This proved quite a challenge for the designing architect who had to preserve the authentic form of the building on the one hand and most of the wooden structure on the other.
14
Content available Między formą plastyczną a architektoniczną
Białkiewicz A.
Środowisko Mieszkaniowe
|
2009
|
nr 7
8--10
15
Content available remote Współczesny kontekst witruwiuszowskiej teorii rysunku architektonicznego
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2009
|
R. 106, z. 1-A
12-17
PL
Witruwiusz zwrócił uwagę na znaczenie rysunku w warsztacie pracy architekta oraz zaprezentował własną teorię rysunku architektonicznego. Według niego rysunek był podstawową formą przekazu. W mniejszym stopniu artykułował on rolę rysunku związaną z kształceniem wyobraźni przestrzennej. Współcześnie poza formą przekazu rola rysunku w kształceniu wyobraźni architekta staje się niezwykle istotna.
EN
Vitruvius mention of the significance of hand drawing in the architect's workshop and presented his own opinion on the role and tasks of that kind of drawings. According to him it is a basic form of transferring an idea about architecture. Contemporary, beside that role, the hand drawing is very important in architectural education and in the process of architectural creation.
16
Content available Wspomnienie o Profesorze Wiktorze Zinie
Białkiewicz A.
Wiadomości Konserwatorskie
|
2008
|
Nr 23
160--164
PL
Profesor Wiktor Zin (1925-2007) ukończył w 1950 studia na Wydziale Architektury w Krakowie. Dwa lata później uzyskał stopień naukowy doktora i wkrótce doktora habilitowanego. W roku 1967 Wiktor Zin otrzymał tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a 1979 roku profesora zwyczajnego. Od roku 1954 kierował katedrą Historii Architektury Polskiej, a w roku 1970 został Dyrektorem Instytutu Historii Architektury i Konserwacji Zabytków, funkcję tę pełnił do czasu przejścia na emeryturę. W latach 1962-1964 oraz 1971-1978 był dziekanem Wydziału Architektury. Był członkiem Centralnej Komisji Kwalifikacyjnej, Głównym Architektem Krakowa, Przewodniczącym Krakowskiej Komisji Konserwatorskiej, Generalnym Konserwatorem Zabytków w randze Wiceministra Kultury i Sztuki, Przewodniczącym Międzyresortowej Komisji od spraw Rewaloryzacji Zabytkowych Zespołów Miejskich. Był członkiem Rady Stowarzyszenia Architektów Polskich oraz członkiem Meksykańskiej Akademii Nauk, laureatem Nagrody von Herdera. Otrzymał doktoraty honoris causa Politechniki Krakowskiej oraz Uniwersytetu Technicznego w Budapeszcie. Niejednokrotnie dokonania Profesora w zakresie badań nad historią architektury polskiej korygowały dotychczasową wiedzę. Wytężona praca projektowa przyniosła Profesorowi wiele realizacji na terenie całej Polski i poza jej granicami. Był autorem licznych projektów konserwatorskich. Opowieści ilustrowane szybkimi szkicami były dziedziną aktywności prof. W. Zina z pewnością najbardziej znaną. Wydobywanie piękna ukrytego w starych budowlach, rozpadających się chałupach, polskich krajobrazach, a także przybliżanie obrazów świata, z najpiękniejszych architektonicznie i pejzażowo miejsc, było specjalnością Profesora. Przekładał na język zrozumiały i dostępny naukowe wnioski i syntetyczne uogólnienia ze sfery sztuki, filozofii, archeologii, muzyki, budownictwa, a nade wszystko z zakresu ochrony dóbr kultury. Dostrzegał również zagrożenia współczesności. Kierował uwagę społeczeństwa na dewastację otaczającego nas świata, ostrzegał przed erozją techniczną. Owa niezwykła wrażliwość na wszelkie przejawy piękna, ale także zagrożeń stwarzanych przez współczesność, połączona z osobliwą, niespotykaną umiejętnością nawiązywania kontaktu z widzami, słuchaczami, czytelnikami, stwarzała Profesorowi wyjątkowe możliwości przekazywania wartości ponadczasowych przesłań.
EN
Professor Wiktor Zin (1925-2007) graduated from the Faculty of Architecture in Krakow in 1950. Two years later, he obtained his PhD and then his habilitation. In 1967, Wiktor Zin received the title of Professor Extraordinarius, and in 1979 Professor Ordinarius. Since 1954 he took the chair of History of Polish Architecture, and in. 1970 he was nominated the Head of the Institute of Architectural History and Landmark Conservation, which function he performed until his retirement. From 1962 to 1964 and from 1971 to 1978, he was the Dean of the Faculty of Architecture. He was a member of the Central Qualification Commission, the General Architect of Krakow, the head of the Cracovian Conservation Commission, the General Landmark Conservator in the rank of viceminister of the Ministry of Culture and Art, the head of the Inter-ministerial Commission on the Conservation of Landmark Municipal Complexes. He was a member of the Board of Polish Architects Association, a member of the Mexican Academy of Science, and a laureate of von Herder Prize. He was awarded honorary degrees by the Krakow Polytechnic (Krakow University of Technology) and the Technical University in Budapest. Many times Professor’s achievements in the research on history of Polish architecture altered the previously held beliefs. His intensive project work resulted in numerous realizations all over Poland and abroad. Professor was the author of numerous conservation projects. Telling stories illustrated by quick sketches was the activity for which Professor Wiktor Zin was certainly the best known. Uncovering the beauty hidden in old buildings, dilapidated cottages, Polish landscapes, and popularizing images of the world from the sites with the most beautiful architecture or the most magnificent landscapes were the Professor’s specialty. He translated scientific conclusions and synthetic generalizations from the fields of art, philosophy, archaeology, music, architecture and - most of all - cultural heritage preservation into a generally comprehensible and accessible language. He also perceived modern threats and drew the society’s attention to the deterioration of the surrounding world, warning against technological erosion. This unique sensitivity to all the manifestations of beauty as well as dangers posed by the modern world, combined with the rarely encountered interpersonal skills allowing him to communicate easily with viewers, listeners or readers, enabled the Professor to successfully convey his messages emphasizing timeless values.
17
Content available remote Architektura sakralna na obrzeżach modernizmu
Białkiewicz A.
Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych
|
2008
|
T. 4, cz. B
29--38
PL
Na podstawie wybranych modernistycznych obiektów sakralnych powstałych w dwudziestoleciu międzywojennym na terenie Podkarpacia przedstawiona zostanie różnorodność form występujących w tej architekturze. Posiadają one swoiste walory architektoniczne i wpisują się w nurt tradycjonalnego dekoracjonizmu, czasem naśladownictwa. Należy zauważyć, że te kościoły czy kaplice stanowią pod względem ilościowym niemały zasób architektonicznej tkanki w pejzaŜu Podkarpacia. Architekturę tę tworzyli często wybitni projektanci, którzy świadomie stosowali właśnie takie, a nie inne formy, bowiem odpowiadali oni na oczekiwania społeczeństwa. Na terenach Podkarpacia w tym okresie powstało również dużo drewnianych obiektów sakralnych.
EN
Here will be presented the variety of forms of modern architecture basing on some selected sacred objects built in the Podkarpacie region during the period between the Wars. The objects have architectural value and represent traditional decorationism, sometimes just imitation. All those churches or chapels make up a considerable part of the architectural fabric of the landscape in Podkarpacie and Poland. The architecture was often created by outstanding designers, deliberately used such forms to meet the needs of the society. In the Podkarpacie region there also appeared many wooden sacred objects.
18
Content available remote Sakralne znaki w pejzażu miasta
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2008
|
R. 105, z. 6-A
19-24
PL
Od wieków architektura sakralna jest elementem wyróżniającym się w polskim krajobrazie. Jej lokalizacja oraz walory estetyczne i prestiżowe wyróżniają ją w świadomości człowieka. Staje się ona więc znakiem nobilitującym otoczenie, pełniąc rolę znaku dla miejsca, które przez to dzieło architektoniczne było i jest identyfikowane.
EN
Sacred architecture from aged has created distinctive elements in the landscape. Across the whole country, its location, architectural forms and values, always a special prestige marked out sacred objects from others. The silhouette of the ecclesiastic towers give to every place individual and characteristic denotation.
19
Content available remote Piękno dodane
Białkiewicz A.
Czasopismo Techniczne. Architektura
|
2007
|
R. 104, z. 6-A
15-18
EN
Roland Goeschl as banal and chaotic treats the urban space in contemporary cities. His artistic activity is directed to improve it by creation of special kind of monuments consisted of mounted solids in regular order or askew situated. He puts colors at his installations: yellow, red and blue. These installations are introduced into the urban space in order to deconstruct existed arrangement and next to enrich it, to add special unexpected beauty.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.